laudabilem conſuetudinem immutare debet aūt ſacerdos aliquis in huiuſmodi caſibus ius dicere. ſed apud ſuꝑiorem de ponere querelam et libere et abſqꝫ difficultate conferre eccleſia ſtica ſacramenta. Item mulieri ſcd̓o nubenti nullus ſacer­dos benedictionē impendere debet. quia in primo matrimo nio fuerit benedicta non eſt benedictio iteranda niſi loci conſue tudo aliter obſeruaret Item qn̄ aliquis de cōtrahēdo ma trimonio fidem dedit alicui mulieri. nullatenus cōiungat ſa cerdos matrimonialiter alij mulieri. etiā ſi primaꝫ non ꝯgnoue rit carnaliter niſi aliquod aliud eſſet euidēs impedimentū ca­nonicū inter primos ꝓpter quod poſſent legittime copulari Si aūt de impedimēto an ſit legittimū dubitetur. ep̄s con­ſulatur Uerū qm̄ ꝓpter teſtiū falſitatem contingit interdū vera et lagittima conubia illegittime ſeparari. cauendū eſt om­nino ne cauſa diuortij coram aliquo ventilet̉ niſi coram epiſco po vel corā alio de mandato eius ſpeciali. Item preſbiteri pluries in anno mulieres cōiugatas monere debent in eccleſia ne vota faciant abſqꝫ viroꝝ ſuoꝝ conſenſu. et niſi de ſuorū con ſilio ſacerdotum ab illis votis etiam maxime precauentes que poſſent inter ip̄as et viros ſuos diſcordiam ſeminare De ſacramento extreme vnctionis Capitulū. viij. O ſacramentū extreme vnctionis moneant populum ſacerdotes vt om̄es tam diuites ꝙͣ pauperes ip̄m qn̄ graui laborant infirmitate petant et deuote ſuſcipiant. qꝛ ſicut dicit beatus Iacobꝰ apl̓us Per illud peccata venialia dimit tūtur et qn̄qꝫ alleuiatur infirmus et qn̄qꝫ etiā ad verā cordis cōtritionē et ad eterni gaudij conſiderationē per incitatur. Doceant aūt populū ſacerdotes hoc ſacramētū poſſe licite ite rari in qͣcunqꝫ infirmitate de qua mortis periculū timeatur. et poſt ſuſceptū licite ad opus coiugale redire qui conualuerit ab infirmitate Illud aūt diſtricte preſbiteris eſt cauendū ne diaconos ad audiendas infirmoꝝ confeſſiones mittāt epiſco Bi