pi abſoluendi eos non habeant poteſtatem tamē abſenti ſacer dote infirmum diaconus viſitare poteſt. et ad veraꝫ cordis tritionē inducere et ſi in eo viderit vera penitentie ſigna et ma gnam voluntatem cōfitendi et cōmunicandi ſi copiā ſacerdotꝭ haberet. poteſt et dꝫ eum confortare et ſpem ſalutis firmā da­re non obſtāte abſentia ſacerdotis. ꝙͣcito autem ſacerdos vene rit feſtinet infirmum huiuſmodi viſitare eius confeſſionem au diturus et ei ſacramentū dominici corporis delaturꝰ Infirmū autem in extremis laborantem et digne penitentē ab om̄ibus peccatis et excōmunicationibus abſoluat ſacerdos. et ei nullaꝫ penitentiam iniungat. ſed dicat eidem ſi de infirmitate cōua luerit ad ſacerdotem feſtinet et tunc ei penitentia competens in iungatur et ſi excommunicatus erat ad eum qui eum excōmu nicauerat dirigatur. qui ſe illi vt iuri pareat repreſentet. Quod vt faciat debet ab eo ſacerdos qui eum in extremis abſoluit ſuf ficientem recipere cautionem Quod ſi infirmus obierit excom municatus carebit eccleſiaſtica ſepultura licet penitens ſit do­nec per excommunicatorem ſuum abſoluatur et tunc de man­dato ipſius niſi aliud obſiſtat impedimentū legittimum pote­rit in cimiterio ſepeliri Cum aūt anima multo precioſior ſit corpore prouideat ſacerdos ne aliquis medicorum vl̓ aliqͣ mulier ſortilega pro corꝑali ſanitate aliquid parrochiano ſuo egroto conſulat quod in eius anime periculum conuertat̉ Sa cerdos v̓o audita morte ꝑrochianoꝝ ſuoꝝ eos ſtatim abſolue re dꝫ dicendo pſalmū Deprofundis cum collecta Inclina. ſi vir fuerit vl̓ collecta Queſumꝰ dn̄e. ſi ml̓ier fuerit Ml̓ieres quoqꝫ in partu mortue ſcindātur. ſi tn̄ infans viuere credatur. Capitulū. ix. De negotijs et offitijs clericoꝝ Ciant aūt om̄es ſacerdotes Innocentius. iij. in ſilio generali. de vita et honeſta. cle. ordinauit in hunc modū Clerici offitia vl̓ negotia ſecularia exerceant inho­neſta Mimis ioculatoribus et hiſtrionibus non intendant. et tabernas prorſus euitēt niſi forte cauſa neceſſitatis in itinere