De decem preceptisma petitōe petimꝰ nos a malo pene liberari. cū dicimꝰ. Sꝫ.libera nos a malo. qd̓ intelligimꝰ a malo pene et̓ne. qd̓ ē ſimpliciter malū. Nā malū pene tꝑalis p̄t eſſe ⁊ ē aliqn̄ bonum.ſicut bonū fuit martiribꝰ ſuſtinere ml̓tas penas ⁊ ml̓ta tormēta. Un̄ a tali malo nos nō petiꝰ liberari. ſed a malo peneet̓ne. ẜm qd̓ petit eccl̓ia dicens ī canone miſſe. Libera nosq̄ſumꝰ dn̄e ab oībꝰ mal̓. ⁊c̄. In fine oīm petitionū ſubiungit̉ Amē.i. ita fiat. qͣſi ꝯfirmatio oīm petitionū. Sicut gͦ inorōe dn̄ica ſūt ſeptē petitōes. in qͣꝝ pͥma petimꝰ orōis efficaciam cū dicimꝰ. ſanctificet̉ nomē tuū. qͣſi dicamꝰ. nomē tuūeſt ſctm̄ ⁊ firmū. ita illud qd̓ petimꝰ in iſta orōne optamꝰ eſſefirmū cum in fine dicimꝰ Amen.i. ſic fiat et firmum ſit ſicutpetimus. Et ideo licet iſta petitio ſit pͥma in intentōe. eſt tamen vltima in executione. In alijs ſex petitionibꝰ petimusnobis omne bonum cōferri ⁊ a nobis om̄e malum auferridonec nobis hec om̄ia cōcedātur. Et hec quantum ad nūcſufficiant.De decem p̄ceptis ꝑ ordinem.Capitulum tertiumNterroganti iuueni quid faciendo vitam eternā haberet. reſpōdit xp̄s Math̓. xix. Si vis vitam ingredi ſerua mādata. quaſi diceret. Ingreſſus in vitam eternāeſt obſeruatio mandatoꝝ. Que quidem mandata ſunt precepta decalogi. Et d̓r decalogus a deca quod eſt decem. etlogos quod eſt ſermo. quaſi decem mandatoꝝ ẜmo. Sūtgͦ precepta legis decem. quoꝝ quedam ordināt homīem addeū. q̄dam ad ꝓximū. Precepta q̄ ordināt hoīem ad deumſūt tria. ẜm ꝙ homo eſt obligatꝰ ip̄i deo a tria. Sic̄ eī vaſallus dꝫ dn̄o ſuo tria.ſ. fidelitatē vt nō recogͦſcat aliquē aliumdn̄m. reuerētiā vt nō faciat ei opprobriū. famulatū vt impendat ei debitum obſequiū. ſic qͥlibꝫ dictamine iuris natural̓eſt obligatꝰ d̓o ad iſta tria. Et iō qͣꝫtū ad pͥmū eſt iſtd̓ p̄ceptū.Nō habebis deos alienos corā me. Exo. xx. Quātū ad ſecūdum eſt iſtd̓. Nō aſſumes nomē dn̄i dei tui in vanū. Quātum ad tertiū eſt iſtd̓. Memēto vt diem ſabbati ſanctifices.