Liber etᵇ audierit uocēᵗ iurātis: teſtiſqꝫ fuerit ip̄e vidit: aut ꝯſciꝰ eſt ni ſiᵗ indicauerit portabitᶠ iniqͥtatē ſu am. Aīaᵍ tetigerit aliꝗd īmūdū ſiue qd̓ occiſuꝫ a beſtia eſt: aut per ſe mortuū aūt qd̓libet alid̓ reptile. etʰ oblita fuerit īmūdicie ſue reaᶠ ē et deliꝗt ⁊ᵏ ſi tetigerit ꝗcqͣꝫ de īmū dicia hoīs iuxta oēm īpuritatē qua 3ꝰ pollui ſolet oblitaqꝫˡ cognouerie poſtea ſubiacebitⁿ delicto Aīaº iurauerit ꝓtulerit labiis ſuis vtᵖ vel male ꝗd faceret vl̓ bn̄ non fe cerit idip̄m iuramēto ſermone firmauerit oblitaqꝫq poſtea intelle xerit delictū ſuū: agat pnīaꝫ pec cato offeratʳ de gregibꝰ agnā ſi­ue caprā orabitqꝫ ea ſacerdos pctīs eiꝰ Sinantˢ non potuerit offerre pecꝰ: offerat duos turtureſ vl̓ duos pulloſ colūbaꝝ dn̄o: vnū pctō: alteꝝ in holocauſtū. da bitqꝫ eos ſacerdoti: primū offe­rēs pctō: retorq̄bit caput eiꝰ ad pēnulas: ita vt collo adhereat: et tur: ſi ip̄e deferret teſtīoniū veritati vel ecōuerſo: qn̄ tacet veritatē ex odio ſ. in caſu in aliqͥs liberaret̉ a calūnia ſi veritatē dicerꝫ et eſt qd̓ dicit̉ Si peccauerit aīa. ſubdit̉ modꝰ peccādi d̓r. b Et audierit. et accipit̉ et id eſt. c Uocē iuratis.i. adiurātis eiꝰ.ſ. reqͥrit ab eo iu ramentū. Un̄ in hebreo habet̉. Vocē iuramēti.ſ. ab eo qd̓ reqͥrit̉. vn̄ ſub dit̉. d Teſtiſqꝫ fue­rit ⁊c̄..i. vocatꝰ in teſtē de eo qd̓ vidit aut alium modū ſciuit. e Niſi indicauerit. iudici reqͥrē­ti ita eiꝰ taciturnita­ deficit declaratio veri tatis. Ex pꝫ iſta lex loqͥtur occultꝭ oīno pn̄t ꝓbari. Portabit iniqͥtatē ſu am. qꝛ ſi talis taciturni­tas declarabitur poſtea corā iudice dꝫ ab eo pu­niri. ſi aūt fuerit occulta dꝫ pctō ſuo ſacrificiū deo et dānū reſtitu ere ꝓxīo. qd̓ ſuā tacitur nitatē ītulit. g Aīa tetigerit. Hic ponit̉ ſe­cūdū genꝰ peccati et ac­cidit ex negligētia.ſ. qn̄ aliqͥs ex tactu rei īmūde polluitur: negligit ad purificatōeꝫ recurrere. tūc oblitꝰ ſue īmūdicie intrat atriū tabernaculi: vl̓ comedit de ſanctifica tis ſūt licita niſi ho mībus mūdis. et ē qd̓ dicit̉. h Et oblita fuerit īmūdicie ſue. ſic ingeret ſe ītra atriū vl̓ co medet ſctīficatū. i Rea eſt et deliqͥt. debꝫ em̄ purgari ſacrificio ſi fuerit ignorāter factū. ſi aūt ſcienter dꝫ puniri. vt dicit̉.. vij. k Et ſi tetigerit quicqͣꝫ de īmūdo.i. hoīs mortui vl̓ ſemi niflui: vel mēſtruate vel alioꝝ qͥbus polluit̉ ex ꝯtactu. lOblitaqꝫ ſue īmūdicie. fecerit ea p̄dicta ſūt. m Cognouerit poſtea pecca­ ſuū recordatōeꝫ ſue īmūdicie. n Subiacebit delicto. predi cto. Cōſiderandū in iſtis duobꝰ generibꝰ peccatoꝝ p̄dictis deter minat̉ aliqd̓ ſacrificiū: debeāt expiari. et dicūt aliqͥ tale debꝫ fie ri ſicut in caſu ſequēti vbi ponit̉ forma ſacrificij illo caſu et duobꝰ pre cedētibꝰ. Alij dicūt ſacrificiū hic determīat̉. qꝛ dꝫ fieri ẜm arbitriū ſacerdotis. o Aīa iurauerit. Hic ponit̉ tertium genus peccati qd̓ ſimilit̓ accidit ex negligētia. videlꝫ qn̄ aliqͥs iurat ſe facturū aliqͥd et ne­gligit adīplere et ex tali negligētia dat obliuiōi. et poſtea recordat̉. hoc eſt qd̓ d̓r. Aīa iurauerit ⁊cͣ. et ſeqͥtur. p Vt vl̓ male qͥd faceret. Di cūt hic aliqͥ intelligit̉ de malo pene ſibi infligēde: vtpote ſi iurauerit ſe affligeret ieiunio vel alio ad carnis mortificatōꝫ. Dicūt aliqͥ hoc etiā pōt intelligi de malo culpe. vt ſi qͥs iurauerit dānificare proxi­ iniuſte vel aliqͥd hmōi quia tale iuramentū ſit adimplendū. ſed quia ſic iurādo peccauit. q Oblitaqꝫ poſtea intellexe. deli. ſu.ſ. ma r Offerat de gregibus le iurādo vel iuramentū licitū implēdo. agnā ſiue capram. ſi facultas eius ad hoc ſe extēdit. s Sinaūt ⁊cͣ. offerat duos turtures ⁊cͣ. Cetera patent ex p̄dictis vſqꝫ ibi. t Et di mittet̉ ei. Dicit ra. Sa. ſi eſſet iuramentū de pecunia vel alia re que pōt pecunia mēſurari: vt ſi iuraſſet ſe daturū alteri. c. ſolidos vel hmōi: eſſet liber huiuſmodi ſacrificijs. ſꝫ tenet̉ īplere iuramentū: niſi excu ſaret̉ impotētiā ſuꝑuenientē: vel alio. v Qd̓ ſi nequiuerit ma­nus eiꝰ.i. facultas ipſius offerre aues. x Offeret peccato ſimile ꝑtem ephi decimā. Quāta aūt ſit mēſura ephi dictū fuit Exo. xvi. mittet oleū in neqꝫ thus. dicit ra. Sal. oblatio eſt peccato ideo debet decorari. oleū aūt immiſſuꝫ decorāt qͣꝫtū ad colorē. qꝛ lu­cidū facit illud in immittit̉. Thus aūt qd̓ eſt aromaticū decorat qͣꝫtuꝫ penitꝰ abrūpat̉: aſꝑget de ſā guīe eiꝰ parietē altaris. Quicꝗd aūt reliquuꝫ fuerit faciet diſtillare ad fūdamētū eiꝰ qꝛ pctō ē. Al­terū ꝟo in holocauſtū adolebit vt fieri ſolꝫ: rogabitqꝫ eo ſacerdoſ pctō eiꝰ ⁊ᶜ dimittet̉ ei ꝙⁿ ſi querit manꝰ eiꝰ duos offerre tur­tures aūt duos pullos colūbaꝝ: of feretᶜ pctō ſuo ſimile ꝑteꝫ ephi decimā. Nōʸ mittet ī oleū nec thuris aliꝗd īponet qꝛ pctō eſt tradetqꝫ ſacerdoti qui plenū ex ea pugillū hauriēs cremabit ſuꝑ altare in monimētū eiꝰ obtulerit rogās illo expiās: reliquāꝰ ꝟo ꝑtē ip̄e hēbit in mūere. Locutuſ­jꝫª eſt dn̄s ad moyſen dicēs. Aīa ſi p̄uaricās cerimonias erroreꝫ in his dn̄o ſūt ſctīficata peccaue rit offeret delicto ſuo arietē im maculatuꝫ de gregibus emī pōt duobꝰᵇ ſiclis iuxta pōdꝰ ſanctua­rij ip̄mqꝫ qd̓ ītulit dāni reſtituet ꝗntā ꝑtempōet ſupra tradēs ſa­ad odorē. Doctores aūt noſtri aliā cām aſſignant: videlꝫ qꝛ per oleū deſignat̉ dei miſericordia. thus vero qd̓ eſt od oriferū ac­ceptatio diuina. et in oblatōe peccato ponebat̉ olcuꝫ nec thus. qꝛ peccator debet ſeip̄m aſſecurare peccatū ſit ſibi di­miſſuꝫ vel munꝰ ſuū deo acceptū. ſꝫ debet ſemꝑ timere. z Reli. autē par. ip̄e ha. mu. rōe laboris ſui in im­molatōe ſacrificij a Locutuſqꝫ eſt dn̄s. Hic ꝯſequē ter deſcribit̉ obla tio peccato qd̓ ꝯſiſtit in abuſu ſa croruꝫ. Circa qd̓ ſciēduꝫ aliqua fuerunt ſacra qui bus erat licitū vti: ſicut thymia­mate delectatō ne odoris: oleo vnctōis pro medi camine infirmita tis. et de abuſu ta liū errorē facto loqͥtur ſcriptu­ra vt dicūt aliqui Alij aūt dicūt loqͥtur hic de ab­uſu pͥmitiaꝝ que erant ſacrificate dn̄o: eo ſacer­dotes deo mīſtrā tes debebant īde ſuſtentari. et ideo ſi aliqͥs erroreꝫ aliquid de talibꝰ ſuis vſibus appli caret debebat fa­cere ſacrificiū qd̓ hic determinatur et huic dicto ꝯſo­nat littera ſequēs dicit̉. Ipſumqꝫ qd̓ intulit dāni reſtituet. Et qͥntā parteꝫ ponet ſu. tra. ſa. Exqͦ em̄ reſtitutio iſta debebat fieri ſacerdoti. vid̓r il­la quibꝰ abuſus fuerat ad vſum ſacerdotis pertinebāt. b Duobus ſiclis.ſ. argēteis. qͣꝫtū aūt valet ſiclꝰ: dictū fuit Exo. xxx. Alia vero erāt ſacra poterāt venire in vſuꝫ hominū p̄dicto ſicut vaſa ſanctuarij. peccabāt tn̄ illi ea tāgebant niſt eſt ſent deputati ad illud officiū in quo erat neceſſariꝰ vſus illoꝝ va­ſorū. et de tali abuſu ignorātiā facto loqͥtur hic ſcriptura d̓r c Anima pec. per igno. ⁊cͣ. vt dicūt aliqͥ. Alij autē dicūt loqͥ tur de abuſu decimarū que leuitis debebant̉. et ideo ſi aliqͥs con uerteret eas in vſum ſuum debebat facere oblatōꝫ hic deſcripta et hoc etiā reſtituere dānū. lꝫ expͥmat̉. qꝛ ſatis ſufficienter intelligit̉ illud qd̓ p̄mittit̉ de reſtitutōe fiēda ſacerdoti. Scien­ tn̄ ẜm vtrāqꝫ opinionē p̄dictā: abuſus p̄dictꝰ circa ſacra ueniebat ex negligētia.ſ. p̄cauēdi ſibi de abuſu vel tactu ſacroruꝫ ſibi illicito: vel ex negligētia ſeparādi p̄mitias et decimas ab alijſ rebus ſuis: ita errorē acciperet deo dedicata in vſuꝫ ꝓpri um. Cōſid erandū etiā dicit̉. Aīa que pecc. ⁊c̄. pōt cōue nienter dici hoc intelligatur generaliter de peccatis ex ſimplici ignorantia factis. qꝛ de hoc datur lex.. iiij. ca. ideo exponitur mo do dicto. Capitulum. vi. Ocutuſqꝫ eſt dn̄s. Hic conſequent̉ agit̉ de oblatōe pec cato ex certa malicia facto. qd̓ notat̉ d̓r. h Anima que pec. et ꝯtē. do. ⁊c̄. et infi. inſuper. peie. qꝛ requirebatur talibꝰ iuramentum ꝯuicto delicto. non habet̉ in hebr̄. et videt male additū in trāſlatōe nr̄a ex ignorātia aliquoꝝ expoſitorū qui hoc poſuerūt in glo. interlineari. et poſtea ſcriptores neſciētes di­ſtinguere int̓ gloſaꝫ textū īſeruerūt ītra textu ſimile factū eſt in pluribꝰ locis ẜm oēs qui textū biblie diligēter viderūt et correxe­