Liber ſit offerre ⁊ holocauſta ⁊ uictīas ⁊ pacificas hoſtias: ⁊ nequaqͣꝫ dicant cras filij veſtri filijs nr̄is: nō eſt vobis pars in dn̄o. Qd̓ ſi voluerint dicere rn̄debunt eis. Ecce altare domini qd̓ fecerūt pr̄es nr̄i non in holocauſta: neqꝫ in ſacrifijͣ. ciū. ſꝫ in teſtīoniū noſtrū ac veſtꝝ Abſit a nobis hoc ſcelꝰ vt receda mus a dn̄o ⁊ eiꝰ veſtigia relinqͣmꝰ extructo altari ad holocauſta ⁊ ſacrificia ⁊ uictimas offerēdas: p̄ter altare dn̄i dei nr̄i qd̓ extructuꝫ eſt ante tabernaculū eiꝰ. Quibꝰᵈ au ditis phinees ſacerdos ⁊ prīcipes legatōis iſrl̓ qui erāt cū eo placati ſunt: et ꝟba filioꝝ rubē ⁊ gad ⁊ dimidie tribꝰ manaſſe libētiſſime ſuſceperūt. Dixitqꝫ phinees filiꝰ eleazari ſacerdos ad eos. Nūc ſci mus ꝙ nobiſcū ſit dn̄s: qm̄ alieni eſtis a p̄uaricatōe hac: ⁊ᵉ lib̓aſtis filios iſrael de manu dn̄i. Reuerſuſqꝫ eſt cū principibꝰ a filijs rubē ⁊ gad d̓ terra galaad finiū chanaan ad filios iſrl̓: ⁊ retulit eis. Pla cuitqꝫ ẜmo cunctis audiētibꝰ. Et laudauerūt deū filij iſrl̓: ⁊ nequaqͣꝫ ultra dixerūt ut aſcēderēt ꝯtra eos atqꝫ pugnarēt ⁊ delerēt terrā poſſeſſiōis eoꝝ. Uocauerūtqꝫᶠ fi lij ruben ⁊ filij gad altare qd̓ extru xerāt teſtimoniū nr̄m: ꝙ dn̄s ipſe ſit deus. Capitulum. xxiij. Uolutoª autē multo tꝑe poſtqͣꝫᵇ pacē dederat dn̄s iſraeli: ſubiectis in gyro natōibus vniuerſis: ⁊ ioſue iā lōgeuo ⁊ ꝑſenilis etatis: vocauit ioſue omnē iſraelē maioreſqꝫ natu ⁊ principes ac duces ac magiſtros: dixitqꝫ ad eos. Ego ſenui ⁊ ꝓgreſſioris eta tis ſum: voſqꝫ cernitis oīa q̄ fecerit dn̄s d̓s veſter cūctis ꝑ circuituꝫ natōibus quō ꝓ vobis ipſe pugna uerit. Et nūc qꝛ vob̓ ſorte diuiſit oēm terrā: ab oriētali parte īordanis uſqꝫ ad mare magnū: ml̓teqꝫ adhuc ſuꝑſunt natōes: dn̄s d̓s vr̄ diſperdet eas ⁊ auferet a facie ve ſtra: ⁊ poſſidebitis terrā ſicut vob̓ pollicitus eſt. Tantū ꝯfortamī et eſtote ſolliciti: vt cuſtodiatis cunc Sed in teſtimonium vr̄m ac nr̄m: nr̄orūqꝫ. qꝛ habemꝰ ius accedēdi ve ſtrū. qꝛ nō hētis ptātem nos repellendi. Quibꝰ auditꝭ. h̓ ꝯn̄r ponit̉ dicte rn̄ſiōis acce ptatio: ⁊ pꝫ lr̄a vſqꝫ ibi. Et lib̓aſtis filios iſrl̓ de manu dn̄i: qꝛ nō peccaſtis ſic̄ opinabamur. nec ꝑ ꝯn̄s occaſione vr̄i puniemur. f Uoca uerūtqꝫ filij rubē. ⁊cͣ. ꝙ dn̄s ip̄e ſit d̓s.i. ꝙ dn̄s ſit d̓s nr̄. ſicut ⁊ illoꝝ hebreoꝝ qͥ hītāt in t̓ra cha naan. Dicit aūt ioſephꝰ ꝙ iſte titulꝰ erat ſculptꝰ in altari illo ad memori am futurā. Cap̄. xxiij Uoluto aūt ml̓to tꝑe. Hic ꝯn̄r d̓ſcri e bitur diſpoſitio io ſue ꝙͣtū ad tp̄s pacis in ducendo ppl̓m ad cultū diuinū: vt ꝑ hͦ on̄derent ſe gratos d̓ dei bn̄ficijs iam p̄ſtitis ⁊ ſecuri iam eſſent de ꝓmiſſis obtinē dis. Ad hͦ aūt īducit rōnem. pͦ ex amore boni: ſe cundo ex tīore mali. ibi. Qd̓ ſi volueritꝭ. Snīa pͥ me partꝭ ptꝫ ī lr̄a paucis exceptis. b Poſtqͣꝫ pacē dederat dn̄s. ⁊c̄. h̓ aūt pax ⁊ ſubiectio nati onū intelligēda eſt: ſicut dictū eſt. sͣ. in fine. xxi. c. qꝛ etiā poſt mortē ioſue habuer̄t filij iſrl̓ bella ꝯͣ gentes derelictas in ter ra ſua. vt hr̄ Iudic. pͦ. et etiā h̓ ſb̓dit̉. c Mul teqꝫ adhuc ſuꝑſūt natio nes dn̄s d̓s veſter diſꝑdet eas. ſupple ſi colatꝭ eū fidelit̓ ⁊ deuote. ideo ſubdit̉. Tm̄ ꝯfortamī ⁊cͣ ⁊ patet littera vſqꝫ ibi. d Ne poſtqͣꝫ ⁊cͣ. iuretis ī noīe deoꝝ eaꝝ qꝛ hͦ ꝑtīet ad reuerētiā idoloꝝ: ẜm ꝙ dicit̉ ad hebreos. vj. Hoīes ꝑ maiorē ſui iurant. e Et ẜuiatꝭ eis ⁊cͣ. qꝛ ex reuerētia ydoli deducit̉ aliqͥs ad actum ydolatrādi. fuit ēt ꝓ hibi tū p̄dictū iuramētū. qꝛ d̓ facili poſſent credere ſim plices ꝙ trāſgreſſio tal̓ iuramēti n̄ eēt pctm̄: qd̓ eſt falſum. qꝛ ꝑ hͦ frāgit̉ fid̓litas. Et iō ẜm Augꝭ ibi eſt duplex pctm̄. vnu eſt faciēdo reuerētiā ido lo. aliud ē fidē frāgēdo. f Qd̓ ſi volueritꝭ. h̓ īdu cit ad cultū ⁊ dilectōem dei ex timore mali: qd̓ cō tingit ab eo recedēdo. ⁊ cta que ſcripta ſunt inuolumīe legis moyſi: ⁊ non declinetis ab eis neqꝫ ad dexterā neqꝫ ad ſiniſtram neᵈ poſtqͣꝫ intraueritis ad gētes q̄ inter vos future ſūt iuretis in noīe deoꝝ earū: ⁊ᶜ ſeruiatis eis ⁊ adoretis illos ſꝫ adhereatis dn̄o deo ve ſtro qd̓ feciſtisuſqꝫ ī diē hāc. Et tūc auferet dn̄s in ꝯſpectu veſtro gētes magnas ⁊ robuſtiſſimas: ⁊ nullꝰ vob̓ reſiſtere poterit. Unꝰ ē vobis ꝑſequet̉ hoſtiū mille vi ros: qꝛ dn̄s d̓s ueſter ꝓ uobis ip̄e pugnabit ſicut pollicitus eſt. hoc tm̄ diligētiſſime p̄cauete ut diliga tis dn̄m deū ueſtrū. Qd̓ ſi uolueritis gētiū harū q̄ inter uos hītant erroribꝰ adherere ⁊ᵍ cū eis miſce re cōnubia atqꝫ amicitias cōpulare: iā tūc ſcitotē ꝙ dn̄s deus ueſter non eas deleat ante faciē ueſtram ſed erūt nobisᵍ in foueā ac laqueū ⁊ʰ offendiculuꝫ ex latere ur̄o: ⁊ ſudes ī oculis ur̄is: donecⁱuos auferat atqꝫ diſꝑdat de terra hac optima quā tradidit uob̓. En ego ho die ingrediar uiā uniuerſe terre. ⁊ toto aīo cognoſcetis ꝙ de oībus uerbis que ſe dn̄s p̄ſtiturū nobis eſſe pollicitꝰ eſt: unūᵏ non preterie rit incaſſuꝫ. Sicut ergo impleuit oꝑe qd̓ ꝓmiſit: ⁊ ꝓſpera cuncta uener̄t: ſic adducet ſuꝑ uos ꝗcꝗd maloꝝ cōminatꝰ eſt: donec uos au ferat atqꝫ diſꝑdat de terra hac op tima quā tradidit nobis eo ꝙ p̄te rieritis pactū dn̄i dei ueſtri: qd̓ pepigituobiſcū ⁊ ẜuieritis dijs aliēis ⁊ adoraueritis eos. Cito atqꝫ uelociter ꝯſurget in uos furor dn̄i: et auferemini ab hac terra optīa quā tradidit uobis. Cap. xxiiij. Ta Ongregauitqꝫ ioſue om nes tribus iſrael in ſichē: ⁊ uocauit maiores natu ac prīcipes ⁊ iudices ⁊ magiſtros: ſteterūtqꝫ in ꝯſpectu dn̄i: ⁊ ad ppl̓m ſic locu tus eſt. Hec dicit dn̄s deus iſrael. Transᵇ fluuiū hītauerūtᶜ patres ueſtri ab initio: thare pr̄ abraā ⁊ na chor ſeruierūtqꝫ dijs alienis. Tu liᵈ ergo patrē ueſtrū abraā de meſopotamie finibus: ⁊ adduxiᵍ eū in hoc eſt quod d̓r. Qd̓ ſi volueritis haꝝ gentiū q̄ inter vos hītāt er roribus adherere colēdo earū ydo la. g Et cū eis miſcere cōnubia atqꝫ amicitias co pl̓are. qd̓ erat eis ꝓhibitū. vt habe tur Deut̓. vij. qꝛ talia ſunt occaſio nes recedēdi a cul tu diuīo. treugas aūt vl̓ aliqͣ pacta ad hͦ n̄ īducētia n̄ erat eis illicitū. vt dictū fuit. sͣ. xxi. c. ſic̄ ⁊ xp̄iani aliqn̄ hn̄t cū ſaracenis. g Vobis erūt in fo. trāſgreſſiōis. h Et offen. ex la tere vr̄o. ī hebreo hr̄ ⁊ ſcrutiniū laterū vr̄oꝝ.i. ſcruta bunt̉ oīa ſecreta vr̄a ad vos ſubuertēdū ⁊ eijciendū de terra. ideo ſubdit̉ i Donec vos auferat ⁊cͣ.ſ. dn̄s. qꝛ ſicut tradidit eaꝫ vob̓ ꝓpter merita pa truꝫ: ita auferet a vobis ꝓ demeritis veſtris. k Unū nō p̄teri erit incaſſuꝫ: licet em̄ adhuc nō ha berēt totā terram ſibi ꝓmiſſam. tn̄ habebāt ẜm formā ⁊ modū promiſſiōis. ſicut de claratū fuit ſupra c. xxi. Ca. xxiiij. Ongregauitqꝫ ioſue. Hic ꝯn̄r de ſcribitur diſpoſitio ducis ioſue cir ca tp̄s ſue mortis renouādo obliga tionē ppl̓i ad ẜui tutē dei. Primo igit̉ dicta renoua tio deſcribit̉ ⁊ ſecūdo mors ioſue ſubdit̉. ibi. Et pꝰ hͦ mortuꝰ eſt ioſue Circa pͥmū ioſue pͦ cauſas dicte ob ligatōis cōmēorat. ſcd̓o ꝯſenſuꝫ popl̓i captat. ibi. Nūc gͦ tiete dn̄m tercō explicat dif ficultatē. ibi. Dixitqꝫ ioſue ad po pulū nō potens.