Liber. mum dei in ſylo: ⁊ in ꝯſpectu eius ſedētes vſqꝫ ad veſꝑaꝫ leuauer̄tʳ vocē ⁊ magno vlulatū ceper̄t flere dicētes. Quare dn̄e d̓s iſrl̓ factuꝫ eſt hoc malū ī ppl̓o tuo: vt hodie vna tribꝰ auferret̉ ex nob̓. Alt̓a āt die diluculo ꝯſurgētes extruxerūt altare obtulerūtqꝫᶜ ibi holocauſta ⁊ pacificas victimas: ⁊ᵈ dixerunt. Quis nō aſcēdit ī exercitū dn̄i de vniuerſis tribubꝰ iſrl̓. Grādiᵗ em̄ iuram̄to ſe ꝯſtrinxerāt cū eſſent in maſpha: īterfici eos ꝗ d̓fuiſſēt: ductiqꝫ pnīa filij iſrl̓ ſuꝑ frē ſuo benia min: ceper̄t dicere. Ablata eſt tri bus vna d̓ iſrl̓ vn̄ vxores accipiēt. Oēs em̄ ī cōe iurauimꝰ n̄ daturos nos his filias nr̄as. Idcircoᶠ dixerūt. Quisᵍ eſt d̓ vniuerſis tribubꝰ iſrl̓ q̄ n̄ aſcēdit ad dn̄m in maſpha Etʰ ecce īuēti ſūt hītatores iabis galaad ī illo exercitu n̄ fuiſſe. Eo qͦꝫ tꝑe cū eēt ī ſylo nullusᵏ ex eis ibiᵗ reꝑtꝰ eſt. Miſer̄t itaqꝫ d̓cē milia viros robuſtiſſimos ⁊ p̄ceper̄t eis. Iteᵐ ⁊ ꝑcutite hītatores iab̓ galaad in ore gadij: taꝫ vxores qͣꝫ ꝑuulos eoꝝ: ⁊ hoc erit qd̓ obẜuar dēbitis. Oē gn̄is maſculini ⁊ mu lieres q̇ cognouer̄t uiros īterficite ꝟgines āt reẜuate. Inuēteqꝫⁿ ſūt de iabis galaad qͣdringēte ꝟgīes: q̄ neſcierūt uiri thoꝝ: ⁊ adduxerūt eas ad caſtra in ſylo ī terrā chanaā Miſerūtqꝫº nūcios ad filios bēiamin ꝗ erāt ī petra rēmō: ⁊ p̄ceperuntᵖ eis ut eas ſuſciꝑent in pace. Uener̄tqꝫ filij beniamī ī illo tꝑe ⁊ date ſunt eis uxores de filiabꝰ ia bis galaad: al̓s aūt nō reꝑerūt qͣs poſſet per gn̄ationē: quia omēs mulieres tribus beniam in fuerāt interfe cte: qd̓ ſatꝭ mirabile videbat̉ ꝙ vna tribꝰ tota d̓ ppl̓o iſr l̓ d̓leret̉. maxīe cū hͦ dn̄s nō p̄cepiſſꝫ: ſꝫ tm̄ dixiſſet. Cras tradā eos in manꝰ vr̄as. vt hr̄. c. p̄cedēti. iō ſubdit̉. b Leuauer̄t vocē ſuā ⁊c̄. Altera aūt die ⁊c̄. qꝛ for te illud qd̓ erat ibi pͥus erat diſſipatū. vl̓ forte qꝛ trāſportauerāt ad exercitū ⁊ reportatō ad locū ſuū ⁊ ſituatio vocat̉ hic extructio. c Obtule rūtqꝫ ibi holocauſta. ꝓ gr̄arūactōe de victoria bīta: lꝫ cōpaterēt̉ tribui beniamin ſic diſſipate. Et dixer̄t qͥs nō aſcē dit ⁊c̄. cuiꝰ cā ſubdit̉ cuꝫ dicit̉. e Grandi em̄ ſe iuramēto. ⁊c̄. eo ꝙ bel lū ꝯͣ filios beniamī ꝑtīe bat ad totā cōitatē ppl̓i cui ſufficiēter fuerat nun ciatū ſcelus eoꝝ. vt pꝫ ꝑ p̄dicta. f Idcirco di xerūt. h̓ ꝯn̄r deſcribit̉ tri bus beniamī reꝑatō ſtu dioſa. ⁊ pͦ ꝑ ml̓ieres eis datas. ſcd̓o ꝑ mulieres ab eis acceptas. ibi. Di xerūtqꝫ maiores natu. Circa pͥmum dicitur. g Quis eſt de vni. tri. iſrl̓. ⁊c̄. hͦ aūt q̄ſierūt duplici de cā. vna vt occide rent̉ rōe iā dicta. ſcd̓a vt ꝟgīes ibi reꝑte filijs bē īamin qͥ de bello euaſerant darēt̉. h Et ec ce inuēti ſunt ⁊c̄. ⁊ modꝰ huiꝰ inuētōis ſubdit̉ cū d̓r. Eo qͦꝫ tꝑe cuꝫ eſſent in ſylo.ſ. filij iſrl̓ re deuntes de p̄lio vt gratias agerēt dn̄o: vt p̄dictū eſt. k Nullꝰ ex eis ſcꝫ d̓ hītatoribꝰ galaad Ibi repertꝰ eſt. ⁊ per hͦ ſcitū fuit ꝙ nō fuerant in prelio: quia redijſſent ſylo ad reddendū grās cū alijs. iō ſequit̉ punitio eoꝝ: cū d̓r. m Ite ⁊ percutite ⁊c̄. ī deteſtatōꝫ em̄ ſui crimīs: qꝛ ſubtra xerāt ſe a negotio totius cōitatꝭ fcā eſt tāta punitō Inuēteqꝫ ſunt de iabis. ⁊cͣ. Si aūt q̄rat̉ qͣli ter cognoſcebāt eas ab alijs. pōt dici ſic̄ dictuꝫ fuit Nume. xxxi. d̓ virgi nibus madianitarū. ſcꝫ ꝙ faciebāt mulieres trā ſire an̄ archā dn̄i. ⁊ ex ſigno ibidē dato cogͦſcebant q̄ eſſent ꝟgines et que non. o Miſerūt qꝫ nūcios ⁊cͣ. qui ducerent illas ꝟgines. p Et p̄ceperūt eis vt eas ſuſciperēt in pace. In hebreo hr̄: preceperūt vt eos ſuſciperēt in pace. Et vtrūqꝫ fuit verū: qꝛ p̄ceptū fuit filijs beniamin ꝙ reciperēt illas ꝟgines in vxores: ⁊ ꝟginibꝰ ꝙ in hͦ cōſentirēt. q Dixerūtqꝫ. h̓ ꝯn̄r deſcribi tur reꝑatio dicte tribꝰ ꝑ mulieres ab eis captas: de cōſilio tn̄ ⁊ volūtate maiorū de iſrl̓. Circa qd̓ pͦ ponit̉ dictoꝝ maioꝝ cōſultatio. ſcd̓o cōſulta tionis denūciatio. ibi. Preceperūtqꝫ. Circa pͥmū dicit̉. q Dixerunt qꝫ maiores natu: ad quos ſpectabat cura totius ppl̓i. Quid facie mus reliquis. qꝛ adhuc manebat. cc. viri de beniamin abſqꝫ vxoribꝰ. s Filias em̄ ⁊cͣ. d̓r tn̄ cōiter ꝙ poterāt. qꝛ filij bēiamin nō poterāt ducere ſil̓i mō traderēt. Uniuerſuſqꝫ iſrl̓ ualde doluit: ⁊ egit pnīaꝫ ſuꝑ īter fectōe vniꝰ tribꝰ ex iſrl̓: dixerūtqꝫ maiores natu. Quidᶠ faciemꝰ reli ꝗs ꝗ n̄ acceper̄t uxores. Oēs ī bēiami femīe ꝯciderūt ⁊ magna no bis cura īgetiqꝫ ſtudio ꝓuidēdū ē ne una tribꝰ deleat̉ ex iſrl̓. Filias em̄ nrās eis dare nō poſſumꝰ ꝯſtri cti iuramēto ⁊ maledictōne qͣ dixi mus: maledictꝰ ꝗ d̓derit d̓ filiabꝰ ſuis uxorē beniamī. Ceper̄tqꝫ cō ſiliū: atqꝫ dixerūt. Ecce ſolēnitas dn̄i eſt ī ſylo anniuerſaria: q̄ ſita eſt ad ſeptētrionē urb̓ bethel ad oriētalē plagā vie q̄ d̓ bethel tēdit ad ſichimā: ⁊ ad meridiē oppidi leb bona. Preceper̄tqꝫ filijs bēiamī atqꝫ dixer̄t. Ite ⁊ latitate in uineis Cūqꝫ uideritis filias ſylo ad ducē dos choros ex more ꝓced̓re: exite repēte de uineis ⁊ rapite ex eis ſin guli vxores ſingulas: ⁊ ꝑgite ī ter rā bēiamī. Cūqꝫ uenerit pr̄es eaꝝ ac frēs ⁊ aduerſū uos q̄ri ceperint atqꝫ iurgari dicemꝰ eis. Miẜemi niʳ eoꝝ: nō em̄ rapuer̄t eas iure bel lātiū atqꝫ uictoꝝ. qꝫ rogātibꝰ ut acciperēt nō d̓diſtis: ⁊ a vr̄a ꝑte pec catū eſt. Fecerūtqꝫ filij beiamī ut ſibi fuerat imꝑatū: ⁊ iuxta nūerum ſuū rapuerūt ſibi d̓ his q̄ ducebāt choros uxores ſingl̓as abier̄tqꝫ ī poſſeſſionē ſuā edificantes urbes ⁊ hītantes ī eis. Filij qͦꝫ iſrl̓ reuer ſi ſunt ꝑ tribꝰ ⁊ familias in tab̓nacula ſua. In diebꝰ illis nō erat rex in iſrl̓: ſꝫ unuſꝗſqꝫ qd̓ ſibi rectū uidebat̉ hoc faciebat. Epplicit liber Iudicum. alienigenas vxores. ⁊ ſic iuramentū iſtud videbat̉ eſſe ꝯͣ caritarē qꝛ erat ꝯͣ reꝑatōeꝫ vniꝰ tribꝰ q̄ reꝑatio cedebat in bonū cōitatꝭ totius ppl̓i. ⁊ iō nō erat ẜuadū: verū tn̄ qꝛ tūc tꝑis horridū erat frā gere qd̓cūqꝫ iuram ētū. iō habuerūt aliud cōſiliū. videlicet ꝙ filij beniam in nō habētes vxores venirēt latēter ꝓpe locū ſylo: ⁊ ibi de virginibꝰ ducē tibus choros acciperēt ſibi ẜm nu merū ſuū: ⁊ fugerēt in terrā beniamin nec maiores natu hͦ ꝯſulentes vener̄t ꝯͣ iuramētū ſuū: qꝛ nullꝰ iurauerat niſi de ꝓprijs filiabꝰ. Si milit̓ nec pr̄es ea rū: qꝛ nō fuerūt in hͦ ꝯſilio nec dede rūt eas. ſil̓r nec fi lij bēiamī eas rapiētes peccauer̄t qꝛ hͦ fecerūt d̓ mā dato illoꝝ ad qͦs ſpectabat cura to tiꝰ ppl̓i. vt dictū eſt: ⁊ ꝓbabile eſt ꝙ ille ꝟgines cōſenſerunt in mr̄imoniū: anteqͣꝫ co gnoſcerēt̉ ab eis. ⁊ ex dictis pꝫ lr̄a vſqꝫ ibi. Miſeremī eoruꝫ. nō em̄ rapue rūt eas iure bellā tiū ⁊c̄. nō ꝓpt̓ ne gatōem datōnis qꝛ ſic maiores na tu hͦ allegātes eſſent in cōſil̓i cl̓pa eo ꝙ filias ſuas illis nō dederant ⁊ ſic nō haberent frontē ſic loquendi. ſꝫ iſtd̓ pcim̄ eſt intelligēdū eo ꝙ nō cuſtodierāt filias ſuas diligen ter: ſꝫ ꝑ miſerāt eaſ ducere choros ꝑ cāpos: vbi poterāt capi. eo em̄ ip ſo ꝙ iurauerāt n̄ dare eas filijs bē iamī. dēbant eas ſic cuſtodire ꝙ illi nō hūerūt faculta tē rapiēdi. ſic gͦ ex pōit̉ h̓ paſſus ẜm trāſſatōeꝫ nr̄am. In heb̓. āt hr̄ ſic. Miſeremī eoꝝ. n̄ em̄ cepimꝰ viro vx orē ſuā ī bello: nec vos dediſtis eis: qͣſi tꝑe culpemī. qd̓ ſic exponūt hebrei. Miſeremī eoꝝ: vt poſſint reꝑari tribū ꝑ gn̄atōꝫ. Nō em̄ cepimꝰ viro vxorem ſuā.i. cuilibet viro vxorem ſibi copulan dam. In bello cōtra viros iabes. ſed deficiūt ducēte. Nec vos d̓ diſtis eis. qͣſi tꝑe culpemini.i. nō pōt vobis īponi culpa tranſgreſ ſionis iuramēti. Ex tꝑe quo acceperūt eas.ſ. poſt tp̄s iuramēti ve ſtri: qꝛ nō dediſtis eis: nec plus iuraueratis.ſ. niſi ꝙ nō daret eis. cōtra qd̓ nō feciſtis: qꝛ nō ceperūt eas de volūtate veſtra. Liber Iudicum finit
