Liber. rem iacentē ad pedes ſuos: ⁊ ait illi. Queᵗ es? Illaqꝫ rn̄dit. Ego ſum ruth ancilla tua. Expāde pal m liuꝫ tuū ſuꝑ famulā tuā: qꝛ ꝓpin quus es. Etⁿ ille. Bn̄dictaª inꝗt es a dn̄o filia: ⁊ᵖ priorē miſericordiā poſteriorē ſuꝑaſti: qꝛq non es ſecuta iuuenes pauperes ſiue diui tes. Noliʳ ergo metuere: ſꝫ ꝗcꝗd dixeris mihi faciā tibi. Scit eniꝫ oīs ppl̓s ꝗ hītat ītra portas vrbis mee mulierē te eſſe virtutis. Nec abnuo me ꝓpinquū: ſꝫᵗ eſt aliꝰ me propinꝗor. Quieſce hac nocte: ⁊ factomane ſi te voluerit ꝓpinꝗta tis iure retinere bn̄ res acta eſt: ſin autē ille noluerit: ego te abſqꝫ vlla dubitatōne ſuſcipia. viuit dominꝰ dormiᵏ vſqꝫ mane. Dormiuit itaqꝫ ad pedes eiꝰ vſqꝫ ad noctis abſceſſuꝫ. Surrexitˣ itaqꝫ anteqͣꝫ ho mines ſe cognoſcerēt mutuo. ⁊ di xit bōoꝫ. Caueᶻ ne ꝗs nouerit ꝙ huc ueneris. Et rurſu: expande iquit palliū tuū quo oꝑiris: ⁊ tene vtraqꝫ manu. Qua extēdēte ⁊ te nēte: mēſusᶻ eſt ſex modios ordei ⁊ poſuit ſuꝑ eā. Que portans inp̄. greſſa eſt ciuitate. ⁊ venit ad ſocrū ſuā que dixit ei. Quid egiſti filia? Narrauitqꝫ ei oīa q̄ ſibi feciſſꝫ hō ⁊ ait. Ecce ſex modios ordei d̓dit mihi: ⁊ ait. Nolo vacuā te reuerti habemus vendere hereditatem que fuit elimelech ⁊ filioruꝫ eius: ⁊ tu es propinquus ad quē ꝑtinet redemptio. vt hr̄ Leuit̓. xxv. ⁊ iō accipe hereditatē ⁊ me ꝑ ꝯn̄s in vxorē ad ſuſcitādū nomē defuncti in hr̄ditate ſua. ⁊ ſic dixit. m Quia ꝓpinquus es. ad quē ſpectat redēptio heredita tis ⁊ ſuſcitatio ſeminis ẜm duplicē legē p̄allegatā. ⁊ hoc dictū conſonat ei qd̓ ſequenti cap̄. booꝫ dixit. Partē agri vendi dit noemi. n Et ille h̓ ꝯn̄r ponit̉ ipſiꝰ booꝫ rōnabilis rn̄ſio. ⁊ ſcd̓o curial̓ emiſſio. ibi. Surrexit itaqꝫ. Circa primū d̓r. o Bn̄dicta inqͥt es ⁊c̄. ⁊ in hͦ on̄dit ꝙ ipſa erat ſine culpa rōe p̄dicta: ⁊ cū hoc oſtendit eius affectū bonū dicēs Et priorē miſericordiam ⁊c̄. pͥ orē miſericor diā vocat: qꝛ bn̄ ſe hūerat ad virū ſuū viuentē: ⁊ ad ſocrū ſuā ſicut audierat boōꝫ a narrātibꝰ vt pꝫ. sͣ. ij. c. Scd̓am au tem vocat bonū affectū quē habebat ad ſuſcitādum nomē defuncti per mr̄imoniū. ⁊ hͦ vocat̉ ma ior pͥma: qꝛ maior miſericordia eſt bn̄ ſe habere ad aliquē poſt mortē eius qn̄ nō pōt ſe iuuare: qͣꝫ dū adhuc viuit. ⁊ ꝙ ipſa ruth moueret̉ amore prolis ⁊ non libidinis oſtēdit dicens. Quia non es ſecuta iuuenes. q̄rendo eis cōiungi in mr̄imonio: ſed me ſenē: in cuius copula non eſt talis delectatio. Noli gͦ metuere. d̓ ma trimonio tibi affuturo. s Scit em̄ oīs ppl̓s. qͣ ſi dicat ex fama bonitatꝭ tue paratus eſſem te acci pere. ſꝫ nō poſſum hͦ lici te abſqꝫ ꝓpinqͥoris ceſſi on. ideo ſubditur. t Eſt alius me ꝓpīquior. Iſte ꝓpinqͥor eſt cūius nomē nō expͥmit̉: eo ꝙ noluit ſuſcitare ſemen fratri ſuo defuncto. pro pter quod fuit indignꝰ noīari. Elimelech em̄ maritus noemi: ⁊ pr̄ iſtius boōoꝫ fuerūt fratres: ⁊ ſic vno gradu alter p̄cedebat eū. v Dormi vſ qꝫ mane. dormiuit itaqꝫ. ⁊ in hͦ pꝫ cōtinētia vtriuſqꝫ. x Surrexit ita qꝫ. h̓ ꝯn̄r deſcribit̉ ipſiꝰ ruth curialis receſſus ſeu emiſſio. ⁊ pͦ ex parte ip ſius ruth. ⁊ hͦ cū ſubdit̉. y An̄qͣꝫ hoīes ſe cogͦſcerēt mutuo. nolebat em̄ ab hoībus videri in illo egreſſu: ne mala ſuſpitio de ip̄a ⁊ booꝫ haberetur. Scd̓o ex parte ipſius booꝫ: qꝛ monuit eā de fama vtriuſqꝫ ẜuā da dicens. z Caue ne qͥs nouerit ⁊c̄. ⁊ qꝛ noluit eā redire vacuā. iō ſubditur. zMenſus eſt ſex modios ordei. In heb̓. hr̄. Sex ordea id eſt ſex mēſuras ordei: ſꝫ cuiꝰ quātitatꝭ fuerit nō expͥmit̉: tn̄ ex circūſtantia textꝰ hr̄ ꝙ nō fuerūt multū magne. tū qꝛ ꝯtinebatur intra palliū ipſiꝰ ruth. tū qꝛ ipſa ſola portauit ſuꝑ caput ſuū totū ſil̓ vſqꝫ ad ciuitatē ⁊ vſ qꝫ ad domū noemi. Dicit aūt hͨ Ra ſalo. ꝙ iſte ſex mēſure fuerūt ſignū ⁊ ꝑfiguratio ſex bn̄dictionū dei q̄ future erat ſuꝑ meſſiā naſciturū de ruth per dauid ⁊ genealogia regiā. ẜm ꝙ d̓r Eſa. xi. Egrediet̉ ꝟga de radice yeſſe ⁊c̄. Sequit̉. Et reqͥeſcet ſuꝑ eū ſpūs dn̄i: ſpūs ſapiētie ⁊ intellectꝰ. ſpūs ꝯſilij ⁊ fortitudīs. ſpūs ſciētie ⁊ timoris dn̄i. qd̓ aūt ī trāſſatōe nr̄a interponit̉ ⁊ pietatis: nō eſt in hebreo. Ex hͦ aūt dicto Rab. ſal. duo haad ſacrum tuā. Dixitqꝫ noemi: ex pecta filia donec uideamꝰ quē res exitū hēat: neqꝫ em̄ ceſſabit̉ hō ni ſi compleuerit quod locutus eſt. Scēditª ergo Cap̄. iiij. booꝫ ad portā: ⁊ᵇ ſedit ibi. Cūqꝫ vidiſſet ꝓpinquū p̄terire d̓ quoprius ẜmo habitꝰ eſt: dixit ad eū. Declīaᶜ pauliſꝑ ⁊ ſede hic: vo cans eū noīe ſuo. Qui diuertit et ſedit. Tollēsᵈ aūt booꝫ d̓cē viros de ſenioribꝰ ciuitatis: dixit ad eos. Sedete hic. Quibꝰ reſidētibꝰ lo cutus eſt ad ꝓpinquū. Partēᵉ agri fratris nr̄i elimelech: vēdetⁱ no emi q̄ reuerſa eſt de regiōe moabitide: qd̓ audire te volui ⁊ tibi dice re corā cūctis ſedētibus: ⁊ maiori bus natu d̓ ppl̓o meo. Siuis poſ ſidere iure ꝓpinꝗtatis eme ⁊ poſſide: ſi aūt diſplicet tibi hoc ip̄ꝫ indica mihi ut ſciā ꝗd facere debeā. Nullꝰº em̄ eſt ꝓpinquus excepto te ꝗ prior es: ⁊ me ꝗ ſcd̓s ſum. At ille rn̄dit. Egoʰ agꝝ emā. Cui di xit booꝫ. Qn̄ᶠ emeris agrū de ma nū ml̓ieris: ruth quoqꝫ moabitidē que vxor defuncti fuit debes accipere: ut ſuſcites nomē ꝓpinꝗ tui in hereditate ſua. Quiᵏ rn̄dit. Ce dof iuri ꝓpinꝗtatis. Neqꝫᵐ enim poſteritatem familie mee delere debeo. Tu meo vtere priuilegio bentur. vnū eſt ꝙ ſcriptura ve. le. non ſolum exponenda eſt hyſto rice: ſꝫ etiā aliqn̄ myſtice. Scd̓m eſt ꝙ illud dictū Eſa. allegatum intelligit̉ de chriſto etiā ẜm hebreos. Cetera patēt in lr̄a. Scēdit gͦ booꝫ. Hic vltīo deſcribit̉ copuCap̄. iiij. la mr̄imonial̓ int̓ booꝫ ⁊ ruth ꝑ ceſſionē ꝓpinqͥoris. Curca qd̓ pͦ tangit̉ di cti ꝓpinqͥ citatio ſcd̓o vxoris acceptio. ibi. At ille maioribꝰ natu. ter cio ꝓlis ꝯceptio. ibi. Ingreſſuſqꝫ eſt. qͣrto pleb̓ ꝯg tulatio. ibi. Dixe r̄tqꝫ ml̓iereſ. Pri ma in duas. qꝛ pͥ deſcribit̉ citatōꝫ pinqͥoris. ſcd̓o ceſ ſto ſui iuris. ibi. qͥ rn̄dit. Circa pͥmu d̓r. a Aſcen dit ergo booꝫ ad porta. ī porta em̄ cītatis antiqͥtꝰ tenebantur iudicia vt cito ⁊ ī ꝓmptu vnicuiqꝫ pateret locus iuſticie. Et ſedit ibi. tā ꝙͣ iudex pͥncipal̓ ẜm hebreos qͥ di cunt ipſum fuiſſe abeſſan. vt dictuꝫ eſt. sͣ.i. capitulo. c Declīa pauliſ per ⁊c̄. vt in loco iudicij rn̄deas. d Tollēs auteꝫ ⁊c̄. vt negotiuꝫ fi eret firmius. Partē agri ⁊c̄ vocat eū fratrem eo ꝙ erat de cognatōe ſua. ⁊ hic modꝰ loquēdi fre quēs eſt ī ſcpͥtura Uēdet noemi. id eſt: eſt in ꝓpoſi to vēdendi. qꝛ nō erat adhuc ager venditꝰ: vt ptꝫ ꝑ ſequētia. Hebrei aūt n̄ habēt pn̄s tp̄s in mō indica tiuo verbi: ſꝫ ꝓ eo vtūtur participio pn̄tis tꝑis cōiter dicētes: vē dens ꝓ vēdit. ⁊ aliqn̄ p̄terito ꝟbi in modo indicatiuo. vt ī iſto lo co: vel forte iā vēdiderat. ⁊ qd̓ de emptiōe ꝑ ꝓpinquū ſubdit: intelligēdū ē de redēptōe emptōis q̄ ſpectabat ad ius ꝓpinqui. vt hr̄ Leuit̓. xxv. Sciendū aūt eſt hic ꝙ licet mulieres nō ſuccederet in hereditate: tn̄ qꝛ vxor poſt maritū defunctū ſine liberis remane bat: ipſa tenebat partē hr̄ditatꝭ ad vitā: ⁊ illā poterat vendere in quantū erat ſui iuris. ⁊ ſic d̓r h̓ ꝙ Noemi eodē mō vēdere voleNullꝰ em̄ eſt ⁊c̄. non bat partē agri. Cetera patēt vſqꝫ ibi. g eſt intelligendū ꝙ nulli alij eſſent de cōſanguinitate illa cū eſſent hoīes magni ⁊ potētes. Sꝫ qꝛ nullus erat ꝓpinqͥor iſtis duobꝰ ne qͥ ita haberet ius in dicto negocio. h Ego agrū ema. bene volebat habere poſſeſſionē: ſꝫ nō vxorē. tn̄ vnū erat annexu al teri. iō ſubdit̉. i Quādo emeris agrū ⁊c̄. et patet littera. k Qui rn̄dit. hic conſequēter deſcribit̉ ceſſio iuris. cum dicitur Cedo iuri ⁊cͣ. cuiꝰ ratio allegatur cū d̓r. m Neqꝫ em̄ poſte ritatē familie mee delere debeo. qd̓ exponūt aliqͥ hebrei de poſte ritate egreſſura de ruth ſi eam acciperet: eo ꝙ ſcribit̉ Deūt̓. xxiij.
