Liber Ppropinqͣue Cap̄. ij. runtª aūt dies dauid vt moreret̉: p̄cepitqꝫ ſalomoni filio ſuo dicēs. Ecce ego ingredior viā vni uerſe terre: ꝯfortare ⁊ eſto vir for tis ⁊ obẜuaº cuſtodias dn̄i dei tui vt ābules in vijs eiꝰ: ⁊ᵉ cuſtodias cerimonias eiꝰ: ⁊ᵈ p̄cepta eius: ⁊ᵍ iudicia ⁊ teſtīonia: ſic̄ ſcriptū eſt in lege moyſi: vtᵍ intelligas vniuerſa q̄ facis: ⁊ qͦ cūqꝫ te ꝟteris: vt cōfir met dn̄s ẜmones ſuos quos locutus eſt de me dicēs. Si cuſtodierint filij tui vias meas: ⁊ ambulaue rint corā me in veritate in oī corde ſuo ⁊ in oī aīa ſua: nōʰ auferet̉ tibi vir d̓ ſolio iſrl̓. Tuⁱ quoqꝫ noſti q̄ fecerit mihi ioab filiꝰ ſaruie qͥᵏ fece rit duobꝰ principibꝰ exercitꝰ iſrael abner filioner: ⁊ amaſe filio iether quos occidit: ⁊ʳ effudit ſanguineꝫ belli ī pace: ⁊ᵐ poſuit cruorē belli in balteo ſuo ꝗ erat circa lūbos eiꝰ ⁊ ī calciamēto ſuo qd̓ era npedi bꝰ eiꝰ. Facies ergo iuxta ſapiētiā tuā ⁊ⁿ nō deduces caniciē eiꝰ paci fice ad īferos. ſꝫº ⁊ filijs berzellai galaaditis reddes gr̄am: eruntqꝫ cōmedētes ī mēſa tua. Occurrerūt em̄ mihi qn̄ fugiebā a facie abſalon fratris tui. Habēsᵖ quoqꝫ apud te ſemei filiū gera filij gemini de bahurim ꝗ maledixit mihi maledictōe peſſima qn̄ ibā ad caſtra. Sꝫ qꝛ deſcēdit mihi in occurſum ẜm huiuſmodi qualitates maioris eſt virtutis qͣꝫ incorrupta turpi veteri ⁊ male cōplexiōis. Rō igit̉ recta cū medicis facit magnā dr̄iam: ⁊ fortaſſis vt ſenſū lr̄e huiꝰ Burgꝭ. reddat abſurdū. vt ẜm ſctōs doctores ad my ſticū oporteat hr̄e refugiū cū btō Hiero. Ipſe turpiter ſentit de ſctō rege ſuo qͣſi vt laſciuus ex cōſuetudine fomētū puelle exegerit. qd̓ verū nō vr̄. Nā ẜui eiꝰ ex ꝯſilio medi coꝝ ſciētes hmōi fomen tū valere ꝓ caloris natu ralis incitamēto ⁊ vite ꝓ longatōe nō iuſſi diſpo ſuerūt. Argumētū huiꝰ ꝙ non ex laſciuia petijt hr̄ ex lr̄a cū d̓r. Erat puella pulcra nimiſ. dormi ebatqꝫ cū rege ⁊ mīſtrabat ei: rex ꝟon̄ cogͦuit eā Ex qͦ ſenſu lr̄ali pōt trabi ⁊ vtilitas eſt moralitas quō.ſ. ſubditi curam hr̄e debēt tā ſancti ſenis vt etiā oīm diligētiā īfir mo ꝓuideāt de neceſſarijs nō mō petēti: ſꝫ etiā nō petēti: īmo renitēti. ſci unt vt plurimū ſani pl qͣꝫ infirmi: quid infirmo opus eſt ⁊ expediens. Capitulum. ij. Ppropinquauerunt aūt. Hic ꝯn̄r pōit̉ regni bx ſalomonis ꝯfirmatio: ⁊ pͥmo ꝑ remotōꝫ impedi entiū. ſcd̓o ꝑ accumulati onē expediētiū. c. iij. illa q̄ maxime impediūt ſtabilitatē alicuiꝰ regis ſunt ꝑſone machinātes ꝯͣ eū. d̓ qͦrū morte h̓ agit̉. ⁊ ne ſalomō in hͦ videret̉ ꝓce dere zelo ꝓpͥe vindicte: iō circa hͦ qͣꝫtū ad aliqͣ p̄ mittit̉ ipſiꝰ dauid ordīa tio. ſcd̓o ſubdit̉ ipſiꝰ ſalo monis executio. ibi. Sa lomō āt. Circa pͥmū dd̓ pͥmo iniūgit filio ſuo ſalomoni vt ſit ſollicitꝰ de cultu dei. d. b Obſerua cuſtodias dn̄i.i. illa q̄ p̄cepit cuſtodiri: ⁊ q̄ ſint illa ſubiūgit dicens. c Et cuſtodias cerimo nias eiꝰ: qͣꝫtū ad p̄cepta cerimonialia. d Et p̄cepta eiꝰ. ꝙͣtū ad moralia. e Et iudicia eiꝰ qͣꝫtum ad iudicialia: de qͦrū ꝯditōe ⁊ diſtinctōe dictū fuit in Exodo. Et teſtīonia eiꝰ. qͣꝫtū ad ea q̄ ꝓmiſſa ſunt in lege de xp̄o vēturo ⁊ alijs Ut intelligas vniuerſa q̄ facis: qꝛ ꝑ cōbonis ppl̓o iſrl̓ ꝓmiſſis. gͦ ſideratōem̄ legis diuīe dirigit̉ hō in agēdis. Si cuſtodierit filij tui vias meas. ⁊c̄. ſeqͥtur. h Nō auferet̉ tibi vir. ex qͦ pꝫ qd̓. sͣ. dictū eſt.ſ. ꝙ ꝓ miſſiōes diuīe de bonis futuris intelligūtur ſub cōditōe: ſi em̄ nō ponat̉ impedimētū a parte hoīm. i Tu quoqꝫ noſti. h̓ ꝯn̄r ponit̉ ordīatō dauid de punitōe aliqͦrū maloꝝ qͦs nō poterat ꝯuenienter punire in vita ſua: ⁊ pͦ de punitōe ioab: cū d̓r. iTu qͦꝫ noſti q̄ fecerit mͥ ioab. d. ra. Sal. ꝙ ꝑ hͦ intelligit̉ malū qd̓ fecit ioab ꝯͣ ꝑſonā dauid oſtēdēdo alijs lr̄as qͣs ſibi ſecrete miſerat dauid de morte vr̄ie ⁊ ſic legē ſcandalizauit. ꝙ em̄ iſtud ſecretū fuerat reuelatū pꝫ ex hͦ qd̓ hr̄. sͣ. ij. li. xij. c. ꝙ nathā di xit ad dauid. Feciſti inimicos blaſphemare nomē dn̄i: ſic̄ fuit ibi expoſitum. nec iſtud factū fuit reuelatū ꝑ dauid neqꝫ ꝑ berſabee: qꝛ celabat crimen ſuū qͣꝫtū poterāt. ⁊ iō veriſil̓e eſt qd̓ ꝑ ioab fuit reuelatū ad excuſan dū ſe erga alios milites de morte vrie ꝙ nō fuiſſet mortuꝰ ꝑ incautelaꝫ ſuā: ſꝫ ꝑ regis mādatū. k Que fecerit duobꝰ pͥncipibꝰ. ⁊c̄. ſequitur. cum tranſirem iordanem ⁊q iuraui ei ꝑ dn̄m dicēs. Nō te interficiam gladio: tu noli pati eū eſſe innoxiū Uir āt ſapiēs es vt ſcias q̄ facies ei: deduceſqꝫ canos eiꝰ cū ſanguīe ad inferos. Dormiuitʳ igit̉ dauid cū pr̄ibus ſuis ⁊ ſepultꝰ eſt in ciui tate dauid. Dies aūt ꝗbus regna uit dd̓ ſuꝑ iſrl̓ qͣdraginta anni ſunt In hebron regnauit ſeptē annis: in iſrl̓ triginta tribus. Salomō aūt ſedit ſuꝑ thronum dauid pr̄is ſui: ⁊ᶜ firmatū eſt regnū eiꝰ nimis. Et ingreſſus eſt adonias filius agith ad berſabee mr̄em ſalomōis. qͥ dixit ei. Pacificꝰⁿ ne eſt ingreſſus tuꝰ? ꝗ rn̄dit. Pacificus. Addiditqꝫ. Sermo mihi eſt ad te. cui ait. Loq̄re. ⁊ ille. Tuˣ inquit noſti qꝛ meū erat regnū: ⁊ʳ me p̄poſuerat oīs iſrl̓ ſibi in regē: ſed trāſlatū eſt regnū ⁊ factuꝫ eſt fratris mei. Aª dn̄o em̄ cōſtitutū eſt ei. Nunc ergo petitōeꝫ vnā p̄cor a te: ne cō fundas faciē meaꝫ. Que dixit ad eum. Loquere. ⁊ ille ait. Precor vt dicas ſalomoni regi neqꝫ em̄ ne gare tibi quicqꝫ pōt: vtª det mihi abiſag ſunamite vxorē. ⁊ ait berſa bee. Bene. ego loquar ꝓte regi. Uenit ergo berſabee ad regē ſalomonē vt loqueret̉ ei ꝓ adonia: ⁊ ſurrexit rex in occurſum eiꝰ: ado rauitqꝫ eā: ⁊ ſedit ſuꝑ thronū ſuuꝫ Poſituſqꝫ eſt thronus mr̄i regis l Et effudit ſanguinem belli in pace. id eſt ſanguinem humanuꝫ qui nō dꝫ effundi niſi in bello: effudit tꝑe pacis: qꝛ qn̄ occidit abner nō hēbat bellū iuſtū ꝯͣ eū: nec rōne regis: nec rōe fratris ſui in terfecti. ſic̄ dictū fuit. sͣ. ij. li. c. iij. ſil̓r occidit eū ſub ſpē pacꝭ reuocās eū: qͣſi ad loquēdū cū eo de federe inito int̓ eū ⁊ dauid. vt ibidē di ctū fuit. ſil̓r qn̄ int̓ fecit amaſaꝫ non hēbat ꝯͣ eum aliquā guerrā ⁊ ip̄ꝫ occidit ſub ſpecie pacis ſalutando eū tanqͣꝫ fratrem ⁊ oſculādo: ſicut dictū fuit. sͣ. li. ij. c. xx. m Et po ſuit cruorē belli in baltheo ſuo ⁊c̄. qꝛ ꝑcuſſit eos in inguine. vt hr̄ ibidē ⁊ ſic cruor exiens de plagis eorum potuit cruētar̄ bal theū ioab ⁊ calci amēta eiꝰ: nō aūt partes ſuꝑiores: ⁊ in hͦ d̓ſignat da uid modū ꝑcutiēdi ꝓditoriū: quia non eleuauit brachiū ad ꝑcutiēdū eos in ꝑte ſuꝑiori ne aduerteret ictū ⁊ cauerent. n Nō d̓du. caniciē eiꝰ pacifice ad inferos. hebrei di cunt. Ad foſſam nō em̄ erat intētio niſ dauid ꝙ ioab d̓ſcēderet ad īfer nū dānatoꝝ: īmo vna cā qͣre voluit eū puniri ī hac vi ta fuit ne puniret̉ in futuro in gehēna. vt dicit ra. ſal. ſic̄ ⁊ de achor dictū fuit ioſue. vij. Sed ⁊ filius o berꝫ ellai. h̓ tercio ponit̉ informatō dauid de recōpēſatōe bn̄ficij ſibi exhibiti: qd̓ qͥdeꝫ bn̄ficiū pleniꝰ expoſitū eſt. sͣ. ij. li. vij. c. p Hēs quoqꝫ. h̓ qͣrto ponit̉ ordinatō dd̓ de ſemei: qͥ maledixit dauid. vt q Iuraui ei ꝑ dn̄m dicēs: nō te pleniꝰ dictū fuit. sͣ. ij. li. xvi. c. interficiā. iſtud aūt iuramētū nō fuit trāſgreſſus dauid iſta imponendo ſalomoni. ſic̄ dictū fuit. sͣ. ij. li. xix. c. ⁊ iō ſnīa huiꝰ partꝭ ptꝫ ex ſupͣdictis. r Dormiuit igit̉ dd̓. h̓ omittūt̉ illa q̄ ordīauit da uid de ampliatōe diuini cultꝰ ⁊ edificatōe tēpli q̄ expͥmūt̉.i. ꝑalip. s Salomō aūt. h̓ ꝯn̄r ponit̉ ſalomonis executio: p̄mittit̉ tn̄ ado nie interfectio: ⁊ ſcd̓o abiathar eiectio. ibi. Abiathar qͦꝫ. tercio p̄dictoꝝ executō. ibi. Uenit aūt nūciꝰ. circa pͥmū dr̄. s Salomo aūt ſe. ſu. thro. ⁊c̄. pacifice ⁊ qͥete t Et fir. eſt re. eiꝰ ni. ita ꝙ po teſtas eiꝰ fuit maior qͣꝫ ptās pr̄is ſui dauid ⁊ iō ſecure punire po terat illa quorū punitōꝫ dauid ex cā rōnabili diſtulerat. ſic̄ fuit di ctū. sͣ. ij. li. c. iij. de ioab. ⁊. xix. de ſemei. v Pacificus ne eſt in greſſus tuꝰ. timebat em̄ ne aliqͥd machinaret̉ ꝯͣ ſe eo ꝙ dauid iſtituerat ſalomonē in regē ad petitōem ſuā. vt habetur cap̄. iij. Tu inquit noſti qꝛ meū erat regnū. rōne pͦgeniture. hͦ nō erat ve rum: qꝛ ordinatio diuina p̄ualet ꝑgeniture: q̄ erat ꝓ ſalomonē. vt
