Regum. iii. que ſedit ad dexterā eius: dixitqꝫ ei. Petitionē vnā paruulā ego d̓ precora te: ne ꝯfundas faciē meā ⁊ dirit ei rex. Pete mr̄ mea. neqꝫ em̄ fas eſt vt auertā faciē tuā. q̄ ait Det̉ abiſag ſunamitis adōie fratri tri tuo vxor. Rn̄dit rex ſalomō: et dixit mr̄i ſue. Quare poſtulas ab iſag ſunamitē adonie? poſtulaᵇ ei ⁊ regnū. Ipſe eſt em̄ frater meus maior me: ⁊ hꝫ abiathar ſacerdo tē ⁊ ioab filiū ſaruie. Iurauit itaqꝫ rex ſalomō ꝑ dn̄m dicēs. Hec faci at mihi deꝰ: ⁊ hec addat. qꝛͨ ꝯtra a nimā ſuā locutꝰ eſt adonias verbū hoc. Et nūc viuit dn̄s ꝗ firmauit me ⁊ collocauit me ſuꝑ ſoliū dauid pr̄is mei: ⁊ ꝗ fecit mihi domū ſic̄ locutꝰ eſt qꝛ hodie occidet̉ adōias Miſitqꝫ rex ſalomō ꝑ manū banaie filij ioiade ꝗ īterfecit eū: ⁊ mor tuꝰ eſt. Abiatharᵈ qͦꝫ ſacerdoti di xit rex. Uadeᵉ in anathot ad agrū tuū: ⁊ᶠ ꝗdē vir mortis es: ſꝫ hodie te nō interficiā: qꝛ portaſti archam dn̄i dei corā dauid pr̄e meo: ⁊ ſuſtinuiſti laborē in oībꝰ in ꝗbꝰ labo rauit pr̄ meꝰ. Eiecit ergo ſalomō abiathar vt non eēt ſacerdos dn̄i: vtᵍ impleret̉ ẜmo dn̄i quē locutus eſt ſuꝑ domū heli in ſylo. Uē itʰ aūt nūciꝰ ad ſalomonē ꝙ ioab declinaſſet poſt adoniā: ⁊ poſt ſalomonē nō declinaſſet. Fugit ergo dictum eſt cap̄. precedenti. y Et me prepoſuer. omnis iſrael ſibi ī regē. hͦ ſil̓r eſt falſū: qꝛ robur exercitꝰ dauid nō erat cū eo: nec cōitas ppl̓i q̄ in hͦ expectabat ſnīaꝫ dauid. vt pꝫ ex. sͣ. dictꝭ. ſꝫ talia dicebat adonias vt magis poſſet īpetrare qd̓ q̄rebat. z A dn̄o em̄ cōſtitutū eſt ei. q. d. nō īntēdo de cetero aliqͣlit̓ aſpicere ad r̄gnū. qꝛ agerē cō tra deū: cū tn̄ intē deret ꝯͣriū. vn̄ ſub ditur. a Vt det mͥ abiſag ſuna. vxo. illa enim fuerat vxor dd̓: et ꝑ ꝯn̄s regīa: ⁊ ſic ꝑ eā hēbat viā ve niendi ad regnuꝫ ꝑ auxiliū ioab et abiathar ⁊ alioꝝ ſibi fauētium. qd̓ aduertēs ſalomō qͥ erat ꝑſpicatioris ingenij qͣꝫ mt̄ ſua: reſpondit. Poſtula ei ⁊ regnū. q. d. per hͦ intēdit venire ad regnū. c Cō tra aīaꝫ ſuā lo. eſt ado. ver. hͦ. tū qꝛ machinat̉ ꝯͣ regē tū qꝛ petebat vxo rem ꝯͣ legē. Leui. xviij. vbi ꝓhibet̉ ꝯtractus mr̄imonij cū vxore pr̄is. cetera patēt in lr̄a Abiathar qͦꝫ. h̓ pōit̉ abiectio abiathar de ſūmo ſacerdotio ⁊ de ci uitate regia. cū d̓r Uade in anathot ad agrū tuū. id eſt ad poſſeſſio nis tue locum. lꝫ em̄ ſacerdoteſ nō haberēt poſſeſſio nes rurales habebāt tn̄ ciuitateſ aſſignatas ꝓ ſua bītatōne ⁊ ſubur bana ad nutriendū aīalia. vt patꝫ Nūe. xxxv. ⁊ Ioſue. xxi. f Et qͥdem vir mortis es.i. morte dignꝰ ꝓ ꝯſpiratōe ꝯͣ me ⁊ ordinatōeꝫ dei ⁊ pr̄is mei. g Vt īpleret̉ ẜmo dn̄i ⁊c̄.ſ. ꝙ eijceret̉ a ſacerdotō. vt hr̄. sͣ. i. li. c. ij h Uenit aūt nūciꝰ. h̓ ꝯn̄r ponit̉ executio ordīatōis dd̓. ⁊ pͦ ꝙͣtum ad punitōꝫ ioab. ſcd̓o ipſiꝰ ſemei. ibi. Miſit qͦꝫ rex. circa pͥmū d̓r. Uenit aūt nūciꝰ ad ſalomonē. ꝑ modū accuſatōis ꝙ ioab declinaſſet poſt adoniā: nō ſolū an̄ inſtitutōꝫ ſolomōis: ſꝫ etiā poſt. vt p̄dictu eſt. i Et poſt ſalomonē nō decli. in hebreo hr̄. Uenit aūt nūciꝰ ad ioab. ꝙ ioab declīauerat poſt adoniā ⁊ poſt abſalon nō declinauerat. nūciatū em̄ fuit ioab: ꝙ ſalomō hͦ ſciebat: ⁊ iō ſibi ꝑiculū īminebat: qꝛ qͣꝫuis ioab multū diligeret abſalon vt pꝫ ex ſup̄dictis. ij. li. xiiij. tn̄ nō declinauit poſt eū qn̄ voluit obtinere regnū: īmo īterfecit eū. vt hr̄ li. ij. c. xviij. Cū gͦ poſt adoniaꝫ ⁊ nō ſalomonē declinauit ad obtinēdū regnū: ſignū fuit ꝙ hēbat multū cordi iſtud negociū.ſ. machinādo ꝯͣ ſalomonē ꝓ adonia. ⁊ io ioab audiēs ꝙ ſalomō ſciebat hͦ: merito timuit: ⁊ iō ꝓ refugio fugit ad tabnaculū. k Egredere. qꝛ reformidabat eū in loco ſacro īterficere l Nō egre. dicit ra. ſa. ꝙ ioab dixit banaie nō egrediar niſi ſub cōditōe.ſ. ꝙ ſalomon recipiat ſuꝑ ſe maledictio ioab ī tabernaculū dn̄i ⁊ app̄hēdit cornu altaris. Nūciatūqꝫ eſt regi ſalomoni ꝙ fugiſſet ioab in tab̓na culū dn̄i ⁊ eēt iuxta altar̄. Miſitqꝫ ſalomō banaiā filiū ioiade dicens. Uade īterfice eū. Et venit bana ias ad tabernaculū dn̄i: ⁊ dixit ei. Hec dicit rex. Egredereᵏ. ꝗ ait. Nō egrediar: ſꝫ hic moriar. Renūciauit banaias r̄gi ẜmonē dicēs Hec locutꝰ eſt ioab ⁊ hec rn̄dit mihi. Dixitqꝫ ei rex.§ acᵐ ſic̄ locu tus eſt ⁊ īterfice eū ⁊ ſepeli: ⁊ amo uebis ſanguinē innocētē ꝗ effuſuſ eſt a ioab a me ⁊ a domo pr̄is mei ⁊ reddet dn̄s ſanguinē eiꝰ ſuꝑ caput eiꝰ: qꝛ interfecit duos viros iu ſtos melioreſqꝫ ſe: ⁊ occidit eos gladio pr̄e meo dauid ignorante: abner filiū ner principē militie iſrl̓: ⁊ amaſam filiū iether principē exercitus iuda. Et reuertet̉ ſanguis illoꝝ in caput ioab: ⁊ ī caput ſemi nis eiꝰ in ſempiternū: dauid aūt et ſemini eiꝰ ⁊ domui ⁊ throno illius ſit pax vſqꝫ in eternū a dn̄o. Aſcē dit itaqꝫ banaias filiꝰ ioīade: ⁊ aggreſſus eū īterfecit: ſepultuſqꝫⁿ eſt in domo ſua ī deẜto. Etº cōſtituit rex banaiā filiū ioīade ꝓ eo ſuꝑ exercitū: ⁊ᵖ ſadoch ſacerdotē poſuit pro abiathar. Miſitq quoqꝫ rex ⁊ vocauit ſemei: dixitqꝫ ei. Edifica tibi domū in hierl̓m ⁊ habita ibi. nes quas dauid imprecatus fuit ſuꝑ me ꝓ interfectione abner.ſ. lepram debilitatē. gladiū. ⁊ famē. vt dictū fuit. s. ij. li. ca. iij. allegās ꝙ nō debebat dupl̓r puniri.ſ. occiſione in ſua ꝑſona: ⁊ maledictōibꝰ dictꝭ in ſemine ſuo. ⁊ qꝛ hͦ videbat̉ hr̄e aliquē colorē iuſticie: iō banaias nō interfecit eū ſꝫ redijt ad ſalomonē referēs ei verba ioab. ⁊ tūc ſalomō rn̄dit qd̓ ſeqͥtur m Fac ſic̄ locutꝰ eſt. dicēdo ei.ſ. ꝙ recipio illas maledictiōes ſuꝑ ſemen meū: ⁊ ſic īterfice eū: vn̄ ⁊ ſubdit Ra. ſa. ꝙ maledictōes p̄dicte venerūt ſuꝑ ſemen ſalomōis: qꝛ ozias rex fuit leproſus. vt hr̄. jͣ. iiij. li. xv. ca. et. ij. paral̓. xxvi. ⁊ aſa doluit pedes ita ꝙ nō poterat ire ſine baculo. vt hr̄. jͣ. ij. ꝑali. xvi. c. ⁊ ioachim interfectus gladio. vt hr̄ Hiere. xxij. Sepultura a ſini ſepelietur: qꝛ interfectus ꝓiectꝰ fuit exͣ hirl̓m. ⁊ ezechias indigēs pāe in obſidione ꝑ ſennache rib: vn̄ tūc ſibi dictū fuit ſcd̓o anno pomis veſcere. Eſa. xxxvij i. fructibꝰ arboꝝ ꝓpt̓ pāis defectū ſꝫ hͨ expoſitō nō ꝯſonat lr̄e. quia hic dicitur. Nō egrediar ſꝫ h̓ moriar. nullā ꝯditōꝫ apponendo. ſil̓r nō ꝯſonat lr̄e p̄cedēti. qꝛ dd̓ qͥ erat ſan ctꝰ illas maledictōes ſcie bat: qꝛ illas fecerat: ⁊ tn̄ cū hͦ īpoſuit ſalomōi pu nitōeꝫ io ab ꝓ īterfectiōe bner ⁊ amaſe. vt dictū eſt abſqꝫ aliqͣ r̄tractatōe di ctarū maledictionū. Itē dato ꝙ ille maledictōes ſufficerēt ꝓ interfectōne abner adhuc remāebat ioab dignꝰ morte ꝓ īter fectōe amaſe. ⁊ iō nullo mō eſt ꝟiſil̓e ꝙ ſalomon maledictōes pr̄is ſui receperit ſuꝑ ſe vl̓ ſuꝑ ſemē ſuū. Qd̓ aūt iuducit̉ de qͣtuor regibꝰ de ſalomōe deſcēdētibꝰ nō valꝫ ad ꝓpoſitū. qꝛ ille pene fue rūt eis īflicte ꝓ alijs cau ſis. vt patebit in locꝭ ſuiſ dn̄o ꝯcedēte. ⁊ iō qd̓ d̓r h̓. m. Fac ſic̄ lo. eſt. n̄ refert̉ niſi ad illd̓ qd̓ di xerat: h̓ moriar. credēdū tn̄ eſt ꝙ violēter auulſus fuit ab altari: ⁊ ſic inter fectꝰ. ſic̄ p̄cipit̉ Exo. xxi. Si qͥs de induſtria occiderit ꝓximū ſuū ⁊ ꝑ inſi dias: ab altari meo euelles eū vt moriat̉. ſic aūt occiderat ioab abner et amaſaꝫ. vt pꝫ ex ſupͣdictꝭ. n Sepultuſqꝫ eſt in do. ſua in deẜ. dic̄ em̄ ra. Sa. ꝙ fecerat ibi hoſpitale ad recipiēdū pauꝑes ⁊ ꝑegrinos trāſeūtes. vn̄ dicūt hebrei ip̄m eē ſaluatū: ⁊ ꝙ mors tꝑalis ſibi inflicta fuit ī ex piatōꝫ pctōꝝ ſuoꝝ. o Et ꝯſti. rex ba. fi. ioia. ꝓ eo ſuꝑ exer. qꝛ erat vir fortꝭ ⁊ prudēs: ꝓpt̓ qd̓ dd̓ fecit eū ſibi ſecretariū. vt hr̄. s. li. ij. cap̄. xxiij. Et ſadoch ſacer. poſuit ꝓ abiathar: ⁊ ſic reductū eſt ſacerdotiū ad de bitā lineā: aaron em̄ qͥ ex electōe dei factꝰ fuit ſūmꝰ ſacerdos. vt hr̄ Exo. xxviij. habuit duos filios.ſ. eleazar ⁊ ithamar qͥ remāſerūt ſibi alijs duo bus mortuis corā dn̄o. vt hr̄ Leuit̓. x. ⁊ de volūtate dn̄i ſacerdotiū tranſijt ad eleaꝫ ar ⁊ filios eiꝰ. vt hr̄ Nu. xx. c. de qͦ deſcendit iſte ſadoch. Heli aūt deſcēdit d̓ ithamar ⁊ cū eēt iudex ppl̓i aſſumpſit ſibi ſacerdotiū: hoc aūt fuit ex diuīa ordinatōe. ſic̄ dictū fuit. i. Regꝭ. ij. ⁊ ab ipſo d̓ſcēdit abia thar quē eiecit ſalomō ponēdo ſadoch loco eiꝰ. ꝗ Miſit qͦꝫ rex. hic ꝯn̄ter agit̉ de punitōe ſemei cui ſalomon impoſuit legē de remanēdo in oo iiij