Expoſitio beati Gregorij pape ſuper Ezechielem tem verſa ſunt: quia iuxta hyſtoriā viſio nis dicta largiēte deo menti noſtre ſpiri­taliter ſapiūt: iam aduene comedimus que ciues legis māducare noluerūt. Sit gratie vnigenito: ſit laus eterne ſapiētie qui viuit regnat patre in vnitate ſpi­rituſſancti per om̄ia ſecula ſeculoꝝ amē. Explicit omelia. III. Incipit Omelia. IIII. que in terpretat̉ in primo capitulo ab illa parte: Similitudo autē vul tus eorū: vſqꝫ ad illam partem: Ubi erat impetus ſpiritus: il­luc gradiebatur. I Er ſanctū prophecie ſpiritū nata animalia ſubtiliter deſcri Sunt̉: vt per hec euangeliſtaꝝ ſignificari perſonas. Ip̄a nobi ſubtilitas deſcriptōis aperiat: nihilqꝫ ſe­mo dei noſtro intellectui dubietatis relin quat. Ecce enim dicit̉. Similitudo autē vultus eo. rum facies hominis facies leo nis a dextris ipſoruꝫ quattuor. facies autem bouis a ſiniſtris ipſoꝝ quattuor. Et facies aqui­le deſuper ipſoꝝ quattuor.) Ed et quattuor hec pennata aīalia ſan ctos quattuor euāgeliſtas deſignent: ip̄a vniuſcuiuſqꝫ libri euāgelice exordia teſtā tur. Nam qꝛ ab humana generatiōe cepit Iure per hominē Matheus. Quia per clamorē in deſerto recte deſignat̉ per leo­ marcus. Quia a ſacrificio exorſus eſt: bene per vitulū lucas. Quia vero a diui­nitate verbi cepit: digne per aquilā ſigni ficat̉ ioh̓es: qui dicit: In princio erat ver bn̄ verbū erat apud deū deus erat ver . Io. 1. Dūqꝫ in ip̄am diuitatis ſubſtā tiā intendit: quaſi more aquile oculos in ſolē fixit. Sed quia electi om̄es membra ſunt redēptoris noſtri. Ipſe autē redem­ptor noſter caput eſt oīm electoꝝ: per hoc qd̓ mēbra eius figurata ſunt: nil obſtat: ſi etiā ī his oībꝰ ipſe ſignet̉. Ipſe em̄ vni genitus dei filius veraciter factus eſt ho­mo. Ipſe in ſacrificio noſtre redēptōis di gnatus eſt mori vt vitulus. Ip̄e per vir­tutē ſue fortitudinis ſurrexit vt leo. Leo etiā apertis oculis dormire perhibet̉: qꝛ in ip̄a morte in qua ex humanitate redē­ptor noſter dormire potuit: ex diuinitate ſua īmortalis permanēdo vigilauit. Ip̄e etiā poſt reſurrectionē ſuā aſcendēs ad ce los: in ſuperioribus eſt eleuatus vt aqui­la. Totū ergo ſimul nobis eſt: qꝛ naſcē­do homo moriēdo vitulus: reſurgēdo leo: ad celos aſcendendo aquila factus eſt. Sed quia per hec anīalia euāgeliſtas quattuor: ſub eaꝝ ſpecie ſimul perfctōs om̄es iam ſuperius ſignificari diximꝰ: re­ſtat vt quomodo vnuſquiſqꝫ electoꝝ iſtis aīaliū viſionibus exprimat̉: oſtendamus. Omnis etem̄ electus atqꝫ in via dn̄i per fectus: homo: vitulus: leo: ſimul aquila eſt. Homo em̄ ratiōale eſt anīal: vi tulus aūt in ſacrificio mactari ſolet. Leo vero fortis eſt. beſtia ſicut ſcriptū eſt. Leo fortiſſimus beſtiaruꝫ ad nullius pauebi­occurſum. Aquila ad ſublimia euolat: irreuerberatis oculis ſolis radijs intēdit Omnis itaqꝫ qui in ratiōe perfectus eſt homo eſt quoniā ſemetip̄m ad huiꝰ di voluptate mortificat vitulꝰ. Quia ve­ro ip̄a ſua ſpontanea mortificatiōe contra aduerſa oīa fortitudinē ſecuritatis habet. Unde ſcriptū eſt. Iuſtus aūt quaſi leo fidens abſqꝫ terrore erit. Prouerb̓..28. leo eſt. Quia vero ſublimiter cōtemplat̉ ea que celeſtia atqꝫ terrena ſūt: aquila eſt Igit̉ qm̄ iuſtus quiſqꝫ per rationē homo Per ſacrificiū mortificatiōis ſue vitulus Per fortitudinē ſecuritatis leo. Per cō­templationē vero efficit̉ aqͥla. Recte per hec ſancta anīalia ſignari vnuſqͥſqꝫ perfe­ctus poteſt. Qd̓ iccirco dicimꝰ: vt ea que de quattuor aīalibus dicta ſunt: pertine­re qͦꝫ etiā ad perfectoꝝ ſingulos demōſtre mus. Sed magna nobis de eiuſdē euāge liſtis ſanctis p̄dicatoribus queſtio orit̉. Cur homo leo a dextris ip̄oꝝ quattuor Uitulus vero a ſiniſtris ip̄oꝝ quattuor eſ