Expoſitio beati Gregorij pape ſuper Ezechielemtem verſa ſunt: quia ⁊ iuxta hyſtoriā viſionis dicta largiēte deo menti noſtre ſpiritaliter ſapiūt: ⁊ iam aduene comedimusque ciues legis māducare noluerūt. Sitgratie vnigenito: ſit laus eterne ſapiētiequi viuit ⁊ regnat cū patre in vnitate ſpirituſſancti per om̄ia ſecula ſeculoꝝ amē.¶ Explicit omelia. III.¶ Incipit Omelia. IIII. que interpretat̉ in primo capitulo abilla parte: Similitudo autē vultus eorū: vſqꝫ ad illam partem:Ubi erat impetus ſpiritus: illuc gradiebatur. IEr ſanctū prophecie ſpiritū pēnata animalia ſubtiliter deſcriSunt̉: vt per hec euangeliſtaꝝſignificari perſonas. Ip̄a nobiſubtilitas deſcriptōis aperiat: nihilqꝫ ſemo dei noſtro intellectui dubietatis relinquat. Ecce enim dicit̉.¶ Similitudo autē vultus eo.rum facies hominis ⁊ facies leonis a dextris ipſoruꝫ quattuor.facies autem bouis a ſiniſtrisipſoꝝ quattuor. Et facies aquile deſuper ipſoꝝ quattuor.)Ed et quattuor hec pennata aīalia ſanctos quattuor euāgeliſtas deſignent: ip̄avniuſcuiuſqꝫ libri euāgelice exordia teſtātur. Nam qꝛ ab humana generatiōe cepitIure per hominē Matheus. Quia perclamorē in deſerto recte deſignat̉ per leonē marcus. Quia a ſacrificio exorſus eſt:bene per vitulū lucas. Quia vero a diuinitate verbi cepit: digne per aquilā ſignificat̉ ioh̓es: qui dicit: In princio erat verbn̄ ⁊ verbū erat apud deū ⁊ deus erat verbū. Io. 1. Dūqꝫ in ip̄am diuitatis ſubſtātiā intendit: quaſi more aquile oculos inſolē fixit. Sed quia electi om̄es membraſunt redēptoris noſtri. Ipſe autē redemptor noſter caput eſt oīm electoꝝ: per hocqd̓ mēbra eius figurata ſunt: nil obſtat: ſietiā ī his oībꝰ ⁊ ipſe ſignet̉. Ipſe em̄ vnigenitus dei filius veraciter factus eſt homo. Ipſe in ſacrificio noſtre redēptōis dignatus eſt mori vt vitulus. Ip̄e per virtutē ſue fortitudinis ſurrexit vt leo. Leoetiā apertis oculis dormire perhibet̉: qꝛin ip̄a morte in qua ex humanitate redēptor noſter dormire potuit: ex diuinitateſua īmortalis permanēdo vigilauit. Ip̄eetiā poſt reſurrectionē ſuā aſcendēs ad celos: in ſuperioribus eſt eleuatus vt aquila. Totū ergo ſimul nobis eſt: qꝛ ⁊ naſcēdo homo ⁊ moriēdo vitulus: ⁊ reſurgēdoleo: ⁊ ad celos aſcendendo aquila factuseſt. Sed quia per hec anīalia euāgeliſtasquattuor: ⁊ ſub eaꝝ ſpecie ſimul perfctōsom̄es iam ſuperius ſignificari diximꝰ: reſtat vt quomodo vnuſquiſqꝫ electoꝝ iſtisaīaliū viſionibus exprimat̉: oſtendamus.Omnis etem̄ electus atqꝫ in via dn̄i perfectus: ⁊ homo: ⁊ vitulus: ⁊ leo: ſimul ⁊aquila eſt. Homo em̄ ratiōale eſt anīal: vitulus aūt in ſacrificio mactari ſolet. Leovero fortis eſt. beſtia ſicut ſcriptū eſt. Leofortiſſimus beſtiaruꝫ ad nullius pauebioccurſum. Aquila ad ſublimia euolat: ⁊irreuerberatis oculis ſolis radijs intēditOmnis itaqꝫ qui in ratiōe perfectus eſthomo eſt ⁊ quoniā ſemetip̄m ad huiꝰ mūdi voluptate mortificat vitulꝰ. Quia vero ip̄a ſua ſpontanea mortificatiōe contraaduerſa oīa fortitudinē ſecuritatis habet.Unde ſcriptū eſt. Iuſtus aūt quaſi leo cōfidens abſqꝫ terrore erit. Prouerb̓..28.leo eſt. Quia vero ſublimiter cōtemplat̉ea que celeſtia atqꝫ terrena ſūt: aquila eſtIgit̉ qm̄ iuſtus quiſqꝫ per rationē homoPer ſacrificiū mortificatiōis ſue vitulusPer fortitudinē ſecuritatis leo. Per cōtemplationē vero efficit̉ aqͥla. Recte perhec ſancta anīalia ſignari vnuſqͥſqꝫ perfectus poteſt. Qd̓ iccirco dicimꝰ: vt ea quede quattuor aīalibus dicta ſunt: pertinere qͦꝫ etiā ad perfectoꝝ ſingulos demōſtremus. Sed magna nobis de eiuſdē euāgeliſtis ⁊ ſanctis p̄dicatoribus queſtio orit̉.Cur homo ⁊ leo a dextris ip̄oꝝ quattuorUitulus vero a ſiniſtris ip̄oꝝ quattuor eſ