Liber Omelia VII ſi legentis animū ſpūs vite in zeli feruore tetigerit: ꝓtinus in ſacris eloquijs videt qd̓ moyſes ad caſtra rediēs: populū per ydola peccaſſe cognoſcēs. Hūc per feruo ſpūs gladijs ſtrauit. Exo.33. Qd̓ fine es perſequēdo luxuriā irā dn̄i gladio pla cauit Num.25. Qd̓ petrus mētientes ſi­bimet verbo pertulit occidit. Actu. 5. Qd̓ paulus negligētibus diſcipulis vir­ minat̉.1. Cor.4. Si ſpūs vite legētis aīm ad ſeruandā patientiā tangit: ſtatim ſequūt̉ rote. Quia in ſacris eloquijs in uenit: qd̓ moyſes aaron loquētes re cta perſecutionē populi paſſi ſūt: ad taber naculū cucurrerūt ip̄o populo exorātes quē fugiebāt. Num.20. Sancta aūt eoꝝ mēs timorē ſuꝑuenientiū als ſuꝑbien­tiū pertulit: tn̄ ꝯtra eos ad odiū eru­pit Patiētia em̄ vera eſt que ip̄m ama­quē portat. tolerare ſed odiſſe eſt virtus māſuetudīs: ſed velamentū furo­ris. In eiſdem qͦꝫ eloquijs inuenit: ſa­nuel de pͥncipatus culmīe deiectus: ora­ſe ſe etiā deijciētibus ꝯfitet̉.1. Reg. 8 qd̓ nemo ſanctoꝝ ad celeſtē gloriā niſi pa tientiā ſeruādo peruenit. Qd̓ ipſe auctor ac redemptor generis hūani ſputa: cola­phos: ſpineā coronā: crucē: lanceā pertu lit: tn̄ perſecutoribus orauit. Si vite ſpūs legentis aīm ad ſtudiū predicatiōis excitat: ſtatim ſecunt̉ rote. Quia in ſa­cris eloquijs inuenit moyſes iubēte dn̄o cōtra egypti regē in quātis ſe predicatio nis al̓s predicatiōibus libere verbis ere­xit. Exo. 15. Qd̓ ſteffanꝰ iudeis perfidis diceret: Uos ſemꝑ ſpiritui ſcō reſtitiſtis. Act.. nec inter lapides timuit. Qd̓ pe trus fuſtibus ceſus: ne in noīe ieſu loque ret̉ magna libertate reſpōdit. Oporter obedire deo magis ꝙͣ homībus. Actꝭ.5. Qd̓ paulus cathenaꝝ vinculis ſtringit̉: ſꝫ tn̄ verbū dei ē alligatū. Phil̓.1. Si vite ſpūs ad penitētie lamēta cōpungit: ſecunt̉ ꝓtinus rote: ſcripture ſacre ver­ba dauid penitētia ꝓferūt: qd̓ rex rep̄hen ſus a ꝓpheta: qꝛ ſubiectus celeſti regi fuit: ſubiecto increpāti erubuit cōfite­ri qd̓ fecit.2. Regū. 12. Qd̓ publicanus qui reatū ſue nequicie cognouit: ſi iniu­ſtus ad templū venit: iuſtificatus a tēplo redijt. Luce. 18. Qd̓ petrus negatiōis macl̓as lachrymis lauit. Math̓.26. Qd̓ latro qui in cruce cognouit culpā: in ipſa morte inuenit veniā. Luc.23. De qui bus adhuc rotis eadem ꝓpheta replicat atqꝫ ſubiungit. Cum eūtibus ibant: ſtan tibꝰ ſtabāt: eleuatis a terra pariter eleuabant̉ rote ſequē­tes ea: qꝛ ſpūs vite erat in rotis. Hec ſicut noſtis frēs chariſſimi ex maxīa parte dicta ſūt: ſed iterata deſcriptiōe narrant̉. Nec nos itaqꝫ pigeat eadē breui ter exponēdo repetere: que ſpūs per pro­phetam dignatus eſt replicādo narrare. Hoc em̄ ſolū in hiſ verbis nouū addit̉ al̓s dicit̉: qd̓ dictū eſt. ſtantibus ſtabant. Sunt aūt quidā qui vſqꝫ ad hoc ꝓficiūt: vt t̓rena quē accipiūt: bene diſpēſare uerit: miſericordie oꝑibus intendāt: op­preſſis ſubueniāt. Hi videlꝫ vadūt: in eo qd̓ ſe ad ꝓximi vtilitatē tendūt. Cuꝫ his ergo rōte gradiūt̉: qꝛ ſacra eloquia dicto­ ſuoꝝ paſſus in eius itinere diſponunt. Et ſunt alij qui fidē quā acceperūt: ita ad tenendū fortes ſunt: vt aduerſis quibuſ­qꝫ reſiſtere valeāt: non ſolū minime ad peruerſitatē trahūt̉ perfidie: ſed etiā per­uerſa loquētes īpugnēt: eoſqꝫ ad rectitu­dinē pertrahāt. Cum iſtis ſtantibꝰ ſtant: etiā rōte: qꝛ in eis rectitudinē ſuam ſacri eloquij verba cōfirmāt: in eis audiūt. State tenēte traditōes quas didiciſtis 2. Theẜ.2. Et rurſū. Aduerſariꝰ veſter dyabolus tanꝙͣ leo rugiens circuit: que­rens quē deuoret: cui reſiſtite fortes in ſi­de.1. Petri. 5. Et ſunt alij qui om̄ia ter­rena deſpiciūt: nulla que p̄tereūt poſſide re dignant̉: in dei ſe vt predictū eſt ꝯtē platiōe ſuſpendūt. his ergo eleuatis rōte pariter leuant̉: qꝛ inquantū quiſqꝫ ad alta ꝓfecerit: in tantū ei ſacra eloqͥa de altioribus locūtur. Uadunt ergo ani­