Expoſitio beati Gregorij pape ſuper Ezechielemmalia ad vtilitatē proximi: ſtant ad cuſtodiam ſui: eleuant̉ ad contemplationē dei.Sed ⁊ rote pariter vadūt: ſtant ⁊ eleuantur: quia queſita ſacra lectio talis inuenit̉qualis ⁊ ſit ip̄e aquo querit̉. Ad actiuaꝫem̄ vitam ꝓfeciſti ambulat tecū. Ad īmobilitatē atqꝫ conſtantiā ſpiritus ꝓfeciſti:ſtat tecū. Ad contemplatiuā vitā per deigratiam perueniſti volat tecum. Et rurſum ſubditur.Quia ſpūs vite erat in rotis.Quid iccirco ſecūdo dicit̉ vite ſpiritusin rotis eſſe: quia ſcripture ſacre duo ſuntteſtamenta: que vtraqꝫ dei ſpiritus ſcribi voluit: vt nos ab anīe morte liberaret.Uel certe: quia duo ſunt p̄cepta charitatis: dilectio videlicet dei: ⁊ dilectio proximi: per que vtraqꝫ nos ſacre ſcripture dicta viuificāt. Secūdo ergo dicit̉: qd̓ ſpiritus vite erat in rotis: quia dilectionē dei⁊ ꝓximi capimus in eloquijs diuīs. Perprecepta em̄ ſcripture ſacre reuiuiſcimꝰ:qui mortui in culpa iacebamus. Unde oīpotenti dn̄o per pſalmiſtā dicit̉: In eternū non obliuiſcar iuſtificatiōes tuas: qꝛin ip̄is viuificaſti me. p̄s. 118. Iuſtificationes em̄ precepta dn̄i dicunt̉: in quibꝰnos corrigēdo iuſtificat. De quibus pſalmiſta apertius dicit: In tuis iuſtificatiōibus meditabor: nō obliuiſcar ſermōes tuos. In eis itaqꝫ nos viuificat: quia ꝑ hecnobis ſpiritalē vitā demonſtrat: eāqꝫ al̓seamqꝫ per afflatū ſpiritus noſtris mentibus infundit. Quid qꝛ quottidie per donū gratie in electoꝝ mentibus agit̉: ſpiritus vite erat in rotis. Hec nobis ſcriptura in tenebris vite p̄ſentis facta eſt lumēitineris. Hinc etem̄ petrus ait. Cui benefacitis intēdentes quaſi lucerne lucēti incaliginoſo loco. 1. Petri.2. Hinc pſalmiſta dicit: Lucerna pedibꝰ meis verbū tuum domīe: ⁊ lumē ſemitis meis. p̄s..18.Scimus tamē quia ⁊ ip̄a nobis noſtra lucerna obſcura eſt: niſi hāc noſtris mentibus veritas illuſtret. Unde iterū pſalmiſta ait: Quoniā tu illuminas lucernā meam: dn̄e deus meus illumīa tenebras meas. p̄s. 17. Quid em̄ lucerna ardēs: niſilumen eſt: ſed lumen rectū al̓s creatū nobis nō lucet: niſi illuminet̉ a lumine noncreato. Quia ergo om̄ipotēs deus ad ſalutē noſtrā ſanctoꝝ teſtamentoꝝ dicta: ⁊ip̄e creauit: ⁊ ip̄e apperuit: ſpūs vite eratin rotis. Sequitur.D Et ſimilitudo ſuꝑ capita animaliū firmamenti: quaſi aſpectꝰcriſtalli horribilis extēti: ſupercapita eoꝝ deſuper. I¶ Hec largiente dn̄o duobus modis exponimus: vt lectoris iudicio quid eligendūcenſeat: relinquamꝰ. Poſſunt em̄ firmamenti nomīe celeſtes poteſtates intelligiqd̓ firmamentū recte: quaſi aſpectus criſtalli dicit̉: quia videlicet criſtallus fortequidē nimis eſt: ſed ex aqua ſolidatur. Etnatura angelica quādo creata eſt liberumarbitriū accepit: vtrū vellet in humilitateperſiſtere: ⁊ in om̄ipotentis dei cōſpectupermanere. An ad ſuperbiam labere: ⁊ abeatitudīe cadere: per ſimilitudinē aquafuit. Sed quia cadētibus alijs ſancti angeli in ſua btītudine perſtiterūt: atqꝫ hocacceperūt in munere: vt iā cadere nō omnino nō poſſent: in eis natura ſua quia iāduci al̓s deijci mutabiliter nō poteſt: quaſi in magnitudīe criſtalli durata eſt. Qd̓criſtallū horribile ⁊ extenſuꝫ ſuper capitaanimaliū dicit̉: quia ille poteſtates angelice que om̄ipotētis dei cōſpectui aſſiſtūt:nobis adhuc in hac corruptōe poſitis: terribiles atqꝫ pauēde ſunt: quarū nūc gaudia quia ſenſum noſtraꝝ mentiū excedūt:ſuper capita animaliū eſſe memorantur.Quis em̄ in carne corruptibili poſitus cōprehēdere valeat: que ſit illa angeloꝝ ineffabilis: ⁊ ſine fine leticia: que beatitudoſine defectu vultuꝫ videre creatoris: atqꝫin eius delectatiōe ſine immutatiōe perſiſtere. Poteſt autē firmamenti nomīe ip̄eper figurā noſter redēptor intelligi: verꝰdeus ſuper om̄ia: ⁊ factus inter om̄ia homo perfectus: in quo natura noſtra apudpatrē cōfirmata eſt. De quo etiā per pſal
