Expoſitio beati Gregorij pape ſuper Ezechielem menſus eſt ſcd̓m menſuras ſu­periores thalamū eius: frontē eiꝰ veſtibulū eius: feneſtras eius per circuitū: longitudineꝫ quinquaginta cubitorū: latitu­dinē vigintiquinqꝫ cubitorū: et veſtibulum eius reſpiciebat in atriū exterius: et celatura pal­maꝝ in fronte illius hinc inde in octo gradus aſcenſus eius.) Quid itaqꝫ interiori atrio: quid thala­: quid frontibꝰ: quid veſtibulo: qͥd fe­neſtris: quid lōgitudine latitudine: qͥd palmarū celatura ſignet̉: late iam ſuperi­us diximus. Nec oportꝫ vt in eiſdē iterū ſed in his ſolūmodo que necdū dicta ſunt occupemur. Nunc ergo querendū nobis eſt que iſte tres porte interiores ſint: vel quid eſt earundē portarū veſtibula vi­gintiquinqꝫ cubitis longitudine: quīqꝫ cubitis latitudīe metiunt̉: vel cur ad eas non ſeptē ſicut de portis exterioribus di­ctū fuerat: ſed octo gradibus aſcenditur. Porta em̄ atrij interioris que ſuperiꝰ di­cta eſt: de his tribus portis interioribus non eſt: quia illa cōtra orientis aquilo nis portā reſpicere dicit̉: iſte autē ſingule interius ad auſtrū vel orientē aquilonē poſite eſſe memorant̉. Unde recte per il­lam aditus interior deſignatur: quia ſicut precedēti locutiōe iam dictum eſt: vel iu­dee gentilitati: vel inchoātibus atqꝫ in bono perſeuerātibus: vel a bono cadenti bus: ſed poſt culpas per penitentiā ſur­gentibus patet. Nūc autem poſt ꝙͣ ſingu le in oriente aquilone auſtro porte de ſcripte ſunt: cur interioris atrij rurſū por­te ſingule in auſtro oriente atqꝫ aquilo­ne deſcribunt̉: Aſpirante domīo magna­intentiōe opus eſt ſinū tante profūditatis indagare. Si em̄ portarū nomine ſanctos p̄dicatores accipimus: ſciendū nobis eſt quia vna eſt eccleſia in p̄dicatoribus teſta menti veteris ac noui. Porte autē ſeptē vel octo gradus habent: quia ſanctiſpiri­tus ſeptiformē gratiam cōcorditer predi­cāt. Octauo vero gradū adnūciāt premi­um retributiōis eterne. Unde ſcriptū eſt. Da partes ſeptē: necnō octo. Eccl̓s. 11 Quid itaqꝫ dicere poſſumus exteriores portas: niſi ātiquos patres fuiſſe qui per precepta legis nouerāt opera populi ma­gis ꝙͣ corda cuſtodire: vt interiores por­tas p̄dicatores ſancte eccleſie debeamꝰ ac­cipere: qui ſpiritalibꝰ monitis diſcipulo­ ſuoꝝ corda cuſtodiūt: ne malis que faciūt vel in cogitatiōibꝰ delectent̉. Per illas em̄ ſeptem gradibus aſcendi dicit̉: iſtarū vero octo graduū aſcenſus eſſe per hibet̉. Quia et in veneratiōe legis dies ſeptimus fuit: et in nouo teſtamēto octa­uus dies in ſacramēto eſt:is videlicꝫ qui dominicꝰ appellat̉: qui tertius a paſſione ſed octauus a cōditione eſt: quia ſepti­ ſequit̉. Sin vero portarū noīe ſolos intelligimꝰ ſanctos apl̓os deſignari: qui videlicet primi nobis ſunt ſancte eccleſie p̄dicatores: nos fidē ſpem atqꝫ charita­ ſummoꝑe tenuere docuerūt. Ipſi itaqꝫ nobis in his virtutibꝰ porte ſunt: nos per eaſdē virtutes ad interiorē intellectū eterne ſapiētie perducūt. Sed ſi ip̄i exte­riores porte ſunt: qͦs accipimꝰ interiores Si vero ip̄i interiores ſūt: quos intelligi­mus exteriores? Qua in re intelligi vtili ter poteſt: qꝛ ip̄i nobis exteriores ſimul interiores porte ſūt. Cum em̄ adhuc in choātibꝰ alta myſtica: ſed quedā que capi preualēt predicāt: porte exteriores ſunt. vero perfectis ꝓfunda myſti­ca loquūt̉: porte interiores. Uideamꝰ qua liter porta exterior pateat. Non potui vo­bis loqͥ quaſi ſpiritalibꝰ: ſed quaſi carnali bus tanꝙͣ paruulis in xp̄o: lac vobis po­ dedi non eſcā. 1. Corinth̓.3. Uideamꝰ qualiter porta interior patet. Sapientiā loqͥmur inter perfectos.. Corinth̓.2. Ut deamꝰ vtrū ip̄a eadē ſit porta interior ex terior. Sapiētibus inſipiētibꝰ debitor ſum. Rom̄.1. Qui rurſū dicit: Giue mē­te excedimus: deo: ſiue ſobrij ſumus: vo­