IIII deus: qͥ eū crederent aīam mūdū gubeārntē: caſtiuſqꝫ exiſtimat ſine ſimulacrꝭ obẜuari religionē. qͥs nō videat qͣꝫtū ꝓpinqͣuerit veritati Si em̄ aliqͥd ꝯtra vetuſtatē tāti poſſet erroris: ꝓfecto ⁊ vnū deū a qͦ mūdū crederet gub̓ nari ⁊ ſine ſil̓acro colēdū eē cēſeret atqꝫ ī tā ꝓxīo inuētꝰ: facile fortaſſe de aīe mutabi litate cōmoneret̉: vt naturā potiꝰ incōmutabilē q̄ ip̄aꝫ qͦꝫ aīam ꝯdidiſſet: deū veꝝ eſſe ſentiret. Hec cū ita ſint: q̄cū qꝫ tales viri ī ſuis lr̄is ml̓toꝝ deoꝝ ludibria poſuer̄t: ꝯfiteri ea potiꝰ occl̓ta dei volūtate cōpulſi ſūt: qͣꝫ ꝑſuadere co nati. Si qͣ igit̉ īde a nob̓ teſti mōia ꝓferūt̉: ad eos redarguēdos ꝓferūt̉: qͥ nolūt adu̓ tere de qͣnta ⁊ qͣꝫ maligna de monū ptāte nos liberet ſingulare ſacrificiū tā ſctī ſāgui nis fuſi: ⁊ donū ſpūs imꝑritiIcit Ca. XXXII etiā de gn̄atōibꝰ de orūᵇ magis ad poetas qͣꝫ ad phiſicos fuiſſe ppl̓oīclīatos: ⁊ iō ⁊ ſexū ⁊ gn̄atio nes d̓oꝝ maiores ſuos.i. ve teres credidiſſe romanos: ⁊ eoꝝ ꝯſtituiſſe ꝯiugia. qͦd vtiqꝫ nō aliā ob cāꝫ factū videt̉ niſi qꝛ hoīm velut prudētiū ⁊ ſapiētiū negociū fuit ppl̓m in religiōibꝰ fallere: ⁊ ī eo ip̄o n̄ ſolū colere ſꝫ īmitari etiā demōes qͥbꝰ maxīa ē fallēdi cupiditas. Sic̄ em̄ demōes niſi eos qͦs fallēdo d̓cepit poſſide re n̄ pn̄t: ſic ⁊ hoīes pͥncipes nō fame iuſti: ſꝫ demonū ſil̓eſ ea q̄ vana eē nouer̄t religionis noīe ppl̓is tāqͣꝫ ꝟa ſuadebāt: hͦ mō eos ciuili ſocietati velut artiꝰ alligātes: qͦ ſil̓r ſb̓ditos poſſiderēt. qͥſ āt īfirm ⁊ īdoctꝰ euaderꝫ ſil̓ fallaces ⁊ pͥncipes cītatꝭ: ⁊ demones ⁊ Eꝰ igit̉. C. XXXIII. ille felicitatꝭ auctor ⁊ dator: qꝛ ſolꝰ ē verꝰ d̓s Ca. xxxxen a Icit etiā de generationi. bus deorum ⁊c. In hoc capitulo oſtendit beatus auguſtinus quo modo non ſoluꝫ demones ſed eti am populorum principes ſubiectos ſuos in cultu deorum errare fecerunt. b Magis ad poetas ⁊c̄. Diſtī ctio inter iſtos q ad deorum cultū patet ex his que dicit augnſtinus ſupra capitulo. xxvij. huius libri Ca. XXXIII. a Eus igi tur ille felicitatꝭ ⁊cͣ. In hoc capituo auguſtinus cancludit ex priꝰ oſtenſis ꝙ vnlis verus deus eſt qͥ ip̄e dat regͣ terrēa ⁊ bonis et mal̓. Neqꝫ hͦ temere ⁊ qͣi fortuitu: qꝛ deꝰ ē: nō fortūa ſꝫ ꝓ reꝝ ordine ac tꝑe occulto no bis notiſſimo ſibi: cui tn̄ ordi ni tꝑm nō ſb̓ditꝰ ẜuit ſꝫ eū ip̄e tāqͣꝫ dn̄s regit: moderatorqꝫ diſponit: felicitatē ꝟo nō dat niſi bonis. Hāc em̄ pn̄t habe re ⁊ nō habere ſeruiētes poſ ſunt ⁊ nō habere ⁊ habere re gnātes. Que tn̄ plena in ea vita erit vbi iā nemo ſeruiet vlli. Et ideo regna mūdi hu ius deꝰ bōis ⁊ mal̓ cōit̓ p̄ſtat ne boni ea tāqͣꝫ dei magͣ mūe ra ꝯcupiſcāt. Et iō regterre na ⁊ bonis ab illo dant̉ ⁊ ma lis: ne eius cultores adhuc ī ꝓuectu animi ꝑuuli. hec ab eo mūera qͣſi magnuꝫ aliqͥd ꝯcupiſcāt. ⁊ hͦ ē ſacr̄m veterꝭ teſtamēti. vbi occultum erat nouū: ꝙ illic ꝓmiſſa ⁊ dona t̓rēa ſūt ītelligētibꝰ ⁊ tūc ſpiritalibꝰ qͣꝫuis nōdū ī maīfeſta tōe p̄dicātibꝰ: ⁊ q̄ ill̓ tꝑalibus rebꝰ ſignificaret et̓nitas: ⁊ ī qͥbꝰ dei donis eēt ꝟa felicitaſ Taqꝫ. C. XXXIIII. vt ꝯgͦſcerēt̉ etiā illa terrea dōa qͥbꝰ ſol̓ in hiāt qͥ meliora cogitare non pn̄t ⁊ ī ip̄iꝰ vniꝰ dei eē poſita ptāte: nō ī ml̓toꝝ falſoꝝ qͦs colēdos romāi an̄ credider̄t ppl̓m ſuū ī egypto de pauciſſimis ml̓tiplicauit: ⁊ īde ſignis mirabilibꝰ lib̓auit Nec lu cinā mulieres ille īuocauer̄t qn̄ eaꝝ ꝑtꝰ vt mirꝭ modis ml̓ tiplicarēt̉: ⁊ gēs illa īcredibi lit̓ creſceret ab egyptioꝝ ꝑſe q̄ntiū. ⁊ īfātes oēs necar̄ vo lētiū maībꝰ ip̄e lib̓auit ip̄e ſeuauit. ſine d̓a rumīa ſuxer̄t ſi ne cunīa ī cunis fuer̄t: ſū edu lica ⁊ potīa eſcā potūqꝫ ſūpſer̄t: ſine tot dijs puerilibꝰ educati ſt̓: ſine dijs ꝯiugalib ꝯiugati: ſn̄ cultu p̓api ꝯiugibꝰ mixti: ſine īuocatione neptuni mare tranſeuntibus diuiſū patuit: ⁊ ſeq̄ntes eoꝝ dat rcgna tipa ralia quibꝰ vult quandoqꝫ iuſtis qn̄qꝫ iniuſtis. et cauſaꝫ quare dat iniuſtis aſſignat Ca. xxxxxum a Taqꝫ vt cognoſce rent̉ ⁊c̄. In hoc capitulo auguſtinus oſtē dit quomodo ve rus deus manife a ſtauit ſe oſe dominum omnium temporalium ⁊ n̄ aliuꝫ. Et duo facit. qꝛ primo oſtē dit propoſitum ſuum ꝑ ea que de us fecit populo iudaico ipſu foExod̓ j. uendo. Secūdo ibi. ⁊ ſi non in eū ⁊cͣ. aſſignat rationem ⁊ cauſam quare deus populum illum deſeruit. ipſuꝫ per orbem diſpergēdo. Facit autē au guſtinus in hͦ capitulo de multis dijs mentionem quorum nomina ẜm officia eorum ſuperius capitulo. xj. expoſuit. Et patet ex his que hic dicit ꝙ ſit vniuſcuiuſqꝫ Exod̓. 16 eorum officium.