IIII deus: crederent aīam mūdū gubeārntē: caſtiuſqꝫ exiſtimat ſine ſimulacrꝭ obẜ­uari religionē. qͥs videat qͣꝫtū ꝓpinqͣuerit veritati Si em̄ aliqͥd ꝯtra vetuſtatē tāti poſſet erroris: ꝓfecto vnū deū a mūdū crederet gub̓ nari ſine ſil̓acro colēdū cēſeret atqꝫ ī ꝓxīo inuētꝰ: facile fortaſſe de aīe mutabi litate cōmoneret̉: vt naturā potiꝰ incōmutabilē ip̄aꝫ qͦꝫ aīam ꝯdidiſſet: deū veꝝ eſſe ſentiret. Hec ita ſint: q̄cū qꝫ tales viri ī ſuis lr̄is ml̓toꝝ deoꝝ ludibria poſuer̄t: ꝯfite­ri ea potiꝰ occl̓ta dei volūta­te cōpulſi ſūt: qͣꝫ ꝑſuadere co nati. Si igit̉ īde a nob̓ teſti mōia ꝓferūt̉: ad eos redar­guēdos ꝓferūt̉: nolūt adu̓ tere de qͣnta qͣꝫ maligna de monū ptāte nos liberet ſin­gulare ſacrificiū ſctī ſāgui nis fuſi: donū ſpūs imꝑriti­Icit Ca. XXXII etiā de gn̄atōibꝰ de orūᵇ magis ad poe­tas qͣꝫ ad phiſicos fuiſſe ppl̓o­īclīatos: ſexū gn̄atio nes d̓oꝝ maiores ſuos.i. ve teres credidiſſe romanos: eoꝝ ꝯſtituiſſe ꝯiugia. qͦd vti­qꝫ aliā ob cāꝫ factū videt̉ niſi qꝛ hoīm velut prudētiū ſapiētiū negociū fuit ppl̓m in religiōibꝰ fallere: ī eo ip̄o ſolū colere ſꝫ īmitari etiā de­mōes qͥbꝰ maxīa ē fallēdi cu­piditas. Sic̄ em̄ demōes niſi eos qͦs fallēdo d̓cepit poſſide re pn̄t: ſic hoīes pͥncipes fame iuſti: ſꝫ demonū ſil̓eſ ea vana nouer̄t religio­nis noīe ppl̓is tāqͣꝫ ꝟa ſuade­bāt: eos ciuili ſocietati velut artiꝰ alligātes: ſil̓r ſb̓­ditos poſſiderēt. qͥſ āt īfirm īdoctꝰ euaderꝫ ſil̓ fallaces pͥncipes cītatꝭ: demones Eꝰ igit̉. C. XXXIII. ille felicitatꝭ auctor dator: qꝛ ſolꝰ ē verꝰ d̓s Ca. xxxxen a Icit etiā de gene­rationi. bus deorum ⁊c. In hoc capitulo oſtendit beatus auguſtinus quo modo non ſoluꝫ demones ſed eti am populorum principes ſubie­ctos ſuos in cul­tu deorum errare fecerunt. b Magis ad poetas ⁊c̄. Diſtī ctio inter iſtos q ad deorum cultū patet ex his que dicit augnſtinus ſupra capitulo. xxvij. huius libri Ca. XXXIII. a Eus igi tur ille felicitatꝭ ⁊cͣ. In hoc capi­tuo auguſtinus cancludit ex priꝰ oſtenſis vnlis verus deus eſt ip̄e dat regͣ terrēa bonis et mal̓. Neqꝫ temere qͣi for­tuitu: qꝛ deꝰ ē: fortūa ſꝫ reꝝ ordine ac tꝑe occulto no bis notiſſimo ſibi: cui tn̄ ordi ni tꝑm ſb̓ditꝰ ẜuit ſꝫ ip̄e tāqͣꝫ dn̄s regit: moderatorqꝫ diſponit: felicitatē ꝟo dat niſi bonis. Hāc em̄ pn̄t habe re habere ſeruiētes poſ ſunt habere habere re gnātes. Que tn̄ plena in ea vita erit vbi nemo ſeruiet vlli. Et ideo regna mūdi hu ius deꝰ bōis mal̓ cōit̓ p̄ſtat ne boni ea tāqͣꝫ dei magͣ mūe ra ꝯcupiſcāt. Et regterre na bonis ab illo dant̉ ma lis: ne eius cultores adhuc ī ꝓuectu animi ꝑuuli. hec ab eo mūera qͣſi magnuꝫ aliqͥd ꝯcupiſcāt. ē ſacr̄m veterꝭ teſtamēti. vbi occultum erat nouū: illic ꝓmiſſa dona t̓rēa ſūt ītelligētibꝰ tūc ſpi­ritalibꝰ qͣꝫuis nōdū ī maīfeſta tōe p̄dicātibꝰ: ill̓ tꝑalibus rebꝰ ſignificaret et̓nitas: ī qͥbꝰ dei donis eēt ꝟa felicitaſ Taqꝫ. C. XXXIIII. vt ꝯgͦſcerēt̉ etiā illa terrea dōa qͥbꝰ ſol̓ in hiāt meliora cogitare non pn̄t ī ip̄iꝰ vniꝰ dei poſita ptāte: ī ml̓toꝝ falſoꝝ qͦs colēdos romāi an̄ credider̄t ppl̓m ſuū ī egypto de pauciſ­ſimis ml̓tiplicauit: īde ſig­nis mirabilibꝰ lib̓auit Nec lu cinā mulieres ille īuocauer̄t qn̄ eaꝝ ꝑtꝰ vt mirꝭ modis ml̓ tiplicarēt̉: gēs illa īcredibi lit̓ creſceret ab egyptioꝝ ꝑſe q̄ntiū. īfātes oēs necar̄ vo lētiū maībꝰ ip̄e lib̓auit ip̄e ſe­uauit. ſine d̓a rumīa ſuxer̄t ſi ne cunīa ī cunis fuer̄t: ſū edu lica potīa eſcā potūqꝫ ſūp­ſer̄t: ſine tot dijs puerilibꝰducati ſt̓: ſine dijs ꝯiugalib ꝯiugati: ſn̄ cultu p̓api ꝯiugi­bꝰ mixti: ſine īuocatione ne­ptuni mare tranſeuntibus diuiſū patuit: ſeq̄ntes eoꝝ dat rcgna tipa ralia quibꝰ vult quandoqꝫ iuſtis qn̄qꝫ iniuſtis. et cauſaꝫ quare dat iniuſtis aſſignat Ca. xxxxxum a Taqꝫ vt cognoſce rent̉ ⁊c̄. In hoc capitulo auguſtinus oſtē dit quomodo ve rus deus manife a ſtauit ſe oſe do­minum omnium temporalium aliuꝫ. Et duo fa­cit. qꝛ primo oſtē dit propoſitum ſuum ea que de us fecit populo iudaico ipſu fo­Exod̓ j. uendo. Secūdo ibi. ſi non in ⁊cͣ. aſſignat rati­onem cauſam quare deus po­pulum illum de­ſeruit. ipſuꝫ per orbem diſpergē­do. Facit autē au guſtinus in ca­pitulo de multis dijs mentionem quorum nomina ẜm officia eorum ſuperius capitu­lo. xj. expoſuit. Et patet ex his que hic dicit ſit vniuſcuiuſqꝫ Exod̓. 16 eorum officium.