Liber colendi ſunt. Sꝫ qm̄ veternoſe ꝯſuetudīs vis nimis in alto radices habet: ſi cui de iſta ci uili theologia reſpuenda atqꝫ vitanda parum videor diſputaſſe: in aliud volumen quod hu­ic opitulante deo ſubiungendū eſt animū in­tendat. Explicitus eſt liber ſextus. Incipiunt capitula libri ſeptimi. j An in theologia ciuili deitatem eſſe cōſtiterit: in ſelectis dijs eam in­ueniri poſſe credendū ſit ij Qui ſint dij ſelecti: an ob officijs vi liorum deorum habeantur excepti. iij nulla ſit ratio que de ſelectōe quo rundam deorum poſſit oſtendi cur multis inferioribus excellentior ad­miniſtratio deputetur. iiij Melius actum eſt cum dijs inferiori bus qui nullis infamantur opprobrijs qͣꝫ ſelectis quorum tante turpitudi­nes celebrantur. v De paganorum ſecretiore doctrina phyſiciſqꝫ rationibus. vj De opinione varronis qua arbitrat eſt deum eſſe animam mundi: qui tn̄ in partibus ſuis habeat animas mul tas: quarum diuina natura ſit. vij An rationabile fuerit ianum termi­num in duo numina ſeparari. viij Ob quā cauſam cultores iani bifron tem imaginem ipſius finxerunt: quā tn̄ etiam quadrifontē videri volunt. ix De iouis poteſtate atqꝫ eiuſdem cum iano comparatione. x An iani iouis recta diſcretio ſit. xj De cognominibus iouis: que non ad multos deos ſed ad vnum eundēqꝫ referuntur. xij iuppiter etiam pecunia nuncupat̉. xiij duꝫ exponitur quid ſaturnus: qͥd ue ſit genius: vterqꝫ vnus iuppiter doceatur. xiiij De mercurij martis officijs. xv De ſtellis quibuſdam quas pagani de orum ſuoꝝ nominibꝰ nuncupauerūt xvj De appollīe: diana ceteriſqꝫ ſelectis dijs quos ꝑtes mūdi eſſe voluerunt. xvij etiā ipſe varro opiniones ſuas de dijs pronunciauerit ambiguas. xviij Que credibilior cauſa ſit error pa­ganitatis inoleuerit. xix De interp̄tationibus quibus colend ſaturni cauſam ratiocinantur. xx. De ſacris cereris eleuſiue. xxj De turpitudine ſacroꝝ que libero ce lebrantur. xxij De neptuno ſalacia ac venilia xxiij De terra quā varro deā eſſe cōfirmat eo ille animus mundi queꝫ opina tur deum etiam hanc corporis ſui in fimam partem permeet eiqꝫ vim diui nam impartiatur. xxiiij De telluris cognominibus: eorumqꝫ ſignificationibꝰ que etiā ſi non erant multarū rerū indices: multoꝝ de orum debuerūt firmare opiniones. xxv Quā interp̄tationē de abſciſiōe atys grecorum ſapientium doctrina re­pererit. xxvj De turpitudine ſacroꝝ mr̄is magne xxvij De phyſiologorum figmētis: qui nec verā deitatem colunt: nec eo cultu colenda eſt vera diuinitas. xxviij doctrina varronis de theologia ī nulla ſibi parte concordet. xxix om̄ia que phyſiologi ad mundum ꝑteſqꝫ ipſius retulerunt: ad vnū ve­rum deum referre debuerunt. xxx Qua pietate diſcernatur a creaturis. creator ne vno tot dij colant̉ quot ſunt opera vnius auctoris. xxj Quibꝰ ꝓprie beneficijs d̓i excepta ge­nerali largitate ſe actores veritatis vtantur. xxxij ſacramentū redemptionis chri­ſti nullis retro tꝑibus defuerit ſemꝑ­qꝫ ſit diu̓ſis ſignificationibꝰ p̄dicatū xxxiij ſolā xp̄ianā religionē manifeſta ri potuerit fallacia ſpirituū maligno de hominū errore gaudentium. xxxiiij De libris nume pompilij quos ſenat ne ſacrorum cauſe quales in eis ha­bebant̉ innoteſcerent iuſſit incendi. xxxv De hydromantia per quā numa viſis quibuſdam demonum imaginibꝰ lu­dificabatur. Incipit liber ſeptimus.