![]()
Liber rem. bEandem inquit dicūt matrem magnam: ꝙ tympa num habeat ſignificari eſſe orbem terre: ꝙ turris in capite oppida. ꝙ ſedes fingantur circa eam: cū oīa moueā tur ip̄am nō moueri. Ꝙ gal los huic dee vt ſeruirent fecerūt ſignificat eos qui ſemi ne indigeāt t̓rā ſeqͥ oꝑtere: ī ea quippe omnia reꝑiri. Ꝙ ſe apud eā iactant: p̄cipit̉ in quit qui t̓rā colūt ne ſedeāt. ſemꝑ em̄ eē qd̓ agant: Cymbaloꝝ ſonitus: ferramētorū ictus iactandoꝝ ac manuuꝫ ⁊ eius rei crepitus in colēdo agro qui ſit: ſignificat ꝙ fer ramenta illa erāt ideo ex ere ꝙ eā antiqui colebāt ere: an teqͣꝫ ferrū eēt inuentū: Leonem inquit adiūgūt ſolutuꝫ ac manſuetū: vt oſtendāt eē nullū genꝰ t̓re tā remotuꝫ ac vehement̓ ferū: qd̓ nō ſubijci coliqꝫ ꝯueniat Deinde ad iūgit ⁊ dicit: tellurē matrē et noībꝰ pluribꝰ et cognomībꝰ qd̓ noīat̉: deos exiſtimatos eē qͣꝫ plures Tellurē inqͥt pu tāt eē opē: qd̓ ope fiat melior matrē ꝙ plurima pariat: ma gnā ꝙ cibū pariat: ꝓſerpinā ꝙ ex ea ꝓſerꝑant fruges: ve ſtam ꝙ veſtiat̉ herbis. Sic alias deas inquit: non abſur de ad hanc reuocant. Si er go vna dea eſt que quidē cōſuita veritate nec ipſa eſt: ī terim: quia diuiditur in multas? Unius ſint iſta ml̓ta no mina non tam dee multe ꝙͣ c nomina. Sed errantiuꝫ ma iorum auctoritas deprimit: ⁊ eundem varronē poſt hāc ſententiam trepidare compellit. Adiungit enim et dic̄ Cum quibus opinio maiorū de his deabus ꝙ plures eas putarunt eſſe non pugnat. Quomodo non pugnat: cū valde aliud ſit vnam deā no mina habere multa: aliud eē deas multas? Sed poteſt in quit fieri vt eadem res ⁊ vna b Eandeꝫ inqͥt b ⁊c̄. Exponit ẜm varronem myſte ria quedam ⁊ no mina tellurꝭ que magna mat̓ ⁊ mi deoꝝ appellat̉. ea vero que hic dicū tur de magna ma tre ponit etiam Iſidorus lib̓. viij etymologiaꝝ. et plura quedā. ad quoꝝ intellectuꝫ ſciendum ꝙ ſimu lacrū terre cū cla ue lingebat̉ ⁊ habens tympanum In capite ꝟo coronā turritā. id ē ad modū corone rotunde factā vl̓ turribꝰ inſignitā geſtabat. iſtud āt ſimulacrū in curi rupoſitū ꝑ ciuita tē in feſto matris deoꝝ vt sͣ. li. ij. c. iiij. dcm̄ fuit por tabat̉. leones ꝟo manſueti curruꝫ trahebant. circa ip̄m ſimulacrum ſedes poſite erāt cuius curruꝫ ſeq̄ bantur ſacerdotes eius et mini ſtri armati qui ſe ipſos caſtrauer̄t. qͥ galli ⁊ coribantes dicti ſunt de qͦ bus sͣ. li. ij. ca. iiij. facta eſt mentio. hi ꝟo ꝗͣſi ꝯtinue more furioſoꝝ et inſanientiū mem bra ſua iactabant ⁊ ſemetip̄os agitabant. ꝑcutiebā tur etiā cymbalia( et era ad inuicem ⁊ ferramenta ruſticana. ita vt fie ret ſtrepitꝰ ⁊ ſoni tus horribilis. ha buer̄t āt hec om̄ia ſuas ſignificatio nes myſticas. nā iō clauē geſtabat qꝛ t̓ra claudit̉ hyc me ⁊ aꝑit̉ eſtate tympanū ꝟo ha bet qꝛ ip̄a ē rotun da. a qͣ rotūditaſit ⁊ in ea quedā res ſint plu res. Concedo vt in vno homine eſſe res plures nunqͥd ideo ⁊ homines plures? Sic in vna dea eſſe res plures. nūquid ideo et deas plures Uerum ſicut volunt diuidāt conflent multiplicent: repli cent: īplicent.ᵈ Hec ſunt telluris et matris magne p̄clara myſteria: vnde omnia re feruntur ad mortalia ſemīa ⁊ exercendam agriculturaꝫ Ita ne ad hoc relata et hunc finem habentia tympanum turres: galli iactatio inſana membrorum: crepitus cymbalorum: confictio leonū: vi taꝫ cuiqͣꝫ pollicentur eternā Ita ne ꝓpterea galli abſciſihuic magne dee ſeruiunt: vt ſignificent qui ſemine indigeant terraꝫ ſequi oportere quaſi non eos ipſa potiꝰ ſer uitus ſemine faciat indigere Utrū em̄ ſequendo hāc deam cum indigeant ſemen ac quirant: an potiꝰ ſequendo hanc deam cum habeant ſe men amittant? hoc interpre tari an deteſtari eſt? Nec attendit̉ quantum maligni de mones p̄ualuerint: qui nec aliqua magna his ſacris pol liceri auſi ſūt ⁊ tam crudelia exigere potuerunt. Si dea terra non eſſet manus ei ho mines operando inferrent vt ſemina conſequerent̉ ꝑ il lam: non etiā ſibi ſeuiēdo vt ſemina perderent ꝓpter illā Si dea non eſſet: ita fecūda fieret manibus alienis: vt n̄ cogeret hominem ſterileꝫ fi eri manibus ſuisʳ Iam ꝙ in liberi ſacris honeſta matrona pudenda virilia coronabar ſpectante multitudine: vbi rubens ⁊ ſudans Si eſt vlla frōns in hominibus Aſtabat forſitan et maritus. ⁊ ꝙ in celebratione nuptiarum. ſuper priapi ſcapuꝫ noua nupta ſedere iubebat̉ longe contemptibiliora atꝫ te d̓r orb̓ t̓re. ⁊ ſic de alijs. vt ptꝫ in lr̄a. Exponit etiā varro ꝗdā ciꝰ no mina. ⁊ ptꝫ eiꝰ in tētio. Tertio ibi. c Sꝫ errantiū maioꝝ ⁊cͣ. oſtendit quomodo var dro timore ductus niſus ē on̄dere ꝙ dictū eoꝝ qͥ poſu erūt ml̓tos deos ⁊ deas t̓re p̄ſidere n̄ repugnat dicto ſuo qͦ pōit tel lurē eē tm̄ vnā deā ⁊ hr̄e plura cognoīa. qd̓ augꝰ reꝓbat. ⁊ patet eiꝰ intentio. d Hec ſūt tellu ris ⁊cͣ Hic on̄dit augꝰ dictoꝝ myſterioꝝ vanitateꝫ ⁊ turpitudinē. et facit tria. primo on̄dit ea ee vana ⁊ hoc qꝛ in nullo ꝑtinent ad vitam eternā. qd̓ on̄dere ē pͥncipale ꝓpo ſituꝫ in his libris quinqꝫ. ſcd̓o ibi. e Ita ne ꝓpterea galli. ⁊c̄. On̄ dit ea eſſe fatua ⁊ nociua vt patꝫ ē gallis qͥ caſtran tur ⁊ ſemīe pͥuāt̉. ad ſignificādū ꝙ ſemīe indigēs dꝫ ip̄m a t̓ra acciꝑe. Tertio ibi. f Iā qd̓ ī liberi ſacris ⁊c̄. On̄dit ꝙ ſint inhoneſta ⁊ turpiſſima. Et prefert augꝰ hāc turpitudinē vide lꝫ ꝙ galli ſcip̄os f caſtrant duabus alijs turpitudini bus. de qͥbꝰ qͥlibet deberet erubeſce videlꝫ illi turpitu dini q̄ fiebati ſacris liberi. d̓ qͣ. sͣ. li. iſto. ca. xxj. dictū fuit. ⁊ illi q̄ fi ebat ī nuptijs vbi noua nupta vide bat̉ ſedere. sͣ. ſcapū.i. ſummitateꝫ 