Seite
VII confuſibilioraſūt pre iſta tur pitudīe crudeliſſima: vl̓ cru delitate turpiſſima: Ibi de monicis artibus ſic vterqꝫ ſe xus illudit̉ vt neuter ſuo vul nere perimat̉ ibi. faſcinatio timet̉ agroꝝ: hic mēbroꝝ am putatio nō timet̉. ibi ſic d̓ho neſtat̉ noue nupte ver ecun dia: vt nō ſolū fecūditas ſed nec virginitas adimat̉: h̓ ita ampntat̉ virilitas: vt nec cō uerrat̉ in feminā: nec vir relī quat̉ Ca. XXI T atys ille n̄ ē cōme moratꝰ: nec eiꝰ ab iſto interp̄tatio requiſita eſt: in cuiꝰ dilectōis mēoriaꝫ gallꝰ abſcidit̉. Sꝫ docti gre­ci atqͣꝫ ſapientes nequaqͣꝫ rō nem tā ſanctā atqꝫ p̄clarā ta­cuerūt. Propter vernalem quippe faciē tre q̄ ceteris tꝑi bus ē pulchrior: porphyrius ph̓us nobiles atyn fiores ſi­gnificare ꝑhibuit: ⁊ iō abſci­ſum: qꝛ flos decidit ante fru ctū. Nō gͦ ip̄m hominē vel qͣ ſi hominē qͥ eſt vocatꝰ atys: ſꝫ virilia eiꝰ flori cōꝑauerunt Ip̄a qͥppe illo viuente decide runt īmo vero nō deciderūt̉ neqꝫ decerpta ẜꝫ plane diſcer pta ſūt. Nec illo flore amiſſo qͥſqͣꝫ poſtea fructꝰ ẜ potiꝰ ſte­rilitas ꝯſecuta ē. Quid gͦ ip̄e reliquꝰ ⁊ qͥd remanſit abſci­ſo: qͥd eo ſignificari d̓r? Quo refert̉? Que interp̄tatio in­de ꝓfert̉? An hec fruſtra mo liendo nihilqꝫ inueniēdo per ſuadent illud potiꝰ eē credē dū: qd̓ de hoīe caſtrato fama iactauit: litteriſqꝫ mādatū ē. Merito huic aduerſatus ē ⁊ varro noſter: neqꝫ hoc dice re voluit: uō em̄ hominē do­ctiſſimū latuit. Ca. XXVI a Temqꝫ de mollibus eidem matri magne contra omnē viroruꝫ mulierūqꝫ verecundiam cō­ſecratꝭ: qͥ vſqꝫ ī heſternū diē madidis capillis: facie de al­Ca. xxv a T atys ille ⁊c̄ In hͦ ca. repro bat augꝰ vnū my­ſteriū matris ma gne. cuiꝰ expōneꝫ ptermiſit varro. Sꝫ tn̄ porphyriꝰ grecꝰ ph̓s ip̄m ex ponit. videlꝫ de aty iuuene quem cybeles.i. mr̄ deo rū magna adama uit. qͥ ſibijp̄i viri lia abſcidit. d̓ qͦsͣ li. ij. ca. iiij. fabu­ 5 lā poſui. in cꝰ ſcī meoriā galli etiaꝫ id ē ſacerdotes c belis abſcindunt̉ idē caſtrant̉. hoc ꝟo porphyriꝰ de flore decidēte āte fructū expoſuit. qꝛ atys in greco ē idē qd̓ flos. Sed hͦ reprobat augꝰ vt ptꝫ in lr̄a. et iō ꝯcludit. ꝙ ſit me gis veriſimile­atys fuerit hō ali qͥs qͥ ſeip̄m caſtra uerat eo ꝙ alicuiꝰ amore captꝰ qua frui non poterat ardorem ꝓprie cō cupiſcētie ferre n̄ poterat. d̓ qͦ ficta e fabula p̄dicta. ⁊ forſan ꝓpt̓ hͦ var ro huiꝰ myſterij ī terp̄tationē p̄ter miſit. Ca. XXVI a Temqꝫ de i mollibꝰ ⁊cͣ In hͦ cap̄ on̄dit augꝰ turpi tudinē cultꝰ qͥ ma gne mr̄i exhibeba tur ⁊ ſpeālit̓ vni cuiꝰ rō a nullo a­ſignat̉. Et fac̄ ī hͦ ca. duo. qꝛ primo reprobat turpitu dinē illiꝰ cultꝰ ſpā lit̓. ſcd̓o ꝯcludit ex p̄cedētibꝰ quaſdā ꝯcluſiōes de dij. ſelectis generalit̓ ibi. his ne dijs ſe lectis ⁊cͣ In prīa ꝟo ꝑte cōꝑat tur­bata fluentibus membris: ī ceſſu femineo ꝑ plateas vi coſqꝫ carthaginis etiaꝫ a po pulis vnde curpiter viuerēt exigebant: nihil varro dice­re voluit: nec vſpiam me le­giſte commemini. defecit in rerpretatio: erubuit ratio cō ticuit oratio Uicit matrꝭ ma gne oēs deos filios non nu­minis magnitudo: ſꝫ crimīs bHHuic monſtro: nec iam mō ſtruoſitas comparatur. Il¬b le in ſimulacris habebat ſo­lam deformitatem: iſta in ſa cris deformem crudelitateꝫ Ille membra in lapidibꝰ ad­dita: hec in hominibus per­dita. Hoc dedecus tot iouis ipſius vitia et tanta ſtupra n̄ vincunt. Ille inter femine­as corruptelas vno ganyme de celum infamauit: iſta tot mollibus profeſſis ⁊ publicꝭ inquinauit terram: et celo fe cit iniuriam Saturnum for taſſe poſſemus huic ī iſto ge nere turpiſſime crudelitas ſiue conferre ſiue preferre: qͥ patrem caſtraſſe perhibetur ſed in ſaturni ſacris homīes alienis manibus potius occi di: qͣꝫ ſuis occidi potuerunt. Deuorauit ille filios ſuos vt poete ferūt: ⁊ phyſici ex hoc interpratantur quod volūt vt autem hiſtoria prodit ne­cauit. Sed ꝙ ei peni ſuos fili os ſacrificauerunt non rece pere romāi. At vero iſta ma gna deorum mater etiam ro manis templis caſtratos in tulit: atqꝫ iſtam ſeuiciam mo remqꝫ ſeuauit: credita vires adiuuare romanorum: exe­cando virilia viroꝝ. Quid enim ſunt ad hoc maluꝫ fur­ta mercurij: veneris laſciuia ſtupra ⁊ turpitudines cete­rorum: que proferemus de libris: niſi quotidie cantaren tur ⁊ ſaltarentur in theatris Sed hec quid ſunt ad tantū malum: cuiꝰ magnitudo ma pitudinē huiꝰ cul tꝰ ad turpitudinē triū deoꝝ pͥmorū ſelectoꝝ vicꝫ iani iouis et ſaturni. ſcd̓o ꝟo ad turpi­tudinē alioꝝ ibi. qͥd ſūt ad hͦ malū In pͥma ꝟo ꝑtead hut duo fac. qꝛ pͥ mo turpitudineꝫ illiꝰ explicat. ſecū do ip̄am ad alias turpitudines cō b parat ibi huicmō ſtro. qͣꝫtū ad pͥmū ſtiendū ꝙ ī hono rē magne matris ſeu mr̄is deorū qͥ dā ſeip̄os caſtra bant qͦs augꝰ hic vocat molles Et credūt aliqͥ ꝙ ipi fuerunt ſacerdo­tes huiꝰ dee qui ⁊ galli dicti ſūt. ſed nō ē ita vt ptꝫ ex lr̄a auguſtini. nā de aqͣſciſione gal loꝝ reddita ē rō. sͣ. ca. xxiiij. ⁊.xxv de mollibꝰ ꝟo dic̄ augꝰ ꝙ nūqͣꝫ rōnē a varrone. vel a lio meminit ſe le giſſe. Et iō erant iſti ſpecialiter cō ſecrati ad aliudqͣꝫ galligerant auteꝫ iſti ſic caſtrati. et huic mr̄i ſpcālit̓ ꝯſecrati vt mulie bria paterent̉ ſic̄ in honorē venerꝭ aliq̄ mulieres pro ſtituebāt̉ vt sͣ. li. iiij. c. x. dcm̄ fuit. b Huic mōſtro ⁊cͣ. hic cōꝑat hāc īpitudinē ad tur pitudinē triū deo rū pͥmoꝝ ſelectoꝝ ⁊ pͥmo ad turpitu dinē iani. ⁊ ptꝫ ꝙ iſta deformitas maior fuit qͣꝫ mō ſtruoſitas iani. q̄ tota fuit in eiꝰ ſi mulacro qd̓ hūit duas vl̓ qͣtuor fa cies vt ptūit sͣ. c. iiij. Scd̓o cōꝑat eā ad turpitudīeꝫ iouis ⁊ ꝓbat hāc