Seite
Liber ita bene in ea viuere ſine adiutorio dei etiā in ꝑadiſo nō erat in poteſtate: erat autē in ptāte male viuere: ſed beatitudine nō ꝑmanſura: ⁊ pena iuſtiſſima ſecutura. Cū igit̉ huius futuri caſus hūani deus nō eſſet ignarus: cur eū non ſineret inuidi angeli malignitate tēptari: nul­lo mō qͥdem qd̓ vinceret̉ incertus: ſ nihilomi­nus p̄ſcius qd̓ ab eius ſemine adiuto ſua gra­tia idēipſe diabolus fuerat ſanctoꝝ gl̓ia maio­re vincendis? Ita factū eſt vt nec deū aliquid futuroꝝ lateret: nec p̄ſciēdo quēqͣꝫ peccare cō pelleret: ⁊ quid eſſꝫ inter ꝓpriā cuiuſqꝫ p̄ſum­ptionem ⁊ ſuam tuitionem: angelice ⁊ hūane rōnali creature ꝯſequēti exꝑientia demonſtra ret. Quis em̄ audeat credere aut dicere vt ne qꝫ āgelꝰ neqꝫ hō caderet in dei ptāte nō fuiſſe? Sꝫ hoc eoꝝ ptāti maluit nō auferre: atqꝫ ita ⁊ qͣntū mali eoꝝ ſuꝑbia ⁊ qͣntū boni ſua gr̄a va­leret oſtendere. Ca. XXVIII. Ecerunt itaqꝫ ciuitates duas amores duo: terrenā: ſcꝫ amor ſui vſqꝫ ad ꝯtem ptū dei. celeſtē ꝟo amor dei: vſqꝫ ad con temptū ſui. Deniqꝫ illa in ſeipſa: hec in dn̄o glo riat̉. Illa em̄ querit ab hominibus gl̓iam: huic autē deus ꝯſcientie teſtis maxima ē gloria. Il­Psͣ. 3. la in gl̓ia ſua exaltat caput ſuum: hec dicit deo ſuo: gloria mea ⁊ exaltans caput meuꝫ. Illi in pͥncipibus eius: vel in eis quas ſubiugat natio nibꝰ dn̄andi libido dn̄atur in hac ſeruiūt inuicē in charitate: ⁊ p̄poſiti conſulendo: ⁊ ſubditi ob temperando. Illa in ſuis potētibus diligit vir­tutem ſuā: hec dicit deo ſuo: diligam te dn̄e vir Psͣ. 17. tus mea. Ideoqꝫ in illa ſapientes eius ẜm ho­minē viuentes aut corporis aut animi ſui bo­Roma. j. na aūt vtriuſqꝫ ſectāti ſunt: aut qͥ potuerūt co­gnoſcere deū: nō vt deū honorauerūt vel gra­tias egerūt: ſed euanuerūt in cogitationibus ſuis: ⁊ obſcuratū eſt inſipiens cor eoꝝ: dicētes em̄ ſe eſſe ſapiētes. id ē dn̄ante ſibi ſuperbia in ſua ſapientia ſeſe extollentes ſtulti facti ſunt: ⁊ īmutauerūt gl̓iam incorruptibilis dei in ſimi litudinē imaginis corruptibilis hoīs: ⁊ volucꝝ: ⁊ quadrupedū ⁊ ſerpentiuꝫ. Ad huiuſcemodi em̄ ſimulacra adoranda vel duces populoꝝ vl̓ Roma. j. ſectatores fuerūt: ⁊ coluerūt atqꝫ ſeruierunt creature potius qͣꝫ creatori qui eſt benedictus in ſecula. In hac aūt nulla eſt hoīs ſapiētia ni­ſi pietas qua recte colitur verus deꝰ: id ē expe ctans p̄miū in ſocietate ſanctoꝝ: nō ſolū hoīm j. Coꝝ. 15. verūetiam ⁊ angeloꝝ: vt ſit deus omnia in oī­nibus amen. Explicitus eſt liber decimuſquartus. Incipiunt capitula libri quintidecimi. j De duobus ordinibus generatōis hūa­ne in diuerſos fines ab initio procur­rentis. ij De filijs carnis ⁊ filijs ꝓmiſſionis. iij De ſterilitate ſare quā dei gr̄a fecūda­iiij De terrene ciuitatis concertati(uit. on vel pace. v De primo terrene ciuitatis auctore fra tricida cuiꝰ impietati romane vrbis conditor germani cede rn̄derit. vj De languoribꝰ quos ex pena peccati eti am ciues ciuitatis dei in huiꝰ vite pe­grinatione patiunt̉: ⁊ a quibꝰ deo me dente ſanantur. vij De cauſa ⁊ pertinacia ſcelerꝭ cayn quē a facinore concepto nec dei ſermo re uocauit. viij Que rō fuerit vt cayn int̓ principia ge­neris hūani ꝯderet ciuitatem. ix De longa vita hominum que fuit ante diluuium: ⁊ de ampliore humanoruꝫ corporum forma. x De differentia qua inter hebreos et no ſtros codices vident̉ annoruꝫ nume­ri diſſonare xj De annis matuſalē cuiꝰ etas qͣttuordecī annis videt̉ diluuium excedere. xij De opinione eoꝝ qui pͥmoꝝ tempoꝝ ho mines tam longeuos qͣꝫ ſcribitur fuiſ ſe non credunt. xiij An in dinumeratione annoꝝ hebreoꝝ magis qͣꝫ ſeptuaginta interp̄tum ſit ſe quenda auctoritas. xiiij De pilitate annoꝝ qͥ ijſdē qͥbus nūc ſpa­cijs ⁊ in pͥoribus ſcl̓is ꝯcurrerunt. xv An crediblie ſit pͥmi ſcl̓i viros vſqꝫ adeā etatē qua filios generaſſe referuntur a cōcubitu ꝯtinuiſſe. xvj De iure ꝯiugioꝝ: ꝙ diſſil̓r a ſubſequenti bus matrōis habuerint pͥma ꝯnubia. xvij De duobꝰ ex vno genitore ꝓcreatis pa­tribus atqꝫ principibus. xviij Quid ſignatū ſit in abel ⁊ ſeth ⁊ enos: qd̓ apparet ad xp̄m ⁊ corpus eius: idē eccleſiam pertinere. xix De ſignificatione que in enoch tranſla­tione monſtrat̉. xx De eo ꝙ cayn ſucceſſio ī octaua ab adā generatōe claudit̉: ⁊ in poſterꝭ ab eo­dē patre adā noe decimꝰ inuenit̉. xxj Qua rōne cōmemorato enoch qͥ fuit fi­lius cayn: totiꝰ generatōis eiꝰ vſqꝫ ad diluuium ſit continuata narratio: cō­memorato autem enos qui fuit filius