![]()
XVII nunciandū qd̓ opꝰ erat: vel ad corripiēda peccata p̄cipiēdāqꝫ iuſticiā. Nā ⁊ illic ⁊ ſi longe mi nus qͣꝫ in iſrael: tn̄ extiterūt reges qͥ ſuis īpieta tibꝰ deū grauiter offenderēt: ⁊ moderatis flagellis cū ppl̓o ſil̓iplecterēt̉ Pioꝝ ſane regū me rita ibi n̄ ꝑua laudāt̉. In iſrael aūt reges alios magꝭ: alios minus: oēs tn̄ reprobos legimus Utraqꝫ igit̉ ꝑs ſic̄ iubebat dīna prouidētia vel ſinebat: varijs ⁊ erigebat̉ ꝓſꝑitatibꝰ: ⁊ aduerſi tatibꝰ p̄mebat̉: ⁊ ſic affligebat̉: nō ſolū externis verūetiā inter ſe ciuilibꝰ bellis: vt certis exiſtē tibus cauſis: miſericordia dei vl̓ ira pateſceret donec eiꝰ indignatiōe creſcēte vniu̓ſa gens illa a chaldeis debellātibꝰ n̄ ſolū ſubu̓teret̉ ī ſedibꝰ ſuis: ſꝫ etiā ex maxīa ſui ꝑte trāſferret̉ in terras aſſyrioꝝ: pͥus illa ꝑs q̄ vocabat̉ iſrael in tribubꝰ decē: poſtea ꝟo etiā iudas euerſa hierl̓m ⁊ tem plo illo nobiliſſimo: in qͥbꝰ terris ꝑ annos. lxx. captiuū egit ociū: poſt qͦs inde dimiſſa tēplum qd̓ euerſum fuerat inſtaurauit: ⁊ qͣꝫuis plurimi eiꝰ ī alienigenaꝝ degerēt terris: n̄ hūit tn̄ dein ceps duas regni ꝑtes ⁊ duos diuerſos in ſingu lis ꝑtibus reges: ſꝫ in hierl̓m pͥnceps eoꝝ vnus eoꝝ erat: atqꝫ ad dei templū qd̓ ibi erat oēs vn diqꝫ vbicūqꝫ eēt ⁊ vndecunqꝫ poſſent ꝑ certa tꝑa veniebāt. Sꝫ nec tūc eis hoſtes ex alijs gē tibꝰ expugnatores defuerūt. Nā etiā romanoꝝ iā tributarios eos xp̄s inuenit. Ca. XXIIII Oto aūt illo tꝑe ex quo redierunt de babylonia: poſt malachiā aggeū ⁊ za t chariā qͥ tūc ꝓphetauerūt ⁊ eſdrā nō habuerūt ꝓphetas vſqꝫ ad ſaluatoris aduētuꝫ niſi aliū zachariā patrem ioannis ⁊ heliſabeth uce.2. eius vxorem: xp̄i natiuitate iā ꝓxima: ⁊ eo iam nato ſymeonē ſenē: ⁊ annam viduā iāqꝫ grandeuā: ⁊ ip̄m ioannē nouiſſimū qͥ iuuenis iaꝫ iuuentē xp̄m nō quidē futuꝝ p̄dixit: ſꝫ tn̄ incogni tum ꝓphetica cognitiōe monſtrauit: ꝓpter qd̓ dath̓. j. iꝑe dn̄s ait. Lex ⁊ ꝓphete vſqꝫ ad ioannē. Sed iſtoꝝ qͥnqꝫ ꝓphetatio ex euāgelio nob̓ nota eſt vbi ⁊ ip̄a virgo mater dn̄i an̄ ioānē ꝓphetaſſe ī uenit̉. Sꝫ hāc iſtoꝝ ꝓphetiā iudei reprobi n̄ ac cipiūt. acceperūt āt qͥ ex eis innūerabiles euāgelio crediderūt. Tūc em̄ vere iſrael diuiſus ē in duo: diuiſiōe illa q̄ ꝑ ſamuelem ꝓphetā ſauli regi eſt īmutabilis p̄nunciata: malachiā vero aggeū zachariā ⁊ eſdrā: etiā iudei reprobi ī auctoritatē canonicā receptos nouiſſimos habe ant: Sunt eī ⁊ ſcpͥta eoꝝ ſicut alioꝝ qͥ ī magna multitudine ꝓphetarūt perpauci ⁊ ſcripſerūt q̄ aucͣtem canonis obtinerent. De quoruꝫ pre dictis q̄ ad xp̄m eccleſiāqꝫ eiꝰ ꝑtinent: nōnulla mihi in hoc oꝑe video eſſe ponenda: qd̓ cōmodius fiet adiuuāte dn̄o ſeq̄nti libro: ne hunc taꝫ prolixuꝫ vlteriꝰ oneremus. Explicitus ē liber decimuſſeptimus. Incipiūt capl̓a libri decimioctauij De his que vēqꝫ ad tꝑa ſaluatoris. x. et vij. voluminibus diſputata ſunt. ij De terrene ciuitatis regibus atqꝫ tem poribus: quibus ab exortu abrae ſan ctorū temꝑa ſupputata conueniunt. iij Quibꝰ regnātibꝰ apd̓ aſſyrios atqꝫ ſicy onios abrae cētenario iſaac d̓ ꝓmiſſi on ſit natꝰ: vel ip̄i iſaac ſexagenario eſau ⁊ iacob gemī d̓ rebecca ſint editi iiij De temꝑibus iacob ⁊ filij eius ioſeph. v De api rege argiuoruꝫ quē egyptij ſera pin noīatū dīno honore coluerunt. vj Quo regnāte apd̓ argiuos quove apd̓ aſſyrios iacob in egypto mortuus ſit. vij Quoruꝫ regum tempore ioſeph in egy ptodeiuetus eſt. viij Quoꝝ regū etate moyſes natus ſit. et quoꝝ demū ijſdē tꝑibꝰ ſit oria religio. ix Qn̄ athenienſiuꝫ ciuitas ſit condita: et quā cām noīs eiꝰ varro perhibeat. x Quid varro tradat de nūcupatione ari opagi ⁊ de diluuio deucalionis xj Quo tꝑe moyſes ppl̓m dei d̓ egypto eduxerit ⁊ ieſu naue qui eidem ſucceſ ſit quoꝝ regū etate ſit mortuus. xij De ſacris falſoꝝ deorū: q̄ reges grecie illis tēꝑibus inſtituerūt: que ab exitu iſrael de egypto vſqꝫ ab obitū ieſu na ue dinumerantur. xiij Qualiū fabularū figmenta exorta ſint eo tꝑe qͦ hebreis iudices p̄eē ceperūt. xiiij De theologis poetis. xv De occaſu regni argiuoꝝ: quo tꝑe apud laurentes picus ſaturni filius regnuꝫ patris pͥmus accepit. xvj De diomede poſt troie excidiū in deos relato cuius ſocij traditi ſunt in volu cres eſſe conuerſi. xvij De incredibilibus hominū cōmutatiōi bus qͥd varro crediderit. xviij Quid credēdū ſit d̓ trāfformatiōibꝰ qua arte demonū hoībꝰ vident̉ accidere. xix Ꝙ eo tꝑe eneas in italiā venerit quo lapidoth iudex p̄ſidebat hebreis. xx De ſucceſſiōe ordinis regni apud iſrae litas poſt iudices. xxj De regibus latij: quoꝝ primus eneas ⁊ duodecimꝰ auentinꝰ dij facti ſunt. xxij Ꝙ eo tꝑe romaſit cōdita qͦ regnū aſſy rioꝝ ītercidit quo ezechias regnauit in iudea. I 3 