![]()
XVIII reum appetiſſe ꝯcubituꝫ: vbi intelligitur pudicitia mulie ris auro fuiſſe corrupta que illis temporibus vel facta vl̓ ficta ſunt. aut facta ab alijs ⁊ ficta de ioue. dici non poteſt quantū mali de hominū preſumpſerunt cordibus. ꝗ poſſent iſta patienter ferre mendacia. que tamē etiam libenter amplexi ſunt. qͥ vtiqꝫ quāto deuotius ioueꝫ colūt. tāto eos qͥ hͨ de illo dicere auſi ſunt ſeueriꝰ punire debuerunt. Nuc vero nō ſo lum eis qui iſta finxerūt ira ti non ſunt: ſꝫ niſi talia figmē ta etiaꝫ in theatris agerent̉: ip̄os deos potius iratos hr̄e o timuerūtº His tꝑibus latona peperit apollinē: non illū cuiꝰ oracula ſolere ꝯſuli ſuperius loquebamur: ſꝫ illum quē cū hercule fuerūt adme ti regis armenta pauiſſe: qͥ tn̄ ſic eſt deus creditꝰ vt plurimi ac pene oēs vnū eundē qꝫ apollinē fuiſſe opinentur ſ Tūc ⁊ liberpater bellauit ī india: qui multas habuit in exercitu feminas: q̄ bacche appellate ſunt: nō tā virtute nobiles qͣꝫ furore. Aliqui ſane ⁊ victū ſcribūt iſtū liberū ⁊ vinctū: nōnulli ⁊ occiſum ī pugna a perſeo: nec vbi ſuerit ſepultus tacent ⁊ tn̄ eius velut dei nomīe ꝑ īmundos demones bacchanalia ſacra vel potius ſacrilegia ſūt īſti tuta. De quorū rabioſa turpitudine poſt tā multos an nos ſic ſenatꝰ erubuit: vt in vrbe romana eſſe ꝓhiberet. Per ea tꝑa perſeus ⁊ vxor eiꝰ andromeda poſtea qͣꝫ ſūt mortui: ſic eos in celuꝫ receptos eſſe crediderūt vt ima gines eorū ſtellis deſignare eorumqꝫ appellare nominibus non erubeſcerent nec ti merent. Ca. XVIIII p Tūc ⁊ li berpat̓. ⁊c̄. iſte li berpat̉ de qͦ h̓ fit mētio videt̉ ali fuiſſe ab illo libe ro pr̄e quē. sͣ. ca. xij. vocauit dionyſiū. qꝛ ille ſcd̓ꝫ aliquos fuit tꝑe moyſi. iſte aūt fu it tꝑe arotb iudicis iſrael. cuiꝰ ſa cra cū ab aliqͥbuſ nō reciꝑent̉ grauiter vindicatuꝫ in eos fingit oui dius ꝟſus finem tertiꝭ libri. ⁊ in pͥn cipio libri. iiij. de troſformatiſ. vbi pͥmo ponit exem plū de pentheo qͥ ꝯuerſus ī apruꝫ c dilaceratꝰ ē a bac chis inferēte ei p mū violētiā matre ſua. q Perea tipa ꝑſeus ⁊cͣ. de per ſeo filio iouis ex danae. nota ꝙ an dromedā alligatā ſaxo in mari liberauit īterfecto monſtro marino qd̓ voluit cā īua dere. ⁊ duxit eam poſtea vxoreꝫ qͥ poſt mortem ſtelificati ſunt. vn̄ d̓ ꝑſeo dicit ſene ca in pͥmo carmīe tragēdie de hercu le furēte. perſeuſqꝫ ſtellas habeat aureas. CaXIIII. a Er idem tꝑis ⁊c̄. In hoc ca. fit mentio de tribꝰ poetis theologicis orpheo muſeo. ⁊ lino qͦꝝ orpheus fingit̉ d̓ ſcendiſſe ad īfer nū ꝓ repetēda vx ore ſua eurydice quā rapuerat di tis rex īferni quē intm̄ placauit ſu auitate cithare ſue ꝙ vxorē ſuaꝫ ⁊ Er idem temporis ī teruallū extiterūt po ete qui etiam theolo gidicerētur: quoniā de dijs carmina faciebant ſꝫ talibus dijs qui quālibet magni homines tn̄ hoīes fuerunt: aut mundi huius queꝫ verꝰ de fecit elemēta. Sunt āt in pͥn cipatibus ⁊ poteſtatibus ꝓ voluntate creatoris: ⁊ nō ſu is meritis ordinati: ⁊ ſi quid de vno vero deo inter multa vana ⁊ falſa cecinerūt colen do: cū illo alios qui dij nō ſūt eiſqꝫ exhibendo famulatum qui vni tantum debetur deo non ei vtiqꝫ rite ſeruierunt: nec a fabuloſo deoꝝ ſuoꝝ de decore etiaꝫ ip̄i ſe abſtinere potuerunt. Ex quorum numero fuiſſe perhibentur or pheus: muſeus: linus. Ueꝝ iſti theologi deos coluerunt non pro dijs culti ſunt: qͣꝫuis orpheū neſcio quō infernis ſacris vel potius ſacrilegijs preficere ſoleat ciuitas impi orum. ᵇ Uxor autem regis athamantis que vocabatur Ino: ⁊ eius filius Melicertes precipitio ſpontaneo in mari perierunt: ⁊ opinione hominum in deos relati ſūt: ſicut ⁊ alij homines eoruꝫ tē porum inter quos fueruntˡ caſtor et pollux. Illam ſane melicerte matrē leucotheaꝫ greci matutam latini vocauerunt: vtriqꝫ tamen putāCa. X.V tes deam. Er ea tēꝑa regnū finitū eſt argiuoꝝ: trāſ latū ad micenas: vnde fuit agamemnon: ⁊ exortū eſt regnū laurentuꝫ.ᵇ vib ſaturni filius picus regnum primus accepit: iudicante apud hebreos femina delbo ra: ſꝫ ꝑ illam dei ſpiritus id agebat: nam ⁊ ꝓphetiſſa erat cuius ꝓphetia minus aꝑta ē qͣꝫ vt poſſimus eā ſine diutur na expoſitione de xp̄o demō ei ꝯceſſit ea ꝯditōe ꝙ nō reſpiceret ea qͦaduſqꝫ ex iret īfernū. ſꝫ nō ſeuauit ꝯditōꝫ ꝓ pt̓ qd̓ ꝑdidit vxo rē ſuā ⁊ forte pro pt̓ hāc cām p̄fici tur ſacris q̄ exhi bent̉ dijs inferni b Uxorāt regꝭ ⁊c̄. De rege atha mate ⁊ vxore eiꝰ inone fingit oui diuſ li. iiij. d̓. trāſ formatꝭ ꝙ ob cul tū bacchi irata ꝯͣ eos iuno euocauit vnā d̓ furijs ī ferni. q̄ regem et vxorē eiꝰ ꝟtit ī fu riam. ita ꝙ rex athamas filiuꝫ ſu um learchū occidit. vxor ꝟo cum alio filio melicer ta fugiēs d̓ rupe qͣdā p̄cipitauit ſe in mare. quā deificauit neptunꝰ ī terpellatus a ve nere. et ino facta dca vocata ē leub cotea.ſ. grece. latīe ꝟo vt h̓ d̓r ma tuta.i. aurora vl̓ matutina. c Caſtor ⁊ pollux ⁊cͣ. Caſtor et pollux frēs erāt helene. qͥ naui in ſequētes eam. vt eam reducerēt ſb̓ merſi ſūt ⁊ ī deos trāſlati ſūt vt pꝫ ꝑ daretē phrygiū Capi. XV. a Er ea tēpora regnū ⁊cͣ. Hic nota ꝙ āno tat̉ ī chronicis acriſio vltīo rege argiuoꝝ īt̓fecio b aꝑſeo trāſlatū eē regnū ad micēas iudicātibꝰ tūc iſrael delbora ⁊ ba rach. vbi pͥmo re gnauit ꝑſeꝰ ānis vij. ſcd̓o erichthe us ānis. xliij. ter tio regͣuer̄t atreꝰ ⁊ thieſtes annis 