![]()
Liber tribus que in diuiſione ppl̓i vocati ſunt iſrael: debellate a chaldeis ⁊ in eas terras ca ptiue ducte ſunt: remanentibus in iudea terra duabus illis tribubus que nomīe iude vocabant̉ ſedemqꝫ regni b habebant hieruſalē. ᵇ Mortuū romulū cū ⁊ ip̄e nō com paruiſſet in deos qd̓ ⁊ vulgo notiſſimū eſt: retulere roma ni: qd̓ vſqꝫ adeo iā fieri deſie rat: nec poſtea niſi adulādo non errando factū eſt tem poribus ceſaꝝ:ᶜ vt cicero ma gnis romuli laudibꝰ tribuat qd̓ non rudibus et indoctis tꝑibus: qn̄ facile homīes fallebant̉ ſꝫ iā expolitis ⁊ erudi tis meruit hos honores: qͣꝫ uis nōdū efferbuerat ac pul lulauerat philoſophorum ſb̓ tilis ⁊ acuta loquacitas. Sꝫ etiā ſi poſteriora tēpora deos homines mortuos non īſtituerunt: tamen ab antiqͥe inſtitutos colere vt deos: et habere non deſtiterunt: qͥn etiaꝫ ſimulacr ꝭque veteres non habebant auxerunt va ne atqꝫ impie ſuꝑſtitionis il lecebrā: id efficientibus immundis in eoꝝ corde demo nibus: ꝑ fallacia qͣꝫ oracula d̓ cipiētibus vt fabuloſa etiam crimina deoꝝ: que iam vrba niore ſeculo non fingebant̉ per ludos tamen in eorūdē falſoꝝnuminū obſequiūtur d piter agerent̉.ᵈ Regnauit d̓ īde numa poſt romulū: qͥ cū illam ciuitateꝫ putauerit de orum profecto falſoꝝ nume roſitate muniendam: in eādem turbam referri mortuꝰ ip̄e non meruit tanqͣꝫ ita pu tatus ſit celū ml̓titudīe numinum conſtipaſſe: vt locum ibi reperire non poſſet e hoc regnante rome ⁊ apd̓ hebreos in initio regni manaſſe a quo impio rege propheta Eſaias ꝑhibetur occi ſus:ᶠ ſamiam fuiſſe ſybillam tur. cxliiij. annis pꝰ vrbē ꝯditā. ſꝫ qͣꝫuis fama eoruꝫ tūc p̄celleret non tn̄ oꝑtet ꝙ ꝯtem poranei fuerint. ſꝫ ꝙ eoꝝ auctoritas p̄ ceteris tūc cepit eſſe famoſaqͣꝫuis alit̓ videat̉ ex hͦ. ꝙ narrat va leriꝰ maximꝰ lib̓. iiij. d̓ modenatōe de menſa aurea ī uenta a piſcatori bus quā oblatā thaleti mileſio ip ſe renuit ⁊ tādē ꝑ alios qͥnqꝫ refutata oblata ē ſolo ni qͥ ſacrauit eaꝫ apollini ex qͦ vid̓ tur eos ꝯtēporaneos fuiſſe. b Mortuū ro mulū ⁊c̄. De mor te romuli ⁊ quō putatꝰ ē deꝰ dictū eſt. sͣ. li. ij. ca. xv. c Ut cicero ma gnis ⁊c̄. Nota d̓ cicerōe qͥ ea q̄ hic dicunt̉ videt̉ dixiſſe ī libris de republica vbi ⁊ me morat d̓ ecclipſi q̄ in morte romu li ꝯtigit. d Regnauit d̓ inde ⁊c̄. Succeſi ſit aūt vt h̓ d̓r ro mulo numa pōpiliꝰ qͥ vt narrat titꝰ liuiꝰ pl̓imuꝫ ſacris deoꝝ inſti tuēdis īdulſit. vt ip̄e ī ſpeciali ꝓſequit̉. Propt̓ qd̓ dicit h̓ augꝰ ꝙ illā.ſ. romanā ciui tatē putauerat. nūeroſitate deorū ꝓfecto falſoꝝ muniendam. e Hoc regnāte ⁊c̄. Nota ꝙ dicit hic d̓ initio regni manaſſe qͥ cepit regͣre vt ānotaui mꝰ ī chronicis an no nume. xliij. ſ Samiā ſuiſſe Sibilla ſamīa f apud qͦſdā putat̉ ferunt. Ca. xx.v Egnāte vero apud hebreos ſedechia: et apud romāos tarquinio pͥſco: qui ſucceſſerat ancomar cio: ductus eſt captiuus ī ba byloniam populus iudeorū euerſa hieruſalem ⁊ templo illo a ſalomone conſtructo Increpātes em̄ eos ꝓphete de iniquitatibus ⁊ impietatibus ſuis: hec eis ventura predixerant: maxime hiere mias: qui etiam numerum definiuit annoꝝᵇ Eo tempo re pittacus mityleneus alius e ſepteꝫ ſapientibus fuiſſe perhibetur. Et quinqꝫ ce teros qui vt ſeptem numerentur: thaleti quem ſupra commemorauimus: et huic pittaco adduntur: eo tēpore fuiſſe ſcribit euſebius: qͦ captiuus dei populus in ba bylonia tenebatur. Hi ſunt autem: ſolon athenienſis: chilo lacedemonius: periāder corinthius: cleobolꝰ lyn dius: bias prienneus. Om̄s hi ſeptem appellati ſapiētes poſtpoetas theologos claruerunt: quia genera vite q̄ daꝫ laudabilia p̄ſtabant hominibus ceteris: et morum nonnulla precepta ſenten tiarum breuitate complexi ſunt. Nihil autem monimētorum quod ad litteras attinet poſteris reliquerunt: niſi quod ſolon quaſdam le ges athenienſibus dediſſe perhibet̉. Thales vero phy ſicus fuit ⁊ ſuorum dogmatum libros reliquit. Eo captiuitatis iudaice tempore ⁊ anaximander ⁊ anaxime nesᵗ ⁊ xephanes phyſicicla ruerunt. Tunc ⁊ pythagoras ex quo ceperunt appellari philoſophi. Capitulum. XXVI. fuiſſe ꝯtēꝑanes pythagore. Capi. XXV. a Egnāte ꝟo apd̓ ⁊c̄. In hͦ ca. dic̄ ꝙ regͣnte tarqͥniopriſco ductꝰ ē ppl̓s iud̓ oꝝ ī babylōiā qd̓ ī chronicꝭ nr̄is īnitēdo trāſlatiōi hierōimi. ex dictis bede ānotauimꝰ ꝯtigiſſe. ii āno regꝭ ẜuij tul li qͥ īmediate ſucceſſit tarqͥnio pͥſco. b Codē b tꝑe pittacꝰ ⁊c̄. cō ſeq̄nt̓ cōmēorat. vij. ſapiētes qͦs euſebiꝰ vult fuiſ ſe tꝑe captiuatō nis qꝫuis vt vr̄. nolit eoſ fuiſſe ꝯ tēpāeos. d̓ qͦ dij ctu ē ca. ꝓxīo. c Niſi. ꝙ ſolō ⁊c̄ dic̄ ꝙ ſolō leges dedit atheni enſibꝰ proqͥbꝰ mi ſerūt aliqn̄ roma ni. vt pꝫ ꝑ titū luuiū d̓ vrb̓ origine li. iij. ⁊ ex eis extra xert leges. xij. ta bulaꝝ d Anc ximāder ⁊c̄. No ta vt pꝫ. sͣ. li. viij anaximāder diſcipulꝰ erat thaletis mileſij. anaximenes ꝟo diſci pulꝰ anaximādr e Xenophāes De xenophane nihil mihiqd̓ lege ri occurrit niſi? c ſcpͥſitd̓ eo cicero li. jͣ. de natura deorū di. xenopha nes mēte adiūcta oē p̄terea qd̓ eēt ī finitū deū voluit cē. f Pytha goras fuit tne cā bys qui ſucceſſit cyro. Ex dictis etiā ſolini videt̉ fuiſſe tꝑe brutiqͥ pͥmus ꝯſul erat pꝰ reges exactos ⁊ expulſos. 