Seite
Liber iiij Cōtra ſapiētes md̓i qͥ putāt t̓rena hoīm corꝑa ad celeſte hītacl̓m n̄ poſſe trāſ­v De reſurrectōe carnis: quā qͥdā(ferri mūdo credētes nō credūt. vj Ꝙ roma conditorē ſuū romuluꝫ diligē­do deum fecerit: eccleſia aūt chriſtū dominū credendo dilexit vij Ꝙ vt mūdꝰ in xp̄m crederet ꝟtutꝭ fue­rit dīne non ꝑſuaſiōis hūane. viij De miraculis q̄ vt mūdꝰ ī xp̄m crederet fctā ſūt ⁊ fieri md̓o credēte n̄ deſinūt ix Ꝙ vniu̓ſa miracula q̄ ꝑ martyres in xp̄i noīe fiūt ei fidei teſtioniū ferant qͣ in xp̄m martyres crediderūt. x Quāto dignius honorant̉ martyres: qͥ ideo multa mira obtinēt vt deꝰ ver colat̉: qͣꝫ demones qͥ ob hͦ quedam fa ciunt vt ipſi dij eē credantur xj Contra platonicos: qui de naturalibꝰ ele mētoꝝ ponderibꝰ argumētāt̉ t̓renuꝫ corpus in celo eſſe non poſſe. xij Cōtra calūnias infideliū: qͥbꝰ xp̄ianos d̓ credita carnis reſurrectiōe irridēt xiij An obortiui nō ꝑtineāt ad reſurrectio­nem: ſi ꝑtinent ad numeꝝ mortuoꝝ. xiiij An īfantes ī ea ſint reſurrecturi hītudīe corꝑis: quā hīturi erāt etatꝭ acceſſu. xv An ad dn̄ici corꝑis modū oīm mortuoꝝ reſurrectura ſint corꝑa. xvj Qualis intelligenda ſit cōformatio ſan ctoꝝ ad imaginē filij dei. xvij An in ſuo ſexu reſuſcitanda atqꝫ manſu ra ſint corꝑa feminaꝝ mortuarū. xviij De viro ꝑfecto.i. xp̄o ⁊ corꝑe eiꝰ: id eſt ec cleſia q̄ eſt ipſius plenitudo. xix Ꝙ oīa vitia corꝑis que in hac vita hūa no contraria ſunt decori: in reſurre­ctione nō ſint futura: vbi manēte na­turali ſubſtantia in vnā pulchritudi­nem ⁊ qualitas ꝯcurret ⁊ quātitas. xx Ꝙ in reſurrectione mortuoruꝫ natura corꝑm qͥbuſlibet mōis diſſipatoꝝ in ī tegrū vndecūqꝫ reuocāda ſit. xxj De nouitate corporis ſpiritalis in quaꝫ ſanctoꝝ caro mutabit̉. xxij De miſerijs ac mal̓ qͥbꝰ hūanū genꝰ me rito pͥme p̄uaricatōis obnoxiū ē ⁊ a qͦ bus nēo niſi ꝑ xp̄i gr̄am liberat̉. xxiij De his q̄ p̄ter illa mala q̄ bōis maliſqꝫ cō mūia ſūt ad iuſtoꝝ laborē ſpeāliter ꝑ xxiiij De bonis qͥbꝰ etiā hanc vitā dā­(tinēt nationi obnoxā creator īpleuit. xxv De peruicatia quorundā qͥ reſurrectio ne carnis quam ſicut p̄dictū eſt totꝰ mundus credit impugnant xxvj Quō porphirij diffinitio qua beatis ani mis putat̉ corpus om̄e fugiendū ip̄i us platōnis ſententia deſtruatur: qͥ dicit ſummū deū dijs ꝓmiſiſſe: vt nū qͣꝫ corꝑibus exuerent̉. xxvij De cōtrarijs diffinitionibꝰ platonis atꝫ porphirij: in qͥbus ſi vterqꝫ alteri cre deret a ꝟitate neuter deuiaret. xxviij Quid ad verā reſurrectiōis fidē vl̓ pl̓o vl̓ labeo vel etiā varro ꝯferre potue rit ſi opīones eoꝝ ī vnā ſnīaꝫ ꝯueniſ­xxix De qualitate viſiōis: qua in fu­(ſent turo ſeculo ſancti deū videbūt. xxx De eterna felicitate ciuitatis dei ſabba toqꝫ perpetuo Inciper liber viceſimuſſecūdus. Ca. I. Icut in ꝓximo libro ſuꝑi ori ꝓmiſimus huiꝰ totius oꝑis vltimꝰ diſputationē de ciuitate dei eternaqꝫ beatitudine continebit Que nō ꝓpter etatis ꝑ multa ſecula lōgitudinē tn̄ quātācūqꝫ finiendam eternitatis nomen acce­pit: ſꝫ quēadmodū ſcriptū ē ī euāgelio. Regni eiꝰ nō erit finis. Nec ita vt alijs moriēdo dece­Luce. j. dentibꝰ: alijs ſuccedētibꝰ oriēdo: ſpecies in ea ꝑpetuitatis apꝑeat: ſic̄ in arbore q̄ perennifrō de veſtit̉: eadē videt̉ viriditas ꝑmanere: dū la bentibꝰ ⁊ cadētibꝰ folijs: ſubinde alia q̄ naſcun tur faciē ꝯſeruāt opacitatis: ſꝫ oēs in ea ciues ī mortales erūt: adipiſcētibꝰ ⁊ hoībꝰ qd̓ nūqͣꝫ ſcī āgeli ꝑdider̄t. Faciet hͦ deꝰ oīpotētiſſimꝰ eiꝰ cō ditor. Promiſit em̄ nec mētiri pōt: ⁊ qͥbus fidē hīc qͦꝫ faceret ꝙ ml̓ta ſua ⁊ nō ꝓmiſſa ⁊ ꝓmiſſa iā fec̄. Ip̄e ē em̄ qͥ in pͥncipio ꝯdidit mūdū: ple­nū bonū oībus viſibilibꝰ atqꝫ intelligibilibꝰ re bꝰ: in quo nihil meliꝰ inſtituit qͣꝫ ſpūs: qͥbus in telligentiā dedit: ⁊ ſue contēplationis habiles capaceſqꝫ ſui p̄ſtitit: atqꝫ vna ſocietate deuixit quā ſanctā ⁊ ſuꝑnā dicimꝰ ciuitatē. In qͣ reſide ant: in qua ſuſtentent̉ beatiqꝫ ſint. Deꝰ āt ipſe illis ē: tāqͣꝫ vita victuſqꝫ cōis. Qui liberū arbi­triuꝫ eidē ītellectuali nature tribuit tale: vt ſi vellet deſerere deū beatitudinē ſcꝫ ſuā ꝯtinua miſeria eēt ſecutura. Qui cuꝫ p̄ſciret angelos quoſdā ꝑ elationē q̄ ip̄i ſibi ad btām vitā ſuffi­cere vellēt tāti boni deſertores ſuturos: n̄ eis ademit hāc ptātē: potētiꝰ ⁊ meliꝰ eē iudicās eti am d̓ malis bn̄facere: qͣꝫ mala eē n̄ ſinere. Que