Seite
Intuba grecum eſt quod endiuia latinum ⁊ quod hūdebe arabicum vt ſupra n̄ en. Pli. intubum erraticam apud nos quidam ambulam appellāt in egypto cicorium vocant quod ſilueſtre ſit. ſati uum autem ſerini ꝙ minus ſit ⁊cͣ. ⁊ infra quidaꝫ propter ſingularem ſalubritatem ereſton appel lant alij paucration quod ſilueſtre genus alij he­dirmoda vocant ⁊ cetera. Ste. intuba kicorion hendeba intuba. Inula campana ſic vocatur alatinis quedam ſpēs panacis que chironia dicitur non enula que ē ele num ſupra in el. Iobolos. g. venenoſus. Iociner iecur epar Pli. in multis locis. Iochoor. g. violaceus. ab qd̓ eſt viola. Ioma ⁊ ios. g. rubigo eris. Ion Dya. folia habet minora ab edera ⁊ nigriora in corio aſtam habet in medio in qua capitellum eſt ⁊ flos odoratus ⁊ purpureus naſcitur in locis vmbroſis ⁊ aſperis ⁊cͣ. Iontos vel hiontos cum. h. ſunt puſtule rubee ſeu interdum albe que in facie ⁊ naſo iuuenuꝫ ⁊ ma­xime bibulorum naſcitur vt pluribus libris anti­quis reperitur. Ion. g. viola vt liber de doctrina greca. ⁊ etiam ꝑ. o. mega ſcribitur Stepha. ios eſt beneffeguꝫ pro beneſfegi eſt viola Ios grece plura ſignificat. nam ios eſt venenuꝫ vt in pſalterio greco vbi habemus venenum aſpi­dum. Item liber de doctrina greca ios tofarma chon venenum virus. ios iderum rubigo ferri. ios kalkū rubigo eris. Item Pau. ios ferri aut eris Stepha. ios calcū eſt gemarum eris.i. viri­de eris zimar ⁊cͣ. Iouis barba a Macro vocatur ſemperuiua mi­nor. Iouis flos planta ſine odore. Ioum quima ſcripſit Stepha. pro eum alchei ⁊ ē nux vomica. Ioum mataleum idem ꝓ nux methil. Ioum bua idem ꝓ eum bacce.i. nux muſcata. Ipericon herba perforata herba ſancti Ioan. qui­dam ⁊ ſcopam regiam vocauerunt ẜm Dyaſc. tres habet ſpecies. ſed quia per. y. ſcribitur īfra di citur de ipſa. Ipia morſus galline anagallus idem de qua ſupra in an. Ipnotica. g. ſunt qͥ ſōnum vel ſoporem faciūt Gal. ad Paternianuꝫ ⁊cͣ. Ippolaes Dya. aut ippoſies vnde in oriente res limpidantur. naſcitur locis maritimis ⁊ arenoſis fructex eſt ſarmentoſa ⁊ tenues virgas habet fo­lia habet ſimilia oliue ſed anguſta ⁊ mollia ⁊ acu­ta ſicut oxiacanta ⁊ albidiora ⁊ āguloſa ⁊ bina cō iuncta ſuper quas virgas flores habꝫ ſimileſede re ſemen habet ſic cum acina ſuſpenſa ⁊ mollia ⁊ albiora coloreꝫ ſubfeniceū habet radix eſt ei groſ ſa ⁊ mollis ſuccoplena guſtu amara exiccatur et ipſa ſicut tapſia ſuccus collectus reponitur maxi me cum polenta herba ficcatur in vmbra ⁊ repo nitur ⁊cͣ. Ippofeſtos Dya. naſcitur in locis quibus ⁊ yppo­faes ſiugen eſt ſpine fructex eſt ſpanſa ſuper ter­ram habet folia minuta ⁊ aſtas minutas ⁊ capi­tella ſed non habet florem. radix eſt groſſa ⁊ mol lis folia exiccantur ⁊ ſuccus ipſe reponitur in va­ſe fictili ⁊cͣ. Ippogloſſos grece dictū equilingua. Dyaſco. ypo gloſos fructex eſt mirte agreſtis ſimilis folia ha­bens minuta ⁊ comam ſpiſſam cuius folia ī ſum mitate ſunt ſicut lingua cum ramulis minoribus circa eadem folia ⁊cͣ. melius ꝑ. i. ſcribit̉ ꝙͣ ꝑ. v. in fra in ypogloſa a Plinio. Ipoma. g. oeſtrum aſillus. Ippomaratro ſiue vt alij maratron agrion vel vt latini feniculum ruſticum maior eſt ipſo feniculo et ſemine ⁊ fructice radicem habet odoratam et ſemen vt cacrios et cetera. Draſcor. ſonat equi num feniculum. Ippopios vel ypopia ẜm Pa. eſt ſanies collecta ſub cornea oculi que egritudo onicha dicitur cu­ius intentio eſt vngula. non tamen illa vngula q̄ naſcitur in lacrimali oculi ⁊ per coniunctiuam ex tenditur vſqꝫ ad corneam interdum cohoperi­ens pupillam ſed eſt ſanies que ſub ipſa cornea apparet in colore vngule vt etiam Auicenna in eodem capitu. dicit ꝙ aſſimilatur locus cornee vngule Bemo. yppopios ofralmos appellatur cum ipſo oculo inerit ſanies purulenta inter pri­mam ⁊ ſecundam tunicam aut in prime groſſitu dine tunice et cetera. alibi tamen idem yppopi­am ſine additione vocat liuoreꝫ ſub oculo vel ip ſis palpebris. ſimiliter et Oribaſius Theodo. vero Priſcianus ypopiam dicit tumorem quē dam in angulo interiori oculi ca. prīo de oculo­rum morbis hoc tamen nomen videtur deriuari ab hoc verbo ypopizo quod ē obſtruo eo ꝙ hac ſanie obſtruatur viſus. quare prima expoſitio vn̄ magis conueniens ⁊ ſi ſic eſt per. y. pſilon meliꝰ ſcribitur. Ipopotamos grece equus fluuialis eſt animal qua drupes maius cōcorillo in nilo degens ⁊ in ter­ram exiens quod dicunt preſagio niſi crementuꝫ oſtendere. exit enim fluuium plenus aqua quam naribus euomit eo loco vſqꝫ ad quem fluuij au­gmentum ꝓuenire debet. Ipoquiſtidos grece qd̓ apud Auicen. vocant eufi­ſtides imitando grecum eſt ſuccus barbe ircine ẜm Auican. que eſt fungus qui naſcitur in radi­ce roſe canine ẜm eundem Auicen. ⁊ ipſe fung vocatur arabice taratit. horum veritas patebit le genti capitula de eufiſtides ⁊ tarathit ⁊ barbe ir­cine apud Auicen. cum capitu. de ypoquiſtidos apud Serapio. ⁊ Dya. capitu. de ciſeos Dya. s 3