De poſtulādo. idem ī ſimilibꝰ queſtionibꝰ que dependēt a facultate partium. Et noͣ glo. in eo dicit gradus diuina le ge ꝓhibiti ſunt indiſpenſabiles qd̓ pōt cōcedi ſine ſed ſi cauſa maxīe ſubeſt ſaltem in ſcd̓o gradu in linea etiam equali poterit papa diſpenſare vt ſentit Io. an­in. c. per venerabilem. qui fi. ſint legi. et vide qd̓ ibi di xi et tene menti illud dictuꝫ. In glo. in verbo equi tate ſeruata. ibi ius ſemꝑ ſit p̄ferendum eꝗtati. Nota glo. ꝓpter equitatem non ſcriptam non debet iudex recedere a iure ſcripto qꝛ non debet iudex clementior lige relle videri vt dicit tex. in aucͣ. de iudi cibus in.§. oportet. Et an̄ et qn̄ ſit equitas ſeruanda cōiter docto. hic et in. l. i. C. de legi. faciunt tria mēbra aūt neutrū eſt ſcriptum nec ius ſcilꝫ nec equitas aut alteꝝ eſt ſcriptum aut vtrunqꝫ. Primo caſu cum neu trum eſt ſcriptum debet iudex ſeruare equitatem vt in d. l. placuit. et hic. vbi d̓r vbi ius non reꝑitur exp̄ſ ſum debet iudex ſeruare equitatem. ad hoc adde nota bile dictum Inno. in. c. i. de ꝯſti. qd̓ ſequitur Bar. in d. l. i. dicit em̄ in his que relinquūtur arbitrio iudi cis debet ſemꝑ ſeruare equitateꝫ et hoc caſu debet in telligi tex. in aucͣ. iuſiur. qd̓ p̄ſtatur ab his in.§. equi­vbi d̓r iudex debet iurare ſeruare equitateꝫ. Scd̓o caſu cum alteꝝ tm̄ eſt ſcriptū et illud eſt ſeruanduꝫ ar. vi. q. iij. ſcriptū. et in. l. ꝓſpexit. ff. et a qͥbus. Tercio caſu aut ius eſt ſcriptū ī genere et equitas in ſpē vl̓ ecō tra et ſeruandū eſt qd̓ ſpe reꝑitur ſcriptū qꝛ ſpēs dero gat generi. vt in. c. de reſcrip. et in regula generi. de re gu. iur. li. vi. Aut ambo ſunt ſcripta ſpāliter ſeu genera liter et tunc cōiter tenet̉ eꝗtas eſt p̄ferenda qꝛ ꝑs fa norabilior preferenda eſt vt in regula odia reſtringi. de re. iur. li. vi. In glo. fi. ī fi. Et adde qd̓ noͣ. in. c. daꝫ de iureiur. Extra glo. q̄ro pro declaratōe lr̄e in ꝗbus iura non admittūt cōpoſitionē ſeu diſpenſatiōeꝫ cōclude ſcd̓m Inno. Hoſti. et Io. an. in crimībus publicis debet fieri ꝯpoſitio nec diſpenſatio qꝛ ea qͣlitercūqꝫ ꝯpoſita iudex punire debet. vt in. c. i. de co­luſio. dete. niſi ſubſit aliqͣ ltīma diſpenſandi. de quo dicendū vt in. c. at ſi clerici. in.§. de adulte.. de iudic̄. et in. l. quid ergo.§. pena grauior. ff. de his noͣ. īfa. idem eſt in alijs ciuilibꝰ crimīalibus vbi ex diſpēſa tōe ſeu ꝯpoſitiōe qͥs ꝯmitteret peccatū mortale vel in eo remaneret. Idem eſt in iure p̄ceptiuo p̄ceptorio qꝛ ipſiꝰ tranſgreſſio inducit mortale vt noͣ. Hoſti. in. c. i. de tre. et pa. et per hoc tenet hic Inno legatū etiā latere poſſe diſpenſare ī gradibꝰ ꝯſanguītatisfinitatis etiā hūana lege ꝓhibitis. de ꝗbꝰ in. c. dēt .. de ꝯſan. affi. tene mēte dictū. Ideꝫ in his deui ant a iure naturali vel diuino. De poſtulando Rubrica Si vocati ad iudicia paſciſcūtur neqꝫ trāſigunt ſolent ſibi q̄rere aduocatos ꝓcuratores ideo pꝰ du as rubricas p̄cedētes auctor ſubijcit iſtā et ſequētes et p̄mittit an̄ tractatū de iudicijs qꝛ hec ſunt preꝑatoria iudicioꝝ. Quid aūt ſi poſtulare habes tex. in. l. i. ff. e. et. iiij. q. vij. in.§. vtrū in.. ſunt autē. et per glo. in. c. vlt. et dic poſtulare eſt deſideriū ſuum vel amici ſui in iuri apud eum iuriſdictōi p̄eſt exponere vel alteriꝰ deſiderio ꝯtradicere et hoc vltimū ꝯprehendit aduoca tum ex ꝑte rei qꝛ cōtradicit deſiderio et petitioni acto ris. p̄cedētia ꝟba referūtur ad aduocatū ex ꝑte acto ris et ex illis ꝟbis diffinitōis dum d̓r in iure. ⁊cͣ. deci do qōneꝫ. nūquid ꝯſulens in camera dicat̉ aduocatus et ꝯclude. qꝛ aduocatus eſt qui in iure proponit vt ptꝫ in diffitōe. ꝓhibitus ergo aduocare cenſetur prohibitus in camera ꝯſulere etiaꝫ ꝓcuratori partis. qd̓ bene noͣ. et tenet bar. in. l. i. ff. de va. et extraor. cog nitio. Item q̄ro nunqͥd illiteratus poſſit eſſe aduo catus Conclude. qͥnimo oportet ſit iuriſꝑitus vnde debet ſalteꝫ ſtuduiſſe per qͥnqueniū et iuramēto doctoꝝ eſſe approbatꝰ vt in. l. nemini. C. de aduo. di uer. iudi. noͣ. bar. in. d. l. i. et hoc bene noͣ. quia multi iniuſte ſe ingerunt huic aduocatōis officio. Lerici. Cericis mīoribus beneficiatꝰ in ſeculari foro poſtulare debet niſi pro ſe vel ſua eccleſia vel miſe rabilibꝰ ꝑſonis. h. d. Adde vel ꝑſonis ſibi ꝯiunctis et ꝓbatur hec ſuppletio.. c. fi. Diuidit̉ naꝫ pͥma pars ponit ꝓhibitō nem a ſcd̓a excipit ibi niſi. Noͣ pͥmo argumentū a cōtrario ſenſu clericus in mīoribꝰ ſi habet be­neficiū eccleſiaſticū. patrocinari pōt etiaꝫ in foro ſecl̓a ri ſecus aūt eſt in cōſtitutis in ſacris. de quo dic vt.. latius dicet̉. Noͣ ibi propͥaꝫ cauſaꝫ vel eccleſie ſue eccīe non d̓r propͥa rectoris hinc eſt ī cauſa eccleſie ſue pōt quis eſſe iudex. ij. q. vij. ſi ꝗs erga. di co plene in. c. veniſſent de iudi. Noͣ tercio ſtitutus in ſacris pōt aduocare pro miſerabilibꝰ ꝑſoīs etiaꝫ in foro ſeculari. et pondera tex. qꝛ non ſufficit mi ſerabilitas in habitu ſed etiā dꝫ eſſe in actu. nam ꝑmit tit indiſtincte miſerabilibꝰ. ſed pro illis ꝓpͥas cauſas admīſtrare pn̄t. vt qꝛ ſunt vidue et pauꝑes vel ſi ſunt diuites et reꝑiunt aduocatos idem in or phanis et pupillis naꝫ eccīa debet eas defēdere. lxxx vij. di. per totū. et de his miſerabilibꝰ vide qd̓ dixi in c. ſignificātibꝰ. de offi. dele. In glo. i. in fi. vt habe­as ꝑfecte hanc materiā ſcias in clericis pn̄t aſſigna ri quinqꝫ ordines poſtulantium. Primus eſt epiſco­porum et ſuperiorum. de his per Hoſtien̄.. c. fina. et vide tex. in. c. prelatum. lxxxviij. diſ. Scd̓us eſt ordo