Seite
videt̉ potiꝰ inclinare. vt nō ſit neceſſe noīa exprimere. Oldra. in quodam cōſilio diſtinxit ꝙ aūt in vniuerſita te fuit diſpoſitū de obligatōne ſingulorū. ⁊ tunc dn̄t ex primi noīa vt appareat qui ſunt obligati. Aut fuit diſ­poſitum de obligatione ipſius vniuerſitatis ⁊ non eſt neceſſe exprimere noīa cū ip̄a vniuerſitas ſit ꝑ ſe certa Alij vt refert et ſequitur Bal. in. l. i. ff. de magiſtra. cō uenien̄. dixerunt ſemꝑ eſſe neceſſariū vt noīa exprimāt̉ qꝛ cū noͣrius ſit quidam teſtis. l. domiciꝰ. ff. de teſta. debꝫ ſolū deponere de his que ꝑcipit ſenſu corporeo et nō iudicio intellectꝰ qꝛ iudicare ꝑ intellectū ſpectat ad iudicē ⁊ nō ad notariū vl̓ ad teſtem vt noͣ. Inn. in. c. cū cām. d̓ teſti. facit. iij. q. ix. ī. c. teſtes. Sꝫ ꝟbū vniuer ſitas vel capitulū ſeu collegiū ē nomē iuris ⁊ ꝑcipit̉ po tiꝰ ītellectu qͣꝫ ſenſu corporeo qꝛ oportꝫ ꝯſiderare vtrū om̄s exiſtentes ibi habeāt vocem. Ilem an ſit legitie cōgregata. Itē an̄ faciāt admīꝰ duas ꝑtes. ⁊ d̓ alijs ac tibus. ergo nōrius nō poteſt atteſtari ꝙ vniuerſitas ali quid fecerit. debet ergo exprimere noīa eorū qui inte­fuerunt vt per hoc iudex poſſit comprehendere an̄ ibi fuerit vniuerſitas. vn̄ cōſulit Bal. ꝙ ſemꝑ in actibꝰ ſal­tim pōderoſis exprimātur noīa ſigulorū. Io. an. in ad di. Spe. in ti. de ſin. ꝟ. quid ſi in aliqͦ. al̓. v. porro mul tum bene exaīat hūc paſſum. ⁊ licꝫ cōſulat vt exprimā tur noīa. tn̄ finaliter cōcludit ꝙ de iure hoc non eſt ne­ceſſariū. qꝛ vniuerſitas ſeu collegiū ē nomē certū ⁊ de­terminatū. vn̄ in actibꝰ in quibꝰ requirit̉ certitudo ꝑſo narū ſufficit dicere collegiū talis loci. vt ī. c. capitulū. s. de reſcrip. ⁊ in. l. pater.§. tuſculanꝰ. de le. iij. vn̄ cū fideſ notarij opprobata ſit ⁊ ꝓ ip̄ius ꝑitia preſumat̉ ſufficit ꝙ notarius dicat vniuerſitas talis loci vel capitulū talis eccleſie fecit ſic. ꝓ hoc. c. ad audiētiā. d̓ p̄ſcrip. al̓. ſeque retur ſcd̓m eū ꝙ notarius nunqͣꝫ poſſet. dicere ꝙ talis fuit ſolenniter ſtipulatꝰ cū iſta ſint verba iuris. dicit etiā ꝙ ſi tale inſtrumētū habꝫ ſigillū collegij indubitāter fa cit fidem. vt in. c. tertio loco de ꝓba. Et noͣ bn̄ hoc dic tum vt ſis cautus vt ſaltim in pōderoſis inſerat̉ ſigillū vniuerſitatis in inſtr̄o. qꝛ p̄ſumptio ē ꝙ vniuerſitas le­gitime actū explicauerit niſi ꝓbetur cōtrariū vt in. d. c. tertio loco. ⁊ hoc dictū placet. Et etiā teneo ꝙ nō ſit ne­ceſſe circūſcripto ſigillo exprimere ſingulorū noīa qꝛ ꝓ ſolennitate intrinſeca p̄ſumit̉ ad verba notarij. tex. al lego aꝑtū in.§. ſi ſcriptū inſti. de inuti. ſtip. vbi dicitur ꝙ ſi ī inſtrumēto reꝑitur ſcriptū titiꝰ ꝓmiſit ſemproneo x. debeat ītelligi ꝙ per ſolennē ſtipulatōnem. ad idem tex. in ſti. de fideiuſ. in fi. ⁊. l. ſciendū. ⁊ qd̓ ibi noͣ. bar. ff. de ꝟ. ob. ⁊ bo. gl. ī. l. i. C. de vſu. vide Inn. ī. c. inno tuit. de eo qui fur. or. rece. Itē ſi bene velimꝰ cōſide­rare nō eſt poſſibile ꝙ notariꝰ poſſit deponere ꝙ vni­uerſitas fecit niſi interponat aliqua verba iuris. nā ſi ex primit noīa ⁊ dicit ꝙ faciūt totā vniuerſitatē iam in hoc vltīo exprimit ꝟba iuris. Et vide ad hanc materiā qd̓ noͣ. Fre. cōſilio. cxliij. ⁊.ccvij. ⁊. cclxxvij. vbi tractatur ſi in inſtrumēto dicit̉ ꝙ ibi fuerūt due partes ⁊ aduerſa rius negat cui incūbit onꝰ ꝓbādi. ⁊ vide per Spe. vbi s. ⁊ cōclude ꝙ opponenti qꝛ preſumitur ꝓ inſtrumēto publico. vt in. c. cū iohānes. de fi. inſtru. l. cū precibus C. de ꝓba. ⁊ hoc ſingulariter notabis De his que vi metus ve cā. fi Supra ī p̄cedentibꝰ titulis viſum ē de his q̄ ſpon te egimꝰ in iudicio vel extra merito nūc ſubijcit̉ de his que agimꝰ coacti ⁊ īuti. nā iura dāt remediū reſciſoriū aduerſus ea q̄ ſūt geſta ꝑ metū ⁊ appellat̉ actō qd̓ met̓ cā ⁊ ſcias ꝙ regulariter geſta per metū tenēt ẜ veniunt reſcindenda ꝑ actionē qd̓ me. ca. Fallit in quibuſdam caſibꝰ in quibꝰ metus vitiat ip̄o facto. vt plene no. jͣ. e. c. abbas. ⁊ cōpetit hec actio ad intereſſe ſcd̓m Pe. hic ⁊ bene vt colligit̉ ī. l. ſi cū exceptione in principio. ff. e. ⁊ ideo ſi excipitur cōtra agētē ꝙ ſua nō intereſt excludit̉ ab hac actōne pōt tn̄ aduerſꝰ metū ſibi illa tū age̓ alijs remedijs cōquerēdo de vi ſibi illatū. vt. ff. ad. l. iul̓. de vi. pub. ꝑ totū. Itē pōt intētare alia remedia iuris vt in l. extat qd̓ me. ca. cū ſi. ⁊ pleniꝰ hic ꝑ Inn. ⁊cͣ. Ertatum Si quis timore mortis poſtea ra tum nō habēs religionē ꝓfitetur exire ⁊ matrimoniū cōtrahere pōt Secus ſi a pͥncipio vel expoſt facto libere cōſenſiſſet prima ꝑs narrat factū. ſcd̓a dat iudices. ibi ideoqꝫ. Nota primo vnū modū ꝓbādi metū iuſtū vt ſi ī loco ſolitario euaginato gladio quis minat̉ mortē. Scd̓o nota ꝙ metꝰ mor tis dicit̉ īminere nō ſolū durāte vibratiōe gladij. ẜ etiā poſtmodū ſi tāta ē minātis potētia vt vereſimiliter time atur mors ex cōtractōne. hic em̄ videt̉ duraſſe toto tꝑe dum vixit maritus ꝓpter eius potentiā. Nō ibi no bilis ⁊ potēs ꝙ nō oīs nobilis dicit̉ potens nec ad in cutiēdum metū ſufficit nobilitas. ſꝫ requirit̉ potētia vn̄ magis timebat hec mulier potētiā qͣꝫ nobilitatē Itē noͣ ꝙ cōtra cōiugatā volentē intrare religionē oritur p̄­ſumptio ꝙ nō ſponte faciat ſi ē iuuenis ⁊ hꝫ filiū ꝑuū lam. Et ſic ſunt due cāe ex quibꝰ mutatō vite in cōiuga ta p̄ſumit̉ ſuſpecta. Nō ibi ad inſtātiā ſoroꝝ ꝙ reli gioſi pn̄t agere cōtra eoꝝ ꝓfeſſum qui dimiſſo habitu exiuit monaſteriū. ⁊ pn̄t eū remittere ad hoc. l. i. ⁊ qd̓ ibi not. ff. de rei. ven. ⁊ p̄t face̓ ſolꝰ p̄latꝰ ar. ī. c. edoceri s. d̓ reſcrip. Et expreſſius. xviij. q. ij. abbates. ſꝫ mona chi ſeu moniales nō pn̄t ꝑ ſe ſine abbate ſeu abbatiſſa qꝛ n̄ pn̄t age̓ ſine cōſenſu ſuꝑioris vt in. c. cām de iudi. Noͣ in tex. ibi ad inſtātiā ſororū ītellige.ſ. prioriſſe