Seite
De iudi. die feriata nō poſſit qͥs citari ut rn̄deat. p̄t tn̄ citari ut ei det̉ libellus. nā etiā ibi tex. videt̉ ꝯtradicere ⁊ ut. s. pꝫ nedū ꝑti ẜ nec etiā iudici regulariter dari pōt. dicit tn̄ ꝙ ꝑ talē libelli oblationē factā iudici nō ꝑpetuatur iuriſdictio. tū qꝛ talis oblatio ē nulla ⁊ actꝰ nullꝰ non ꝑpetuat iuriſdictione de qͦ vide bo. gl. ī. c. cū plures. de offi. dele. li. vi. tū qꝛ talis oblatio nō hꝫ vī citatio nis q̄ requirit̉ ad ꝑpetuandū iuriſdictionē. jͣ. de fo. cō pe. c. propoſuiſti. ⁊ hanc opi. Io. an. tenet do. an. ī. c. i. de libel. obla. lꝫ hic aliud ſenſerit nihil tn̄ adducit ẜꝫ ego adduco tex. ī. c. qm̄. ꝯtra. de ꝓba. vbi pꝫ ꝙ peti­tio dicit̉ eſſe de actꝭ iudicis ⁊ acta iudicialia non dn̄t fieri iſtis diebus. Itē ip̄a petitio ſeu oblatio ē de actꝭ ad hͦ qd̓ noͣ. Inn. in. c. cū in iure in fi. de offi. dele. gͦ n̄ pōt fieri tali die. Itē petitio dꝫ fieri in iure. ut ī. c. vno de lit. cōte. ſꝫ ius illo tꝑe nō reddit̉ gͦ ſi ꝓducit̉ extraiu dicialiter nullū effectū talis ꝓductio hꝫ ergo dꝫ iterū ꝓduci. facit qd̓ noͣ. do. an. in. c. ij. de dila. vbi dicit ꝙ ſuꝑ copia libelli miſſa ꝑti in citatoria nō pōt fieri con teſtatio ſed opus ē vt fiat iteꝝ ꝓductio in iudicio. qd̓ noͣ. ⁊ hoc quo ad primā exceptionē glo. Scd̓o di cit gl. regulā fallere qn̄ res de qua agit̉ ē tꝑe ꝑitura. ⁊ ſic dicit debere intelligi iſtū tet. nā hic tꝑs inutiliter currebat. electo. Ex hoc habes vnū intellectū ad iſtd̓ c. ⁊ hoc puto ꝓcedere nedū in ferijs introductis in fa uorē hominū ſꝫ etiā in honorē dei ut. jͣ. de fer. c. licꝫ. ⁊ in. c. fi. ī fi. ⁊ qd̓. jͣ. dicā. ⁊ vide fre. de ſe. cōſilio. cxxxix ⁊ hec lec. e ſatis bona. Datur ⁊ alia lec. ẜm Guil. qui dicit ſe fuiſſe aduocatū in hac cā. Et ꝙ iō iſti fuerunt ꝯpulſi qꝛ tota cōitas circa vindemias nō poterat oc­cupari. ⁊ qꝛ ꝑ vnū ſyndicū litigat. ff. ꝙ cuiuſqꝫ vniū. l. j. ſꝫ Io. an. nō videt̉ placere. dicit enī ꝙ huiꝰ ꝯtrariuꝫ noͣ. Inn. in. c. fi. jͣ. de fer. ⁊ ꝓ hoc qꝛ lꝫ vniuerſitas nō ſit in iſtis occupata tn̄ occupat̉ ſindicꝰ vel procurator Itē aduocati teſtes ⁊ ſil̓es ꝑſone q̄ ſunt neceſſarie in iudicio ⁊ hoc videt̉ etiā tenere ſpe. in ti. de fer.§. i. ꝟ. l. pone. vbi dicit ferias indulgeri nedū ruſticis. ſed etiā militibus clericis ⁊ burgenſibꝰ qꝛ ⁊ſi ꝑ ſe nō occupēt̉ occupant̉ tn̄ ꝑ alios puta ꝑ ꝓcuratore aduocatū. ⁊c̄. q̄ rō etiā militat in vniuerſitate. hoc tn̄ dictū limito ꝑ ea q̄ noͣ. Inn. ī. c. fi. de fer. vbi dicit papā determīaſſe ꝙ ſi aliqui de romotis ꝑtibꝰ eēnt in curia ꝑ ſe vel per ꝓcuratorē. ⁊cͣ. ⁊ dū ageret̉ cā ip̄oꝝ occurret ferie ſi nul latenus lederent̉ debēt cogi litigari. qꝛ malicijs ho­minū nō ē indulgendū. ut. ff. de rei ven. l. in fundo. ⁊ hͦ intellige qn̄ nō impediunt̉ etiā in alijs qd̓ ſatꝭ ſentit Inn. dū dicit illos cōpelli ſi nullatenꝰ lederent̉. ⁊cͣ. Tertia lec. hic dat̉ ꝑ Inn. dicit enī ꝙ iō iſti tene­bant̉ hͦ tꝑe rn̄dere qꝛ agebat̉ de regimīe reipublice. et in iſtis ferijs cāe publice tractantur. C. de fer. l. publi cas vn̄ ſicut fiſcales ⁊ publice tūc agunt̉ ſic ⁊ cāe ec­cleſiaꝝ hoc limitat. Hoſti. jͣ. de fer. c. fi. ⁊ Io. an. hͦ qn̄ eccl̓ia habēs cām ꝯtra laicū ad hoc inſtat̉ ut ꝓcedat̉ ſecus illic ꝯmerciam. C. dele. l. qd̓ ſare. nec ſtatutū eēt in fauore tenderet in leſione. fatet̉ tn̄ hͦ non ſeruari.ſ. ꝙ cāe eccl̓iaꝝ etiā cōtra laicū tractarent̉ tali tꝑe. nec hoc dictū placet do. an. hic ꝙ in ſingulis cau ſis eccl̓iaꝝ poſſit ꝓcedi tꝑe meſſiū al̓. iura canonica in duxiſſent fruſtra has ferias ꝯtra. c. fi. de fer. ſꝫ hec rō mihi nō videt̉ bona qꝛ pn̄t ferie ſeruari in foro eccleſi aſtico inter clericos in eoꝝ ꝓprijs cāis. Itē inter cleri cū ⁊ laicū ⁊ inter laicū ⁊ laicū qn̄ litigāt in ſpectanti­bus ad foꝝ eccl̓iaſticū. Itē inter eccl̓iam ⁊ eccleſiam. qꝛ priuilegiatꝰ n̄ dꝫ vti priuilegio ꝯtra priuilegiatū pa riter ut noͣ. ꝑ gl. in. c. ī pn̄tia. de ꝓba. ⁊ ꝑ bart. in aucͣ. quas actiones. C. de ſacroſan. ecc. ẜ qn̄ eccleſia agit ꝯtra laicū tā in foro ſeculari qͣꝫ ciuili. nō apparet ratio quare nō dꝫ ſeruari priuilegiū tributū ab īꝑatore pu blicis cāis. nō cāe eccleſiaꝝ publice ſunt. i. di. ius pu blicū. ⁊ multa in fauorē eccleſiaꝝ cōtra iuris rigorem ſtatuta ſunt ar. in. c. i. de do. ⁊ contu. ⁊ in. c. ꝯtingit. d̓ do. ⁊ ꝯtu. e. ti. Quarta lec. ē ẜm Goſ. ſic ut tutoreſ dant̉ tꝑe feriato. ff. e. l. ij. ſic ⁊ rectores ut hͦ. hec lect. mihi nō placet. fateor enī ꝙ rectores pn̄t dari die fe­riato ſicut tutores. nō tn̄ ſequit̉ ꝙ cāe ſuꝑ ptāte eligē di rectorē pn̄t tractari tali die. qꝛ prīo cā tractatur d̓ fauore publico ne res publica ſtet ſine adminiſtratiōe ſed ſcd̓o cāu ceſſat qꝛ credendū ē ꝙ hec cōitas habe­bat adminiſtratorē deputatū ꝑ cōitatem. Quinta lec. eſt ꝙ in hoc caſtro nō erāt vinee. iō hec exceptō fu it repulſa ẜm Pe. ⁊ Egi. ſꝫ hoc nō iuuat ẜm Io. an. ſi tunc aliunde parant ſibi vina. vt noͣ. in. c. fi. de fer. Sexta lec. eſt ꝙ tempus erat feriatū bonon̄. ſed non tuſſie vbi tardiꝰ colligunt vina ſed veritas huius ſo­lutionis ⁊ lecture dependet ab alia qōne. que ferie de bent attendi an litigantium an loci vbi exercetur iudi cium de qua queſtione noͣ. in prealle. c. fi. Septi ma lect. eſt ſcd̓m Uin. ⁊ Phil. ꝙ hic agebatur de ex ecutione ſententie vnde nō obſtantibus ferijs vinde­miarum mandat̉ ſententia executioni. ad hoc de pe­di. i. adam. ij. q. i. ſicut. ⁊ hanc lec. ad iſtum tex. reꝑio­ſentire bar. in. l. ait pretor.§. ſi debitorem. ff. de his q̄ in frau. cre. ⁊ archi. in. prealle. c. ſicut. Et expreſſiuſ fre. de ſe. concilio. cxxxix. vbi videtur hoc dictuꝫ vin. limitare quādo fit executio in bonis ſuper quibus ē ſpecifice iudicatuꝫ qꝛ tunc in executione nō exigit̉ cāe cognitio ut noͣ. Inno. in. c. cum ſuꝑ de re iudi. in fi. et iō ceſſat prohibitio. l. i. ⁊. ij. ff. de fer. ⁊. c. fi. eo. ti. cum ibi ceſſat iudicialis ſtrepitus. ſecus ſentit ſi peteretur executio in alijs rebus qͣꝫ adiudicatis. qꝛ tunc exigi­tur cauſe cognitio. ut in. l. a diuo pio. ff. de re iudi. et noͣ. in preali. c. cū ſuper q̄ iſtis diebus ceſſare debet. ⁊ ſic limita iſtum tex. hanc eandē lec. ſentit Io. an. in addi. ſpe. in ti. de libel. concep.§. nunc dicendum. ꝟ xxxv. vbi late hunc articulū ꝓſequit̉ recitando diſtin­ctionē quā quaſi per propria verba ſubmitto cum ſit