Seite
pulcra ⁊ quotidiana. Aut enī querit̉ nūꝗd poſſit fieri ꝑ iudicē mandatū de exequēdo aūt nūqͥd poſſit fieri ip̄a nuda facti executio vigore talis mandati. pri mū regulariter fieri nō pōt ꝑ iura que ferias ſeruari precipiūt. xv. q. iiij. placita ⁊ in p̄alle. c. vlti. ⁊. C. de fer̄. l. oēs ⁊. l. fi. maxime qꝛ executio requirit cāe cog­nitionē. C. ſi cōtra ius vel vti. pub. ⁊ ſi nō cognitio ca­nonizata xxv. q. ij. d̓ re iudi. d̓ cetero ⁊ regulariter di cit propter caſus exceptos de quibus in. c. fi. preali. Scd̓o cāu diſtinctionis ſubdiſtinguit̉ inter nudaꝫ actualē executionē facti que in ciuilibꝰ ſit ꝑ executorē ⁊ illā que ſit in criminalibus. primā in ferijs in fauo­rē hoīm inductis vel repentinis dicit fieri poſſe cū ſit nudus miniſter allegat de appel. nouit. ſecus ī ferijs ſolēnibꝰ ad honorē dei niſi res eſſet ſubito ꝑitura vel immineret aīaꝝ periculū. vn̄ in p̄alle. c. fi. In crimīa­libus vero dicit executionē fieri poſſe in ferijs repenti nis vel fauore hominū introductis ꝑ. c. ſicut. ij. q. i. ⁊ in p̄alle. c. adā. ſecus in diebus ſolēnibꝰ ad honoreꝫ dei ⁊ ſanctoꝝ inductis ꝑ. c. placita. ⁊ ꝑ dictū. c. fi. ⁊ ꝑ l. fi. C. e. niſi eēt publicus latro vel nocturnus depo­pulator agroꝝ ⁊ idem quo ad hoc vltimū tenet bar. in. l. oēs. C. de fer. vbi facit p̄dicta differentiā īter fe­rias introductas in honorē dei ⁊ in fauorē hominuꝫ vt ī primis nō fiat adeo nihil ut hoīes etiā capi non pn̄t. ī ſcd̓is ſic ⁊ idē ſentit in. d.§. ſi debitorē. Aduer­te qꝛ hoc diſcrepat a dicto frederici in duobꝰ primo ſentit Io. an. ꝙ indiſtincte nō pōt fieri mādatū de exe­quēdo die feriata in fauorē hominū etiā ſi nō requirat cāe ꝯgnitionē. ⁊ hoc ſentit ꝑ hoc verbuꝫ maxīe ſupra poſitū. qd̓ nō puto veꝝ videt̉ īmo hic tex. in oppoſitū vbi fuerūt iudices dati ſuꝑ executione ⁊ ip̄am mādat fieri nō obſtante tꝑe feriato vn̄ dicut. s. dixi ꝙ qn̄ nō exigit̉ cāe cognitio ut qꝛ ſit in rebus ſuꝑ quibꝰ ē ſentē tiatū pōt fieri tale preceptū de exequēdo facit qd̓ nō in. c. licet ep̄s de p̄ben. li. vi. in nouella. Et vide Inn. in. c. ex rōne. de appel. vbi dicit ꝙ hoc cāu nō requiri tur etiā citatio in executiōis actu. Scd̓o diſcrepat a dicto frederici. qꝛ ſentit fre. ī cōcilio p̄al. ꝙ nuda ex ecutio pōt fieri etiā in ferijs introductis in honorem dei cū nō exigat̉ cāe cognitio ⁊ ꝓ fre. ⁊ cōtra Io. an. facit gl. in cle. i. de offi. dele. que vult teſtes poſſe reci pi tali die feriato qn̄ nō verſat̉ aliqua cāe cognitio ꝙ etiā tenet ſpe. in ti. de fer̄.§. ij. ꝟ. ſꝫ ⁊ quid ſi tūc. ⁊ Io. an. in. c. i. e. ti. Ego puto poſſe dici ꝙ executō tali die feriato fieri nō dꝫ. alle. bo. tex. ī ar. ī. c. i. e. ti. vbi patet ꝙ talibꝰ ferijs nō dꝫ ꝗs adiudicari ad mortē nec ad penā nec debēt recipi ſacr̄a nec fieri mercatū ⁊cͣ. ⁊ ſic a multis licite abſtinet̉ ut liberiꝰ poſſint hoīes vacare. diuinis ⁊ qꝛ oīs vox p̄conis dꝫ ceſſare tali tꝑe. ut. l. dies feſtos. C. e. ſed ſi executio fieret de facto teneret licet cōmitteret̉ peccatū qꝛ nō eſt actus iudicialis. et ſic concordo hec dicta. ſic etiā dico in receptione teſti um vt nō debeat fieri facta tamē valet ut dico in p̄al. c. i. ⁊ inquantum dixi peccatū cōmitti ſi fieret execu­tio tali tempore dic hoc verum niſi īmineret aliquod periculum puta fuge. nam poterit ex hac cauſa quis tunc capi ⁊ tunc carcerari ut noͣ. bar. in p̄al.§. ſi de­bitorem ⁊ hoc noͣ. quia non diſcutitur alibi ita clare ⁊ late iſte articulus ſicut hic. Ultimo dicit gl. ī fi. ꝙ fallit regula ut non procedatur tēpore feriato quā do finitur iuriſdictio iudicis ne iudicialis inſtātia eua neſcat. ⁊ allegat. c. conſuluit de offi. dele. ſed illud. c. potius facit contra. in eo ꝙ debet ibi pronunciari qn̄ expirat iuriſdictio nec pōt parcere contumaci expe­ctando in diem ſequentē. ⁊ cōtra hāc glo. ē gl. ī. c. pla cita. xv. q. iiij. quia licet exꝑirent littere nō tamē perit cā ⁊ ideo nō debet propter hoc procedi tꝑe feriato. et videtur hoc idē ſentire Inn. in. c. de cauſis de offi. d̓ le. ⁊ do. an. hic ⁊ hoc videt̉ verius qꝛ cū hoc nō ſit iu re cautū nec immineat neceſſitas magna. nō debem violare regulā iuris maxime tendente in fauorē dei et bonum publicū. puto tamē ꝙ ſi expiraret īſtantia iu dicij poſſet ſententia in his ferijs proferri. tum pro­pter rem tꝑe periturā. tum qꝛ verſatur fauor publi­vt inſtantia nō pereat. hinc dicit bar. notabiliter in. l. ſexus ⁊ augeriꝰ in fi. ff. ad trebel. ꝙ ſi iudex viderit in ſtantiā perire ex defectu termini. debet ex officio ſuo ſententiā ferre quod ītelligo ꝑtibus citatis ar. de off. deleg. cōſuluit. ⁊. l. de vno quoqꝫ. ff. de re iudi. Ex tra. glo. addunt docto. caſum deſiderantem facti celi ritatem vt vbi mora periculū īducit. ff. de dam. īfec. l. i. Et ponit Hoſt. aliud exemplum magiſter iuxͣ ſco las alterius magiſtri ſcolas conduxit ⁊ voces ad inu­cem cōfundunt̉. primꝰ depellit vltimuꝫ. C. de ſtu. li. vr. ro. l. vna. ⁊ cauſa tractari poterit his diebus. Idē dico conſimili ratione quando faber conduxit hoſpi tium iuxta ſcolas vel iuxta domum doctoris vel ſco laris ⁊ eum impedit malleando nunquid autem te­neatur faber cedere doctori vel ſcolari. vide bonam glo. in prealle. l. vna. ⁊. in. l. i. ff. ſo. ma. ⁊ plene per Bartho. vbi concludit ſecundum quoſdam. ꝙ ſi pri­mo faber conduxit non tenetur cedere alias ſecus ni ſi ſit neceſſitas ut quia alibi ſcole nō poſſunt commo de ſituari. nam tunc vtilitas publica que verſatur in doctoribus ⁊ ſcolaribus que replent terram ſapien­tibus debet preferri priuate vtilitati. arg. in prealle. l. i. Alij vero indiſtincte tenent ꝙ teneatur faber cedere propter publicam vtilitatem. Bar. ibi conclu dit hoc dependere ex iudicis officio conſiderata ap­titudine loci ⁊ antiqua conſuetudine ⁊ vbi eſt dubi­um fiet interpretatio in fauorem doctorum. ⁊ ſco. larium propter publicam vtilitatem. Et nōt. ibi bar. ꝙ cauſa dotis ⁊ doctorum ⁊ ſcolarium concurrunt in priuilegijs ut ibi noͣt. ⁊ ꝙ potius videtur cauſa doc. ⁊ ſcolarium. quia in eis verſatur publicus fauor.