Seite
Veli. ob. l. ſi quis intentione. ff. de iudi. ⁊ intelligit ip̄e bart. ꝙ ip̄e qui libellauit poſſit declarare ⁊ nō alius etiā eius heres. ut. l. pomponiꝰ ſcribit ſi frumentū. in fi. cū ſua glo. ff. de rei ven. ⁊. ff. de ꝟ. obli. l. inter ſtipulantem. §. i. cū gl. ⁊ ibi etiā ꝑ bar. Fallunt p̄dicta in cā. c. ab eo. de elec. li. vi. vbi nō mutat̉ qualitas ⁊ dic ut ibi. fu it enī illud ſtatutū in odiū opponentiū ꝯtra electū vel poſtulatū vel ꝓmouendū. hec oīa procedunt quo ad primū membꝝ pͥncipale qn̄.ſ. pōt libellus emēdari. Nunc veniamus ad ſecūdū an ⁊ qn̄ poſſit muta­ri. ⁊ diſtingue qn̄ actor vult in totū deſiſtere renūcian do actioni ⁊ cāe. ⁊ tūc indiſtincte pōt ut. l. poſtqͣꝫ liti. C. de pac. hoc veꝝ niſi reus vellet perſiſtere in iudicō propt̓ aliquā vtilitatē maiorē. qͥd enim ſi aſſumpſerit onus ꝓbandi ſe dn̄m ꝙ pōt ut. l. quidā quaſi. ff. d̓ ꝓ­ba. ex renūciatione enī nō ꝯſequeret̉ dominiū ut noͣ. bar. in. l. naturaliter.§. nihil cōe. ff. de acqui. poſ. qn̄ qꝫ actor nullo mō vult deſiſtere ſed vult differre ⁊ nul lo modo poteſt ẜꝫ oēs ꝑ aucͣ. qui ſemel. C. quō ⁊ qn̄ in. quandoqꝫ actor vult deſiſtere ab inſtantia ſolum remanente ſibi ſalua actione ⁊ cā ⁊ nō pōt ꝑte inuita per dictā aucͣ. qui ſemel. que dicit ꝙ reus cogitur per ſiſtere in ea vſqꝫ ad finē ⁊ hoc veꝝ ẜm bart. niſi iudex viderit ꝙ de neceſſitate deberet ſequi abſolutio ab in ſtantia forte ꝓpter malā cōceptionē libelli vel ꝓpter aliud tunc deberet actor admitti renūciās illi inſtātie Quādoqꝫ actor vult renūciare actioni intētate rema nente ſibi cā ⁊ remanentibꝰ ſibi actionibus alijs pro ditis ex eadē cā ⁊ tunc ſunt opi. bar. ſeꝗtur opi. odor. vt poſſit per tex. in aucͣ. qui ſemel. vbi dicitur ꝙ cogit̉ quis exercere litē ſuꝑ illa actione vſqꝫ ad finē ſꝫ renū ciando illi actioni ego impono finē omni liti ſuꝑ illa actione. ergo vlterius nō cogor. predicta vera ut poſ ſit mutare niſi equitas iudicantis aliud decreuerit qͥd enim ſi prīo ꝓpoſuit certā conditionē generalē q̄ nō infamat quā vult mutare ⁊ proponere aliā que infa­mat forte ius dicentis equitas hoc nō admitteret ẜꝫ bar. ⁊ hoc velit tex. illius. l. edita in fi. predicta proce dunt ſiue in libello ſit appoſita clauſula ſaluo iure ad­dendi ⁊ minuendi ſiue non hec enī clauſula nihil im­portat ut noͣ. glo. in. c. īter dilectos. de fi. inſtru. ⁊ nō bar. in. d. l. edita. cū iſta nō dependeant a voluntate ꝓducentis libellum ſed ex diſpoſitione legis ꝓteſta­tio nihil oꝑatur ut noͣ. in. l. alimenta. C. d̓ nego. geſ. ⁊ in. c. cū. M. de cōſti. vide ſpe. in ti. de libel. cōcept. §. nūc oſtendamꝰ in fi. vbi dicit ꝙ illa clauſula poteſt oꝑari quando plus petit̉ ut poſſit fieri detractio ab­qꝫ cōdēnatione expenſaꝝ qd̓ mihi nō placet ſi nō ha beret iuſtā cām petēdi ꝑ noͣ. in. c. fi. de do. ⁊ cōtu. hec procedūt ī negocio pͥncipali. In cā vero appellatiōis refert hic vinc. quoſdā dicere ꝙ addi ⁊ detrahi poteſt quātitati in libello ꝯprehenſe. ar. l. fi. C. de temp. ap. ip̄e vero vincen. tenet nihil extraneum peti poſſe cuꝫ nec ſuꝑ tali poſſint teſtes produci. C. de tem. appel. l. ꝑ hanc qꝛ nouuꝰ libellus ⁊ iuramētū eēt neceſſarium fatetur tn̄ ꝙ ſi iudex p̓ncipalis cāe minus cōdēnauit qͣꝫ debuit illud peti pōt in cā appellationis de teſta. c. raynutius hec dicit vera qn̄ addere vult actor aliꝗd exͣneum ſi reus vult addere recōueniēdo an ⁊ qn̄ ha­beat locū recōuētio in cā appellationis dicā. jͣ. ti. xxi. c. i. Uenio nūc ad tertiū mēbrū pͥncipale an per­mittatur accumulatio actionū. gl. hic ⁊ in. d. l. edita. ꝙ ſic ⁊ idē Inn. s. prox. c. Dy. ſuꝑ hac materia fecit ſubtilē diſputatione ⁊ poſuit in regula nullus pluribꝰ de re. iur. li. vi. ⁊ tandē cōcluſit accumulatione eſſe ꝑ mittendā ⁊ ponit ibi tres regulas in quibus accumū latio ē ꝓhibita ſed due ponuntur per glo. in. d. l. ⁊ ꝑ Inn. s. c. prox. Prima ē qn̄ prīa actio ſic ſe hꝫ ad ſe cundā qꝛ abſolutoria lata ī prīa poſſibile ē parere ex ceptione rei iudicate in ſecunda tunc nō admittit̉ accu­mulatio. ff. de excep. rei iudi. l. ſed ſi mater.§. eadem. ⁊. l. cū queritur. ⁊ de iureiur. l. duobus. ⁊ melius pro batur. ff. de excep. l. fundi. ⁊. l. fundū. Secūda re gula ē ꝙ qn̄ plures actiones ſic ſe habēt ꝙ electione vnius alia tollitur tunc nō admittitur accumulatio. fi­de tribu. l. qd̓ in heredē.§. eligere. de elec. c. ut quis duas. li. vi. ⁊ vide per Inno. in. c. audiuimꝰ. d̓ collu. Addit Dy. tertiam regulā quando ſunt plures actio nes contrarie non admittitur accumulatio ⁊ intellige quando ſunt in origine non in exercitio tantum quia tunc electione tolleretur ut. s. dictum fuit. ad hoc. l. i. C. de fur. vbi eſt bonus tex. Bart. addit tres al̓s regulas impedientes. prima eſt quādo due actiones ſic ſe habent ꝙ vna ꝓpoſita ⁊ condemnatione ſecuta ⁊ executione facta contingit liberatio ab alia non ad mittitur accumulatio. de hoc dic eſſe caſum in. l. i. in fi. ff. ſi fami. fur. fe. dica. qui eſt valde noͣ. ⁊ deſtruūtur dicta Dy. in hac materia. Secūda regula ē ratio maioritatis quando plures actiones ſic ſe habent ꝙ vna ratione maioritatis non admittit ſecum alias ac tiones non admittitur accumulatio. ut. l. vltima. C. de ordi. iudi. ⁊ per. l. minorem. ff. de iudi. Tertia regula eſt ratio ordinis qn̄ plures actiones ſic ſe ha bent ꝙ vna ex ordine dꝫ aliam precedere non admit titur accumulatio. C. de rei vendi. l. ordinarij. ⁊. l. īcer ti. de interdic. ⁊ de inoffi. teſta. l. qui de inofficioſo. et quod ibi noͣ. ⁊ hec ſufficiant hic pro intellectu glo. et terminorū d̓ materia videre poteris Dy. ī dicta re gula nullus ⁊ bar. in. d. l. edita. Quero tamen cir ca hoc de queſtione vtili ⁊ quotidiana in accumulatio ne an̄ erunt duo libelli et due concluſiones vel erit tā tum vnus libellus ⁊ vna concluſio ⁊ vna inſtātia. dic ẜm bar. in. d. l. edita. qn̄qꝫ accumulātur actiones di uerſe numero ⁊ ſpecie vt actio depoſiti ⁊ actio cōmo dati locati ⁊ ſil̓es qn̄qꝫ ſunt pl̓es actōes differentes numero ſed non ſpecie. ut puta habeo tecum plures