vt lite non contepredicto. Quero vtꝝ iſta nominatio hēat locū iniuribus incorporalibꝰ ut ſi agat̉ ꝓ obedientia poſſitſubditꝰ noīare dn̄m Inn. hic ꝙ ſic de quo in. c. interquatuor de ma. ⁊ obe. ⁊ idē bar. in. d. l. ij. qꝛ iſta iuraincorporalia habēt̉ ꝓ rebꝰ īmobilibꝰ ⁊ maxīe qn̄ immobilibꝰ adherēt. Dic breuiter ⁊ melius ꝙ aut quispoſſidet iſta incorporalia noīe alterius vt vicariꝰ ſeucoadiutor ⁊ tūc recte noīat dn̄m in iudicio ⁊ hꝫ locūqd̓ hic dicit̉ eadē rōne. Aut quis nō poſſidet iſta nomine alterius ut ſubditus qͥ poſſidet̉ ⁊ nō poſſidet ⁊nō hꝫ locū proprie noīatio cū nō poſſideat nec detineat nec facultatē habeat rei reſtituende ſed ſi noīataliū dꝫ illi vocari qꝛ nihil dꝫ attēptari in alterius preiudiciū ut in. d. c. inter quatuor ⁊ ſi nō noīaret valeretiudiciū cōtra ſubditū quatenus agit̉ de ſuo intereſſene mutet dominū ſed nō p̄iudicat dn̄o de qͦ dicendūut noͣ. Inn. in. d. c. inter quatuor ⁊ in. c. auditꝭ. de p̄ſcrip. Alterius quero an ī poſſeſſorio iudicio habeat locū noīatio. gl. ī. c. quicūqꝫ xij. q. ij. ꝙ nō ⁊ itaſimpliciter recitauit hic illā gl. Io. an. ſed gl. iuris ciuilis ſentit oppoſitū in. l. locū.§. i. ff. de ta. exhi. ⁊ idētenuit guil. de cu. ꝑ aucͣ. qua in ꝓuincia. C. vbi d̓ cri.agi oportet. ſed illa nihil facit ẜm gl. ⁊ bar. in. d. l. ij.qꝛ illa loquit̉ de nominatōe que ſit ut poſſit inſtrui indefenſione cāe ſed bar. tenet oppoſitū ꝙ habeat locūnoīatio ꝓpter idēptitatē rōis ſi ex hoc nō inducat̉ legum correctio. Et ad. c. quicunqꝫ reſpōdet ꝙ dꝫ ītelligi cū determinatione huius tex. ⁊. l. ij. ut.ſ. reſtituatvel noīet dn̄m in iudicio ſpe. in ti. de ſcd̓o decreto.§.reſtat vbi etiā tenet oppoſitū ⁊ opi. cōtrariā ut nō habeat locū nominatio all̓. xvi. q. i. in canonibus d̓ fo.cōpe. c. cū ſit. ⁊. c. ſi clericus ⁊. c. cōqueſtus Do. an.valde cōfuſe loquit̉ forte vitio ſcriptoris ⁊ nō apparꝫfirmiter quid velit Ego vero indiſtincte credo illamopi. verā ut habeat locū noīatio qꝛ licet iſta interdcāſint ꝑſonalia ſunt tamē ſcripta in rē ut. l. i. ff. de interdic. ⁊ idem ē in eis iudicandū ſicut in realibꝰ. ut noͣ. īc. ex ꝑte. b. d̓ fo. cōpe. ⁊ qd̓ noͣ. gl. ī. c. ij. de re. eccle. n̄alie. li. vi. in. ꝟ. mouentiū. ⁊ in aucͣ. de nō alie. in pͥn.nō enī apparet quare in iudicijs poſſeſſorijs debeatceſſare equitas iſtius.§. ⁊. l. ij. cū de ſil̓ibꝰ idē ſit iudicium ⁊ ſufficit ꝙ ſint ſil̓ia in ratione licet qualitas facti ſit diuerſa ut in. c. cū dilecta de cōfir. vti. vel inuti⁊ ratio huius iuris ē ne fiat preiudicium abſenti circa poſſeſſionē ⁊ iſte qui non ſuo noīe poſſidet nō cogatur ſubire iudicium que rōnes ſibi pariter vēdicātlocum in iudicijs poſſeſſorijs ex quo nō cōuenit̉ qͥsex facto ſuo ſed rōne rei. ⁊ maxime hoc ꝓcedit in īterdicto vnde vi illud enī nullo mō cōpetere pōt aduerſus detinentem ex quo nō ſpoliauit nec ſpoliari mandauit nec ſpoliationē ratā habuit. vnde etiā fruſtra q̄rimus hoc caſu de nominatione cuꝫ ⁊ ſi poſſiderꝫ nomine proprio nō poſſet cōueniri ꝑ. c. cū ad ſedē. d̓ reſti. ſpo. fateor tamē ꝙ ſi ip̄e ſpoliaſſet vel mādaſſet vlſpoliationem ratum habuiſſet ⁊ nūc poſſidet nomīealterius ꝙ nō haberet locū nominatio qꝛ conueniturde delicto ⁊ facto ꝓprio ⁊ iō non pōt iudiciū declinare etiam ſi non poſſideret ut. l. cum fundum. ⁊. l. ſi vi.ff. de vi ⁊ vi ar. ſed geſta cū eo nō p̄iudicabūt abſentiꝑ ea que. s. dixi in gl. Idē dico de cōdic. c. ſepe. illaenī tm̄ dat̉ aduerſus poſſidentē noīe ꝓprio qui ſucceſſit in vitium ſcienter vt ibi patet ſed iſte qui poſſidet nomīe alterius etiā ſi vitioſe nō dicitur poſſeſſorcum is poſſideat cuius noīe poſſidet̉ ut in. c. cū veniſſent de reſti. ſpo. ⁊ cū poſſit cōueniri verus poſſeſſorceſſat ratio. c. ſepe. vt ibi ptꝫ ſi bene ponderet̉ de poſſeſſorio adipiſcende idē dicēdū qꝛ non dꝫ preiudiciūgenerari abſenti cuius noīe poſſidet̉ ut. l. fi. C. ſi ꝑ vivel alio modo ⁊ in. c. inter quatuor de ma. ⁊ obe. ⁊ inc. i. de cā poſ. ⁊ propri. ⁊ idē in cōditione. c. reintegrāda. licet enim illa cōditio cōpetat cōtra quēcūqꝫ poſſeſſorē etiam bonefidei nō tn̄ cōtra detentorē ⁊ poſſidentem noīe alterius ne fiat preiudicium dn̄o abſenti nō ergo dꝫ ita latiſſime intelligi cum preiudicō tertij ar. in. l. ij.§. ſi quis a principe. ff. ne quid ī lo. pu⁊ qd̓ noͣ. in. c. cū dilecti de dona. ⁊ ideꝫ dico in alijspoſſeſſorijs cōſimili rōne ex quo non agitur de factocōuenti ſed reſpectu rei quā detinet. Ad. c. quicūqꝫ. xij. q. ij. reſpondeo aliter qͣꝫ dixit bar. ibi enī poſſidebat res eccl̓ie noīe proprio ſed allegabat cōceſſionem factam ab alijs certe per hoc non euitat iudiciūqꝛ rei vendicatio dat̉ contra poſſidentē ut. l. vēditorff. de iudi. ⁊ in. l. i. C. vbi in re act. ⁊ iſte pōt eē vnus ītellectus ad illud. c. ꝙ ageretur ibi petitorio. Scd̓opoteſt intelligi ꝙ poſſeſſorio ⁊ tunc dic ꝙ ip̄e inuaſerat ⁊ ſic cōuenitur ex facto ꝓprio ⁊ noīe ꝓprio poſſidebat ⁊ hoc voluit illa lr̄a ibi vel inuaſerat ⁊cͣ. ille ergo tex. nō ꝓbat dictū illius glo. ſed dꝫ diſtingui ut. sdixi. Quero nūquid ꝓcurator datus adminiſtrādum vel negociandū poſſit noīare dn̄m in iudicio utdicitur in iſto.§. ꝙ ſi ſuꝑ. Inn. ꝙ ſic ⁊ procedet̉ ꝯtraeū ẜm tenorē huius.§. qꝛ videt̉ eū defendere ſi patiatur actorē in poſſeſſione mitti. ff. de procu. l. ſed ⁊ heperſone.§. fi. ⁊. l. ſe. Itē qꝛ ꝓcurator interrogare dꝫan̄ reus.ſ. dn̄s ſuus poſſideat ut. ff. de procu. l. nō ſolum. vnde a ſil̓i dicere pōt ſi alieno noīe poſſideret d̓ꝓcuratore aūt ad cās hoc bn̄ficiū nō hꝫ ẜm eum niſiforſan ẜm hoſti. ut ſi plene nō ē inſtructꝰ ad ꝯſulēduꝫdn̄m poſſit eum nominare ar. p̄dictaꝝ. l. que loquunt̉ī ꝓcuratore ad cās de ꝓcuratore aūt ad negocia ē exp̄ſſum in. c. dilectus de ꝓcu. hoc vltimū nō ꝑtinet admaꝫ nr̄am iō nō inſiſto ſed dicēdū ut noͣ. plene in. d.c. dilectus. ⁊ in. c. i. s. e. vbi etiaꝫ examinatur an ⁊ qn̄factum procuratoris nocet domino. Ultimo īducitur iſte tex. ad queſtionē cauet̉ ſtatuto ut ſuper damnō dato credatur domīo poſſeſſiōis ſeu eiꝰ ſacram̄to
