Seite
quis intelligat̉ dn̄s poſſeſſionis goſ. hic dicit intelli gendū etiā de illo cuius ē poſſeſſio licet nō ꝓprietas vide de hoc in ſpe. de ꝓba.§. fi. ꝟ. ſed pone ſtatutum vbi plene hoc examinat ⁊ tandē tenet ꝙ is qui habꝫ poſſeſſionē tm̄ ⁊ nō proprietatē pōt dici dn̄s ſed ī ꝓ prie ſed ut hic dicit do. an. illa rō facit cōtra hanc de ciſionē qꝛ ſi īproprie dn̄s dicitur ergo nō cōprehen­ditur in ſtatuto vbi verba debēt capi in ꝓprio ſignifi cato ut. l. iij.§. hec aūt verba. ff. de neg. geſ. ⁊ noͣ ī. c. in nr̄a de iniur. ſed ip̄e ſequit̉ hoc dictū ⁊ ꝑ aliam rōꝫ dicēs ꝙ lꝫ nō ſit ꝓprie dn̄s rei tn̄ ē dn̄s poſſeſſionis ⁊ ex quo verbū ꝓfertur cū adiectione poſſeſſionis pꝫ ꝙ intellexit de in proprio qꝛ ſtatutū recipit īpropriū intellectū qn̄ ex verbis nō pōt habere propriū ſꝫ cer te iſta rō nō ſatiſfacit qꝛ poſſeſſio vulgariter ſumit̉ ꝓ ꝓprietate. l. minor. ff. de pac. cōuen. inter emp. ⁊ vē. ⁊ ſi iungit̉ cum verbo dn̄s intelligat̉ tunc magis pro prie de proprietate cū proprie in poſſeſſione non ſit dominiū ſꝫ in ꝓprietate ⁊ hoc videt̉ velle bar. in. l. lo corum. C. de cōi agro. deſer. li. xi. vbi dicit noͣ. ꝙ ſi ſtatutum dicit ꝙ domini poſſeſſionū poſſint certum qͥd facere debet intelligi nō ſolū de dn̄o poſſidente ſꝫ de domino rei qꝛ ip̄e ē dominus poſſeſſiōis ⁊ ſic plꝰ ſentit bar. ꝙ etiā ſi nō ſit dominus in poſſeſſione dꝫ de eo intelligi qd̓ puto verius qꝛ verba debēt intelli­gi ī potiori ſignificato ut. l. i. ff. ſi ager vec. vl̓ emphi. pe. facit. l. cū ſatis de agri. ⁊ cenſi. li. xi. hec noͣ. de iuramento calumnie Cōtinuat̉ hec ca hoc ordine qꝛ actione in iudi cio edita ⁊ ꝯſtōne litis facta ſuccedit ex ordine iura­mentū calūnie Ideo poſt rubricas p̄cedentes ſubij­cit merito iſtā ẜm gos. Et ex hac cōtinuatione noͣ quā do ſit preſtandū hoc iuramentū calūnie qꝛ īmediate poſt lit. cōte. valet enī ar. ab ordine rubricaꝝ. ut noͣ. s in prohe. Grego. ⁊ in. l. ſi quis ſub cōditōe. ff. de te­ſta. mili. ⁊ in. l. ij. ff. de ſta. ho. ⁊ in. c. ex parte. iij. jͣ. de appelli. ⁊ ꝙ tali tꝑe ſit preſtandū videt̉ probari in. c. pe. jͣ. eo. ⁊ de hoc dicet̉ latius ī. c. i. jͣ. eo. ⁊ hoc iuramē tum ē de calūnia.ſ. vitanda in cāis ſicut exponit̉ illud vnuſquiſqꝫ habeat ſuā propter fornicationem.ſ. eui­tandam. xiij. di. nerui in fi. vide ī. c. e. ti. li. vi. ⁊ ī ſpe. eo. ti. poſt prin. vbi vide ⁊ idem ibi dicitur. N herentes. Caſus. Cleri cus ī cā eccl̓ie ſue iuramentum calūnie pōt alteri ꝯmit tere ⁊ per ſe iurare nō cogitur nec dꝫ ſine ſuꝑioris licētia. h. d. Diuidit̉ nā primo ponit ꝙ dubia determinare ſpectat ad eū. ſcd̓o ponit dubiū procedens ex cōtrarietate duaꝝ legū. ibi legi­bus. tertio illud diffinit ibi vt ergo quarto moderat̉ ibi veꝝ. quinto ꝯminat̉ ibi oībus. Nota prīo vnū caſuꝫ reſeruatū pape.ſ. determīare grauiores qōnes cōcor. c. multis. xvij. di. ⁊. xxiiij. q. i. quotiēs. ⁊. c. ut d̓ bitus. jͣ. de appel. ⁊ inter grauiores qōnes ꝯputat̉ cū dubitatur de intellectu alicuius iuris intelligo tamen ut ſi ē dubiū legis diuine vel canonice recurrit̉ ad eū ꝑ. c. ꝑ venerabilē qui fi. ſint le. ⁊ in. c. inter de ſen. ex. Si vero dubitatur de intellectu legis ciuilis tunc in quātum ꝯcernit clericos idē dicēdū qd̓. s. ſed ſi ꝯcer nit laicos tunc ad imꝑatorē ut. l. fi. C. de legi. eiꝰ enī ē interpretari cuiꝰ ē cōdere ut ī p̄all̓. c. inter alia. facit qd̓ noͣ gl. in regula qui prior de re. iur. li. vi. ⁊ hoc in tellige reſeruatū eſſe pͥncipi ut interp̄tatio obſeruetur ſꝫ quātū ad vnā cām iudex pōt etiā interpretari ut noͣ Inn. in. c. cum ſpeciali de appell. vide bo. glo. de hac interpretatione in. c. de poſtu. p̄la. facit. l. vna. C. de ꝓfeſ. qui in vrb. cōſtan. li. xij. niſi dubiū eēt ita arduū ꝙ firmus intellectus dari nō poſſit tunc etiā ad prin cipem recurrendū ē ut. d. l. fi. ⁊. l. pe. e. ti. ⁊ qd̓ ibi noͣ. Noͣ ſcd̓o ar. opti. ꝙ. l. principis emanās exp̄ſſe circa clericos in eoꝝ fauore ſeruāda eſt etiā citra pa­pe auctoritate de quo in. c. eccl̓ia ſancte marie. de cō ſti. vbi plene dicā ⁊ in. c. i. de no. ope. ⁊ qd̓ noͣ. in. c. fi. de ſolu. Noͣ tertio qn̄ ē p̄ſtandū hͦ iuramentū ca­lūnie. dꝫ enī p̄ſtari in litꝭ exordio.i. in cōtinenti pꝰ lit. cōte. nā in ip̄a cōteſtatione incipit exordiū litis ut in c. ſuꝑ qōnum.§. qd̓ ſi de offi. dele. tunc enim dicit̉ lis mota in. c. ex ꝑte. ij. de ꝟ. ſig. ante nō dicit̉ quis age­re ſed agere velle. ut. l. ampliꝰ. ff. rem ra. ha. vn̄ expo­nit hic Hoſti. exordio. i. poſt principiū litꝭ exordiū. i. ī mediate poſt lit. cōte. qd̓ probat̉. jͣ. eo. cū cām. ſi tn̄ p̄ ſtatur longe poſt nō tn̄ ꝑ hoc viciat̉ iudiciū nec etiam ſi in totū obmitteret̉ de quo dic ut in. c. i. e. ti. li. vi. idē ſi p̄ſtatur an̄ litꝭ. cōte. nec ē opus denuo p̄ſtare dūmo do ſit preſtitū ſuꝑ tota cā pōt tn̄ preſtari an̄ ſed nō cō pellitur ut dicit Cy. poſt pe. in. l. ij. C. e. vbi expreſſi­qͣꝫ hic probat̉ ꝙ pꝰ lit. cōte. ē preſtandū ẜ intelligent dixi ꝙ an̄ nō cogitur quis iurare ſed tm̄ iurare valet. Itē intellige ꝙ an̄ nō cogit̉ iurare.ſ. ſuꝑ tota cā nam ſuꝑ emergentibꝰ qōnibꝰ etiā an̄ iuratur cū aliqͣ ꝑtiū vult aliquid producere vn̄ auc̄. hoc ſacramentū. C. e. ti. que dicit ſemel hodie iurandū de calūnia. corrigit tantū legē antiquā in his que fiunt poſt li. cōte. ⁊ p̄ p̄ſtitū tale iuramentū vl̓ ſed in his que fiunt an̄ lit. cōte. an̄qͣꝫ ſit p̄ſtitū tale iuramentū vl̓ ita iuraret̉ hō die ſuꝑ qualibet exceptione ſicut olī ut noͣ bar. ⁊ Cy. in. d. l. ij. ⁊ in. d. aucͣ. hoc ſacramentū. eo. ti. facit. l. ij. eo. ti. ⁊ qd̓ ibi noͣ. ⁊ ſic limita iſtum tex. facit. c. lr̄as. d̓ reſti. ſpoli. Nota quarto ꝑ quē eſt preſtādū quia regularit̓ ꝑ pͥncipales ꝑſonas ut hic ⁊ in aucͣ. pͥncipa les. C. e. Et aduerte qꝛ in iudicio multe ꝑſone cōcur rūt primo enī ē iudex qͥ lꝫ ſit pͥncipalis nō tn̄ iurat de calūnia ī qualibꝫ cāꝫ iurat ī pͥncipio officij ut ī auc. iuſiurandū. qd̓ p̄ſtatur ab his per totā cōſtitutionem