Seite
De cauſa poſ. et proprie. tenuit valere ſnīam pͥncipis ſine citatione lata etiā in cā ciuili. qd̓ aptius ibi determinat Bal. nā citatio fit ut veniat ad ſe defendendū dꝫ gͦ pͥnceps citare ꝑtes ⁊ de cā cōi noſcere ut ibi īnuit̉ quibus interueniētibꝰ p̄ſumēdū ē ꝓ ſnīa pͥncipis: ⁊ nō aliter. vn̄ tꝫ Bal. ꝙ iſtis nō interuenientibꝰ pōt allegari ⁊ opponi. de nul litate: etiā cōtra pͥncipis ſnīam ⁊ hoc mihi plus pla­cet ⁊ ſic puto limitandū ⁊ reſtringendū. Cy. in. l. ſcri pta. C. ſi cōtra ius vel vti. pub. ⁊ Io. an. hic facit. c. i. de feu. ſine cul. nō amit: colla. x. vbi dicit̉ ꝙ nō dꝫ qͥs pͥuari feu. etiā ꝑ pͥncipe antequā de culpa ſit ꝯui ctus. Itē citatione ⁊ cāe ꝯgnitionē deꝰ inſtituiſſe vi­det̉. ut aꝑte colligit̉. ij. q. i. deus omnipotēs. vbi di­citur ꝙ deus noluit punire peccata ſodomoꝝ niſi de ſcenderet ⁊ videret ⁊c̄. nec adam de ſuo peccato niſi rius eū vocaſſet ⁊ defenſionē ſuā audiuiſſet. ut ha­bet̉ Gen̄. iij. ⁊ vide qd̓ dico in. c. cū olim. de re iudi. Scd̓o ad idē op. ⁊ videt̉ ꝙ ꝑte inaudita poſſit iu­dex etiā inferior ꝓcedere ut in. l. de pupillo.§. memi niſſe. ff. de no. ope. nū. vbi mādat̉ ſine alia cognitōe edificāti nouū opus. ut nō edificet. Ad idē tex. c. ex ꝑte. ij. de. ꝟ. ſig. vbi excōicat̉ qͥs ꝓ offenſa nō manife­ſta. So. in ꝯtrarijs: nō ſit ſimpliciter p̄ceptū ſine ne cognitione. nā hoc eſſet cōtra iſtū tex. ⁊. l. i. C. de ex cep. rei iudi. vbi dicit̉ ꝙ ab executione nō ē inchoan­dū. ſed illud preceptū fuit iuſtificatū. ſicut hꝫ cōſuetu do hodierna. maxīe ī curia romana videlicet ⁊ ſi ſen ſeris te grauatū ꝯpareas corā nobis ⁊c̄. ut noͣ. ꝑ gl. in. d.§. meminiſſe. ⁊ in. d. c. ex ꝑte ꝑ hāc enī iuſtifica tionē illud p̄ceptū reſoluit̉ in ſimplicem citationē. ſi il le ſentit ſe grauatū: ⁊ ꝯparet. ſi nō cōparet videtur p̄ ceptū factū poſt ꝯtumaciā. ꝓ hoc qd̓ noͣ. Bar. in. d. l. i. C. de excep. rei iudi. de quo etiā vide ꝑ do. Ang. de puſio in. d.§. meminiſſe. ⁊ vide in ſpe. de citatiōe §. iam. de citatione. ꝟ. ſi igit̉ ⁊ de ſen. pla.§. ij. ꝟ. ſed nunqͥd ⁊ in ti. de p̓mo ⁊ ſcd̓o decreto.§. reſtat. ꝟ. ſed pone ago. ⁊ ſeq. ⁊ ꝑ Guil. in. l. quotiēs. ff. de in dieꝫ adiec. Pōt etiā fieri citatio ſub cōditione puta ut ci tatus ꝯpareat ſi ſua putauerit ītereſſe ẜm do. Ang. in. d.§. meminiſſe. ⁊ alle. gl. quā dicit ſingularē in. l. ea quidē. C. ſi manci. ita fue. alie. ne. ma. Uenio ad glo. ⁊ oppo. ꝙ nigꝝ nō faciat ad rubrū. cū in tex. tractet̉ de cā momēti. So. glo. i. metū ꝯtrarij expoīt i. poſſeſſionis. dicit̉ enī poſſeſſio momentū. quia pa rum duratura ē apud poſſeſſorē donec ſcꝫ actor do­cuerit de proprietate. hinc ē ꝙ a tali cauſa non appel latur ẜm leges. de hoc vltimo dicut noͣ. jͣ. de reſti. ſpo. c. cū ad ſedem. Quo ad primū dic ꝙ glo. nō di cit ſimpliciter veꝝ quia poſſet durare magno tēpore apud poſſeſſorem. forte enim ex defectu ꝓprobatio­num non poterit docere actor de dominio. ut in. c. ſe pe. eo. ti. Dic ergo melius ẜm doc. ꝙ dicit̉ momēta­nea aptitudine ⁊ non actu. quia poſſibile eſt ꝙ paꝝ durabit. ſicut ⁊. l. ex acquilia dicitur penalis aptitu­dine: ⁊ non actu. quia nō ſemꝑ penalis eſt: ſed pōt eē penalis. inſti. de noxa. ac.§. ſi autem. Et ſcias ẜm Io. hic ꝙ momentum eſt quadrageſima ꝑs vniꝰ ho re. Nam hora ē. xxiiij. ꝑs diei. punctū ē quarta parſ hore. momentum ē decima ꝑs puncti. ⁊ ſic quadra geſima ꝑs hore. Cōſtat aūt ꝙ poſſeſſio plus qͣꝫ tn̄i ē duratura. ⁊ iō ut p̄dixi dꝫ dici momētanea aptitudi ne ⁊ non actu. quandoqꝫ tamē ſummit̉ momentū ꝓ vigore ſeu efficacia. xi. di. ꝯſuetudinis ⁊ de offi. ordi. in fi. li. vi. vide ad materiā dilatandā ꝑ gl. in. c. ſic̄ an tiquitus. xvij. q. iiij. Gl. ſecūdo oppo. de. l. gene­raliter.§. nihil cōe de acqui. poſ. ſed certe ⁊ formalit̓ non ſoluit. dic ut dixi. sͣ. in notabilibus. poſtea in ſe­cunda parte exponit tex. ibi in vno eodēqꝫ iudicio.i. ſub eodem iudice. Sed aduerte quia hec expoſi tio gl. nō ē neceſſaria. quia tex. hoc dicit. ſed glo. ha buit reſpectū ad antiquā litterā. vbi dicebat̉ iudicio ⁊ ſic poſuit hic gl. antiquā. Altimo gl. opponit d̓ c. fi. de iudi. vbi tractant̉ cāe corā. diuerſis iudicibꝰ: gl. remittit ad ibi noͣ. dic ut ibi plene dixi vbi poſui ī tellectum huius. c. Gl. vltima oppo. ꝙ īmo cōtra abſentē pōt renūciari. ut ī. c. prout. de do. ⁊ cōtu. ⁊. l. conſentaneū. C. quomodo ⁊ quando iudex. So. gl. tribus modis. pͥmo mō tex. iſte procedit qn̄ lis non erat cōteſtata. Scd̓o ſoluit quādo erat cōteſtata licꝫ non liquebat de cauſa. ut plene noͣ. in. d. c. ꝓut. Ter tio quia loquit̉ quādo ꝑs nō fuit citata nec cōuicta. ⁊ hec ſolutio ē melior ad tex. Alie due precedentes ſunt vere in ſe ſed nō cōueniūt littere. Ultīo ſcias ꝙ Inn. poſuit hic gl. que videtur parue vtilitatis. querendo an iſta iura incorporalia poſſideantur vel quaſi non data realitate ſeu proprietate iuris: ⁊ vi­detur primo ꝙ non. quia ſine proprietate non eſt in eis dare quaſi poſſeſſionem. ergo non poſſunt poſſi deri vel quaſi. Quidam dicunt ꝙ in iſtis incorpora libus non datur poſſeſſio iuris vel quaſi ſed exerci tij ſeu actus ip̄ius iuris ut dicat̉ talis eſt in poſſeſſio ne exercendi iura epiſcopalia. vel eſt ī poſſeſſione eli gendi vel iudicandi. Alij dicunt ⁊ forte melius. ẜm Inno. ꝙ proprius dicitur. ꝙ aliquis eſt in poſſeſſio ne iuris eligendi vel eundi qꝫ ꝙ quis eſt in poſſeſſio ne exercendi hec iura. bene enim poteſt quis habe­re poſſeſſionem alicuius iuris: licet ip̄e non habeat ipſum ius. quia licet ipſe non habeat alius habet. ⁊ etiā ſi nullus hꝫ. eſt tamē in actu vel habitu ſeruien­di ẜm eū. Et hoc videt̉ veriꝰ. ꝓ hoc allego gl. q̄ hͦ ap te dicit in. c. cum eccleſia. jͣ. eo. in. ꝟ. in trium epiſco­porum. Et de hoc an iſta incorporalia poſſideantur vel quaſi. dic ut noͣ. in. c. querelam de elec. et in. c. ꝑ uenit. de cenſi. et per Cynum in. l. ſi certis annis. C. de pact. et per Inno. in. c. ī litteris. de reſt. ſpo. ⁊ ī. c. bōe. de poſtu. p̄la. ⁊ in ſpe. d̓ reſt. ſpo.§. nūc dicamꝰ