Seite
De dolo et contu. licet noua caſtra facere cū alterius iniuria ⁊ emulatio ne. ff. de ope. pub. l. opus ita nec in caſtellare vetera nō habitata. C. de edi. priua. l. iij. ⁊. C. de fur. limi. .i. ij. ⁊. iij. li. xi. ff. de his que noͣ. īfa. athletas. poſſꝫ ergo agere ep̄s ad deſtructionē īnouatoꝝ cōdit̉ ex p̄­alle. legibꝰ vel officio iudicis ad hoc. jͣ. de iudeis. c. cōſuluit. Et idem dicit in alio ibi redditus habēte nec ē actio popularis ẜm eū ſed agit quiſqꝫ ꝓ euitāda di minutione ſui patrimonij. Hec dicta Inn. ego puto ꝓcedere in poſſeſſoreiniuſto ſeu tyranno ar. huius. c. ſi autē poſſeſſor eēt iuſtus tūc diſtinguerē. ꝙ aut vult reficere antiqua edificia vel īhabitare de nouo caſtra inhabitata ad iniuriā vel emulatione alterius. ⁊ pro­cedāt dicta Inn. qꝛ nō licet vti etiā re ꝓpria ad iniu­riā ⁊ emulationē alterius ut alij noceat ⁊ ſibi nō ꝓſit ut. l. i.§. deniqꝫ. ff. de aqua plu. ar. ⁊ qd̓ noͣ. gl. ī. c. cū eccleſia vulterana. de elec. Aut hoc nō facit ad iniuri am alterius ſed ad cōſeruationē vel augmentū patri­monij vel honoris ſui. ⁊ tūc puto hoc licere nec poſ­ſe ꝑ aliū ꝓhibere etiā ſi alij inferat̉ timor ſeu dānum. ad hoc tex. optimus. in. l. ſi meo. ff. de aqua plu. ar. ⁊. d. c. cū eccleſia vulterana. ⁊. c. cōſuluit. de iudi. vbi patet ꝙ ꝓhibitus cōſtruere de nouo nō prohibet̉ re­ficere antiquū edificiū iuxͣ priſtinā formā. nec hoc ca ſu poſſet allegari p̄ſcriptio ſi longo aūt longiſſimo tē pore nō refecerit vel inhabitauerit. qꝛ cū iſte ſit actus mere facultatis ⁊ nihil poſitiue actū ſit in ſui iuris p̄ iudiciū nō currit p̄ſcriptio iuxͣ noͣ. in. c. iohannes. de de. ꝯiu. ⁊ in. c. ex ꝑte aſtenſis de ꝯceſ. p̄ben. ⁊ ꝑ Cy. in. l. ij. C. que ſit lō. cōſue. facit. l. altius. C. de ſerui. ⁊ aqua niſi fuiſſet prohibitus ⁊ acquieuiſſet prohibi tioni. ut noͣ. in iuribus preall̓. de dolo et contumatia. Uiſo in p̄cedenti rubrica de ſpoliatis ⁊ eiectis ad uerſarioꝝ potētia videndū ē nūc de fatigatis in iudi do aduerſarioꝝ dolo etiā ꝯtumatijs ſcd̓m Goff. vel cōtinua ſic ſcd̓m Hoſti. Quia ſpoliatus qn̄qꝫ dolo vel cōtumacia rei reſtitutionē cōſequi nō pōt. iō meri to ſubijcit hec rubrica. ⁊ vtraqꝫ ꝯtinuatio ſatis bona d Hęc Caſus Reus qui mittē dum in poſſeſſionē ad mandatum iudicis nō admiſit nō mulctabit̉ de canonica eqͥtate ſi ī fra annū caueat ſtare iuri. Cōis diuiſio. ſcd̓a ibi ad qd̓. Nota prīo ar. ⁊ quaſi expreſſum ꝙ miſſus in poſſeſſionem etiā in reali ex primo decreto: nō efficit̉ poſſeſſor an̄ lapſum anni. ſꝫ tm̄ cuſtos. cuſtodit enī poſſeſſionē ne aduerſariꝰ īgrediat̉ ut ꝓbat̉ ibi cā rei ẜuāde. ⁊cͣ. ⁊ ibi re cuſtodiendā ⁊cͣ. ⁊ ibi ne poſſeſſionē amittat in fine āni. ⁊c̄. ſꝫ pꝰ lapſum āni reo ī ꝯtumacia ꝑſiſtente effi­cit̉ ſine alio decreto in reali verꝰ poſſeſſor vt colligit ibi īminēte finē āni ⁊cͣ. Et de hac maͣ vide ī. c. qm̄.§. ī alijs ⁊.§. ſe. vt lit. nō cōt. ⁊ pleniꝰ ī. c. ꝯtingit. jͣ. eo. Noͣ. ſcd̓o ar. ꝙ de iure canonico ſeu in eccl̓iaſticis ꝑ­ſonis ⁊ negocijs: nō hꝫ locū indictio multe ꝓpter cō tumātiā ⁊ dolū ꝑtis. ⁊ hͦ colligit̉ ex ſuꝑficie littere. ſꝫ certe nō ꝓcedit hoc dictū ita gnaͣliter ſumptū ſꝫ dꝫ re ſtringi ut. jͣ. ſubijciā ſuꝑ gl. Noͣ ꝙ de iuris rigore mulctari pōt.i. pena exͣordinaria puniri qͥ indicis iuſ ſioni n̄ paret maxīe vbi iuſticia ꝑiclitat̉ ad hͦ. c. d̓ cāiſ §. i. de offi. dele. ⁊ ī. c. qm̄ in fi. ut lit. nō cōt. ⁊ ī. l. vna ff. ſi qͥs ius di. nō obte. cū ſi. Noͣ hͦ do. an. ꝙ d̓ ca nonica equitate cōtumax in cā priuata punita contu macia ad vtililatē pͥuatā ꝓ publica ⁊ iudicis cōtēptu aliter nō mulctabit̉ nec extraordinarie punit̉. Cōtra­riū tn̄ dicit fuiſſe factū ī. c. accedēs. el. i. sͣ. ut lit. nō cō teſ. nec aliter reſpōdet ad ꝯtrariū. Ibi enī iudex rōne ꝯtumacie excōicauit ꝑtē ⁊ ꝓceſſit ad ſnīam ẜ credo ſa tis poſſe dici ꝙ aūt ꝑs ꝑſiſtit īcōtumatia; et poterit fieri miſſio ſeu ad ſnīam ꝓcedi ſi cāe ſtatus patit̉ ex­traordinarie puniri ꝓ iudicis cōtēptu. ut in. d. c. acce dēs. nō enī dꝫ iudex pati ſe cōtēni. l. obſeruandū. ff. de offi. p̄ſi. īmo penali iudicio dꝫ ſuā iuriſdictionē tue ri. ut. l. vna. ff. ſi ꝗs ius di. nō obtēp. ⁊. l. ij. ff. ſi ꝗs in ius vo. nō ie. aliter enī iuſticia ꝑiclitaret̉ q̄ vult cōtu­maciā puniri. ut in iuribꝰ ſuꝑius allegatis. facit. c. i. de poſtu. p̄la. Aut ꝑs ante punitione reuertit̉ ad obe dientiā nec ius deꝑit ꝑti ꝓpter ſuā cōtumaciā. utpu ta in cāu huiꝰ. c. vbi iuſſus mitti habet̉ ꝓ miſſo. ſi im pedit̉ propt̓ aduerſarij potētiā ſeu dolū ut hic. Et cla rius in. c. ꝯtingit. jͣ. eo. ⁊ tūc in negocijs eccleſiaſticis ⁊ ꝑſonis nō hꝫ locū indictio multe. qꝛ iuſticia ꝓpter hoc nō ꝑiclitat̉. Ex quo infero ꝙ ſi in cāu huiꝰ. c. ꝑs paſſa miſſionē nō cōpareret. poſſet etiā mulctari ꝓ iudicis cōtēptū qꝛ ꝑiclitaret̉ iuſticia que vult cōtu macē puniri. qd̓ ſentit hic Io. an. ſuꝑ text. qd̓ intelli go qn̄ vehemēs ē ꝑtis cōtumacia ut probat̉ ī. c. qm̄ frequēter in fine ut lit. nō cōt. facit. l. fulcinius ī fi. ff. ex qui. ca. ī poſ. ea. alias a pͥncipio dꝫ eē cōtentus al terutra pena. ut in. d. c. qm̄ adulteriora tn̄ procedere poterit ſi cāe ſtatus requirit ⁊ pōt excōicare ſeu aliter mulctare etiā ſi cōtumacia nō ſit vehemēs. qꝛ ꝓceſſuſ ad vlteriora nō ē pena cōtumacie cū poſſit ſnīa ferri ꝓ­abſente in. c. calūnia de penis. ⁊. l. ꝓperandum. C. de iudi. ⁊ iſte ē ꝓprius caſus. c. accedēs p̄all̓. Sꝫ circa hoc dubitari poſſit ꝗd ſi cōtumax nulla miſſio­ne ꝯtra eū facta adhuc vel decreta ſponte venit ad iu diciū offerens ſe parituꝝ nūqͥd poſſit mulctari rōne p̄terite cōtumacie: ⁊ videt̉ ꝙ nō ꝑ iſtū tex. qꝛ iuſticia per hoc non ꝑiclitatur. ideo rigor obſeruandus nō ē. Contrarium puto verum quia iſte tex. loquitur in ca ſu quo contumacia iā punita erat in effectu qꝛ iuſſus b h