Seite
mitti habebat̉ ꝓ miſſo ꝓpter dolū ⁊ reſiſtentiam ad uerſarij ut in. c. cōtingit. jͣ. eo. ⁊ ſic cōtumacia nō tran ſibit īpunita ſꝫ in cāu iā dicto cōtumacia p̄terita rema neret īpunita cū ꝑ penitētiā ſolā nō deſierit eē nocēs ut videt̉ probare in. c. i de poſtu. p̄la. ⁊ in. l. qui ea mē te. ff. de furtis. ⁊. l. nō ꝓdeſt. ff. vi bo. rap. vbi patꝫ ꝙ ad penā euitandā nō prodeſt reſtituere rem raptā ſeu aliter penitere de peccato. Scd̓o etiā pōt dubitari an in cāu huius. c. poſſit iudex ſequendo iuris rigorē mulctare cōtumacē? Inn. videt̉ ſentire ꝙ ſic. ⁊ idem Hoſti. Intelligunt enī iſtū tex. ꝙ intelligat̉ de ꝯſilio nō de neceſſitate. ſed ego puto cōtrariū. primo quia papa hic rn̄det ad cōſultationem: ⁊ ſic rn̄det quid de iure fieri debeat. ut noͣ gl. in. c. cōſultationi de tem. or di. ⁊ in. c. ex tua de fi. preſby. Itē moueor ꝑ ꝟbū de­bet hic poſitū in reſponſione pape: ꝙ regulariter ne ceſſitate īportat ut ē gl. noͣ. in cle. attendentes. d̓ ſta. regu. licet aliquādo īportet honeſtatē. ſꝫ iſtud ē ſpāle ut le. ⁊ noͣ. in. c. i. de deſpon. īpu. ſꝫ īproprietates ſunt euitande. nō aūt ad ꝯn̄a intrahende ut in. c. p̄terea. ⁊ c. fi. de ꝟ. ſig. ⁊ qd̓ ibi noͣ. Uenio ad gl. ⁊ quero hͦ dicit̉ ꝙ iſte ꝓpter potētiā aduerſarij impediat̉. nāciſci poſſeſſionē. nūqͥd debeat haberi ꝓmiſſo quo ad iu­ris effectū. Glo. iiij. diſtinguit ꝙ aūt īpedit̉ potentia dolo aduerſarij: ⁊ habet̉ ꝓ miſſo ut ē exp̄ſſum. jͣ. e. c. cōtingit. Aut impedit̉ ꝑ aliū ⁊ nō habet̉ ꝓ miſſo ſed agit ad intereſſe cōtra īpedientē. ut. l. ſi quis credito re. ff. ex qui. ca. in poſ. ea. Si aūt tertiꝰ īpediēs nō pōt ſoluere intereſſe tunc habet̉ ꝓ miſſo ar. in iuribꝰ p̄all̓. in fi. glo. Sed vltra gl. aduerte qꝛ qn̄qꝫ nō īpe­dit̉ nec potentia aduerſarij nec tertij. ſed vel ex natu­ra rei. vt qꝛ fundus ē innudatꝰ. vel ex defectu bonoꝝ qꝛ bona nō reperiunt̉ licet iudex decreuerit aduerſari um mittendū in poſſeſſionē. ⁊ iſtis caſibꝰ habet̉ pro miſſo quo ad hoc. ut ſi bona nouiter accidāt debito­ri poſſit ſine alia iudicis auctoritate illa ingredi. Itē quo ad hoc ut ꝑ lapſum anni efficiat̉ verus ⁊ īcōmu tabilis poſſeſſor eoꝝ que tūc extabāt. ⁊ ut alijs cre­ditoribus currat tꝑs ſcd̓m formā. l. fi. C. de bo. auc. Q iudi. poſ. hoc le. ⁊ noͣ. in. l. cū vnus.§. fi. cū. l. ſe. ff. de bo. auc. iudi. poſ. Et noͣ. ꝙ in iſtis caſibus poterit de ueniri ad ſcd̓m decretū abſqꝫ eo ꝙ ſit facta vera miſ­ſio ex primo decreto ut noͣ. Bar. in iuribus p̄all̓. ⁊ hͦ in ꝑſonalibus. nā in realibus ip̄o iure ꝑ lapſum anni efficit̉ verus poſſeſſor ut in. c. cōtingit. jͣ. eo. ⁊ in iuri bus ſuꝑius allegatis. Glo. quinta adducit tex. ad. q hic dicit̉ ꝙ rigor iuris in eccleſiaſticis ꝑſonis ⁊ nego cijs nō requirit̉ nunquid rigor. l. ſi quis intantā. C. vnde vi. qui videt̉ approbari. xvi. q. vi. placuit habeat locū ſcd̓m canones ut occupās re ꝓpria auctoritate ⁊ violenter. prinet̉ dominio ſi erat ſua: vel cōdēnatur ad extimationē ſi nō erat ſua: ⁊ ſoluendo rn̄det ꝙ ī ec cleſijs ⁊ minoribus nō hꝫ locū cū eis ſubueniat̉ ꝑ be neficium reſtitutiōis ſed in cāis priuatorum bene ſe­uatur. allegat. C. vnde vi. l. meminerint vbi dicitur ꝙ ſi tutor vel curator occupat rem tenetur ip̄e ⁊ non pu pillus vel adultus. quaſi velit dicere idem dicenduꝫ in prelato occupante cum cenſeatur loco tutoris ſeu curatoris. Iuxta nota in. c. i. de in integ. reſti. ⁊ ꝑ gl. in. c. auditis. eo. ti. Tria ſunt examinanda pro veni­catione glo. Primo nunquid ille rigor habeat locuꝫ in minoribus? ſecundo quid in eccleſijs: tertio quid in priuatis vt perſonis clericorum quo ad eoꝝ bona Ad primum dic ꝙ glo. hic loquitur nimis general̓r excipiendo minores vnde gl. in. d. l. ſi quis in tantā magis ſpecifice loquitur dicens. ꝙ aūt eſt proximus infantie ⁊ non tenetur quia illa etas quicquid videt ignorat. ut. l. i. C. de fal. mo. facit. c. ex ꝑte de co. vici. poſtea vero tenet̉. ff. de fur. l. īpubere. Idem ⁊ fortiuſ in adulto cū habeat curatorē vel non. nec etiā reſtitui tur cum in delictis minor non reſtituitur. ff. de mino. ſi ex cā.§. nunc videndum. ⁊. l. auxiliū. eo. ti. Idē ſen tit Cy. in. d. l. ſi quis intantam. concludens dolica­pacem teneri ⁊ non reſtitui: cum delinquat in facien do Bar. in. d. ſi quis intantam. Fatetur reſtitutioneꝫ negandam quādo doloſe fecit. ſecus ſi credens ſibili cere ut. l. i. C. ſi aduer. delic. qd̓ videt̉ hic placere do. an. qꝛ licet hoc cāu preſumat̉ dolus cōtra minorem tamē aduerſus dolum preſumptum reſtituitur mīor ex quo nō ē in vero dolo. l. ſi ex cā.§. in cōmiſſuꝫ. ff. de mino. ⁊ qd̓ nōt. in. l. i.§. nunciatio. ff. de no. oꝑe. nūcia. qd̓ ſatis placet cū pleriqꝫ rudes arbitrentur. ſibi licēte rē propriā ſine cuiuſqꝫ auctoritate occupare vnde licet minor erret ī iure nō tn̄ ꝑ hoc cōſtituit̉ ī ve­ro dolo vnū tamē tene menti ꝙ vbi quis ex iudicis d̓ fectū rem ſuā nō valet conſequi. tūc pōt ꝓpria aucto­ritate illā inuadere ut dicit glo. noͣ. i. di. ius gentium ⁊ Inn. in. c. olim primo de reſti. ſpo. Et ſentit Ioh̓. an. hic ⁊ optime facit. l. ait pretor.§. ſi debitore. ff. d̓ his que fi. in fra. credi. ⁊. l. nullus. C. de iudeis iun cta. glo. ⁊ quod noͣ. in. c. cum nō ab homine de iudi­Quero qͦ ad ſcd̓m quid in eccl̓ijs? Glo. hic cōcludit nō habere locū ut. sͣ. dixi. ⁊ ad. c. placuit. xvi. q. vi. ꝙ videt̉ multū facere ī oppoſitū. rn̄det tripliciter ut ī ea. patet. Noͣ bn̄ vltimā ſolutionē. ex qua ſingl̓r in­fertur ꝙ vbi p̄latus delinquit etiā occaſione. ⁊ cōtem platione eccl̓ie. punit̉ in ſuo patrimonio dūtaxat pro hoc facit qd̓ in ſimili noͣ. de tutore. in. l. nō ē ignotuꝫ C. de admi. tu. ⁊ in. l. meminerint. C. vn̄ ri. facit qd̓ noͣ. glo. in. c. de multa de p̄ben. Sꝫ redeundo ad qͦ ſtionē noͣbilē huius glo. ſcias ꝙ idē quod iſta gl. ſen tit glo. fi. in ſimili. jͣ. li. pen. eccl̓ia el primo. ſꝫ alit̓ ſen tit in. c. ij. sͣ. de ordi. cog. Ibi enī general̓r dicit ꝙ de lictum ſolius prelati non nocet eccl̓ie per regulam d̓ lictum perſone. de regu. iuris li. vi. ſecus ſi delinquit cōmunicato concilio capituli. Et idem glo. in regula