Seite
De dolo et contu. addito primis ſecundis vel vlterioribus nec apparet de quibus ageretur intelligitur de primis. Ad idem vide bonū tex. in ſil̓i de iure canonico in. c. nō pōt de p̄ben. li. vi. Sed querit̉ quid ſi reus nō cōparet ī ter­mino iudices tamē fuerūt impediti ita ꝙ ſi reus etiaꝫ cōparuiſſet nō potuiſſent ꝓcedere. nunqͥd ſit cōdēnā­dis ad expenſas? So. glo. fi. hic multū inſtat ⁊ tādē cōcludit ꝙ nō. quia non intereſt actoris reum non ve niſſe. ex quo etiā eo veniente iudices nō proceſſiſſent ⁊ cū hac opinione tranſeunt communiter doc. ⁊ alle. hoſti. l. arbiter. ſi kalendis. ff. de arbi. ⁊ facit quod nota. in ſpe. de arbi. in fine vide Inn. in. c. calūniam de penis vbi aperte hanc deciſionē tenet et proſequi tur quedam alia facientia ad materiā huius qōnis. ⁊ ut latius habeas hanc materiā diſtingue tres caſus qn̄qꝫ cōparet in termino actor. ſed nō reus. qn̄qꝫ re­ſed nō actor qn̄qꝫ nec actor nec reus. primo cāu ſi iu dices ſederunt in termino vel erāt ꝑati ſedere ſi reꝰ cō paruiſſet. habet locū cōdēnatio expenſaꝝ etiam pro­pter cōtumaciā in prima citatione. ut noͣ. in. c. quere lam. de procu. ⁊ in. c. finē. ⁊ in. c. cum dilecti. s. eo. ſi autem iudices fuerunt īpediti tunc nō hꝫ locū cōdem natio. qꝛ iſta cōdēnatio expenſarum ſit loco intereſſe partis cōparentis. de procur. c. auditis. ſed ceſſat in tereſſe. cū etiā ſi fuiſſet pn̄s ꝓceſſuꝫ ꝓpter īpedimētū iudicium ut hic in glo. ⁊ per. Inno. in dicto. c. calum pnīam. facit. l. non videt̉. ff. de iudi. ſecundo cāu cum actor nō cōparuit. ſed reus ſic ſit cōdēnatio expenſaꝝ ⁊ habet locū qd̓ dicitur in. c. i. eo. ti. li. vi. ⁊ plene di­xi in. c. prout. s. eo. In tertio caſu quando neuter cō paruit. aut erat talis cauſa in qua poterat procedi ab ſente actore. quia exuberat officium iudicis et condē nabitur reus non tamē actori cuꝫ etiā ip̄e ſit ꝯtumax ſed ad arbitrium iudicis ꝙ contēpſit. ⁊ poterit ꝓcedi ad vlteriora inquantū ſtatus cāe patitur. ꝓ hoc. c. cō ſtitutus de appel. ⁊ vide tex. cū glo. notabili in. c. cupi entes.§. ꝙ ſi per. xx. iuncta glo. in. ꝟ. opponentes. d̓ electio. li. vi. aut nō poterat ꝓcedi abn̄te actore. ⁊ tūc hincinde ſit cōpenſatio. ff. de dolo. l. ſi duo ⁊. l. ſi am bo. de compenſa. nota glo. in. c. i. eo. ti. li. vi. in. ꝟ. ve nienti. Explicatis glo. op. cōtra litteram in eo ꝙ citatur archyep̄s ut cōpareat per ſe vel per procura torem. videtur enim maledicere in duobus. pͥmo qꝛ citat̉ ſolus archyep̄s cum deberent citari omnes pre lati prouincie. cum eorum interſit nō habere tot ſupe riores vel illū quē nō expedit habere. de ma. ⁊ obe. c. fi. ſcd̓o qꝛ cū hec eſſet cā ſtatus non debebat admitti ꝓcurator. ij. q. vi. ſi quando. ⁊. C. de aſſer. tol. l. i. in prin. Ad primū dicūt ꝗdā prouinciales nō citan dos. quia eoꝝ non intererat: quod nō placet Inn. ⁊ bn̄ ꝓut ꝓbat̉ ī dcō. c. ſi. iō qui ſunt ad hͦ vocādi dicūt no. ī. d. c. fi. ⁊ de dila. expoſuit. ⁊ de re iud. cū ſuꝑ ⁊. c. pe. ⁊ dic ꝙ archyep̄s hͦ vocabat̉ qͣtenꝰ p̄iudicabat ſibi q̄ erat pͥncipal̓ ī cā. ad ſcd̓m dic̄ hͦ Goſ. ꝙ aut ille qͥ vē dicatur in ſeruū eſt in poſſeſſione libertatis. ⁊ tūc po teſt interuenire procurator. non ſolum ex parte agen tis ut. liiij. di. frequēs. ſed etiā pro parte defendentis vt. d. l. i. C. de aſſer. tol. vnde cū archyep̄s erat hic ī poſſeſſione libertatis ſatis potuit ꝓcuratorē cōſtitue re ſi autem quis eēt in poſſeſſione ſeruitur ⁊ ꝓclama ret in libertatē tunc ip̄e non dat procuratorem ut ī cō contrario. Do. anto. dat aliā ſolutionem. videlicet ꝙ cauſa ſtatus eccleſie nō eſt proprie liberalis. remittit ad notata. in. c. cum tēpore de arbi. ⁊ in. c. humilis d̓ ma. ⁊ obe. Ego alle. tex. iunctis dictis doct. in. c. pe nul.§. i. de in inte. reſti. ⁊ pro hoc qꝛ licet aliquis pre latus habeat iuriſdictionē in ea non tamen ꝑ hoc ac quirit ſeruitutē cum prelatura ī ſe ſit onus licet ſit ho­nor accidentaliter. qꝛ debet honorari inquātū talia exercet: ut legitur ⁊ nota. in. c. qui ep̄atum. viij. q. i. ⁊ xiij. di. nerui. Quero hic fuit iniunctum archydia cono ⁊ magiſtro. m. ut citationis edictum per eos vl­per alios apud eccleſiam archiep̄i proponatur quid ſi non fuit dictum per alios nunquid potuiſſent hoc alijs cōmittere. Goff. ⁊ Hoſti. ꝙ ſic. Pe. ⁊ Abb. cō tra: ⁊ pro eis facit quia is cui certum miniſterium cō mittitur ſine iuriſdictione non delegat. de offi. dele. c. fi. ſed primi reſpondent. ꝙ qͣꝫuis talis ſubdelegare n̄ poſſit. ut. d. c. fi. poteſt tamen citare ꝑ alium. fit tamē citatio per litteram edictum vel nunciū: nec citat lr̄a ſed citans ſic in cāu noſtro nō dicunt̉ iſti ſubdelegare hanc poteſtatē ⁊ miniſterium citandi. ſed citant mini ſterio nuncij. ar. ff. de conſti. pe. l. licet. ſicut videmuſ in ſimili quē ſnīam ſuam exequi per ſe ⁊ alium: ⁊ fac̄ pro hac opi. ẜm Io. an. quod de cōſeruatore dicitur de offi. dele. c. fi. do. An. putat hoc verum quādo cō mittit purum factum expediendum nō aliquid iuris per nota. in. d. c. fi. ſed certe hoc dictum do. an. non procedit maxime in cāu noſtro. quia is cui cōmittit̉ citare nō habet iuriſdictionē. ⁊ ſic non poſſet eam al teri demandare. de iurepatro. quod autem. Item ſi haberet iuriſdictionem tunc poſſet delegare ex quo ē delegatus principis. cum nō ſit deputatus ad nudū miniſterium. ut in. c. fi. de offi. dele. ſed dictum Do. an. poſſet verificari dūtaxat in cōſeruatore. qꝛ de eo ē expreſſum in dicto. c. fi.§. vices. quid autē dicēduꝫ in cāu noſtro. Do duas ſolutiones prima ꝙ nudum miniſteriū ē indelegabile qn̄ eſt magnum ⁊ graue ſic̄ p̄dicare ⁊ ſimilia facere. ẜ paruū bene pōt alteri ſub­delegare. ut noͣ. in prealle. c. fi. quod. c. ſic debet intel ligi. Et quod dicatur magnum vel paruum relinquē dum eſt arbitrio iudicis. actus autem citandi non eſt grauis ⁊ pōderoſus. cū poſſit pariter exerceri ꝑ aliū ſicut ꝑ cōmiſſarium. ⁊ ſecundum hūc intellectū ē tex. hͦ pro illo noͣbili dcō Inn. limitāte mirabiliter illd̓. c. fi. ſcd̓a ſolutio ē ꝙ actus citādi hic non ſubdelegatur