Seite
iureiuran. ⁊ p̄dicta noͣ ⁊ expediā latius in d. c. dilecto rum. ij. vid̓r hec glo. pͥmum dictū limitare vt p̄ſumat̉ ꝙ gratia ⁊cͣ. qn̄ veritas aliter haberi non p̄t. qd̓ nō vi detur ꝓcedere niſi in p̓uilegiatis vel in criminalibꝰ ꝑ p̄dicta. Et ex p̄dictis decidit̉ tacite alia queſtio. cui in cumbat onus ꝓbandi ꝙ veritas aliter haberi non p̄t qͣꝫ latiꝰ. ⁊ explicite attingaꝫ. jͣ. eo. ſuꝑ eo. ⁊ vide ad cō firmatōeꝫ p̄dictoꝝ noͣbile dictū bar. ī. l. i.§. i. ff. d̓ fal. vbi dicit ꝙ ſi ꝗs ſubtrahit ſe a teſtimonio reddit ſe ſu­ſpectū de falſitate ſeu corruptōe videlicet ꝙ gratia ſeu ꝯmodo ſe ſubtrahat ex qua p̄ſumptōne iudex poterit inquirere ꝯtra eum ſcd̓m bar. qd̓ ē menti tenēdum ſꝫ dꝫ limitari ẜm p̄dicta qn̄ ſcꝫ non ſubeſt alia p̄ſumptio hanc elidens. Ex omnibꝰ p̄dictis pn̄t elici tres ꝯclu­ſiones. Prima ꝙ p̓uilegiū ſuꝑ teſtimonio nō ferēdo ꝯceſſum ceſſat deficientibꝰ alijs ꝓbationibꝰ ſiue ſint layci ſiue clerici. Scd̓a ꝯcluſio ꝙ in cauſis ciuilibꝰ p̄­ſumitur ꝗs corruptus ſi requiſitus teſtificari recuſat. ⁊ ad hͦ ꝯpelli p̄t ⁊ ꝯtra eum inquiri de corruptōne niſi alia in ꝯtrariū p̄ſumptio ſubſit. Tercia ꝯcluſio in cri­minalibus cauſis teſtes non ꝯpellunt̉ niſi alijs ꝓba­tionibꝰ deficiētibus nec p̄ſumit̉ corruptio ſi ꝗs teſtifi­cari recuſat niſi aliter probet̉ quo caſu fiet ꝯpulſio lꝫ aliter veritas probari poſſit. hec ꝯcluſio probat̉ in. c. ſuꝑ eo. iūcto. c. ꝑuenit. ij. e. ti. De iure vero ciuili aliud vid̓r. de qͦ vide tex. cū ibi noͣ. jͣ. eo. ſuꝑ eo. in fi. Gl. fi. ē clara ⁊ noͣbis eam ꝙ in cauſis etiam criminalibꝰ nō admittitur ad egregias ꝑſonas ſꝫ om̄es ꝯpellunt̉ ve­nire ad pn̄tiam iudicis. hoc limita ẜm tex. notabilem in. c. de iudi. li. vi. vide circa hoc quod plene dixi in. c. cum cauſam. i. s. ti. i. vni ſuper. Caſus percōicationis ſuſpenſionis ⁊ depoſiti onis ſnīaꝫ cogendi ſunt teſtes vel ſumma gene ralius ſic. Ubi teſtimoniū ē neceſſariū ꝯpellendi ſunt teſtes ad illud ferendū etiā ꝑ ſuſpenſionis excōicatio­nis ⁊ depoſitionis ſnīam hͦ. d. Tria facit. pͥmo p̄cipit ſcd̓o punit ꝯtemnentē. tercio aggrauat. ſcd̓a ibi. ſi ꝟo. tercia ibi. ⁊ ſi. Noͣ pͥmo ꝙ vbi teſtimonium ē neceſ ſarium non p̄mittitur monitio ſꝫ a principio poteſt te­ſtibus mandari vt veniant etiā ſi ſint preſbiteri. vt hic iuncta ſupraſcriptōe. Et noͣ ꝙ teſtes pn̄t ꝯpelli ire ad curiā romanā de longinquis ꝑtibꝰ expēſis tn̄ pro ducētis. vt in. c. ſtatutū. ꝓpe fi. de reſcrip. li. vi. ⁊. iiij. q iij. venturis. Noͣ bonam practicā procedendi ꝯtra te ſtem vel aliū abſentem vt in eadē citatōis littera ſi nō venerit in termino prefixo fulminet̉ ſuſpenſio ⁊ ſi infra aliū terminū nō venerit in eadē littera p̄fixū ferat̉ excō municatio. ſi nō venerit ī tercio. ꝯminet̉ depoſitōem. ⁊ ſic vid̓r hoſti. ītelligere lr̄am. ⁊ hic intellectꝰ ē verꝰ ī ſe lꝫ ex litera aꝑte non colligat̉ ꝙ hic fuiſſꝫ lata excōmu nicatio. ſed potius innuit̉ ꝙ ſolū ꝯminata credo tn̄ ꝙ quilibet terminꝰ debeat eſſe ꝑemptorius. alias nō de beret fieri ſuſpenſio vel excōicatio. ad hoc. c. ſacro. de ſen. ex. ⁊ qd̓ noͣ. Inno. in. c. i. de exceſ. p̄la. vide practi cam ꝑ tex. iūcta glo. in. c. ꝯſtitutōem. de ſen. ex. li. vi. Et ex hͦ ⁊ ex tex. innuit̉ iudicem debere vltimo loco re ſeruare excōicationem ⁊ pͥus inciꝑe a ſuſpēſione. qd̓ ē ẜm do. an. ꝯtra practicas noſtri tꝑis. qꝛ incōtinenti ī cipiunt ab excōicatione Ego dico ꝙ lꝫ ceteris paribꝰ hoc ſit honeſtū non tn̄ neceſſariū. iudex em̄ p̄t incipe re ab illa que magis timetur. vt in. c. qm̄. in fine. vt li. non ꝯteſt. ⁊ in. c. i. de iudi. vbi ꝓ prima ꝯtumacia fuit lata excōicatio. vn̄ alibi dicit glo. ꝙ quelibet minima ꝯtumacia ē excōicatione digna ⁊ ꝙ tāto maior ē qͣnto ex minori re ſurgit. Ita dicit glo. notabilis in. c. duo ſunt. xcvi. di. vide bonū tex. in. c. tue. vt li. non ꝯteſta. Noͣ ⁊ tene mēti ꝙ iudex p̄t in pͥmo p̄cepto appo­nere mulctā nō parēti. ⁊ facit qd̓ iudex poſſit p̄cipere aliquid ſub certa pena. de quo vide ꝑ ſpe. ī ti. de ſen. pla.§. ij. ꝟ. ſꝫ nunꝗd iudex. ⁊ ibi vid̓r ꝯcludere ꝙ ſic ſi euidenter p̄ſumit ꝯtumaciā. ⁊ idē deberet obſeruari in excōicationis ꝓlatione. vt ꝓbatur in. c. romana.§. ca­ueant. de ſen. ex. li. vi. ẜ ꝓpter viaꝝ diſtantiā cū ſit diſ ficile geminari p̄cepta ſatis poterit obſeruari pͥma vi cē qd̓ h̓ d̓r naꝫ ex cā rōnabili p̄t ꝓ faturis culpis ſub ꝯdicione excōicatio ferri vt ibi. Secundo facit ꝙ poſt contumaciam poſſit iudex ſine noua citatione infli­gere mulctam. de quo dic vt plene dixi in. c. i. de iudi. Oppo. em̄ ꝯtra hͦ ⁊ ꝯtra tex. videt̉ em̄ ꝙ ex pͥma ꝯtu macia non poſſit iudex mulctare iuxta noͣ. in. c. ij. de ꝓcu. Uin. dicit ꝙ iſti puniunt̉ qꝛ hͦ fuit in citatōne ex preſſum. Noͣ hāc ſolutōnem ex qua innuit̉ ꝙ ſi iudex p̄cipit ſimpliciter aliꝗd fieri non debet illico infligere mulctam nō parēti ſꝫ geminare p̄ceptum. ſꝫ credo poſ ſe dici tres citatōnes requiri ad cauſam p̄cipiendam. ⁊ ſic loquit̉ lex ad ꝑemptoriū. ff. d̓ iudi. ⁊ no. ꝑ Inn. in. c. ad petitōem. de accu. ſꝫ vbi ſit p̄ceptum aliud vt hͦ non ē opꝰ geminare citatōnem ar. in. l. i. ff. ſi ꝗs ius dicē. non obtēꝑa. pͥmum tn̄ equius. Nō tn̄ ex. d. viij. ꝙ iudex licite exprimit penā ex p̓ma ꝯtumacia. facit ꝓ allegato dicto ſpe. Oppo. vid̓r em̄ ꝙ hec citatio non artabat cum eſſet ſine termino Glo. pͥma metu cō trarij ſupplet ꝙ hic fuit terminꝰ ꝯſtitutus ⁊ ꝙ iſti debe­bant ꝯparere ea hora qua expedire poſſent officiū ad qd̓ erant vocati. dic ꝙ etiā ſine certo termino valeret citatio. vt intelligit̉ vt citatꝰ veniat qͣꝫ citiꝰ p̄t. vt plene dicā ī. c. cū parati. d̓ appel. Scd̓o collige ex glo. ꝙ ci­tatꝰ ad certū terminū hora diei nō exp̄ſſa tenet̉ ꝯpare re tali hora ꝙ poſſit explere officium ſeu negociū ad qd̓ citatur. ⁊ facit qd̓ in ſimili noͣ. Inno. in. c. cum no bis. d̓ elec. vbi dicit ꝙ citatus vt compareat certa die ad electionē faciendaꝫ debet ꝯparere de mane. qꝛ tali tempore ſit electio propter miſſaꝫ ſpūſſancti. hic vin.