Transkription / 2 [884

nalia in quibꝰ dūtaxat vitia inſunt. Sed in ſcd̓o caſu nullū ſubeſt ꝑiculum cū vitiū ſit extrinſecū qd̓ ꝓbare pōt ſine ꝓductione originaliū et id̓o pōt diſtīgui per alia ꝟba inter vitia extrinſeca et intrinſeca. Nota ibi ꝑ publicā ꝑſonā. ꝙ ad hūc actū exemplatōis ſuffi cit vnus tabellio cū aucͣte iudicis ⁊ ꝑ hunc tex. ſig. in hoc loquentē reꝓbat Io. an. in addi. ſpe. eo. ti.§. oſtē ſo. ꝟ. ſed nunquid opinionē quorundā qui tenuerunt requiri quatuor ſeu tres tabelliones qd̓ eſt falſum ut hic vides licet hoc ſit ꝯmendandū ad maiorem caute lam maxime qn̄ ſit in ꝑtis abn̄tia iuxta ea que dixi in d. c. albericus. nā ut dicit hic noͣ. Inno. qn̄ aliqua ī ſtrumenta ſunt in caſu ꝑditionis ꝓpter vetuſtatē vel a liquam aliā ꝯſimilē cām et adeo eſt ꝑiculū imminens ꝙ hi quoꝝ intereſt et qui abn̄tes ſunt ꝯmode vocari et expectari nequeant ſtatim pn̄t tranſcribi et publice exemplari ſaluo tn̄ ſcd̓m hoſti. iur. abn̄tiū vt ita poſſit obijcere in hanc ſecundā ſcripturā ſicut et in pͥmā poterant. ar. ut li. nō ꝯteſta. qm̄. pͥmo Reſponſo. ⁊ in. d. c. cū dilecta. de ꝯfir. vti. Ego tn̄ hoc caſu dicerē adueniente illo cuius intereſt debet ſibi intimatio de hͦ fieri ar. in dicto. c. qm̄. et eo poſtulante debet exhiberi ori ginale ꝓpter vicia intrinſeca ⁊ inuiſibilia alias nō eſſꝫ ſibi ꝯſultum ꝑ ſupͣdicta. Noͣ vltimo ex fine lr̄e effe ctum huius exemplationis. nā talia exempla ſolemniter ſumpta hn̄t eandē aucͣtē cū originalibus. exquo infero ꝙ non eſt opus poſt exemplationē ſolēniter factam ꝓducere ipſa originalia. intelligit tn̄ Inno. ⁊ bn̄ ꝙ totus tenor dꝫ trauſcribi alias aſſertio noͣrij dicentis ſe vidiſſe inſtr̄m eſſet potius teſtimoniū reddere qͣꝫ vetuſta exemplare de quo remittit ad noͣ. in. c. abba. de. ꝟ. ſig. et vide ibi qd̓ noͣ. in glo. ex hoc et ſuꝑ ea et quod dixi poſt Inno. in. c. qm̄ ꝯtra. de ꝓba. ⁊ ꝑ hec noͣ. cū pinguedine collecta hēs quaſi expeditā materiam huiꝰ. c. ⁊ glo. declaratas. Sed vltra eas que ro breuiſſime de aliquibus Primo quid ſi tā ꝑs qͣꝫ omnes quoꝝ intereſt ꝯſentiāt ꝙ tabellio aliquā pͥuatam ſcripturā publicet ita ꝙ tali ſcripture adhibeatur fides ac ſi a pͥncipio ꝑ manū pulicā fuiſſet ꝯfecta nunquid talis ſcriptura faciat fidem ꝑpetuā inter illas ꝑſonas inter quas ſaltē fuit ꝯuentū. hoſti. ⁊ Io. an. dicunt ꝙ ex vi pacti is qui ꝯſenſit poterit ꝑ talem ſcripturam ꝯuinci ſi tn̄ pactū ſic formatū fuerit ꝙ ad hͦ extendatur. l. iuregentiū.§. ait p̄tor. ff. de pact. ⁊ in. l. ſi ꝯuenerit. ff. de pact. C. de tēp. appel. l. fi. facit qd̓ le. ⁊ noͣ. in. c. i. ⁊. ij. de pact. nō tn̄ pn̄t ꝑtes facere ꝙ talis ſe riptura cēſeat̉ publica niſi aucͣtas iudicis interueniat vt hic. nā pͥuatoꝝ ꝯſenſus pͥuatā ſcripturā nō pōt face re publicā ſicut nec pͥuatā ꝑſonā facit publicā nec iuriſdictionem alicui ꝯferre vt in. c. ſig. ⁊ qd̓ ibi noͣ. d̓ fo. ꝯpe. qd̓ noͣ. idem ſentit hic Inno. dicens ꝙ ſi ꝑtes ex emplificatōi. ꝯſentiāt ſine iudice nō valꝫ vt h̓ lꝫ ꝑtiū cō ſenſus ſufficeret ſine iudice ad faciendū inſtr̄m d̓ contractu vel ſuꝑ ꝯfeſſione de ꝯtractu iā facto. ⁊ noͣ. hͦ vlti mū de ꝯfeſſione. valet em̄ et p̄iudicat̉ tal̓ exēplatio ſine iudice inter conſentientes rōe pacti ⁊ ꝯfeſſionis et vide ad materiam ſpe. in dicto.§. oſtenſo. ⁊ ꝑ bar. in aucͣ. ſi quis in aliquo documento. C. de eden. ⁊ quod dixi in. c. albericus de teſti. Scd̓o queritur quibꝰ p̄iudicat hec exemplatio iudicis aucͣte facta dicit hic Inno. ꝙ qͣntumcūqꝫ autenticum ſit inſtr̄m nō p̄iudicat alijs niſi pn̄tibus vel ꝯtumaciter abſentibus ⁊ cō tra illud pōt dici ſcd̓m tenorē. l. fi. C. de fi. inſtru. vbi d̓r ꝙ nō ſufficit inſtrumentū exhiberi in iudicio niſi et ei fides īponatur quin etiam denuo illud exibere teneatur. ⁊ hec noͣ. Ex hoc dicto noͣ. ego. infero ꝙ lꝫ inſtr̄m ſit exemplū iudicis auctoritate nihilominꝰ ille qui exemplationi nō ꝯſenſit nec fuit pn̄s volens poſtea dicere ꝯtra originale pōt petere ut illud exhibeat̉ et tenetur ꝑs exhibere niſi iuret ſe non habere faculta tem exhibendi ſine ſua malitia iuxͣ. l. fi. C. eo. ti. et idē puto dicendum in eo qui fuit pn̄s exemplationi dūmo do exp̄ſſe originale nō approbauit ex quo iurat ꝙ ma licioſe nō petijt originale nō exhiberi. ar. d. l. fi. ⁊ ſentit in ſimili bar. in. l. ij. pͥmo Reſponſo. in fi. ff. quēad. teſta. ape. Tertio queritur corā quo iudice peti de bet hec exemplatio. dicit hic Io. an. ꝙ corā eccleſiaſtico in eccleſiaſticis. in ciuilibus vero corā ciuili iudice. et ſic pōt intelligi ſcd̓m eum. C. de ep̄is. et cle. repe tita. C. de teſta. conſulta. et hoc eſt ſatis rōni ꝯſonum vt ille iudex adeatur coram quo qō pͥncipaliter moueri poſſet ar. eoꝝ que dixi in. c. ſi quis ꝯtra clericū in pͥn. de fo. ꝯp̄e. In cōtrarium tn̄ facit ꝙ nō apud eccīa ſticum ſꝫ apud ſecularē.ſ. magiſtꝝ cenſus hec publica tio fieri debet. C. de teſta. l. ij. ⁊. l. ꝯſulta diualia. vbi dicit tex. ꝙ obꝓbriū eſt clericis ſi ad diſceptationē forenſiū volunt eſſe periti Io. an. dicit hec iura et ſimilia intelligenda ſcd̓m p̄dictam diſtinctionē. Uel ſcd̓o ſcd̓m eum poſſet dici leges illas loqui de religioſis ſimplicibus ar. de ſindi. c. vno. de poſtu. c. ij. Uel ẜm hoſti. corrigunt̉ leges ꝑ id quod hic dicit̉ ⁊ jͣ. de teſt. cum eſſes. Item ſcd̓m eū nec ille leges nec alie aſtringunt clericos niſi veniant in fauorem iuxta noͣ. ī. c. fi. de ſolu. Ego nō credo ꝙ aliquo mō leges ille ſint cor recte cū diſponant ſuꝑ ſubſtātia laycoꝝ et ut quietem p̄beant clericis. quare dico ꝙ aūt queritur de publica tione ſolēnis teſtamenti ut qꝛ teſtamentū eſt clauſum et ſigillatū et petit̉ nūc aꝑiri et publicari iuxta ea q̄ ha bent̉ quēad. teſta. ape. ff. ⁊. C. ⁊ dico ꝙ tal̓ publicatō eſt fienda corā iudice ſeculari ex quo teſtator fuit ſecularis ⁊ ignoratur materia ibidem ꝯtenta et ſic loquūt̉ iuraciuilia aut publicū inſtrumētū petit̉ exēplari ẜm materiā huius decretalis et ſerua p̄dictā diſtinctioneꝫ et ſcias ꝙ Inno. hic multū inſtat circa materiā publi