Lorioſiſſimo Principi& domino dn̄o Nicolao Marcello Sereniſſimo Venetiarum duci. Do­minicus Bollanꝰ artium& philoſophie doctor debita reuerētia erga ſublimitatem ſuam pre­miſſa plurimum ſe commēdat. Cum ex flo rentiſſimo gymnaſio Paduano ad patriam reuerſus eſſem: tantumqꝫ ocii mihi daretur quale nunqͣꝫ ſimile per totum pus elapſum vite mee mihi datum fuit cogitaui nolle vitam meam ſub ſilentio pertranſire: immo aliquod opus laude di­gnum decreui efficere: quo mediāte vita noſtra illuſtraret̉. Nam vita qua fruimur breuis eſt:& niſi homo viuit ali­quod laude dignum efficiat: veluti bellua vitam ſuam ducit atqꝫ eandem terminat. Cum autem multa ipſe mecum anīo voluerem decreui illam tam diu inter ſic clariſſimos theolo­gos agitatam contrauerſiam de conceptōe glorioſiſſime vir ginis Marie contexere. Opus autem ad finem peroptatum duxi: in quo quantum potuimus imitati ſumus patrem no­ſtrum Aurelium Auguſtinum:& theologie principem: atqꝫ monarcham Scotum: a cuius fonte vberrimo multa p̄clara ſumpſimus: ueriſſimiſqꝫ rationibus atqꝫ excellentiſſimis ſan ctorum autoritatibus uirginem glorioſiſſimam in concepti­one ſanctā: nec vnqͣꝫ a macula peccati originalis fuiſſe detur patam demonſtrauimus. Cum vero intellexiſſem Serenita tem tuam glorioſiſſimam dei matrem Mariam ſūmo quodā honore& reuerētia venerari: volui opus hoc tuo glorioſo no mini dedicare. Suſcipe ergo diue princeps libenti animopus manuū noſtrarum: ipſum lege ac perlege quoniam tua excellentia multa preclara ac laude digna in opere iſto inue­niet:& hoc tantum meum: verumetiam omniū aliorum qui ab omni cura& odio vacui ſunt erit tale iudicium. Ni­hil aliud mihi deniqꝫ reſtat. niſi piis precibus orare dominū deum noſtrū: ut pro bono ſtatus& reipublice Venete in hac mortali vita Serenitatem& excellentiam tuam diu felici­terqꝫ ꝯſeruet: quoniā ut inꝗt ypoteticoꝝ pͥnceps. Ariſ. iii. pol̓. Melius ē ciuitatē regi a pͥncipe optimo: qꝫ optima lege