tēpeſtas eſt. Sꝫ cū abſqꝫ trāquillitate ac luce nullū putetur bonū. hinc te agnoſce iam omni bonitate priuatū. quiapaci ⁊ lumini tam hoſtilit̓ es adu̓ſus. et ſic cuꝫ īuideas nebonū tuū alt̓iꝰ ꝯmendet̉. īſpice cece ꝙ ꝑ liuorē eidē oppoſitū tibi contingeret. obſcuraſti tuipſe tibi boītatis influxūContraria nanqꝫ ſe fugiunt. nec ſe alicubi inuiceꝫ patiunt̉Nt tn̄ ſi ꝯmūe bonū intelligeres. et ī viſu p̓uato hoc ipſuꝫin vno qͦꝫ benignꝰ adamares totū bonuꝫ tuū exiſteret. etſecum omīa poſſideres. Nimiꝝ dilectū bonuꝫ quo gaudestuū eſt. Pone ergo cariſſime liuidū oculū et amittes tormentū. Sic em̄ ſcriptū eſt. Si oculꝰ tuus ſcādalizat teerue eum et ꝓice abs te. Nam et talpe meliꝰ foret in pupilla nō hr̄e ꝯtuitū. poſtꝙͣ dilexit obſcuꝝ. Sic ienne oculus ingēmat̉ qui ꝯpaſſiuū mutatōne coloris in caritatis.exemplar gerit affectum quibꝰ ſic digeſtis receſſit.¶ Cōtra infamatoe̓s ¶ De colūba ⁊ luto ¶ Capitulū. xxx.Olumba pennali biſſo ſeu rutillantia veneris optaper totuꝫ. ſurſuꝫ ſparſis gēmantibꝰ oculis. inceſſugraui. pede ſimplici. aliſqꝫ collectis. ad aquariū incedebat. Sed cuꝫ ſcēſū lutuꝫ. intus latitans aride faciemmentiret̉. Imꝑegit in ip̄m. ac illius ſpurcicia mox reſperſa nitiduꝫ fedauit corpuſculū. tunc lutū huius rei euētuſue miſerie tollens riſum quippe letatuꝫ ꝙ malefecerit. etexultans in rebꝰ peſſimis ita illi dixit. Quō obſcuratuꝫ eſtauꝝ. mutatꝰ eſt color optimꝰ. Et feda facta eſt pulchritudo tanta. At illa reſpondit. Nimirum quia pegi in te.Quid nam tu es. Cui illud ſcenū et lutum. Mox colūbaſubiunxit. Bene veruꝫ eſt quia ſi ſcenoſum non fiuſſes nequaꝙͣ a te maculaꝫ contraxiſſem. Non eniꝫ niſi qd̓ fedumeſt fedat. et qd̓ immūduꝫ contaminat. Nam aqua lauatariſſima et cūcta ſplendor illuſtrat. Attn̄ nitor meꝰ in ſub̓amea exiſtens non receſſit. Fetor autē tuus in tua eſt neca te receſſit. Qd̓ eniꝫ fedum nunc apparet in colore meo.ineſt ſubſtācialiter ineſſe tuo. Quāobreꝫ deriſiſti teipſuꝫ ac
