Seite
De impen. in re. dota. fac. muliere ī rebꝰ uiri. qd̓ ē ꝯtra mētē lr̄e. Sumus.n. in materia de īpēſis in rebꝰ dotalibꝰ factis: non in rebus uiri. Vn̄ Ro. dicit ꝙ actio de dote eſt duplex.ſ. directa: ⁊ ꝯtraria. ẜm Ro. directa dat̉ uxori. ꝯtraria dat̉ uiro ꝓ īpēſis. ſicut ī actiōe pi gnoraticia d̓poſiti: ⁊ ſimili. Sꝫ gl. dicit ꝙ de hoc ꝯtrario n̄ meminerit ſe legiſſe. vn̄ ītellige iudiciū dotis ꝯpetere uiro ꝓ īpēſis hͦ ē d̓ductionē ex do te. nam uxore agente vir excipiet. Mihi placet opi. Rogerij ꝙ ſit actō d̓ dote ꝯtraria. pͥmo ꝑ ca ſū huiꝰ. l.ª ſcd̓o ꝑ rōnē: ꝗa ea q̄ fiūt ex neceſſitate ꝯtractꝰ ueniūt in actiōe ex eo ꝯtractu: ut. l. here­des.§. ſi vnꝰ. sͣ. fa. her. ſꝫ īpēſe neceſſarie fiunt ex neceſſitate ꝯtractus dotis: ut. l. ⁊ in totū. sͣ. e. er go ea actiōe repetunt̉. Preterea actio d̓ dote ē bone fidei ex ꝑte viri ⁊ uxoris: ut dixi. sͣ. ti. i. l. de diuiſiōe: ergo in ea dꝫ uenire ꝗcꝗd ē equū: ut in ſti. de actio.§. in bonefidei. Preterea nō uideo eꝗtatē qͣre ī hoc ꝯtractu nō ꝯpetat uiro ꝯtraria de dote ſicut in alijsʰ de ꝗbus ſupradixi. Tene ergo ꝙ actio de dote ē directa: ⁊ ꝯͣria: ut hͨ ī tex. Redeo ad primā gl. ⁊ op. ꝙ īpēſe ēt modice repetāt̉: ut. l. ſꝫ ſi mors.§. fi. sͣ. d̓ do. īter ui. ⁊ vx. So. ibi n̄ erat modice. Op. d̓. l. qd̓ ſi uir d̓ do­na. īter ui. ⁊ uxo. Gl. aliquantulum ſe inuoluit. dic clarius ꝙ ſi uir vult donare pōt: ut ī ꝯͣrio: ſꝫ in dubio ſi eſt īpēſa magna non p̄ſumit̉ donare ſecꝰ ſi modica vt hic. Quero qͣliter dicat̉ mo dica. dic ꝙ eſt arbitrio iudicis: ⁊ iſta eſt bona. Eqꝫ ſtipediū. Qui perci pit fructuſ Mnimodo caſuꝫ huiꝰ. l. Et iō dicit Bal. ꝙ in gl. tradit̉ doctrina q̄ nō ē alibi ꝙ directa ⁊ ꝯͣria nō hn̄t locū: niſi in caſibus a iure exp̄ſſis ita dicit ip̄e in. c. i. in fi. ꝗd de p̄ce. īueſti. ⁊ ēt in. l. edita. ī. xxviij. col. de edē. ⁊ allegat̉ Ang. ⁊ īmo. in. l. i. sͣ. ti. i. in. vij. col. ⁊ cū iſta opi. Bal. vi­det̉ cōcordare Ang. in. l. diuortio.§. ſi uir in fi. sͣ. ti. i. ⁊ pau. de ca. in.§. ī­pēdia ī ea. l. b Sicut in alijs. Et col ligit̓ etiaꝫ ex doctrīa tra­dita ꝑ bar. ī .l. curatoris de neg. geſ. duꝫ loꝗt̉ de ꝯͣctu pigno ris: ⁊ nego. geſt. Eqꝫ ſti n pēdiuꝫ colle­ctas ſoluere et idē no. gl. bart. ⁊ doc. in. l. i. C. de mulie. ⁊ in qͦ loco lib. x. ⁊ bar. ī. l. lutiꝰ .§. idē rn̄dit ſi cōſtāte. ff. ad munici. ⁊ ſpec. in ti de cenſi.§. nūc dicēdū ver. fi. ille.n. ꝗ fructꝰ p̄ci pit: ⁊ poſſi­det ad talia muniera vo cat̉. l. hacte­tenus. ⁊. l. ſi pendentes §. ſi ꝗd cloa carij. ff. de vſufru. ⁊.l. .i. C. de āno ⁊ tri. li. x. l. ſi ne herede. .§. lucius. d̓ admi. tut. l. fructus. C. de ac. emp. l. ī ſūma. C. de pig. ſꝫ maritꝰ ē de tali bus. l. ꝓ oneribꝰ. C. de iure do. l. dotis fructus.§. ſi res. sͣ. d̓ iure do. ⁊. l. pōponius.§. in dotē. ff. de acꝗ. poſ. ⁊. l. vnica. C. d̓ vſu. ꝓ do. gͦ ⁊cͣ. in tātū ꝙ ſi eēnt munera nō tātū realia. Realia enī ſūt de ꝗbus dixi ī. l. volūtarie .C. d̓ excu. tu. ſꝫ ēt ꝑſonalia d̓ ꝗbus ꝑſonalibꝰ muneribꝰ ꝯueniri poſſit mu lier dꝫ ꝯueniri vbi uir eiꝰ incolatū hꝫ. d. l. i. C. de mu. ⁊ in qͦ loco. l. fi. C. d̓ incol. li. x. l. fi.§. Itē reſcripſerūt mulieres. ff. ad muni. Cōſuetudo enī in talibꝰ attēdi dꝫ vt eſt caſus in. l. ſine herede.§. lutiꝰ. jͣ. de admi. tu. cū ſi. ibi allegatis vbi habet̉ ꝙ ualet cōſuetudo ēt ꝯͣ ius cōe in talibꝰ oneribus ⁊ ī tātu qd̓ dixit bal. in. l. oēs populi ī pe. col. in uer. ſꝫ pone ſtatuto cauet̉ ꝙ mulier ⁊cͣ. de iuſti. ⁊ iur. ꝙ ēt ſi ſtatutū vel ꝯſuetudo loquēs in talibꝰ one ribus dicēdo ꝙ nullus ciuis originarius teneat̉ ad talia onera. extēdet̉ ēt ad eū ꝗ eſt ciuis ex pͥuilegio: ut ipſe ēt nō teneat̉. uide no. bar. ī. l. ſi ma ritꝰ ſit in magiſtratu.§. i. jͣ. de adul. ⁊ in ꝯſi. īcipi. pūctꝰ talis ē ꝗdā ⁊cͣ. ubi dicit ꝙ cōſuetudo talis diſponēs in ciue locū ēt ſibi vēdicat in ciue ex p̄­uilegio: ⁊ idē dicit Bal. in. l. ſi nō ſpāli. C. de teſta. ⁊ ī. l. ſiue poſſidetis. C. de ꝓba. ⁊ in. l. iij.§. hec v̓ba. d̓ neg. geſt. ⁊ in. l. ciues. C. de appel. ⁊ in. l. ij. .C. de iure au. anu. ⁊ in. l. in vrbe poſt Cy. ꝑ illū tex. ff. de ſtatu ho. ⁊ late ꝑ Pe. d̓ an. in repe. c. canonū ſtatuta de cōſti. in. v̓. ij. pone ſtatuto caue­tur. ⁊ qd̓ no. bar. ⁊ doc. in. l. ſi is ꝗ ꝓ emptore ī fi. iij. q. pͥnci. jͣ. d̓ uſucap. ⁊ in. l. i. jͣ. ad muni. cū fi. ꝙ pͥuilegiū ciuitatis cū nō ſit d̓ caſibꝰ reſeruatis pͥncipi pn̄t ēt antiani ⁊ ꝯſules ciuitatis ſic hn̄tes adminiſtrationē ꝯcede re: vt ꝑ bar. in. l. hi ꝗ. jͣ. de iure īmu. ⁊ in. l. vacuat. d̓ d̓cur. li. x. ⁊ ſpe. in ti. de cēſi.§. nūc dicēdū v̓. ꝗd ſi uniuerſitas alicuius: ⁊ ibi Io. an. in addi. in cip. ⁊ ꝑ hāc. l. ⁊ dn̄s Ant. ⁊ alij ī. c. ꝑuenit. d̓ īmu. eccle. legit̉ ⁊ no. in. c. au ditis de reſt. in īteg. vbi habet̉ ꝙ ciuitas: ⁊ uniuerſitas pn̄t h̓ cōcedere. ⁊ .l. fi.§. idē reſcrip. ad munici. gl. ⁊ doc. in. l. origine. C. d̓ munici. ⁊ ori. li. .x. bal. ⁊ doc. in. l. cū q̄dam. de iuriſ. om. iudi. iſte enī nō ē de caſibꝰ reſer­uatis pͥncipi. c. qd̓ trāſlationē. cū ibi no. de offi. lega. c. nuꝑ cum ibi no. de ſen. excō. ſpe. in ti. de lega.§. nūc on̄dēdū. v̓. legatꝰ. igit̉ ꝗcūqꝫ ⁊ gl. ij. .q. v. qua de cā. ⁊ qd̓ no. xxv. q. ij. in ſūma ꝙ priui. ſeruādū eſt. l. decurio­nibus. C. d̓ ſilē. li. xj. cū ſimi. talia.n. onera poſſeſſorē ſeu ſucceſſorē ī poſ. vndiqꝫ ſequūt̉. l. i. ⁊. ij. C. ſine cen. vel reli. l. lꝫ. C. de iure do. ēt ſi aliꝰ ſit in eſtimo deſcriptꝰ vt d̓clarat Bal. in. l. ſi negociuꝫ. C. de nego. geſt. ⁊ in. l. oēs in pͥn. C. ſine cēſi. uel reli. ⁊ ſic ꝗ rē in aliū trāſtulit ab onere liberatꝰ ē facit ad h̓ qd̓ no. ſpe. ⁊ Io. an. ī ti. d̓ cleri. cōin. ī ver. ad huiꝰ ⁊. v̓. ſe. vxor enī nō hꝫ neqꝫ dn̄iū. neqꝫ poſſeſſionē neqꝫ fructus. l. doce. d̓ rei vē. l. ſi p̄ diū. C. de iure do. itē ꝗa ſi ſic eēt ſeq̄ret̉ ꝙ de una: ⁊ eadē re duplex colle cta eēt ſoluēda.ſ. una a viro alia ab vxore. ꝯͣ no. ꝑ gl. ⁊ doc. in. d. l. i. C. de mulieri. ⁊ in quo lo. lib. x. ⁊ gl. in. l. honorē ſuſtinēti. ff. de mune. ⁊ hono. ⁊ Inno. in. c. cū nō ſit. de deci. ⁊ bar. ⁊ doc. in. l. fi.§. quotiēs. ff. de publi. ⁊ bal. in. l. j.§. ꝗbus in. ij. q. pͥn. ff. qd̓ cuiuſqꝫ vni. no. Pet. de anc. in cle. preſenti. de cenſi. ADDE pͥme ꝑti huiꝰ apoſtile oīno q̄ ꝯſuluit debet tributa: ⁊ collectas ſoluereᶜ. hoc dicit. No. hāc. l. Op. jͣ. ad munici. l. lutiuſ.§. ita cō ſtāte. Sol. illud ueꝝ ꝙ quo ad onꝰ ꝑſonale res dotales nō dicunt̉ ī bōis uiri. ſecꝰ quo ad onus reale: ut hic ⁊. l. hactenus. sͣ. de uſufruc. cū ſimi­libꝰ. Idē eo qd̓ īponit̉ ꝑſonis ꝓ rebꝰ ut collecta ſpectat enī ad uiꝝ: ut in gl. C. d̓ mu. ⁊ in quo lo co. l. i. ⁊ hoc tꝫ ſpe. in ti de cēſi.§. nūc uidēdum. Ex. l. ſequenti. Agereſ ⁊ foſſata facere: an ꝑtīeat ad colonū. Mpēſe. Declarat ꝑ exēpla q̄ di cant̉ īpēſe neceſſarie. No. ꝙ facere ageres: ⁊ foſſata ē īpēſa ne ceſſaria. habui in āno cōſulere ꝙ ꝗdā ꝯduxerat multū terrenū a cōi. q̄rebat̉ an cōductor tenet̉ ſcarꝑe: ⁊ purgare ageres: ⁊ foſſata uidet̉ ꝙ non debebat facere nec mūdare: niſi ſit actū: ut. l. ſi ī l. ⁊. l. ſi domus. loca. cū qͣdā gl. q̄ ē ibi. ī ꝯtrariuꝫ uidet̉: ꝗa ageres: ⁊ foſſata ueniunt inuēditione ut. l. p̄dia maritima.§. ita legatū. jͣ. d̓ fū. īſtruc. er go ⁊ in locatiōe cū eiſdē regulis uēditio: ⁊ loca­tio ꝯſiſtūt: ut. l. ij. sͣ. loca. breuiter dico ſic. ꝙ pͥ­mo īſpiciat̉ ꝯſuetudo regiōis: ꝗa ea q̄ ī ꝯſuetu­dīe regōis ſūt ueniunt ī ꝯͣctu: ut. l. circa. C. loca. ⁊. C. de agri. ⁊ cēſi. l. dn̄i p̄diorū: ⁊. l. ſi pͥus.§. i. .jͣ. d̓ aqͣ plu. ar. ⁊. l. ſemꝑ ī ſtipulatiōibꝰ. jͣ. de reg. iur. ⁊. l. qd̓ ſi nolit.§. ꝗa aſſidua. sͣ. de edi. edic. Et iō ꝯſulo tibi ꝙ facias poſitionē d̓ ꝯſuetudīe ut inactis appareatᶠ ſi ꝟo nō apparet d̓ ꝯſuetu dine: ⁊ tūc qn̄qꝫ debēt mūdari ad utilitatē ꝑpe tuā: uel lōgioris tꝑis quā ſit tp̄s cōditōis: ⁊ iſtd̓ Pau. d̓. ca. ꝯſi. clxxxxv. vbi pōit an mulier d̓beat ſubire onera in loco pa trimōij vbi hꝫ bona lꝫ mutauerit domiciliū ⁊ ꝗd ſi ciuis nouellꝰ ſit crea tus cū h̓ ꝙ nō fiat p̄iudiciū ville in qua ē ortus: an ſi poſtea in eadeꝫ villa emat bōa an tenebit̉ ad onera vide bal. ꝯſi. cxxiij. cū ſequēti. iij. vol. d Mpenſe. Impenſe neceſſarie. Uide qd̓ legitur et not. in. l. diuortīo .sͣ. ti. i. e Dico ſic Uide bart. in. l. p̄dia. jͣ. de fū. īſtru. f Actis aꝑ pareat. Et io circa tales ī penſas vidi dubitari de domo q̄ erat in fundo ſeu agro in qua hitabat co­lonusª agri que fuit exu ſta: ⁊ poſtea fuit refecta ꝑ maritū an illa expēſa re fectiōis poſ ſit repeti ab heredibus uxoris: ⁊ ꝗa colonꝰ non poterat ali­ter ſtare ī il­lo agro: niſi eſſet illa do­mus videt̉ cōnumerari īter neceſſa­rias īpenſas vt eſt tex. in .l. diuortio. .§. impēdia ſolū. ma. ibi dū tex. dicit plane ſi no­uā villaꝫ ne ceſſario ex­truxit vel ve terē totaꝫ ſi ne culpa ſua collapſā reſtituerit. erit eiꝰ īpēſe petitio. ⁊ lꝫ ibi glo. dū tex. lo ꝗtur d̓ ꝯſtructione noue uille exponat neceſſario.i. utiliter: tn̄ ẜm bar. et alios ibi tex. ſtare pōt ꝓprie.ſ. ꝙ ſit expēſa neceſſaria qn̄ fūdus aliter labo rari nō poterat ſine ꝯſtructiōe noue uille. ita ēt in effectu accipit dy. in. l. .i. ſuꝑ glo. in uer. factū. sͣ. eo. ⁊ ibi Ang. in.§. i. dicēs ꝙ ſi nullus colonus volebat in p̄dio dotali ſtare: niſi ibi de nouo fiat piſtrinū illa īpēſa dicet̉ neceſſaria: ⁊ ad illā faciēdā tenebit̉ maritꝰ: ꝗa alias res dotalis efficeret̉ d̓ terior. multo magis: ergo erit expenſa neceſſaria qn̄ cōbuſta ⁊ deſtructa erat domꝰ ip̄a: ⁊ fuit poſtea reedificata ꝑ maritū. ut. d. l. i. ⁊ qd̓ ibi no. gl. in v̓. factū. sͣ. e. ⁊ ēt ꝑ iſtū tex. ⁊ expreſſe no. ang. in. l. ⁊ in totū. sͣ. eo. ⁊ nō eſt dubiū ꝙ impēſas neceſſarias indiſtincte cōſeꝗ dꝫ maritꝰ ꝗnīmo dos minuit̉ ꝓpter dictas īpēſas. l. qd̓ dicit̉ la prīa. cū ibi plene not. sͣ. eo. ⁊. l. de dote. de ritu nup. ⁊ inſti. de act.§. itē ſi de dote v̓ſi ꝓpter receptioneꝫ ⁊ ē in electiōe viri ſi potiꝰ velit agere ad expēſas tales qͣꝫ doteꝫ retinere: ut no. gl. Dy. ⁊ bar. in. d. l. qd̓ dicit̉ ⁊ ibi ꝓbat̉ in v̓. ſi dos. ⁊ in. l. oīno ẜm ītellectū bar. ⁊ alioꝝ cōiter. eo. ti. dato ēt ꝙ illa īpēſa nō fuerit neceſſaria ⁊ ad quā faciēda fuiſſet obligatꝰ maritꝰ: tn̄ ꝗa fuit fcā ad ꝑpetuā vtilitatē rei ⁊ rē reddidit meliorē ⁊ deteriorē eē nō ꝑmiſit dicit̉ fuiſſe vtilis īpen ſa: ut legit̉. ⁊ no. in. c. paſtoralis. de deci. ⁊ in. l. impēſe. de v̓b. ſig. ⁊ ī. l. qd̓ dicit̉ in fi. p̄al. vn̄ venit repetēda cū p̄ſupponat̉ nō fuiſſe modicā īpēſaꝫ ſi ue ꝯͣria act. de dote. d. l. oīno ẜm ītellectū bar. ⁊ aliorū: ⁊ ibi ang. in. l. di­uortio.§. ſi vir ſo. ma. ⁊ pau. de ca. ī. d.§. īpēdia ſiue act. neg. geſt. l. i.§. ſꝫ nec ob īpēſas. de rei vxo. act. q̄ remedia ꝓcedūt vbi abſqꝫ voluntate mu lieris īpēſe facte eēnt. alias hēret locū actio mādati. d.§. ſꝫ nec ob īpēſas ⁊. l. vtiliū. sͣ. eo. nec aliquo mō vident̉ facte donādi aīo ip̄i mulieri: vt ꝓ bāt iura p̄allegata: ut. l. virū. cū gl. ff. de dona. iter ui. ⁊ uxorē ⁊ no. glo. ⁊ doc. in. d. l. oīno. ⁊ Dy. ⁊ Ray. in diſtinctiōe quā ponūt in. l. i. sͣ. eo. quaꝫ ēt approbat Cy. in. d.§. ſꝫ nec ob īpēſas: ⁊ minus ēt videt̉ habuiſſe aīum donādi eccleſie uel alteri ꝑſone cuiꝰ dicebat̉ fuiſſe directū dn̄iuꝫ ſoli. ut ꝓ bat̉ in. l. fi. C. de iure emphi. ⁊ in. c. potuit. d̓ loca. vbi ſuas melioratiōes vēdere pōt ēphitheota uel ꝯductor ad lōgū tp̄s. bn̄ facit qd̓ habet̉ in. c. dn̄o guerrā.§. ſi uaſallus: ⁊ qd̓ ibi Bal. in ti. h̓ finit̉ lex ꝯͣ. ⁊ d̓clarat bal. ī aucͣ. excipit̉. C. d̓ bo. q̄ lib. ⁊ in. l. fi.§. emptor. C. cō. de lega. ⁊ in. l. ī fūdo .ff. de rei uē. ⁊ in. l. ij. C. e. ti. ſpe. in ti. de loc.§. nūc aūt in pluribꝰ v̓bis il­liꝰ.§. ⁊ ang. in. l. ſenatus.§. marcellus. d̓ leg. i. preterqͣꝫ in caſu poſito ī.§. ſi v̓o ꝗs locator in aucͣ. de ali. ⁊ ēphi. ꝑ bar. in. l. colonꝰ in pͥnc. ff. loca. per Bal. ⁊ ang. in locis p̄allegatis. nec ēt pōt dici ꝙ fructꝰ ꝑcepti a marito d̓beāt ꝯputari in ſūptus factos iuxta. l. ſūptus. ff. de rei vē. ꝗa illud locuꝫ nō hꝫ in eo aduerſus quē nec fructus nec res peti poterant tꝑe quo fru ctus percipiebant̉. ut no. gl. reputata ſing. ff. d̓ rei uē. in. l. emptor in pͥn. in v̓. medij in v̓ſi. ſꝫ ꝗd ſi pēdēte ⁊cͣ. ſed ꝯſtāte matrimo nullꝰ poterat pe tere rē dotalē neqꝫ fructꝰ. l. ꝓ oneribꝰ. C. d̓ iure dot. l. dotis fructus. sͣ. eo. Itē nō obſtat ſi dicat̉ ꝙ expēſe utiles facte ī dote ſine volūtate mulie e iiij