Seite
Rerum amotarū. nō dꝫ facere colonꝰ: ut hac. l. ponit̉.n. inter iſtas expēſas neceſſarias qͣs uir repetit ⁊ nō ꝯpēſatur cū fructibꝰ: ⁊ ſic nō tenet̉ facere colonus: ut hic cōiuncta. l. iij.§. nos generaliter. sͣ. eo. Predcā uera niſi conductor ꝯduxiſſet ꝓ illo tēpore quo dꝫ durare vtilitas ſeu impēſa: vt dixi. sͣ. e. l. iij.§. nos aūt. Si ꝟo ſūt foſſata q̄ ānuatiꝫ debēt refici ⁊ tūc ad colonū ꝑtinet: ut hͨ: ⁊ in. l. i.§. d̓ eo. jͣ. de aqͣ plu. ar. ꝓbo hoc nō ē dubiū ꝙ colonꝰ dꝫ cole re fūdū: ut. l. ex ꝯducto.§. i. sͣ. loca. Sed iſtos ag geres: ⁊ foſſata facere ē de cultura fūdi: ut. d. l. i. .§. de eo. cū reſpiciāt pn̄tē vtilitatē: vt.§. nos ge neraliter. ergo colonꝰ dꝫ facere: ⁊ hͦ eſt ueꝝ ſiue fuerint aggeres fūdi ꝓprij ꝯducti ſiue cōmunes cū vicinis. Itē ſi ꝓprij alterius: ⁊ dn̄s fūdi ꝯdu­cti teneat̉ purgare: ⁊ qn̄qꝫ tenet̉ alius: ut. l. i.§. i. ⁊. ij. de aqͣ plu. arcē. ⁊ ibi dixi. puto ēt qd̓ ſi colo­nus ꝯduxiſſet ad lōgū tp̄s ꝙ teneret̉ facere ag­geres ⁊ foſſata q̄ reſpiciūt vtilitatē totius illius tēporis: lꝫ nō pn̄tis tm̄ ꝑ ea q̄ dixi in. l. iij.§. nos .sͣ. eo. Ex. l. ſequenti. Impēſa facta ad tꝑalē cuſtodiaꝫ rei cum fru­ctibus compenſatur ēt ſi ſit maior ꝙͣ perceptio fructuum Uod dicitur. Expēſe ne­ceſſarie mi­nuūt dotē ſi in dotē ſūt facte ad ꝑpetuā vtilitatē. ſecꝰ ſi cā q̄rēdoꝝ fructuū vel ad tꝑaleꝫ rei cuſtodiā. h. d. cū. l. ſe. No. ꝙ expēſe q̄ fiūt ad tꝑalē cuſtodiā rei nō repetunt̉. Et iō ſi vxor dedit in dotē caſtrū expēſe facte in cuſtodia ca­ſtri nō repetūt̉.ᶜ Itē facit ꝙ ſi aliꝗs d̓tinet caſtꝝ alteriꝰ ꝙ īpēſe facte in cuſtodiā caſtri cōpenſent̉ cū fructibus īde ꝑceptis. ſūt enī ſicut īpēſe facte cā q̄rendorū fructuū: vt hic q̄ in oēꝫ caſum ab oī poſſeſſore debēt d̓duci. No. ēt ꝙ ſi iſte īpenſe fa cte in cuſtodiā eēt maiores ꝙͣ fructꝰ ꝙ nō debēt repeti.ᵇ debent enī cū fructibꝰ cōpenſari: ut hͨ vi des. facit qd̓ dixi. sͣ. ti. i. l. diuortio.§. qd̓ in āno. Rerū amotarum. Rnbrica. Eru amotarū. Li­cet vxor cōſtāte matrimonio. furtum fa ciat furti nō tenetur. ſꝫ actiōe rerum amotarū diuortio facto cōuenit̉: ni­ſi poſt diuortiū ꝯtractauerit. h. d. Opp. dr̄ hͨ ꝙ mulier q̄ facit furtū nō tenet̉ actiōe furti. con tra. l. fi.§. fi. C. de fur. Sol. vt ibi. Op. ꝗ ē dn̄s nō facit furtū: ut. l. i. jͣ. de furtis. So. non eſt dn̄a niſi quodāmō: vt hic dicit tex. ꝗa dictioⁱ quodā­mō denotat īproprietatē: ut dixi in. l. ſi uir. sͣ. ti. ris aduerſus eā exigi nō pn̄t: niſi qn̄ ip̄a aliūde qͣꝫ ex fūdo dotali hꝫ vn̄ ſol uat. l. vtiliū. sͣ. eo. ꝗa rn̄deo ꝙ poſito ſine p̄iudicio ꝙ d̓ uolūtate mulieris ſi apperet dictas expēſas fcās fuiſſe ꝙ nihilominꝰ hes mulieris ꝗ vult exi ge̓ dcās expēſas ſeu melioram̄ta tenet̉: ꝗa ſatis ē ꝙ tꝑe qͥ agit̉ d̓ repetitio ne ⁊ d̓ reſtitutōe dotiſ mulier ſeu pari rōe hēs mulieris hēat aliūde vn̄ ſol uat. vt in. d. .l. vtiliū. ubi loꝗt̉ d̓ tꝑe qͥ doſ exigeba tur: vt ibi le git̉ ⁊ not. h̓ clare appa­ret ex diſtin ctione dy. ī .l. i. sͣ. e. quā ibi ī additio. formaliter reaſſūpſit: ⁊ ſeꝗt̉ Rayne. ad quā ſe re mittit Cy. ī .l. i.§. taceat .C. de rei vxo. acti. vn̄ v̓ba dy. ſunt hec quo ad ꝓpoſitū no­ſtrū ſi expen ſa ꝑ marituꝫ ſcā ē vtiliter et tunc aut maritus īpe dit mādato mulieris et repetit totū ꝑ actionem mandati. vt .d.§. ſꝫ nec ob impēſas ⁊. d. l. vtiliuꝫ aut ſine mā­dato: ⁊ tunc ſi mulier eſt ſoluēdo tꝑe īpēſe facte: ⁊ tꝑe qͥ repeti tur: ⁊ tūc re petet ꝑ actō. neg. geſt. in totuꝫ: vt. d. .§. ſꝫ nec ob impēſas. aut eſt ſoluendo tꝑe īpēſe fa­cte nō tꝑe qͥ repetit̉. ⁊ tc̄ idē. ar. l. an .§. i. de neg. geſt. ⁊. l. ⁊ in totū sͣ. eo. ⁊ no. ī. d. l. vti liū. aut nō ē ſoluēdo mu lier tꝑe īpen ſe nec tꝑe re petitionis ⁊ tūc ita d̓mū tenet̉ ſi aliū de ſoluere pōt. vt. d. l. vtiliuꝫ: ⁊ ita reſident dy. ⁊ alij doct. ⁊ ſic volūt ꝙ etiā dato ꝙ tꝑe īpēſe facte mulier ſoluēdo nō eēt h̓ nō nocet petēti expeſas vel excipiēti d̓ expēſis dūmō qn̄ dos repetit̉ mulier aliude hēat vn̄ ſoluat. ⁊ iō ſi tꝑe qͦ facta ē īpēſa mulier nō ē ſoluendo vt ꝗa īpēſa erat adeo magna ꝙ excedebat pͥmeuū valorē fūdi dotalis: ⁊ oīuꝫ bonoꝝ mulieris ſi q̄ hēbat. ꝯtingit ēt ꝙ mulier nō erat ſoluēdo tꝑe qͦ ſoluit̉ ma­trimoniū qd̓ ꝗdē tp̄s appellat̉ tp̄s repetitiōis dicte dotis. l. ſcd̓a ī pͥn. ſo. ma. ⁊. l. iſta.§. exactio de rei vx. actio. poſt ea an̄qͣꝫ actu ageret̉ ad ip̄aꝫ do tē mulier vel forte heres eiꝰ ſi morte mulieris fuit ſolutū matrimōiuꝫ ut in caſu noſtro reperit̉ hēre bona alia q̄ nō hēbat tꝑe īpēſe facte nec tꝑe qͦ matrimoniū fuit diſſolutū. certe h̓ caſu volūt p̄fati doctores expēſas eſſe repetēdas. ita videt̉ exēplificādū dictū mēbrū p̄dicte diſtīctiōis alias ui deret̉ īplicare ꝯͣdictionē inqͣꝫtū dicūt p̄fati doctores ꝙ ſi non ē ſoluēdo mulier tꝑe īpēſe nec tꝑe repetitiōis ſi aliūde ſoluere p̄t tenet̉: ꝗa ſi intelli geremꝰ ꝙ tꝑe qͥ ſoluit̉ matrimoniū mulier hēret aliūde vſ ſoluere poſſet diceret̉ ſoluēdo. l. facere ſo. ma. facit. l. ꝗ pōt facere cū ſimilibꝰ. jͣ. de reg. iur. Idē d̓cidit Nico. de neapo. in. d. l. vtiliū cū ſequen. ubi q̄rit ꝗd ſi qn̄ maritꝰ fecit expēſas mulier n̄ erat ſoluēdo: nūc aūt ſic: ⁊ rn̄det ꝙ h̓ caſu n̄ ſolū retētio dotis ſꝫ ēt actio neg. geſt. cōpetit ꝓ eis ꝑ id qd̓ ibi hētur ⁊ ꝙ .ij. ⁊. l. ſi me in uacuā. jͣ. de acꝗ. poſ. ⁊. l. in ſuis. jͣ. de lib. ⁊ poſthu. Op. de. l. ſi ꝗs vxori. jͣ. d̓ fur­tis. So. vt in gl. Quero an mulier teneat̉ con dictiōe furtiua. Et gl. ar. ꝓ ⁊ ꝯtra: ⁊ vide gl. q̄ ī­cipit: ut inſti. de ob.ᵉ q̄ ex delic. ibi ſed cōdi. ⁊cͣ. ſꝫ in. l. ꝓxi. determinat: ⁊ pōit ꝓ ꝯſtāti ꝙ nō dat̉ cōditio furtiua. Ad iſtā. l. rn̄det ꝙ ibi ſūt caſus ſpāles. Ad. l. reꝝ. rn̄det vt ibi videbitis. Sꝫ con tra iſtas glo. habeo gl. ꝯtrariā in. l. cū his.§. ij. jͣ. de ſolū. Ia. de are. dicit ꝙ illa gl. eſt falſa: et iſta eſt ꝟa. Pōt aliter dici ꝙ cōditio furtiua nō dat̉ marito ꝯtra vxorem: ſꝫ ꝓ furto facto exͣneo pōt dari ꝯditio furtiua: ⁊ illa marito p̄t cedi: ⁊ ita lo ꝗtur ibi: ⁊ uidebitis. jͣ. ꝓxi.§. Quero qūo co­gnoſcā actionē furti ab actiōe reꝝ amotaꝝ. Rn̄ deo in actiōe rerū amotaꝝ nō fiet mētio furti in libello: vt. jͣ. l. ꝓxi. dicā enī ꝙ amouit vel expor­tauit nō aūt ꝙ furata eſt. Itē in ꝯcluſiōe potero ꝯcludere ſic. ⁊ ꝗa nō ꝯgruit bone fidei aliquē lo cupletari cū aliena iactura: iō peto ⁊cͣ. vt dr̄ in ſi­mili in. l. nō dꝫ. sͣ. de dolo. vbi pōit̉ qͣliter cogno ſcat̉ actio de dolo ab actiōe in factū: qd̓ no. Cy. in. l. ſi ſuperſtite. C. d̓ dolo: ⁊ hoc ẜm quoſdam. Ultīo q̄ro an ptās poſſet mulierē punire licꝫ vir nō poſſet agere. Certe al̓s dixi vobis. aut eſt furtū modicū: ⁊ tūc nō p̄t puniri criminaliter. ſꝫ magnū ſic ī. l. reſpiciēdū.§. furta domeſtica. jͣ. d̓ penis: ⁊. l. fi. jͣ. de fur. ⁊. l. ſi libertꝰ. eo. ti. Que ro an mulier poſſit facere elemoſynā d̓ bōis ma riti. Et iſte tex. fac̄ ꝙ ſic: ꝗa ſocietas vite quodā­mō facit eā dn̄aꝫ. Et ego puto ꝙ ẜꝫ ꝙ maritꝰ cō ſueuit facere: ⁊ ip̄a poſſit: vt. l. uel uniuerſoruꝫ .sͣ. de pig. act. ⁊ ꝓ hoc. l. fi. sͣ. qd̓ cuꝫ eo. ſed iſta. l. ꝯcludit ꝙ pōt facere elemoſynā ꝓ dn̄o: ſeu pro aīa dn̄i. ſꝫ utꝝ ip̄a ēt poſſet facere ꝓ aīa ſua bre­uiter ꝯcludo ꝙ uxor ꝓ ſe elemoſynā poſſet face­re d̓ bonis mariti ip̄o ꝑmittēte: ꝗa ip̄o cāu ꝑmit tit̉ donatio: ut. l. ſi ſpōſus.§. cōceſſa. circa fi. C. d̓ dona. inter ui. ⁊ vxorem. T ideo ſi poſt. Itē ſi ſeruus. Ex ꝑſona alteriꝰ inter uiꝝ: ⁊ vxorē dat̉ ꝯditio furtiua. h. d. Op. ꝙ ī pͥn. īnuit ꝙ nō det̉ actio furti. Cōtra. l. d̓ his. C. d̓ fur. Huius timore ꝯtrarij nō ſignati ī gl. ē fcā gl. q̄ īcipit in utroqꝫ cāu ⁊cͣ. q̄ dicit qd̓ hͨ dicit de utroqꝫ ītelligas.ſ. de ſcd̓o de tertio: ⁊ qͣrto rn̄ſo nō in pͥmo. hoc ē in pͥn. huiꝰ. l. Sꝫ ꝯtra hͨ op. vterqꝫ ē diſtributiuū duoꝝ tm̄: ergo nō p̄t refer­ri ad tria: ut no. in. l. ancille. C. de furtis. Huius ſufficiat ſi tꝑe quo agit̉ ad dotē poſſit aliūde ſolui expēſas ꝓbat̉ in. l. litis de neg. geſt. ⁊ plene bar. in. l. rei iudicate in pͥn. ſo. ma. Nec obſtat fi di ceret̉ ꝙ dato ꝙ heres hēat aliunde tn̄ fortaſſe mulier nō hēbat: ꝗa rn̄de hoc nō eē in cōſideratiōe qd̓ ꝓbat̉: ꝗa aut dicimꝰ ꝙ hoc erat cōceſſū mu lieri in pͥuilegiū vt ip̄a nō teneret̉ ſatiſfacere utilibꝰ expēſis: niſi aliūde ha beat tātum ꝙ ſatiſfacere poſſit ne ip̄a hēat aliena­re fūdū do­talē: ⁊ tūc di cēdū eſt ꝙ h̓ p̄uilegiū nō tranſibit ad heredē mu­lieris. l. i. C. de pri. dot. aut dicimus ꝙ tranſibit ad filioſ eiuſ dē matrimo nij iuxta. l. aſſiduis.§. exceptiſ. qui po. ī pig. ha. ⁊ gl. ⁊ doct. in. d. l. i. de pͥui. do. ⁊ in .ſ. ēt in pͥnc. ſo. ma. ⁊ tūc ꝯſideramꝰ ꝑ ſonā ⁊ ſtatuꝫ ip̄oꝝ filiorū ut. d. l. et in prin. aut uo lumꝰ dicere ꝙ iſtud ē iuſ cōmune in muliere.ſ. ꝙ expēſas uti­les nō tenet̉ ſoluere ſi ali unde nō hꝫ vnde ſoluat ſicut et hꝫ ī alijs ꝑſonis .l. in fundo. cū ibi no. sͣ. de rei vēdi. ⁊ tc̄ cū attēdi dꝫ tp̄ſ īchoa ti iudicij. et ſic tempus quo ſit exa­ctio. d. l. litiſ in pͥn. iō tūc habemꝰ ꝯfi­derare: an heres ꝗ rep̄ ſentat ꝑſonā mulieris ha beat aliūde unde ſatiſfa ciat ꝓ dictis melioramē­tils tēpore iudicij. ideo ſi habet tene tur ſatiſſace re: a Uod q dicit̉. non re petunt̉. Bar. in hoc fuit cōtrarius. uide de hoc articulo ī. l. diuortio.§. impēdia. sͣ. ti. i. ⁊ ibi Ang. tꝫ ꝯͣ Bar. ⁊ dicit ſe ita ꝯſuluiſſe apud urbē ve terē ꝑ no. ꝑ bar. in. l. cū q̄reret̉.§. p̄dijs. de le. iij. ⁊ īmol. in. d.§. īpedia. cō cordat ꝙ ſi eſt expēſa tꝑalis: ut ꝗa fiat ꝗd tātū ſingulo menſe cuſtodibus tūc ꝑtinet ad maritū. ſecus ſi fuit ꝑpetua vt ſi emit ẜuos ꝗ ꝑpetuo eē de bēt ad cuſtodiā. facit qd̓ habet̉ in. l. ẜuos d̓ ali. lega. nec obſtat p̄dictis di ctus.§. p̄dijs ꝗa ibi teſtator legabat fūdū: ⁊ ea q̄ parata erant culture. iō nimirū ſi ſeruus ſaltuarius nō uenit ꝗa nō operat̉ circa culturā. ſecus ſi legaſſet ea q̄ parata erāt gratia fructuū ꝑcipiēdorum cum ſeruus ſaltua rius ſit paratus: ut melius ⁊ facilius p̄cipiat̉ fructus. ⁊ vide no. in. l. do mus: ⁊ in. l. ſūptus de le. i. ⁊ uide que dixi in. d.§. p̄dijs. Et no. Imo. in. d. .l. ſūptus. b Repeti. De h̓ poſt imo. aliqualiter tāgūt moderni in. l. domꝰ ī fi. d̓ le. i. ⁊ ſolet ēt tractari in. l. diuortio.§. īpēdia. p̄allegato. alex. Rerum amotarū. Rubrica. c r Erū amotarū. inſtitu. de oblig. Adde. l. p̄tor: ⁊ ibi Bar. sͣ. de eden d Et ipſa poſſit. ſꝫ dic ꝙ in materia huiꝰ tituli nō ſolū ꝓ rebꝰ amo tis ꝯpetit h̓ actio. ſꝫ ēt certi ꝯdictio. textus ē multū not. ī. l. ſi ꝯcubina.§. nō ſolū. jͣ. eo. qd̓ no. ⁊ d̓ iſta elemoſyna quā facit mulier de bonis mariti.