De libe. agno.gitur partum agnoſcere: niſi probet illum nonfilium. h. d. ¶ No. ex prin. huius.§. ꝙ nō facere proteſtationeꝫ ſeu denūciationē ꝯͣriā: uel nōmittere cuſtodes eſt quedaꝫ confeſſio: vt ibi cōfeſſio patris ⁊cͣ. ¶ Ex quo no. ꝙ ꝯfeſſio patrisnō facit plenam: ſed aliqualē probationem defiliatione. ¶ Oppo. sͣ. deproba. l. fi.§. fi. glo. dicit ibi ī ꝯfeſſiōe matris hic in patris. tu dic ꝙ necibi facit plenā probationem: ſed qualem qualēſic: vt hic. ¶ Oppo. C. de confeſ. l. i. Sol. ibi inconfeſſione que ſit in iudicio hic extra iudiciū:⁊ uide iſtam gl. que incipit magna ꝓbatio. Examinemus an cōfeſſio filiationis facta extra iudicium preiudicet. Breuiter tu habes tenere proueritateª in cōfeſſione extra ius de filiatione qn̄qꝫ quis confitet̉ principaliter ꝓpter ſe: ⁊ tunc reſtituit eum in quaſi poſſeſſione filiationis donecprobetur cōtrarium: ut hic: ⁊. l. fi. sͣ. de ꝓbatiōi.Quandoqꝫ extra iudicium aſſerit ſuū filium incidenter ꝓpter aliud: ⁊ tunc īdiſtīcte dicūt doc.ꝙ nil p̄iudicat: vt. l. ex his. C. de teſta. melius ꝓbat. l. epiſtola in pͥnci. sͣ. de pac. do. ponunt in. l.nō nudis. C. de proba. in iudicio vero faceret fideꝫ: vt. d. l. i. C. de cōfeſſis. Unū ego addo ꝙ ſialiꝗs incidēter ꝓpter aliud appellat aliquē filiūſiquidem eſt talis actus ꝗ non cōgruit niſi filiovt exheredatio vel emācipatio: ut. l. ꝗdam cumfiliū. jͣ. de verbo. ob. tūc cōſtituetur in quaſi poſſeſſione filiationis: ⁊ vltra doc. fateor ꝙ iſta nuda enūciatio nō p̄iudicat: niſi illud qd̓ vltra pōitur ꝓpter qd̓ nomino filiū ꝯuenit magis filio ꝙͣextraneo ⁊ tunc ꝯſtituit eum in quaſi poſſeſſiōefiliatiōis: ut ſi dico bene veniat filius meus quēuolo ut res meas tractet: ut. l. quidam in pͥnci..sͣ. de proba. dico aliud ꝙ quādo ꝗs tractat eūvt ſuū filium etiam ſi nulla uerba interueneruntponit eum in quaſi poſſeſſione filiatiōis: niſi cōtrarium ꝓbet̉: vt. l. i.§. i. jͣ. de qōni. ⁊ iſtud feci tibi notareᵇ ad hoc vt facias quando vis ꝓbare filiū: ut fiant duo articuli. vnus ꝙ talis eſt uel fuittalis filius. ſecūdus ꝙ ille qui dicitur pater eumhabuit tenuit ⁊ tractauit eum vt filium: ex hocenim preſumeretur filius: niſi probaretur cōtrarium: vt dixi. sͣ. ⁊cͣ.Idem iulianus.¶ Op. ad. ꝟ̓.ſiquis ex lōgo.sͣ. de his ꝗ ſunt ſui vel alie. iuris. l. filium. Sol.Azo in ſūma de alēdis libe. legit ꝙ hic nō ſit.§.nec. ver. ⁊ ſic ad precedētia cōtinuet̉: ⁊ ſic cōtrariū nō obſtat ſed cōcordat. alij dicunt ꝙ eſt.§.⁊ ob. ꝯtrariū. ſed rn̄de: ut in glo. quia naſcitur eifilius quo ad alimenta: ⁊ quo ad omnia donecprobetur contrarium. ¶ Ex.§. ſequēti.¶ Sicut reꝑit̉ actio preiudicialis cū pater dicitaliquē eē filiū: ⁊ econtra. eodē modo reꝑit̉ actiopreiudicialis quādo pr̄ negat filiū eſſe. ⁊ an alimenta debeant̉ filio: ſiue mater cōtēnat plautianum ſiue pater ſiue ambo.Ex his.No. ibi ceteꝝ recuſare poteritfiliū. ſigna ⁊ neſcio alibi. ad ꝗdſit dicā. jͣ. in.§. ꝗa plautia. ex quo hēs ꝙ ſic̄ reꝑitur actio p̄iudicialis ī rē ꝑ quā pr̄ dixit aliquē filiū ſuū: ⁊ filius aliquē ſuū pr̄em: vt īſti. de act.§.preiudiciales: ⁊ de rei ven. l. i. ita reꝑit̉ actio preiudicialis per quā pr̄ negat filiū ſuū eē: vt hͨ aꝑte dicit tex. ¶ Quero qn̄ mulier cōtēnit plautia.nū ⁊ filius petit alimenta: an oportet ꝙ ꝓbet ſeueꝝ filiū. Et gl. dicit hͦ ꝙ ſic: quā vide q̄ incipitſi plene ꝓbet ⁊cͣ. Cōtraria glo. ē in ꝟ. penā. sͣ. e..l. ⁊ incipit ſummatiꝫ ⁊cͣ. Tu dic ꝙ mulier qn̄qꝫꝯtēnit plautianū: ⁊ tūc nō dꝫ filius hr̄e alimēta:a Uodſenatuſcō.§.idē ꝑ ꝯͣriumꝓ ueritate:⁊ iſtā doctrinā ſeꝗt̉ pe. d̓anch. in. c. ſivnus d̓ ſen.excō. ⁊ d̓ materia habet̉ꝑ doc. in. c.trāſmiſſa. ꝗſil. ſint legi.⁊ ī. c. ꝑ tuasde ꝓba. ⁊ vide ꝑ moder.in. l. neqꝫ. C.d̓ teſt. ⁊ bar.in. l. filiū. dehis ꝗ ſūt ſui⁊ no. ī. c. michael. d̓ fi. p̄iby. ꝑ bal. in.l. neqꝫ natales: ⁊ ī. l. nōnudis de ꝓba. ⁊ oīno uide Cy. in. d..l. nō nudisAng. ī. l. vxorē. d̓ ma. teſ.Inno. in. c.trāſmiſſa. ꝗfilij ſint leg.ADDE melius ꝑ bald.ꝯſi. lviiij. li.iij. vbi dicitꝙ ſicut in. l.filiū diffinimus ⁊cͣ. eomō ſi paternoīat filiumdꝫ ītelligi d̓legitio ⁊ naturali ⁊ idēin teſte ꝗ deponit filiuꝫeſſe ⁊ nihilplus dic̄ ꝗadꝫ ītelligi d̓legitimo: ⁊naturali. ⁊ fiteſtis dicatſcio ꝓ certoꝙ eſt filiꝰ talis ꝑꝑ h̓. nōdicit̉ falſusꝗa dꝫ intelligi ẜꝫ humanā naturam.i. p̄ſūpt. vtlex prefumitvt. jͣ. d̓ edil.edicto. l. ſiuēditor refert ēt bal. ī.d. ꝯſi. ꝙ cūꝗdā ſapiensbononiēſisiuiſſet romā⁊ ſūmus pōtifex illi dixiſet ꝙ erat ſuus filius ꝗaeū conceꝑatdū erat ī ſtudio bononie⁊ ꝙ volebateū ꝓmoueread maximoſhonores ꝙille rn̄dit nōplaceat deomater meafuit vxor ⁊bona domina. papa rn̄dit d̓cede cūniſi vere ꝓbet ſe filiū: ut hic: ⁊ sͣ. e. l.§. ſed ſi maritus. ⁊.§. idē per cōtrariuꝫ. Quādoqꝫ marituscōtēnit plautianuꝫ: ⁊ mulier obſeruat: tūc filiusdebet habere alimēta: vt in glo. cōtraria huic niſi ꝓbet nō eſſe filium. Quādoqꝫ vterqꝫ obſeruauit: ⁊ tūc iſto caſu cā alimētorū debet ſūmatiꝫ cognoſci: ⁊ hec eſt glo. quā ſignaui pro cōtraria inpͥncipio tex. ibi quēadmodū ⁊cͣ. sͣ. e. l. ¶ Quartus caſus eſt quando vterqꝫ cōtempſit plautianum: ⁊ iſte caſus non eſt poſſibilis: qm̄ nunciatio dꝫ incipere a muliere: ut. sͣ. e. l. i.§. illud quoqꝫ: ⁊ ſi nunciatio debet incipere a muliere: ⁊ ſiccomtēpſit imputet̉ ſibi: vt. sͣ. eo.§. idem ꝑ contrariū. quādoqꝫ vterqꝫ obſeruauit: ⁊ tunc cauſaalimentorum debet ſūmatim cognoſci: ut. jͣ. e. l.ſiꝗs a liberis.§. ſi uel parens.¶ Ex.§. ſequenti.¶ An ſententia lata in cauſa filiationis preiudicet alijs ꝙͣ patri.PlaneSnīa lata in cā filiationis īterpatrē: ⁊ filiū facit fideꝫ quo adomnes. hoc dicit. ¶ Oppo. ⁊ videtur ꝙ hec ſententia nō preiudicat: niſi inter patreꝫ: ⁊ filiū: vtin aucͣ. qui. mo. na. ef. le.§. ſed ſi filium. vide gl.que op. ⁊ non ſol. ⁊ incipit ſic. vnde ⁊cͣ. ⁊ ibi ī.§.ſed ſi filium. So. ibi loquitur de illo actu qui reꝫde nouo in eē conſtituit. Cōſtat enim ꝙ ante nōerat legitimus: ſꝫ ꝑ illuꝫ actū efficiebatur legitimus. hic de actu qui preteritum aliquid fuiſſe d̓clarauit: vt. jͣ. l. proxi.§. fi. facit. sͣ. de ſta. ho. l. ingenuū. in hoc quādo ſentētia facit ius dic pleneper docto. C. ꝗbus res iudi. nō no. l. i. dixi in. l..i. de excep. rei iudi. ⁊ per Cy. C. ex qui. ca. in īteg. reſtitu. non eſt neceſ. l. i.¶ Ex. l. ſequēti.¶ Quod remedium ſit proditum per plautianū ⁊ per adrianuꝫ: ibi Uide. Et in quo differathec preiudicialis a rei vend. de qua in. l. j.§. perhanc. sͣ. de rei vendi. ibi. Quero. Et quare dicatur preiudicialis: ibi. Item retenta. Et an quispoſſit proponere duplicem actionem: ⁊ quādoprocedat libellꝰ incertus: ⁊ qualiter practiceturiſte.§. ibi. Nota. ⁊ ibi petet ergo. Et an ſit actiopreiudicialis que competat vxori petendo aliquem in maritum: ⁊ ecōtra: ibi. Reuoco. Et ancum filius naſcitur ſo. ma. mater teneatur denūciare ſocero: ibi. Quero. Caſum in quo inſtantia cepta non tranſit ad heredem vide: ibi. No.Et an pendente inquiſitione ſi ſuperueniat accuſatio d̓beat poni ſilētium inꝗſitiōi: ⁊ an iudexpoſſit ꝓcedere ꝯtra teſtē accuſatū de falſo cumaccuſator mortuuſ eſt: ibi. Et hoc. Et an hͨ actōꝯpetat alijs ꝙͣ his ꝗ cōtinguūt per pr̄iaꝫ ptātē:ibi. Uenio ad ultimum.Iue contra.Quia plautianum.¶ Iſte.§. ē ſolēnis: ⁊ ſubtilis: ⁊ ſingularis. hocdicit. Si partus naſcitur conſtante matrimo.nio: ⁊ eo ſoluto morte uiri auo ſuperſtite uel ſide hoc dubitetur: an ſit uxor preiudicialis in rēredditur: ⁊ non habet locum cum extraneis inpetitione hereditatis incidenter examinabiturde filiatione vel ad carbon̄. deuenitur: ⁊ hac inſtantia incepta cum patre ad heredem non tranſit. hoc dicit. Habet ſeptē rn̄ſa. ⁊ iō ſūmatio nōeſt multū ꝯgrua. ponā prīo caſū in termīs: ⁊ poſtea reaſſumā d̓clarādo. In pͥmo rn̄ſo iuriſcōſultus vnū p̄ſupponit.ſ. ꝙ ſenatuſcōſultū plautianuꝫ de quo dixi in prin. ti. vſqꝫ hūc hꝫ locū ī ꝑtudn̄o iſte credit legi. ⁊ deꝓba. filiationis vide eūdē bald. ꝯfi.xv. ī. iiij. col.ij. uolu. ⁊ decōfeſſiōe patris ſcā apd̓acta ſuper filiato. videeo. uolu. bal.ꝯſil. clxxxij.b ¶ Notareadde Bar.in. l. filiū. dehis q̄ ſūt ſui.⁊ Bal. in. l.neqꝫ. C. deteſta.c C.§. Plane. Circaiſtū.§. videdocto. in. c.cām. el. ij. ꝗfi. ſint leg. ⁊no. ꝑ imol.plene ī. l. ſe.pe. d̓ re iud.ꝑ gl. ⁊ doci.in. c. vlt. eo.titu.