Seite
De libe. agno. Mariti. Op. C. d̓ nup. l. patrē. So. vt in gl. ī.§. pena aūt. ibi ꝙ ma ritus dꝫ denunciare ⁊cͣ. Et ſic collige no. ẜm gl. ꝙ qui non improbat ꝓbat: ⁊ uide glo. q̄ incipit ꝗ nō ꝓbat ⁊cͣ. Sed ꝯtra illud oppo. de. l. quo tiēs.§. ij. jͣ. rem ra. ha. So. iſtud in odium eius ꝗ cōtēpſit ſenatuſconſul. qn̄ aūt quis dicat̉ impro bare ſi non probat: dixi in. l. ſi abſenti.§. fi. C. ſi cer. pe. ⁊ ibi tāgit Cy. no. ꝙ d̓nūciatio poſſet fie ri ꝑ ꝓcuratorē. Quero an reqͥrat̉ ſpāle man datu: ⁊ dic vt in gl. Quero d̓ qua pena hic lo ꝗtur. ſūt opi. ī gl. Sꝫ puto veꝝ ꝙ arbitrio iudiciſ vt. l. i.§. expillatores. jͣ. de effra. ⁊. l. ſanctio. jͣ. de pe. Quero an habeat neceſſe ſe probare filiū plene vel ſūmarie. Et glo. eſt hic ꝯtraria. jͣ. e. l.§. ex his: ⁊ ibi examinabo. Extra gl. q̄ro an hoc ſit verū indiſtincte ꝙ q̄libet ꝓteſtatio tollat pro teſtationem primam: ⁊ hic videt̉ ꝙ ſic: ⁊.jͣ. ꝙ vi aut clam. l. aut ꝗ aliter.§. ſi ꝗs cum denūciaſſet. In cōtrariū videtur ꝙ nō tollat: ſꝫ cōfirmat. vt in citato ꝗ rn̄det ſe nolle venire: ⁊ tunc eſt cō tumax vere: ut. l. fulciniꝰ.§. fi. jͣ. ex qui. ca. ī poſ. ea. ⁊ no. in. l. fi. sͣ. de in integ. reſti. Qn̄qꝫ denun tiatio ſit ad īducēduꝫ conſenſum tuum tacitum vel fictum: ⁊ tunc cōtraria proteſtatio tollit pri­mā: ⁊ eſt cāus hic ⁊ in. l. aut ꝗ aliter.§. ſi quis cū denunciaſſet. jͣ. quod vi aūt clā. Quādoqꝫ denū ciatio ſit ad aliū finē: utputa ad declarādū volū tatē meā vel ad cōſtituēdū quē in mora: ⁊ tūc pͥ ma per ꝯtrariā ꝓteſtationē nō tollit̉. īmo eēt ma gis ꝯtumax: ut no. sͣ. de in integ. reſti. l. fi. ⁊ de hͨ per Cy. in. l. i. in. v. qōne. C. de li. ꝯteſta. Que ro an denūciatio ꝓcuratori facta ꝯſtituat dn̄ꝫ in mora. Pe. tāgit hic cuius dicta refert Cy. C. in ꝗ. cau in integ. reſtit. non eſt neceſſe. l. in mino­rū in. ij. q. Dy. format illaꝫ qōnē in. l. de pupillo .§. nūciationē. jͣ. de ope. no. nun. ⁊ ibi diſtinguit ꝓut dicit glo. in. l. ꝓcu. in prin. sͣ. de ꝓcur. Do. ant. de piſis poſuit iſtā qōnē in repetitione quā fecit. d̓. l. ſiꝗs in pͥn. jͣ. de le. iij. ⁊ do. i0. an. poſuit in mercu. in. c. in generali. extra de reg. iur. li. vj. dixi in. d.§. nūciationē: ⁊ plene in. l. nō ſoluꝫ.§. fi. de ope. no. nū. in materia ꝓteſtationū. Ul timo gl. tua q̄ eſt hic dicit no. in ver. illud ꝙ nū­ciatio incipit a muliere: ꝗa melius ſcit factu: ⁊ te ne mēti. Et dicit dy. ꝙ ualet qn̄ defert̉ iuramen tū: ꝗa debet deferri ei ꝗ meliꝰ ſcit veritatē: ⁊ dic ut in. l. in bone fidei. C. de iureiur. ⁊. e. ti. l. gene­raliter: ⁊ sͣ. ti. i. l. marcellus. d̓claraui plene in. l. admonendi. sͣ. de iureiuran. Ex.§. ſequēti. Que pōt eē iuſta cā ꝙ mulier excuſet̉ ſi nō de nunciauit: ⁊ an dies diuortij cōputet̉ in hac dila tione: ⁊ quid in alijs caſibus. Sed ſi maritus. Si mulier cōtēnit ſe­natuſcōſultū plautianū p̄iudicat filio. niſi uere ꝓ bet ſe filiū. Fallit ſi erraret vel ex neceſſitate mu­lieris d̓nūciationē omiſiſſet. h. d. vſqꝫ ad.§. quē­admodum. Et diuidit̉ vſqꝫ ad. l. ſi ꝗs a liberis. Primo loꝗtur quādo mulier cōtēnit ſenatuſcō ſultū vſqꝫ ibi. quēadmodum ibi quādo nō ꝯtē­ſit mulier nec uir: vſqꝫ ad. l. qd̓ ſenatuſ. alias eſt .§. ibi loꝗtur quando maritus contēpſit: ⁊ non mulier nec uir vſqꝫ ad.§. plane ibi reddit ad ca­ſum quādo: nec uir nec mulier contēpſit ſenatuſ conſul. vſqꝫ ad. l. ſiue.§. quia plautiꝰ. ibi format aliqua dubia circa materiā vſqꝫ ad finem huius ꝑtis. Quero primo quot ⁊ qui ſunt hi cuſto­des gl. ponit: ⁊ incipit forte liberos ⁊cͣ. dic ut in glo. Quero ꝗd ſi maritus nō eſt contētus iſta pena ſꝫ vult oīno mittere cuſtodes dic ut in glo. Quero que pōt eē iuſta cā ꝓpter quā mulier excuſat̉ ſi nō denūciauit. reſpondet glo. ꝙ igno rabat ſe pregnātē: ⁊ hoc cōtingit: vt dicūt phyſi ci. Et roffre. refert ſuꝑ hͦ titulo ex multis ſignis que debent eſſe in mulieribus pregnantibus q̄ quandoqꝫ nō ſunt. Itē addit glo. ꝙ excuſat̉ ra­tione minoris etatis. quod no. facit. C. ſi aduer. delic. l. fi. Quero quis debet alere iſtum filiū interim. certe mater: vt dicit glo. que incipit cuꝫ probatur ⁊cͣ. Quero dicitur hic dies triginta computantur a die diuortij in.§. permittitur. di cit ꝙ triginta dies computantur poſt diuortiuꝫ vtrum ergo dies diuortij connumeretur. dicit Iaco. de are. ꝙ ſic ⁊ intelligetur de momento ad momētuꝫ: vt. l. i.§. biduū. ⁊.§. dies: ⁊ quod ibi no. jͣ. quādo ap. ſit. In alijs autē dilationibꝰ nunquid dies date dilationis computetur in di latiōe ſolet dici in. l. i. ſi quis ca. ⁊cͣ. extra de di­la. c. ſuper eo tangitur per Io. an. in. c. frequens extra de reſti. ſpo. lib. vj. ⁊ ī. c. pia extra de excep. lib.vj. Elegāter. No. iſtum tex. ꝙ ex eo ꝙ triginta dies ſtatuuntur nō habet locum ſenatuſconſultum in ea que pa rit infra. xxx. dies facit ꝙ ſi mulier non petijt cu­ratorē ventri nō imputetur ſibi ſi. jͣ. xxx. dies pe­perit: ⁊ ſic debet determinari..jͣ. ad tertul. l. iij.§. ſi mater verſi. quod ſi cū pregnans. Item ia. de are. inducit hunc text. ad. q. ꝙ ſi ſtatutum eſt in ciuitate ꝙ villa debet denunciare maleficium in fra certos dies ꝙ ſi alius īterim accuſauerit: vel iudex inquiſi erit villa excuſet̉ pro hoc eſt. l. edi­tio.§. ij. jͣ. de iure fiſci: ⁊ jͣ. ad tertul. l. iij.§. ſi ma­ter verſi. ſed ſi forte abſens. Ultimo dicit̉ hic ꝙ ſi mater contēnit ſenatuſconſultum nō pre­iudicat partui ſi probat ſe filium ⁊cͣ. Quero an hoc debeat probari verum breuiter glo. ſuꝑ .§. proximo. ꝙͣ recitare omiſi tenet ꝙ debet ve­re probari. Contrarium no. jͣ. l. proxi.§. ex his: ⁊ ibi dicam. Quēadmodū. Uxor ⁊ maritus obſeruāt ſenatuſ conſultum: lꝫ maritus partum nō agnoſceret. h. dicit. Quero quid ſi maritus mittit cuſtodi­re ſimpliciter gl. hic nō bene declarat: ⁊ vide eā que incipit repente neget ⁊cͣ. ibi ⁊ cuſtodes mi­ſit. reſpondeo ſufficit ꝑ tex. qui hic dicit maxime ⁊ sͣ. e. l.§. permittitur: ⁊ īnuit. sͣ. e. ver. pena au­tē. Induco ad. q. conduxiſti rōcinum ad uectu­ram: ⁊ ille qui locat roncinum tibi mittit famu­luꝫ: an excuſetur a cuſtodia. glo. format iſtā que ſtionem. sͣ. vſufruc. quēad. ca. l. penul. Ego ſum ſolitus dicere ꝙ ſi do tibi famulum: vt roncinuꝫ reducat ꝙ tunc negligentia famuli non excuſet te. ſed dolus ſuus te excuſaret: ut. l. ſi vt certo.§. .§. ſi me rogaueris sͣ. cōmo. ſed ſi do famulum: vt eum cuſtodiat: tunc diſtingue: vt. l. ſi vt certo .§. ſi a me petiſſeſ. sͣ. cōmo. Uod ſenatuſeon. Si ma ritus cōtēnit ſenatuſconſultum plautia­nuꝫ cogitur partum agnoſcere: niſi vere probet non filiū. Sed ſi mulier contēnit maritus nō co gitur: niſi ille probetur filius. h. d. Ex.§. ſequēti. Confeſſio eſt nō proteſtari: uel nō denuncia­re contrarium: ⁊ confeſſio patris facit aliqualem probationem de filiatione: ⁊ an cōfeſſio filiatio­nis extra iudicium probet. Idem per contrariū. Si maritus contēnit ſenatuſcōſul. plautianū co a Enatꝰ s.§. ele gāter. uilla excuſe tur dixit idē bar. in. l. ſo­roreꝫ. C. de his ꝗ. vt in­dig. ⁊ bar. ī .l. diuus. la .ij. de cuſto. reo. in. vlti. col. Et albe. de roſa. ī. ij. ꝑte ſtatuto­rū. q. lxiij. in cip. Itē q̄ro ſtatuto caue tur ꝙ ꝯſuleſ uillarū: ⁊ vi de bal. in. l. ſiꝗs hereſ d̓ inoſ. te. bal. in. d. l. ſoro­rem. limitat opi. bart. vt ibi ꝑ euꝫ. vi de et Bar. in. l. pe. jͣ. ad ſylleia.