Seite
De ventre inſpi. plures. sͣ. de arbi. ꝙ magis ſtatur dicto unius af firmantis ꝙͣ duobusª uel tribus negantibꝰ. hic eſt tex. et Ia. de are. ponit hic ⁊ Old. quandaꝫ diſtinctionem quam ibi dixi ut habes hic in li­bro meo. Quando autem teſtimonium creduli­tatis ſufficiat. uide Ia. de bel. in auc̄. de heredi. ⁊ fal.§. huic vobis: ⁊ poſuit poſt omnia contra­ria ⁊ bene. Item eſt arg. ad id de ꝑitis in arte ſua. Sed vide plene in Spe. in ti. de proba.§. fi. ꝟ. hoc quoqꝫ. Ex.§. ſequenti. An denegans rn̄dere poſitiōi habeatur pro confeſſo ⁊ cū ſapiens debet eligi conſultor ꝗs debet eligere an iudex vel pars. Et an interfi­ciēs deſcriptū ī libro bannitorū debeat puniri. Ex hoc reſcripto. Iſte tex. allegatur an poſitionibus de iure iſto ſit reſpondendum et ſolet allegari. l. offilius. jͣ. de le. iij. ſed mihi vi­detur ꝙ ſit caſus hic: quia interrogatur mulier an ſit pregnans ⁊ debet reſpondere ꝙ ſic: quia ſi negat tunc mittuntur obſtetrices. ſi confitea­tur exonerat partem a probatione. ſed vos ſcitis ꝙ. l. conſentaneum. dat tria remedia contra cō­tumacem ⁊ intento vnum ⁊ nihil mihi prodeſt: an poſſum aliud remedium intentare: et dico ꝙ caſus videtur hic ꝙ ſic: ibi dum dicit quid ergo ſi non ⁊c̄. In contrarium facit. l. ſatiſqꝫ. sͣ. de in ius vo. vide in. l. conſentaneum: vbi de hoc dixi. Item vlterius ex hac. l. no. aliud: an ille qui de­negat reſpondere habeatur pro cōfeſſo: ⁊ facit quod non ſed remedijs pretorijs cogitur reſpō dere. habes per Cy. in. l. ij.§. pe. C. de iur. caluꝫ. ⁊.jͣ. de confeſſ. l. certum: ⁊ extra de. confeſſ. ca. ij. li. vi. Item habes hic de bannoᵇ: ⁊ glo. facit mē tionem in. l. i. circa prin. jͣ. de requi. re. de iure ho dierno habes in aucͣ. item nulla communitas: ⁊ in ti. hic finitur. l. conradi. c. i. col. x. Ulteriꝰ iſta. l. facit debet aſſumi aliquis ſapiens quis de­bet eligere ſapientem vel iudex vel pars. Et in ver. ⁊ notandum. videtur ꝙ iudex. Dy. dicit ꝙ aliquibꝰ procedatur ſummarie ſimpliciter ⁊ de plano iure ſolēnitate nō ſeruata ꝙ abſqꝫ iuramēto valebit eorum dictum. alleg. Barto. jͣ. de do­na. l. ſi filius ⁊ in tractatu ad reprimendam ſuper uerbo uidebitur. ⁊ ro. ipſe comprobat per plura media. a Quam duobus. exemplum quando dicis eſt hic maritus ſic etiam ſi negatiue re feratur ẜm Imol. ꝑ iſtuꝫ tex. ⁊. l. ſi cuꝫ dotem.§. ſi maritus. ſol. matri. b Ex hoc reſcripto. de banno. ⁊ ad de que dixi ī rubri. de re­gu. iur̄. poſt Roma. ⁊ ad de glo. in. l. iij.§. quid er go. de ſuſpe. tu. ⁊ not. per bar. in. l. illici tas.§. veritaſ de offi. preſi­dis. c C.§. Denū ciari. ad ītelle ctum huius .§. vide bar to. in. l. in diē .jͣ. de aqua plu. arcen. et ſemper alle­gat̉ iſte text. ꝙ iudicium ⁊ citatio de­bet dirigi cō tra illuꝫ quē principaliter negocium tā git ⁊ non ad illum ad quē negociuꝫ ſpe ctat inconſe­quentiam. d̓ quo text. ad hoc facit fe­ſtum bal. ī ru bri. de ſucc. edict. vbi di­cit ꝙ ille de­bet citari in iudicio cuiuſ intereſt tāqͣꝫ pars de quo dicto facit fe ſtum do. car di. in ca. īter quattor. de maio. ⁊ obe. facit qd̓ voluit ideꝫ bal. in. l. ſi curatoris de iu re delibe. ⁊ in. l. nam ita diuus. de adop. ⁊ in. l. obſeruare.§. proficiſci. de offi. proconſu. dicit tamen bal. in. l. ab eo. quomodo ⁊ quando iudex. ꝙ ad ſubſtantiam iudici ſufficit citari illum ad quem dirigitur petitio. ſed quo ad extenſionem preiudicij non preiudicat illa ſciētia niſi fuerint cita ti illi quorum intereſt ⁊ dicit hanc fuiſſe doctrinam Inno. in. c. humilis de ma. ⁊ obe. Dico ꝙ hic eſt tex. ubi probatur ꝙ debet iudicium dirigi in illum ad quem principaliter negocium ſpectat ⁊ bal. ibi ex arrupto lo quitur. nam Inno. in. d. c. humilis dicit ꝙ in citatione requiri debēt om nes quos cauſa tangit. l. nam. ita diuus. de adop. l. in cauſe.§. cauſa co­gnita de mino. l. de uno quoqꝫ. de re iudi. l. ſi deferta. C. ſi ob publi. pēſi. ⁊ abſentibus non preiudicat. l. etiam.§. ueluti. de mino. poſt ea inno. re­ſert alios arg. eiuſdem tex. dicentes ꝙ non tenet quod factum ē ⁊ poteſt dici non tenere ſententiam latam: niſi per edictum ſolenniter euocentur .f. que ſen. ſi. ap. re. l. item cum ex eo. ſed bn̄ tꝫ etiam ſi non uocentur ſin gulariter. ſed non preiudicat eis qui non audierunt edictū. hec ſunt uer ba formalia Inno. ex ꝗbus apparet ꝙ refert op. duas. una ē ꝙ iudiciū te­neat alia ꝙ iudiciū ſit nullū poſtea eligit tertiā opi.ſ. ſnīaꝫ latā nō tenere: nin ꝑ edictū ſolēniter euocent̉. ſed bene tenet etiam ſi non uocentur ſin­ꝯulariter ꝙ ſententia ualeat ſed non preiudicat eis qui non audierūt edi ctum: ⁊ ita eundem Inno. refert do. car. in. d. c. humilis. in. ij. queſtione ⁊ nc̄ illud ad quod bal. allegat Inno. non fuit opi. Inno. ſed fuit opi. quo rudam. ſi ergo ſit facta citatio per edictum in genere iuxta no. per bart. in. l. fi. C. de iur. delibe. ⁊ quod habetur per ia. bu. ⁊ alios in auctē. ſi om­nes. C. ſi vt ſe ab heredi. abſti. valebit iudiciū. Iſtud tamē quod Inno. dicit ſufficere ꝙ citatur per edictū ⁊ nō ſingulariter poteſt limitari non procedere: ſcilicet quādo perſona que citat̉ eſſet certa ⁊ ſciret̉: quia tūc non ſufficit eā citare per edictū ⁊ in genere ſed requirit̉ ꝙ ſingulariter citetur ita uoluit ſing. In no. in. ca. cum in tua. qui ma. accuſ. poſſ. ⁊ ibi omnes ſequūtur. facit qu od uoluit Io. an. in capi. fi. de elec. in. vi. prete. partes: ſed ſi diſcordant tunc iudex eligat: vt. l. .ij.§. fi. jͣ. de admi. tu. ⁊. l. fi. C. de iudi. ⁊ in. l. ven ditione.§. fi. jͣ. de bo. auc̄. iudi. poſ. ⁊ Spe. in ti. de requi. conſi.§. i. ver. quid ſi exigitur. Que ro quid de poſitione. videtur idem per. l. iuſiu­ran.§. ſi de qualitate. sͣ. de iureiur. Ultimo in ducitur hec. l. cum glo. que incipit.ſ. ⁊c̄. in argu­mentum. aliquis eſt ſcriptus bannitus in libro cōmunis alius interfecit eum an excuſetur per formam ſtatuti. Certe ſic per iſtum ver. ceteruꝫ ⁊ per Dy. in. l. pe. jͣ. de adul. ⁊ ī dubio preſumi­tur ignorare vt hic Dy. dicit ⁊ probatur in ver. meminiſſe. jͣ. e. l. Meminiſſe. Iſtum.§. allegaui tibi ī. l. pretor. jͣ. vi bo. rap. ⁊ in. l. quemadmodū.§. fina. sͣ. ad. l. aqui. quod dictum eſt in vna lege non intelligitur repetituꝫ in alia. Si cui uentrem. Oppo. di citur hic ꝙ factum matris preiudicat filio. Contra immo videtur ꝙ factum matris filio preiudicare non debet: vt. l. i. C. de falẜ. Sol. in petitorio non pre iudicat: in poſſeſſorio ſic. Oppo. jͣ. ad car. l. iij.§. miſſum. So. vt ibi: ⁊. l. pe. eo. ti. Denunciari. Facit ad. qͦ. quam poſui in repetitione .§. cato. in. fi. l. ij. jͣ. de ꝟbo. ob. Ex.§. ſequenti. Omiſſio ſigni crucis ī īuentario an vitiet ⁊ q̄ dicitur leuis ſolennitas ⁊ que grauis ⁊ ꝯſuetu­do loci vbi res agi debet inſpiciat̉. Quod autem. Omiſſio modice ſolennitatis non vitiat. h. d. facit ad. q. quando omittitur ſignuꝫ crucisᵉ in inuentario quod non vitiat: quia eſt leuis ſolennitas: ſed que eſt leuis ſolēnitas: Et Old. dicit ꝙ leuis ſolennitas eſt cuius omiſſio nullum vel paruum preiudicium generat: vt hͨ: ⁊ illa dicit̉ grauis ſolēnitasᶠ q̄ omiſſa multū ob­ſtat perſone: vt. l. cum hi.§. pretor. sͣ. de tranſac. rea iſt ud dictum bald. in dicta. l. ab eo. intel ligitur quando principa is actus ſpectabat ad illum cōtra quem directa fuit petitio. Ita recte intu enti ſenſit baldus in dicta. l. ab eo. inquantū allegat Innocentiū ī dicto ca. humilis. vnde iudicium debet dirigi contra illum ad quem principa liter negocium tangit non in conſequentiam. facit ꝙ dixi poſt bartolum in. l. iij. in de­cima col. in apoſtilla ma­gna. circa fi­nem. de pig. ADDE vidē dum circa p̄ dicta bal. co­ſilio. xvj. iiij. vol. ⁊ ſcias ꝙ licꝫ ſtatutuꝫ dicat debere citari pro­priis nomi­nibus filios ⁊ heredes d̓­bitoris non aūt generali ter per pro­cura. ꝙ debꝫ intelligi vt ip̄i creditori ad cuius in­ſtantiam ci­tatio emana uit poſſibile eſt facta di­ligenti inqui ſitio. noticiā habere pro­priorum nō minium ipſo rum filioruꝫ ⁊ hereduꝫ ci tandoruꝫ. ali as autem cō ſtitutio arta ret ad impoſ ſibile nec hoc p̄ſumitur ꝙ ꝯſtitutio vo­luerit quem artare ad im poſſibile. l. ti cius de excu. tu. no. bal. in .l. i. C. vn̄ vi. ⁊ vxo. ſo. ſer­uabitur ius commune ꝙ vbi incerti ſunt ſufficiat generalis ci­tatio ſi ſunt certi ſpecia. lis vt no. Barto. in extrauaganti ad reprimendam in verbo per edictuꝫ ⁊ in iuribus allegatis in apoſtilla cpra: quibus adde caſum ſingulariter terminantē hoc in. c. fi. de elec. et allegatum nō ad hoc. ſcias ēt ꝙ licet er ratum eſſet in citandi modo ſeu forma a iure traditis nihilominus ſi is cuius intereſt noticiam habuit citatio. per quam non legitime citabatur tamen ita ligatur quemadmodum ſi fuiſſet legitime citatus. caſus eſt in cle. cām de ellect. ⁊ licet alias ſententia non preiudicet non citato pre­iudicat hoc caſu illi qui habuit noticiam licet legitime citatus non fue­rit ita tenet Ro. conſilio. ccccx. Que autem diligentia requiratur quan­do aliquis eſt citandus ad domū ⁊ an ille qui eſt in comitatu ciuitatis dicatur abeſſe a ciuitate vt excuſetur ſaciens citare ſi citari debebat per­ſonaliter vide Ro. conſilio. ccccliiii. ⁊ an ſi in cita. requiratur certa ſolē­nitas an ommiſſio ſolennitatis vitiet citationē ſi in cauſa poteſt procedi ſummarie. et ſi nuncius referat ſe omnia feciſſe preſumatur ſeruata for­ma. ⁊ an preſumenda ſit commiſſio iudicis de cita. ꝓ validitate actus vi de eundem Ro. conſilio. ccccxcvii. ⁊ formam quomodo abſens ſit citā­dus ſiue ſit de ciuitate ſiue non vide per bal. conſilio. ccclv. primo vol. d Ad queſtionem. Et iſtum.§. pro ſing. allegat bal. in rubrica de ſuc edic. et vide que dixi poſt bar. in. l. ſi quis inſtituatur.§. item ſi condi. de heredi. inſtitu. e.§. Quod autem. ſignum crucis. Uide bar. in. l. ſecunda. de vul. ⁊ pu pil. ⁊ que ibi dixi. ſ Grauis ſolēnitas. Et que dicatur leuis ſolēnitas. Uide Bal. in. l. hac conſultiſſima. in prin. C. qui teſta. fa. poſ vbi dicit ꝙ eſt illa que non ē fun data in aliqua vrgenti ratione vel vtilitate. quod tene menti. ⁊ adde qd̓ no. bar. in. l. fi.§. cum igitur. in fi. C. de iure delibe. ⁊ in. l. i.§. ſi plures. in .iiij. queſtione. de exercito. ⁊ conditio appoſita a lege nunqͣꝫ intelligitur ꝯtinere leuē ſolēnitatē bal. in auc̄. matri. ⁊ auie. C. qn̄ mu. tu. of. fung. po teſt. ang. in. l. i. de libe. ⁊ poſth. bar. in. l. i. de vulga. ⁊ pu. in. iiij. qōne ad fi. .ii. effectus. vide bar. in. l. licitatio. jͣ. de publi. f iiij