Seite
Si ventris noīe mulier in poſ. Item no. ꝙ in eo quod eſt gerendum debet inſpici conſuetudo loci vbi ſit. facit ad. q. teſta­menti: ꝙ locus vbi ſit debet inſpici: vt. l. ij. C. qui te. fa. poſ. ⁊. l. ij. quēadmodū teſt. aperi. Dictuꝫ. Mulier propter im­peritiam excuſatur. h. dicit. Oppo. jͣ. ti. ij. l. i. ⁊. l. iij.§. cauſe .jͣ. ad carbo. Sol. glo. Not. ꝙ factum matris filio non preiudicat in petitorio. in poſſeſſorio ſic. Quero quod ſit iſtud edictum ad exem­plum carbo. et due expoſitiones ſunt in glo. et quelibet bona et dic ut in ea et ſcd̓am tꝫ Dy. Ui uentri. Legitur duobꝰ modis. Ad ſecū­dum modum quādo ſubſtitutus pupil lariter oppo. quia ſua nō intereſt: vt. sͣ. l. ꝓxi. ſcꝫ ꝙ eius non intereſt pꝫ quia ſi non naſcitur non ſuccedit ergo ſua non intereſt propter tacitam vulgarē: ⁊ vide glo. que incipit directa vſqꝫ ad finē. Et ſic vides ꝙ ſubſtitutus ſuccedit per ta­citam vulgarem: ſed hoc eſt verum quando ha­beret coheredem inſtitutum: quia ſine heredita tis aditione non valet tacita vulgaris: vt. l. quid ſi filius. jͣ. de cap. ⁊ hoc non examino hic. glo. eſt in. l. lex cornelia. jͣ. de vul. ⁊ pu. ſub. ⁊ Cy. in. l. p̄­cibus: ⁊ guil. de cu. in trac. de vul. ⁊ pu. dicā ī. d. .l. lex cornelia. Sa quo. Fideicommiſſarius vniuerſalis cū con­ditio deficit propter natiuitateꝫ poſthu mi admittit̉ ad cuſtodiendū ꝑtum. h. d. Si ventris nomine mulier in poſſeſſionē miſ­ſa ſit. Rubrica. Continuat Dy. iſtam rubricā ad preceden­tem: quia ſeruatis ſolennitatibus que ponunt̉ .sͣ. ti. i. mulier mittitur in poſſeſſionē cauſa ven­tris: vt. l. i.§. ſi venter: ⁊ per totum. jͣ. de ven. in poſſ. mit. ſed quia quandoqꝫ ad alium dolo ma lo tranſitur: ideo ponitur hic hec rubrica. Oc edicto. ᵇ Primo commen­dat edictum ⁊ eius rationem ponit. Secundo ponit menteꝫ edicti. Ter tio exponit edictum vſqꝫ ad fi. ſecū­da ibi. iccirco. tertia ibi. intereſt autem. Op. jͣ. .e. l.§. intereſt. Glo. exponit hic prede.i. iniuſte acquiſitionis re ipſa. Extra glo. op. nōne ſubue nitur alio modo etiam ꝙͣ per iſtud edictum: ſcili cet per petitionem hereditatis vel per rei uendi cationem. Sol. illa remedia non ſufficiebant in omni caſu: quia poteſt eſſe ꝙ poſſeſſio eſt penes eum cum titulo: ⁊ petitio hereditatis nō datur contra titulo poſſidenteꝫ: ut. l. regulariter. sͣ. de peti. here. Item non per rei vendicationem: ꝗa non veniunt ea de quibus non eſt dn̄s: vt. sͣ. de peti. here. l. ⁊ non tantum. ideo pretor iſtud edi ctum de neceſſitate poſuit. Iccirco. Iſta ſecunda pars ſubdiui­ditur in quattuor. primo dic̄ actionem dari cōtra mulierem. ſecundo in pr̄eꝫ. tertio dicit ad quid detur contra eos quarto di­cit dari in extraneum: ⁊ hoc eſt mens edicti. ſecū da ibi. non ſolū. tertia ibi. actionem. quarta ibi. neceſſario. Oppo. ad primum reſponſum ꝙ debeat dari conditio ex. l. non actio in factum: ut. l. i. sͣ. de condi. ex. l. Solu. ibi ex. l. ciuili hic ex edicto pretoris ut in glo. Oppo. ⁊ videtur ꝙ pro poſſeſſione iſta actio non datur in muliereꝫ quia heres habet actionem in eum in quem eſt a Ui ven tri. vid̓ ad ꝗd allegat bart. iſtam. l. in. l. i. ī. x. col. d̓ vul ga. ⁊ pup. l̓ Si ven­tris nomine mu. in poſſ. miſ. ſit. Ru. b Oc edi cto. ſed an in iſta bonoruꝫ poſſeſſiōe re­quiratur de­cretum iudi cis bal. ꝙ ſic in. l. fin. ⁊ ibi vide. C. qui admit. poſt nico. de ma­tha. ibi ita. ēt tꝫ ibi pau. de ca. ⁊ fran. ti­gri. in. l. i. eo. ti. Item an iſta bonoruꝫ poſſeſſlo du­ret anno et nunquid ho die ſit ſubla­ta. vide ibi ⁊ vide bald. et ibi dixi in. l. fi. C. vnde le git. trāſlata poſſeſſio. So. ut. sͣ. proximo dixi. ⁊ jͣ. in .§. intereſt. Ultimo oppo. quia erat prouiſuꝫ per. l. pretor. in prīci. ⁊.§. eſt autem. jͣ. d̓ bo. aucͣ. iu. poſ. In veritate dubito. ſed poſſumus dicere ꝙ illud edictum habet locuꝫ in creditore miſſo in poſſeſſionem hic in muliere miſſa in poſſeſſio nem nomine uentris. ſed iſta ſolutio facit me du bitare ⁊ illud edictum generaliter loquitur quā­do quis eſt miſſus in poſſeſſionem: ⁊. l. i. ex qui. cau. in poſ. ea. loquitur etiaꝫ de muliere miſſa no mine ventris. poſſumus enim dicere ꝙ illud tā­ꝙͣ generale habeat locum: ⁊ iſtud etiam ſpecia­liter in hoc caſu: ⁊ ideo vnum per aliud non tol litur. Ex.§. ſequenti. Quod ſit īterdictū per qd̓ heres poteſt expel lere poſſeſſorem. ⁊ an contra eum in quē trāſla­ta eſt poſſeſſio dolo poſſit fieri executio ſenten­tie late contra principalem. Neceſſario. Uidi ꝙ actio datur ꝯͣ mulierem ⁊ cōtra pa­trem in eo quod intereſt. Quero quid de ex­traneo miſſo in poſſeſſionem. Reſpondet iuriſ­conſultus ꝙ de hoc pretor neceſſario fecit edi­ctum vt dicit in littera. Quero quid vult di­cere non pretoria poteſtate uel manu miniſtro­rum. Quidam dicunt ꝙ ponitur pro eodem. Alij dicunt ꝙ pretoria poteſtas eſt vna pars ma nus: miniſtrorum alia. ſcilicet per miniſtros pre­torum vel miniſtros ipſiuſmet agētis. ⁊ vide iſtā glo. que incipit miniſter ⁊cͣ. Ad hanc lect. ſic declaratam oppo. ꝙ hic dicit tex. ꝙ non poteſt manu militari. contra. l. ſi quis miſſus..jͣ. ne vis fi at ei. Glo. dat duas ſolutiones. una eſt ꝙ manu militari detur expulſo. hic domino ſeu heredi d̓­negetur. Et quid vult dicere expulſo. dic ei qui ante erat miſſus vel mitti iuſſus auctoritate iudi cis. ſed dn̄o vel heredi qui tunc miſſus non erat vel nullum ius haberet denegatur manus mili­taris ſed dꝫ dari libellus: ⁊ iſta eſt bona ſo. Scd̓a ſo. eſt ꝙ ibi loquitur in poſſeſſore malefidei. hic ī poſſeſſore bonefidei. Eſt ne uera iſta ſolutio: Certe ſic quia illa haberet locum in eo qui reſi­ſtit bonafide. ſed quantum ad hanc. l. non ha­bet locum: quia hec lex habet locuꝫ in eo qui bo na fide reſiſtit vel dolo ſi res ſit apud eum: ut. jͣ. eo. l. dolo. Secundo oppo. ꝙ heres poſſit ex­pellere iſtum poſſeſſorem ſua auctoritate. nam mulier miſſa in poſſeſſionem non poſſidet ſꝫ de tinet: ⁊ ſic apparet ꝙ heres poſſidet. extraneus ergo miſſus in poſſeſſionem facit violentiaꝫ he­redi. ergo heres poteſt eum expellere ſua aucto ritate: ut. l. quēadmodum. in prin. sͣ. ad. l. acꝗ. ⁊ .l. i.§. cum vi. ⁊. l. iij.§. cum ergo. de vi ⁊ vi ar. ⁊. l. ſi vicem.§. qui ad ianuā. quod vi aut clam. male ergo dr̄ hic ꝙ nō poteſt ꝑ ſe vl̓ ꝑ ſuos miniſtros ꝓut exponitur per miniſtros agentis. Glo. vult ſoluere ⁊ dicit ꝯcedo ꝙ verus heres poſſidet et lꝫ ille intromittitur ī poſſeſſionē tn̄ propter hoc nō poteſt illum expellere. Sed ſi poneres ꝙ ille tenens vellet expellere heredem ⁊ nō admitte­re tunc heres poſſet repellere per viꝫ ⁊ vide iſtā glo. que incipit ꝙ eodem ⁊cͣ. ibi velut prius ⁊c̄. ⁊ ibi dum dicit nō pretoria ⁊cͣ. ibi pretoris offi­cio. Item ibi ciuiliter large accipe vt cōprehen­dat edictum pretoris mortui: et ex iſtis contrari is apparet ꝙ ille qui poſſidet ciuiliter ⁊ naturali ter ⁊ alius ſoluendo detinet iniuſte non a ſe poſ­fidente ſꝫ ab alio poſſidens. tūc ſua auctoritate non pōtᶜ expellere: ſꝫ dꝫ expellere interdicto vti poſſidetis vt hic. ⁊. l. hic aūt.§. fi. in fi. jͣ. ex quibꝰ c C.§. Neceſ ſario. nō pōt Et ſic no. ꝙ poſſidens ci uiliter ⁊ na­turaliter nō poteſt expel­lere deiicien tem ſua pro­prīa auctori­tate. adde in­no. in. c. inter quattuor. de mai. ⁊ obed. ⁊ quod not. in. l. fi. C. ſi ꝑ vim vel alio modo. ⁊ in. l. fi. aliaſpe. C. de bo. vac. li. .x. ⁊ ī. l. facul tas. C. de iu­re fiſ. eo. li. et in. l. ob mari torum. C. ne vxor pro ma rito. ⁊ in. l. a diuo pio.§. ſi ſuper rebus de re iudi. et in. l. nullº.§. qui. ex cau. maio. ⁊ not. bal. etiam in .l. ſi deſerta. .C. ſi propter pu. penſi. et bal. in. l. cer­ta forma. C. vt in poſ. le. ⁊ ibi tenet ꝯͣ bar. hic ꝑ gl. ordinariam ī .l. i.§. interdi cto. jͣ. vti poſ ſidetis: ⁊ vi­de quod no. bal. ī. l. fi. C. de popu. act. ⁊ in. l. pe. ī pͥn ci. de nō nu. pecu. ſed cuꝫ bar. tꝫ bal. in .l. i. ad fi. C. de execu. rei iudi. per ro. in. l. peregre .§. fi. ad fi. d̓ acqui. poſ.