Seite
Si uentris noīe mu. in poſſ. cau. in poſſefſ. ea. poſſumus etiam intelligere ꝙ hic heres nunquā fuit in poſſeſſ. ut dixi in ſolu­tione precedentis contrarij. Uenio ad ſequē tem glo. magnam ⁊ quero quod ſit illud inter­dictum per quod heres poteſt expellere poſſeſ­ſorem. glo. reſpondet quattuor modis. primo ꝙ ſit interdictum uti poſſidetis. ſecundo ꝙ ſit interdictum vnde ui. tertio ꝙ ſit interdictu hoc eſt actio in factuꝫ deſcendēs ex hoc edicto. qͣrto ꝙ ſit interdictum ne uis fiat ei. uirtus eorum de pendet ex precedentibus lec. Si eniꝫ ponimus ꝙ heres ante poſſideat poteſt procedere ſecun dum quod dicitur de interdicto uti poſſidetis ⁊ unde ui. ſi dicimus ꝙ heres non poſſidebat ꝓ­cedit ſequens expoſitio. Tamen ut clarius iſta liqueāt op. ad pͥmaꝫ heres nō poſſidet an̄qͣ adi piſcat̉ poſſeſſionem: ut. l. cū hęres de acqui. poſ ſeſ. ⁊cͣ. Item adipiſci nō poteſt poſſeſſionem do nec eſt dubium an partus naſcatur: ut. l. cuꝫ qui dam.§. quod dicitur. jͣ. de acqui. here. ⁊. jͣ. ti. i. l. .i. in fi. Quero ergo cum nō poſſideat ante īmo impoſſibile erat euꝫ poſſediſſe poteſt hebere in­terdictuꝫ uti poſſidetis. certe nō uideo ſo. Roſ. in libellis ſuis ſuper hoc edicto ponit ꝙ heres primo adiuerat hereditatem: ⁊ poſtea mulier di xit ſe pregnanteꝫ. ⁊ ſic no. ꝙ dubium ſuperueni­ens nō tollit aditioneꝫ iam factā: lꝫ impediat fa ciēdā. Idē tꝫ glo. in. l. cū falſum. jͣ. de acꝗ. here. Dy. ſoluit aliter ꝙ hic īterueniebāt illa tria pro pter que nō impedit̉ adtio lꝫ mulier dicat ſe p̄­gnātē.ſ. ꝙ ſic erat opi. vulgi: ⁊ ꝙ nō erat p̄gnās ⁊ in ueritate ip̄e heres ſic credebat: ut. d. l. cum quidam.§. qd̓ dicit̉. Secūdo op. ꝙ mulier lꝫ nō poſſideat mittēdo aliū priuat illuꝫ poſſeſſiōe ut. l. peregre.§. quibus. ⁊. l. iij.§. ꝙ ſi ſeruus. de acqui. poſ. ⁊. C. de acqui. poſ. l. fi. cuꝫ ergo heres nō poſſideat nō habet locū interdictum uti poſ ſidetis. Roſ. fatetur oppoſituꝫ: unde ad hoc vt habeat locum interdictū uti poſſidetis oꝫ te po nere ꝙ mulier exp̄ſſe egit: ut nō trāfferret niſi de tētatiōem quā ipſa habebat. Dy. uero dicit meli us ꝙ mulier per īmiſſiōem tertij nō priuat here­dem poſſeſſiōe: ꝗa nō pōt tranſferre plus ꝙͣ ha beat. Ad cōtraria rn̄deo ꝙ loquūtur in colono per quē dn̄s poſſidet. vnde cū animus dn̄i quie­ſcit in illa poſſeſſiōe coloni merito trāſferendo ī aliū priuat dn̄m. hic loꝗtur in muliere per quaꝫ heres nō poſſidet ⁊ nil allegat Dy. ⁊ dico ꝙ iſtd̓ eſt veruꝫ ⁊ glo. eſt in. l. i. in fi. sͣ. vſufru. quēadmo dum ca. ⁊.jͣ. de vi ⁊ vi arma. l. iij.§. vn̄ vi. ⁊ iſtud tene menti. Tertio op. ẜm iſtam expoſitioneꝫ dicitur ꝙ dat̉ interdictuꝫ vn̄ vi. cōtra. aut heres poſſidet ⁊ non habet interdictū vn̄ vi. vt. d. l. iij. .§. vn̄ vi. de vi ⁊ vi ar. aut dicis ꝙ heres deſinat poſſidere ⁊ diceres tūc cōtra ea que ſupra dicta ſunt. Rn̄. fateor ꝙ heres nō amiſit poſſeſſioneꝫ per īmiſſioneꝫ factā de illo: vt. sͣ. ſꝫ poſtꝙͣ heres acceſſit ad poſſeſſionem ⁊ ille īmiſſus eum non admiſit ⁊ in illo actu paſſus eſt vim: vt. l. clā poſ­ſidere.§. fi. cum. l. ſe. de acꝗ. poſſ. ⁊ ſic oportet te ponere volendo tenere ꝙ detur interdictuꝫ vn­de vi. Uenio ad tertiū exemplū ẜꝫ quod glo. dicit ꝙ īterdictū iſtud intelligit̉.i. actio in factū ex hoc edicto. iſtud exemplū tenet Ia. de ra. qd̓ mihi placet: ꝗa. l. debet intelligi in dubio ꝙ loqͣ­tur de actione de qua loquitur in ti. in quo ſitua ta eſt: vt. l. imꝑator. sͣ. de in diem adiec. ⁊ not. in .l. fi. in pͥn. sͣ. de condi. inde. ⁊ iſta lec. ē uera ⁊ ne ceſſaria ponēdo ꝙ heres ante nō poſſidebat: vt .sͣ. dixi. pōt etiā neceſſaria eſſe iſta opi. Alio mo do pone ꝙ partus eſt natus ex uentre: ille qui pͥ mo adiuerat eſt excluſus per partū qualiter ſub ueniatur huic natō ꝯtra poſſeſſorē. Certe ꝑ nul lū interdictū niſi per iſtud. ⁊ de hoc ſentit Roſ. in ſuis libellis ſuper hoc ti. Uenio ad quartū prout loquitur in interdicto ne uis fiat ei. lꝫ glo. circa hoc multa dicat. tamē hoc interdictum nō pōt habere locū: quia ꝯpetit ei qui eſt miſſus vl̓ mitti iuſſus auctoritate iudicis. ſed heres nō eſt humōi. ergo ⁊cͣ. ut. l. ſi quis miſſus. jͣ. ne uis fi. ei. Alij dicūt ꝙ mulieri cōpetit interdictū ne vis fiat ei. ⁊ mulier fuit iuſſa mitti in poſſeſſiōem no­mine uētris: ſed nō placet: ꝗa aut ille tertius in­greſſus eſt volūtate mulieris ⁊ mulier nō pōt cō queri: aut cōtra eius uolūtatē: ⁊ tunc mulier ha­beret cōtra euꝫ auxiliū manꝰ militaris: ut. l. ſi ꝗs miſſū.jͣ. ne uis fi. ei qd̓ hic negatur. unde iſta qͣr­ta expoſitio nō ꝓcedit. tenerē ergo tertiā expoſi tiōem tanꝙͣ magis utilē ⁊ magis cōgruam legi. Ultimo ſcias ꝙ do. Cy. in. l. i. C. d̓ ali. iu. mu. cau. fac. tꝫ ꝙª cōtra eū in quē trāſlata ē poſſeſſio dolo pōt fieri executio ſentētie late cōtra princi palē. alle. C. ut in poſſ. lega. l. certa eſt forma. qd̓ dictuꝫ eſt cōtra iſtū tex. facit inſti. de act.§. iteꝫ ſi quid in fraudē. qd̓ plene declara: ut dixi in repe titiōe. l. iiij. C. de pigno. Intereſt. Quero anᵇ a muliere poſſit heres petere poſſeſſiōem ⁊ fructus. Et iſte tex. facit ꝙ nō: ꝗa ſolum tenetur ad id qd̓ eſt vltra. puto ꝙ totuꝫ poſſit peti: ut. l. pretor.§. preterea. jͣ. de bo. auc̄. iudi. poſ. ſucce­dit enim iſta actio que dat̉ cōtra muliereꝫ in to­tū in locum actionis que datur cōtra eam ſi poſ ſideret. ideo durat ꝑpetuo: ut. jͣ. ꝓxīo.§. ⁊ ſi ali­ud diceres oportet te dicere ꝙ eſſet annalis: vt dicam. jͣ. ti. i. l. i.§. hanc aūt. ⁊ ibi probabo. Hec actio. Oppo. ꝙ ſit annalis: ut .jͣ. ti. i. l. i.§. hanc autem Solue ut ibi dicam. Olo facit. No. dicit glo. dif ferentiaꝫ inter euꝫ qui tradidit ⁊ eum qui perdidit: ut. l. fi. C. de acqui. poſſeſ. Oppo. ⁊ uidetur ꝙ mu lieri non imputetur ſi alius occupat poſſeſſio­nem: ut. l. ſi finita.§. ſi quis damni. jͣ. de dam. infec. ⁊. l. p̄tor.§. preſtat aūt. de bonis auc̄. iudi. poſſ. Sol. illud uerū ſi dolo fecerat uel ibi in cre ditore miſſo in poſſeſſionem. hic in muliere miſ ſa nomine uentris que plus debet cuſtodiri. pri ma placet. Sed ⁊ patris. Uer. eſt ⁊ ideo legitur duobus modis. Primo ut verſi. preter ſūptus determi net ſequentia. ſecundo ꝙ determinet preceden tia. in tex. ibi ab eo qui eſt in poſſeſſione. alij ha­bent ab ea que in poteſtate. ⁊ iſta eſt cōmunis lit tera. Oppo. ad primum. C. de euic. l. i. gl. nō ſoluit. dicut ibi actio de euictione non fuit nata propter principale: ideo non durat pro expen­ſis. hic fuit nata ꝓpter principale: ideo pro expē ſis durat. Quero ī quibus ſumptibus loqui tur hic. Dicunt quidam ꝙ hic loquitur pro ex­penſis factis in litigando contra illum miſſum hoc tenendo procedit prima lectu. ⁊ tunc iſte expenſe ueniunt iure actionis: ut. l. iij.§. ex qui­bus. sͣ. de alimen. iu. mu. cauſa fac. ⁊ jͣ. quod fal. tu. aucͣ. l. nouiſſime. ⁊. jͣ. de leg. iij. l. iij.§. ſi rem. Alij dicunt ꝙ hic loquitur de expenſis factis in litigando contra mulierem: ⁊ tunc procedit ſe­cunda lectu. ꝙ determīet precedentia: ⁊ tunc iſte expēſe veniunt officio iudicis. Cum eniꝫ expi ret actio principalis expirabit officium iudicis Tenet ꝙd adde bar. in .l. ſi quis miſ ſum.§. videa mus de dan. infec. b.§. ītereſt qͥro an. Add̓ Bar. in. d.§. videamus. al lega. in.§. p̄­cedenti.