Seite
Quēad. teſta. ape. dicij: ſed non tāti: vt qꝛ eſt queſtio de aliquo nu­mero pecuniario de quo ꝗd fiat pōt reponi in pͥ ſtinū ſtatuꝫ: ⁊ tūc ſufficit probatio publice fame ⁊ per alias ꝓbationes: vel alias preſumptiones idoneas: vt qꝛ cōſanguinei fecerūt luctū ⁊ euꝫ ꝓ mortuo habebant: ut. l. ij. C. de condi. īde. ⁊. l. fi na. de here. īſti. ⁊. l. ſed ⁊ ſi de ſua. sͣ. ti. i. ⁊ ibi no. puto ēt ꝙ ſicut in alijs caſibꝰ in ꝗbus dꝫ probari aliꝗd nō eē vel nō reperiri ad ꝓbationem huiuſ ex officio iudicis dꝫ fieri diſcuſſio ⁊ diligens inꝗ ſitio: vt. l. magis.§. ne poſſiꝫ de re. eo. C. de pig. aucͣ. hoc ſi debitor ⁊. liij. de his que in frau. cre. ita hoc pōt peti a iudice: vt mittat nuncios ⁊ di­ligēter inquirat vtrum ille ſit viuus vel mortuus ar. l. hoc iure. de ver. ob. l. cū ꝗdaꝫ.§. fi. cū. l. ſe. jͣ. de le. ij. Quedaꝫ ſunt modici p̄iudicij: ⁊ tunc ſuf ficit ꝓbatio ꝑ vnū teſtē vel aliā leuē preſumptio nem: vt hic. Tertio hēs ex illa glo. ꝙ contra illas ꝓbationes factas per tales p̄ſumptiones ſi quis vult admitti ad ꝓbandū cōtra admittitur. Quero vtrū aliquo caſu notarius teneat̉ pu­blicare teſtm̄ viuo teſtatore. Dico ꝙ ſicª ad peti­tionē teſtatoris ipſius: vt. l. oīuꝫ. C. de teſta. non ad petitionē hr̄dis vel legatarij: vt hic. ⁊ ꝑ doct. in. l. i. C. e. ti. Ultimo dr̄ hic in tex. inſpiciat et ſigillet notarius: ꝑ quod hēs ꝙ ille ꝗ exemplat aliqd̓ inſtr̄m ⁊ in exēplo apponit ſignū ſuū. ꝑ qd̓ dicit Iac. de ra. ꝙ exemplū facit plenā fidem cō tra exēplantem quaſi cōfiteatur ſic eē in auctēti­co: vt hic. ⁊ ſic nō pōt ꝯuēiri: vt hic. ⁊. l. gn̄aliter .C. de nō nu. pec. etiā facit fidē exēpluꝫ ꝯͣ euꝫ qui dat exempluꝫ: vt. l. ſi ꝗs ex argētarijs.§. pe. sͣ. de edē. ⁊ ꝑ doc. in aucͣ. ſi ꝗs in aliquo. C. de eden. Ex.§. ſequenti. An ſi heres petat copiā teſtamenti a notario teneat̉ dare cum die ⁊ conſule. Diem. Inſpectio ⁊ deſcriptio tabularū ſit ſine die ⁊ conſule. h. d. Op po. sͣ. de eden. l. pretor. vbi rōnes reddunt̉ cum die ⁊ cōſule. Glo. ſol. dic ut in ea. Queroᵇ ꝗd ſi heres petat copiā a notario teſtamēti vtruꝫ de beat ſibi dare cū die ⁊ conſule. Glo. in. l. i. C. eo. expreſſe dicit ꝙ nō. hic glo. īnuit cōtrariū in ſolu tione ꝯͣrij. ſi eniꝫ me mandāte teſtamentū eēt cō fectuꝫ: pōt peti cū die ⁊ cōſule ſicut rōnes: vt hic glo. īnuit. ſed teſtm̄ fuit cōfectū defuncti manda to. ergo heredi dꝫ edi cum die ⁊ cōſule. vn̄ Iac. de are. ⁊ Cy. cū eo referūt in. d. l. i. ꝙ hoc dꝫ ītel­ligi qn̄ petit̉ edi ab alio nō a notario. nā ſi a no­tario ſemꝑ dꝫ edi cuꝫ die ⁊ conſule ſiue petat̉ ab herede ſiue a legatario ꝗ quantū ad ſuū legatuꝫ dr̄ heres: vt. l. ad tp̄s. jͣ. de vſuc. mihi vr̄ ꝙ īdiſtī cte a quocūqꝫ petat̉ teſtamentū inſpici ⁊ deſcri­bi ad hoc vt videat̉ an eius interſit: dꝫ hoc fieri ſine die ⁊ conſule. hic eſt tex. hic poſtꝙͣ aūt appa ruerit māifeſte ꝙ intereſt alicuiꝰ. vel qꝛ heres vl̓ legatarius: tūc dꝫ edi cum die ⁊ ꝯſule a notario. Ita intelligo dictum Ia. de are. que editio here di fiat in totū: legatario dabitur particula ad eū pertinēs.ſ. legatum ⁊ inſtitutio heredis: vt. l. ar­gentarius.§. edi. sͣ. de eden. ⁊ per doc in. l. fi. C. de preci. īpe. offe. ⁊ in. c. contingit. extra de fide ī ſtru. quod aūt dico ꝙ ſufficit legatario ꝓducere particulam teſtamenti: nō ideꝫ dico ſi ꝗs produ ceret particulā ſtatuti. id enim nō ꝓbat: ut. l. inci uile de legi. quod plene examino. jͣ. de oper. no. nun. ſuꝑ rubrica. idē dico ꝙ ſi quis vellet redar­guere de falſo circa diem ⁊ conſulem poſſet pete re ſibi edi cuꝫ die ⁊ conſule: ⁊ edi ab alio ꝙͣ a no tario ⁊ a ſuo aduerſario. vt. l. i.§. editiones. de eden. a Dico ꝙ ſic. An teſtm̄ debeat pu­blicari viuo teſtatore. vi de bal. in. l. ij in fi. C. de te ſta. b Diē. que ro. Adde an ge. in. l. i.§. edere. d̓ edē. ⁊ bal. ī. l. pe. hic alle. ⁊ ad de bar. ī. l. au geriꝰ.§. edi. .ff. de eden. cū cōcor. ibi poſitis. Utrum. Ex cauſa datur terminꝰ ad ex hibendum tab. h. d. Si quis. Hoc edictū cōpetit ꝯfitenti ꝯͣ negantē interdictū ⁊ here di vendicatio cōpetit. h. d. cū. l. ſequē. Ex. l. ſequenti. Quis erit ordo cū mittitur ad teſtes aſſigna­tores abſentes. Um ab initio. Primo loquitur qn̄ oēs teſtes ſunt preſentes in eodem territorio. Secundo qn̄ quidā ſunt preſentes ⁊ quidā abſentes. Tertio qn̄ oēs abſentes. ſecun­da ibi: in. l. ſed ſi maior. tertia in. l. ſed ſiquis. ꝟ. ⁊ ſi forte. Et in his. ll. tractatur quale dꝫ eſſe offi ciū iudicis ī aperiendo tabulas poſtꝙͣ liquet ꝙ aperiri debent. ⁊ hoc ſit pro ſūmario. Op. nā hec. l. cum ab initio: dicit teſtes cogendos veni­re cui cōtradicit. l. ſed ſi quis ſol. primū loquitur qn̄ ſunt in eodē territorio. ſcd̓ꝫ qn̄ in alio territo­rio. vel dic ꝙ etiā quādo ſunt in eodē territorio nō ſunt cogēdi venire: ſi nō poſſūt ſine magno ī cōmodo: vt in ciuitatibus que habēt territoria multum diſtantia: ⁊ ſi poſſunt ſine magno incō modo: tunc cogunt̉: vt hic. Op. ꝙ etiā offici um iudicis ſit dānoſum: vt. l. poſt legatum.§. is vero. de his qui. vt indig. Sol. dicit glo. ᶜ ꝙ hec iniquitas tollerat̉ quādoqꝫ. ſed ibi admixta eſt aliqua culpa. hic ſecꝰ. Quero vtruꝫ iſti ſigna­tores debēt iurare. Glo. dicit ꝙ ſic: ſicut teſtes qui examinant̉: vt. l. iuſiuranduꝫ. C. de teſtibus. Quero quādoᵇ mittit̉ ad abſentes quis erit ordo. Rn̄. ſiquidē ſunt in ſuo territorio debꝫ iu dex mittere notariū vel officialem ad recipiēdū iuramentū. ⁊ dicam in. l. ad egregias. sͣ. de iure­iuran. ⁊. C. de ep̄i. ⁊ cle. aucͣ. ſed iudex. Si autem in alterius territorio ſunt: cōmittat̉ iudici alteri territorij ꝙ recipiat iuramētū ⁊ dicta: ⁊ ꝙ ſibi re mittat. ipſe enim iudex principalis cāe dꝫ publi­care: nō ille cui cōmittitur. ita tenet glo. ſed pro batur in. l. iudices. ⁊ aucͣ. apud eloquentiſſimuꝫ. .C. de fide inſtru. Et aduertendū eſt ꝙ conſiliū eſt ꝙ iudex cōmittet articulos diſtinctos ⁊ inter rogatoria ẜm que teſtes interrogant̉: vt in. c. pre ſentium. extra de teſta. lib. vj. Upillares. Tabule pupi. nō aperiunt̉ vi uo pup. niſi ex cauſa. h. d. cum. l. ſe. Di­cit tex. nō patiet̉. cauſa poteſt eſſe que dicitur in .l. ſequē. Si in duobus. Dicit tex. ſi aꝑ te ſunt ⁊ ſic pro alio aperiēdo nō cōpetit hoc edictuꝫ niſi ex cau­ſa ſi in alio diceret aliter ſcriptū: vt. l. ſemproniꝰ. jͣ. de leg. ij. Quero notarius dicit ſe rogatum de teſtamēto: ſed dicit ꝙ teſtator ſibi īpoſuit ꝙ nō deberet oſtendere alicui an pōt cogi: vt oſtē­dat. ⁊ quid iuris ſit cogitabitis. Si ſui natura. Quod natura fa cit non eget mini ſterio iudicis. hoc dicit. Si tabule. Quero qualiter ſubueni atur. Rn̄. contra corrum pentē vel ſupprimentem per act. l. acquil. vl̓ per acti. furti. vel per ac. falſi. vt. l. in. l. acquil. ſi dele­tum. ad. l. acquil. ⁊. l. qui tab. ⁊. l. quidā tabulaꝝ .jͣ. de fur. ⁊. l. paulus. jͣ. de fal. cōtra heredē etiaꝫ ſuccurritur: ſi poſſet per teſtes probari. Si ꝗs omiſſa cā teſtī ab inteſtato vel alio mo do poſſideat hereditatem. ℟ica. c c Um ab initio. dicit glo. vi­de bar. i. l. iij .§. ſi ꝓcu. qd̓ quiſqꝫ iur. d Quero qn̄. Quando iudex mittit in aliqͦ loco ad examinā­dū teſtes ⁊c̄. ⁊ ad gloſam hic vide que no. bal. in. l. hac cōſultiſſi ma.§. ſiquis aūt. C. d̓ teſ. lꝫ hāc gl. nō alleget. ⁊ vi­de no. in. d. l. iudices. ꝗd in crīalibus dixi pꝰ bar. in. d. l. gene­raliter.§. fi. C. de re. cre. ⁊ vide no. in .c. ſignifica­ſti. de oſ. or­di. Siquis omiſ. cauſa. teſta. Rub.