Seite
Quēad. teſta. ape. tum apparet cancellatum cum interlineaturis ⁊ raſuris: quia nihilominus poteſt petiª quod publicetur uel quod notarius reddat in publi­cam formam. pro hoc. sͣ. l. proxi. in fin. tamen d̓ bet notarius publicare cum omnibus interline aturis ⁊ raſuris ⁊ mentionem de eis facere: ut ſic non plus faciat de fide exemplum quam ori ginale. modo licet publicatum remaneat ſuſpe ctum: ut. sͣ. l. prox. in fin. facit quod not. per In nocen. in. c. quoniā ꝯͣ falſaꝫ. de proba. Que­ro ſi primum teſtamentum eſt reuocatum per ſecundum: an poſſet peti publicatio. videbitis in.§. proxi. Ex.§. ſequenti. Notarius cogitur publicare primum teſta­mentum licet reuocatum ⁊ non poteſt illud la­cerare ad petitionem teſtatoris ⁊ licet teſtator. cancellet tamen debet dare copiam. Si plura. No. ſecundum vltimam lectu. quod notariusᵇ co­gitur publicare teſtamentum primum quāquā teſtator idreuocauerit per ſecundum. intereſt enim noſtra habere illud forte: quia volo ſecū­dum redarguere de falſo uel de nullitate ⁊ ſimi lia. ⁊ per hoc dixi ſemel cuidam notario interro ganti me quod ad petitionem teſtatoris nō po terat nec debebat teſtamentuꝫ dilacerare: ita ꝙ omnino non reperiretur: ſed ſi teſtator uult cā­cellet. licet enim ſic reuocatur adhuc notarius tenetur facere copiam: ut hic. Ex.§. ſequenti. Qualiter ſufficit probatio mortis per famaꝫ aliquibus caſibus. Et in aliquibus requirit ꝓ­bationem veram. Et in aliquibus ſufficit pro­batio de qua in aucͣ. hodie. C. d̓ repu. Et in ali­quibus ſufficit probatio per vnum teſtē. Et an notarius aliquo caſu teneatur publicare teſta­mentuꝫ viuo teſtatore. Et exemplans aliqd̓ te­ſtamentum appōit ſigillum ſuum ⁊ probat. Si dubitetur. Si dubitatur de vita teſtatoris te a Teſtamentum. poteſt peti. Quod intellige: vt no. bar. in. l. diuus.§. idem ſenatus. ⁊ quod ibi dixi de fal­b Si plura. Not. quod licet notarius fecerit primo teſtamentum quā quam teſtator id reuocauerit per ſeruum: tamen non debet notariꝰ ad petitionem teſtatoris primum dilacerare: immo dixit Io. an. in. c. acce pimꝰ de fi. inſtru. quod ſi quis lace. rat inſtrum̄ tum produ­ctum in iu­dicio quod quantuꝫ ad contenta in inſtrumen­to ſtatur iu­ramento eiꝰ qui preten­dit intereſſe ⁊ ad queſtio nem Bart. bene facit. l. qui tabula­rum. ff. de fur. vbi tex. no. ⁊ ſubdit Io. an. in. d. .c. accepim quod in. q. predicta pe na eſt arbi­traria. adde quod not. moder. in. l. ſi quis id ꝙ .§. i. de iuriſ dict. om. iu. ⁊ bal. in. l. i. de fide īſtru men. ⁊ dixi ī .l. ſi de poſ. ſeſſione. C. de proba. vt de ad bar. hͦ not. ī. l. acta de pena iu­dicis. ⁊cͣ. ADDE de lacerante in ſtrumentuꝫ productum qualiter de beat puniri et an iudex delegatus il la cauſa poſ­ſit lacerantē inſtrumen­tum punire pe. de anch. conſi. clxxij. c Si dubi tetur. probe tur mortuꝰ. Quomodo probetur ali quem eſſe mortuum. vide no. barto. in. l. quotiens. C. de naufrag. lib. xi. ⁊ do. an. ī .c. in preſentia. de proba. Bald. in. l. conuenticulam. de ep̄iſ. ⁊ cle. in. vl. colum. ⁊ barto. in tractatu de teſte. in. iiij. charta. vbi plene gl. in. c. quo niam frequenter.§. ſinautem: vt lit. non conteſta. que tenet quod per fa mam ⁊ vide omnino Cy. ⁊ barto. in. l. ſiquidem. ſolu. matri. qui tenet ꝙ de morte de longinquo loco vel antiqui temporis ſufficit probare per ſamam. cui autem incunbat onus probandi mortuum eſſe vel viuū vi­de Barto. in. d. l. ſiquidem. ⁊ adde quod heres producendo inſtrumen tum antiquum eoipſo dicitur facere fidem quo ad remedium. l. fi. C. d̓ edic. di. ſecundum Barto. ſingu. ibi in verſi. quero vtrum ſubſtitutio ⁊ qualiter mors probetur. vide Guil. de cu. in. l. cum debitoris in princ. .C. de iudic. ⁊ vide do. abba. in. c. in preſentia. de ſponſa. ⁊ bar. in. l. gene ro. ⁊ in. l. fin. de his ꝗbꝰ no. infa. ⁊ io. an. poſt ſpe. in tit. de not. cri.§. fa ma. circa mediū. AD hanc apoſtilā vide bal. cōſi. xxxiiij. ⁊. cccciiij i. vo. d Tunc requiritur. Et ideo vidi dubitari ex forma ſtatuti cōmuuiter per italiam: ⁊ de iure cōmuni illa demum ſententia poteſt executiōi mā dari que non reperitur ſuſpenſa per appellationem ſed in rem iudicatā trāſiuit. l. ſi cauſa cognita. de tranſa. l. ij. C. de vſur. rei iudica. c. quod ad cōſultationem. de re. iudi. c. veniens. de iureiuran. pone lata fuit quedā ſententia quod cauſa appellationis fuit deſerta ⁊ ab hac ſentētia fuit ap pellatum. demum iudex appellationis confirmat hanc ſententiaꝫ ſuper deſertione latam ſi ⁊ inquantum ſtilus illius curie non ſit in contrariuꝫ ſtamentum non apperiatur: niſi cauſa cognita. hoc dicit. Oppo. quilibet preſumitur viuere vſqꝫ ad centum annos: niſi probetur mortuꝰᵉ: vt. l. fin. C. de ſacro. ſan. eccle. Quomodo ergo heres probat eum viuere. Dicit gl. hic probat eum mortuum per vnum teſtem uel aliam pre ſumptionem quod ſufficit ad hoc edictū. Tria habes ex hac glo. Primo quando preſumitur viuere vſqꝫ ad centum annos: poſtea preſumi­tur mortuus. hoc tenet Guil. in. l. ab hoſtibus. in princi. sͣ. ex quibus ca. ma. Sed quero ſi volo probare eum ex hoc edicto qui erūt teſte­qui probent quod ipſe excederet modo etateꝫ centum annoruꝫ. Reſpondeo probabitur per aſpectum corporis quod ſufficit non ſolum in iudic. ſed etiam in teſte ſecundum doctrinam quam dedi in. l. de etate. sͣ. de mino. Secun do habes ex hac glo. quod probare quem mo tuum ſufficit per famam quantum ad hoc edi ctum. q. d. alias non. alibi glo. videtur velle qd̓ ſufficiat probatio per famaꝫ: ut. l. ſed ſi de ſua .sͣ. tit. i. ⁊. l. ſiquidem. C. ſo. mat. ⁊ ibi per docto res. Aduerte quem eſſe mortuum eſt negati ua ⁊ priuatiua: merito eſt difficilis probatio: ut .l. actor. C. de proba. Aduertendum tamen eſt quod quando requirit̉ probatio mortis cir­ca ea que ſunt maximi preiudicij: ut quando al­quis accuſatur de homicidio: tunc morſ debet probari vere: ut. l. inde neratius. in. fin. ⁊. l. ſeq. ad. l. acquil. quia probant per eos qui viderūt eum mortuum tetigerunt eum frigidum nō ha bentem pulſuꝫ. vel ſi dicit ſimpliciter vidi eū hē re oīa ſigna mortui cuꝫ illa ſigna ſunt notoria: nec habemus vocabula magis expreſſa: vel vi di eum ſepeliri: ut. l. i. de religi. uel vidi eum exa minari: ut. l. ita vulneratus. in prin. ad. l. acquil. vel vidi decapitari ⁊ ſimilia que de neceſſitate mortem concludunt. Quedam ſunt que non ſunt tanti preiudicij ſed magni: vt puta fama vel ſtatus alicuius: tunc requiritur probatio que ponitur in autenti. hodie. C. de repu. eſſet enim magna infamia ſi mulier viuente viro nu beret. non enim poſſet in priſtinum ſtatum re poni. Quedam eſt res ſimiliter magni preiu­circa curſum fatalium: quod ſi ſtilus haberet ſe in contrarium tūc vte nunciauit bene appellatum: queritur cui incumbat onus probandi. q­ctum ſtilum ⁊ cum quilibet debeat probare id quod eſt fundamentur intentionis ſue ſiue conſiſtat in affirmati. ſiue in negatiuis. iuxta. l. ei. o ⁊. l. in exceptionibus. ff. de proba. ⁊. l. in illa. iuncta. l. hoc iure. ⁊ ipi loro bar. de ver. oblig. ⁊. l. ſi quis conſor tium. C. de fabri. lib. xi. .2. l. magis puto.§. ne paſſiꝫ. de re bus eorum. ⁊ quod no. in. l. fi vero. .§. qui pro rei qualita. te. ff. qui ſa­tiſda. cog. vnde vide­tur dicen­dum quod ille pro quo lata fuit ſen tentia habe at neceſſe ꝓ bare quod ſtilus curie nō eſt in cō­trarium: ꝗa ſententia fu it ſcripta ſb̓ conditione ſi ſtilus cu­rie nō ſe ha­beat in con­trarium cō­firmo ſentē tiaꝫ lataꝫ ſu per deſer­tōne que cō tinebat qua lit̓ cauſa ap­pellationis fuit deſerta ſi ⁊ inquan­tuꝫ ſtilus cu rie ⁊cͣ. iſta. n. ſententia cō ditōalis ſeu ſcriptura cō ditiōalis an tequam eiuſ conditio fit in iudicio li quidata nō poteſt habe re aliquam iuriſdictio­nem anteqͣꝫ ille qui vti­tur dcā ſer ptura condi tione eam li quidauerit probādo ve ritatem conditionis: etiam ſi conditio ſit neceſſaria. ſcilicet probādo ꝙ fius non ſit in contrarium. ⁊ ſic oportet probari per modos traditōe per doc. in. d. l. in illa. ⁊ probatur in. d. l. hoc iure. cum ibi not. per bart. de verbo. obliga. dum tractat quomodo probetur negatiua. ſcilicet im peratorem in italiam non veniſſe ante calendas maias. vide ibi. ⁊ viue bald. in. l. ſiquidem. C. de except. vbi etiam dicit quod inſtrumentuꝫ cō dicti. ante liquidationem conditi. non habet execu. paratam. ita eliani vult bald. in. l. cum in teſtamento. in fi. C. de teſta. manu. pro hoc etiam allego tex. in. l. ita ſtipu. ver. quod ſi ab initio. iuncto ver. nunc autēmi ver. declarat. de verbo. obli. de illa conditione ſi titium in tali loco non ſiſterem. ⁊ ibi inno. declarat ange. ⁊ moder. ⁊ Bald. in. l. ceſſus. cuee fi. prin. de arbi. dum allegat. l. iij.§. ſi ad diem. ff. de re. mili. ad idem ſa cit quod no. barto. hic dum dicit quod ad probandum aliquid non ent vel non reperiri debet fieri per iudicem diligens īquiſitio vel duſcumo per nuncios. d.§. ne paſſim. ⁊. l. cum quidam.§. fi. cum. l. ſe. de ſega. ir­.d. l. hec iure. ⁊ auten. hoc ſi debitor. de pign̄. ita etiam in caſu nomo n ſufficit allegare ſtilum incontrarium non eſſe ſed etiam probari deber ar. eius quod dicit hic barto. ⁊ in. d. l. in illa. ⁊ bal. in. l. is poteſt: de at a­here. ⁊ in. l. cum mulier. ſolu. matri. ⁊ cano. in. c. ſuper his de accurpe ang. in repe. l. ſi vacantia. in. v. col. C. de bo. va. li. x. vbi ſimiliter dicūt ꝙ negatiua talem non eſſe in ciuitate debet ꝓrobari per diſcuſſionem ⁊ e­plorationem per. tex. ī. d. l. hoc iure.