Seite
Si quis omiſ. cā teſt. I quis pecuniam. Si inſtitu­tus omittit in fraudē: vt ad alium vadat poſ­ſidens ſolus tenet̉: ſed pecunia accepta tenetur vterqꝫ .h. d. No. primo ꝙ iuriſcō. īnuit ꝙ ex hoc edicto te neatur ille qui omittit: vt veniat ad ſubſtitutū vel legiti muꝫ: ſed intelligo hoc ꝑ extenſionem: vt dixi. sͣ. e. l. i. Secundo not. ꝙ ex hoc edicto inducit̉ actio vtilisˡ .ſ. ex teſtō: vt hic. ita no. sͣ. e. l. ꝓxi. ꝓbatur. jͣ. e. l. ſi nō ſo lus in prin. ſed Io. in arbore vocauit hāc actionē in fa­ctum. ponit ergo circulū de acti. in factū ex edicto ſi ꝗs omiſ. cā teſt. ⁊ in hoc videtur concor. Roſ. in libellis in acti. ſuper edicto. poſſumus cōcordare: vt in caſu exp̄ſ ſo ī edicto.ſ. qn̄ quis omittit: vt ipſe poſſideat habet lo cum actio in factū que oritur ex edicto qn̄ nomen actio nis nō exprimit̉: vt. l. fi. sͣ. de eo per quē factū eſt: in caſi bus in quibꝰ extendit̉ per iuriſcōſultos vocet̉ actio vti­lis ex teſtō: modici tn̄ eſt effectꝰ hec diſputatio. Op­.sͣ. e. l. licet. Sol. iſta ẜm illā vt poſſeſſor prius ꝯueniat̉ ꝙͣ ille qui omiſit accepta pecunia. Op. exͣ glo. qꝛ ille ꝗ omittit: vt uadat ad ſubſtitutū vr̄ facere ex voluntate defuncti: ergo nō incidit in edictū: vt. l. i.§. ſi ꝓponat̉. sͣ. e. Sol. vt ibi dicā. jͣ. e. l. iuli. Op. jͣ. e. l. ſi non ſolus. §. fi. no. etiam in. l. ſi ꝗs omiſſa. licet quidā ꝯͣ: vt not. ī. l. .i. C. e. Quero an ſit neceſſe ꝙ ille qui poſſidet ꝑtici pauerit fraudem. Dico ꝙ ſic: vt. l. qꝛ aūt.§. ſi patronuſ ⁊. l. ſi mater.§. fi. jͣ. e. ⁊. C. e. l. i. ⁊ no. j. e. l. ſi quis omiſſa. licet quidā cōtra: vt no. in. l. fi. eo. ti. Quāquam. Quicūqꝫ ꝓcurat: ut omittat̉ ex teſtō iſta actiōe tenet̉. h. d. Quero vtrū ille qui ꝓcurauit teneat̉ etiā ſi nihil ad eū ꝑuenit. Glo. dicit ꝙ ſic vide eā. contra illā op. qꝛ nō tenet̉ qui omittit gratis: vt. sͣ. l. ꝓxi. ⁊ ideo dꝫ ītelligi ꝙ legatarius erat de illis qui veniūt ab inteſt. ⁊ bona ꝑue nerunt ad eū: alias tenerent̉ illi ad quos bona deuene runt ẜm Ia. de are. quod plꝫ. ſolū enim tenetur ex hoc edicto ille qui hoc ꝓcurat facturus ſibi aliꝗd lucriᵇ: vt .l. i.§. nō querimus. sͣ. e. Si quis. Uenditor hereditatis tenet̉ qua­ſi poſſidēs nō quaſi dolo deſinens poſſidere. h. d. nō tenet̉ tn̄ hͦ edicto ſꝫ actōe ordinaria: qꝛ adiuit: vt. l. ij. C. de hr̄. inſti: al̓s de here. vel acti. ven. Xcuſatus. Si aliꝗs eſt grauatus in legitīa hꝫ cāꝫ iuſtā omit tēdi. h. d. hodie iſta nō eēt iuſta excuſatio: qꝛ de debita portione ſubducit̉ oē grauamen cū patrono: vt inſti. de ſuc. lib.§. ſꝫ nr̄a quā libertis. ⁊. C. de inof. teſt. l. qm̄ in prioribus. no. in. l. ꝓxi.§. ſi patronus. Ex. l. ſequenti. Teſtator relinquendo fideicōmiſſuꝫ ab īteſtato nō videt̉ teſtator concedere facultatē omittēdi ex teſtō. iō ſi ſit cl̓a ꝙ valleat iure teſtamēti vel codicilloꝝ ⁊ heres allegat ab īteſtato īcidit in hoc edictuꝫ. Et illa verba ſi nō valet ⁊cͣ. equipolēt illis verbis ſi legata nō debētur ex teſtamento debeantur ab inteſtato. Uia autem. Non videt̉ ꝑmiſſuꝫ īſtituto: vt adeat ab inteſtato ex eo ꝙ aliqua fideicōmiſſa ab inteſta to ſubintelligunt̉ relicta: ⁊ ſi fecerit in edictuꝫ īcidit: vt tn̄ prius relicta in teſtō ſoluantur: ſed ſi teſtator hoc ex preſſe ꝑmiſerit nō incidit ī edictū: vt oīa legata tribuā­tur. h. d. Primo ponit. q. ſecūdo rn̄det ad illā ponen do dictum iul. tertio dictū iul. declarat. et ex eo colligit vnū no. quarto format vnam. q. nouā: ⁊ rn̄det ad aliaꝫ ſcd̓a ibi iul. tertia ibi ordo. quarta ibi ꝗd enim. No­ta ꝙ relinquēdo fideicōmiſſuꝫ ab inteſtato nō videtur teſtator cōcedere facultatem omittēdi ex teſtō niſi hoc teſtator expreſſe ⁊ noīatim cōceſſerit: ita dixit text.ᵈ hic Et pro hoc vr̄ dicendū ſalua meliori deliberatione ꝙ ī .l. fi. C. de codi. vbi teſtator dicit ꝙ valeat iure teſtī vel codici. ⁊ heres hꝫ elec. ꝙ ſi heres eligat ab inteſtato cū as I ꝗſpe cuniaꝫ actio vtilis. Qua actōne agēt hoc ca­ſu legatarij. vide Bal. ⁊ ſal. in. l. fi. C. eo. b Quāquā aliꝗd lucri. Adde bal. in l. ij. ī. iij. col. C. eo. c Si ꝗs. et facit ad no. ꝑ Bar. in. l. qꝛ poterat. ad trebel. u q Uīa āt tex. hic adde bal. in rub. C. eo. t Hoc edi­ctū gl. repro bat. vid̓ bar. ibi in prin. poſſit ex teſtō incidit in hoc edictū: niſi expreſſe ꝑmiſe­rit teſtator. Not. et ꝙ qn̄ legata debētur ex hoc edi cto locus eſt falci. vt hic ⁊. l. ij. C. e. ⁊. l. i.§. ad eos. jͣ. ad .l. fal. cum ſi. Tertio no. ꝙ illa verba ſi nō valet iure teſtī valeat iure codicil. equipollēt illis verbis ſi legata nō debentur ex teſtō debeant̉ ab inteſtato: vt hic ī glo ſuper verbo fuerūt relicta. ⁊. l. ex teſtō. C. de fideicō di­cam in. l. i. jͣ. de cōdi. Op. de. l. i.§. ſi proponat̉. sͣ. eo Sol. quādo dat eundē ſubſtitutum. videt̉ permittere. ut omittat ex inſtitutione: qꝛ vtroqꝫ caſu decedit teſte­tus: ſecus quādo relinquit fideicōmiſſa ab inteſtato: ꝙ nō videtur eligere viam ad impugnandum ſua iudicia vt. l. iij. sͣ. de mili. teſta. Iaco. de are. Non ſimpliciter. Qui omittit dolo tenet̉ hoc edicto ſi poſſidet: ſecus ſi ex iuſta cauſa. h. d. Quero q̄ ſunt iuſte cauſe omittendi hereditatē. Iuriſcō. hic exprimit duas.ſ. ſi teſtator expreſſe permiſerit. Item ſi bona ꝑti nent ad alium. poſtes ponit clauſulam per generaleꝫ ſi alias eſt iuſta cauſa. Alia cauſa eſt ſi eſſet grauatus ī de bita portione ẜm iſta tꝑa: vt. l. excuſatus. sͣ. eo. ⁊. jͣ. ꝓxi. .§. Alia iuſta cauſa eſt ſi in ſua falcidia eēt grauatꝰ ꝙͣuiſ heres extraneus: vt. l. cum pater.§. ticio. jͣ. de lega. ij. ſꝫ hodie forte ſi quis omitteret ex iuſta cauſa non poſſet ſuccedere ab inteſtato. ſed deueniret hereditas ad per ſonas nominatas in corpore de hereditate ⁊ falci.§. ſi uero nō expreſſuꝫ. dixi in. l. i. in prin. sͣ. e. Alia cauſa ē ſi grauaretur hereditas impuberis ꝓpter debita teſta toris: ut. l. iulia. in prin. sͣ. titu. ij. Nota differentiam inter bona vacantia ⁊ hereditateꝫ: quod dic: ut. sͣ. ti. ij. ſuper rubri. Si patronus. Licet patronꝰ iuſtā cām omittēdi habeat tenetur ex hoc edicto ſi ꝑticipat fraudem cū herede omittēte. h. d. No. tex. ꝙ poſſeſſor nō tenet̉ niſi ꝑticipauerit fraudē. cetera dic ut in glo. ⁊ qd̓ dixi. sͣ. e. l. excuſatus. Hoc edictum. Qui omittit cōtra tab ⁊ adit ab inteſtato tene tur hoc edicto. h. d. Quero ⁊ reuoco in dubium qd̓ eſt exemplum noſtri.§. Io. ponit caſum in filio in pote ſtate preterito qui poteſt dicere nullū ⁊ venire per ꝯtra tab. ſed glo. reprobat hoc per. l. is qui in poteſtate. ⁊. l. ſi duo. jͣ. de leg. ij. vbi ſuuſ preteritus licet veniat per cō tra tab. nulli preſtat legata. ſed ipſi reſpōdent ꝙ hic fi lius cōmiſit in fraudē ꝓpter quam fraudē tenetur: qꝛ nō placet Iac. de are. nam nō pōt videri feciſſe in frau dem. Nam ſi adijſſet nō teneret̉. vnde alio modo legit in filio preterito emancipato qui omiſit ꝯtra tab. ⁊ ad­uit ab inteſtato. Glo. reprobatᵉ: qꝛ filius emācipatꝰ de iure ciuili ab inteſtato nō pōt ſuccedere nec etiam de iu re pretorito per vnde liberi: donec eſt locus bono. poſ ſeſſori contra tab. vt. l. i. jͣ. ſi tab. teſt. nulle ex. Dy. ⁊ Ia de are. dicunt ꝙ hec lect. eſt veriſſima: qꝛ nō poteſt ha­bere locum unde libe. donec ſperatur contra tabū. qꝛ̓ eſt verum niſi contra tabulas prius repudietur: ita fuit hic. Alij ponunt exemplum in ſuo inſtituto qui habet contra tabū. beneficio pretoris. alias preteri. hec lect. eſt in ſe vera. tamen non congruit littere: qꝛ tunc tene­retur ad preſtanda legata omnibꝰ: ut in glo. dicit̉. tene ergo precedētem lec. Sed tūc op. ſi filius emancips tus repudiat cōtra tab. ergo ſuccedit inſtitutus: vt. l. q diu. sͣ. ti. ij. Sol. intellige ꝙ inſtitutus repudiauit voles facere gratiaꝫ exheredato ⁊ fraudem participauit. Si libertas. Relicta. conſeruant̉ ex hoc edicto cum ſua cauſa ſi con ditionalia debeant̉ cōdi. impleta. h. d. Quero in cū ius perſona debeat pareri conditioni vel heredis ſcrit ti vel adeuntis ab inteſt. Glo. in. l. pro herede.§. papi .sͣ. ti. ij. ſuꝑ uerbo citra nomē. dicit ꝙ in ꝑſona heredis ſcripti. qd̓ intellige ſi noīatim hoc fuit iniūctuꝫ: ſecus ſi ſimpliciter ſub noīe heredis: tūc eniꝫ cōplemētū code