Seite
De iure codicil. tutum: vt dixi. sͣ. ita intelligas ꝙ ei quē quis leſit per illū actū ſit ſaluū ius recuperandi ꝯtra infe­rentē mētū: ut dixi. sͣ. in ꝓximo caſu. Habemus uidere duos caſus dubios quos infra dicam. Tertio caſu habet locū iſte ti. qn̄ impedio ali quē uolētem teſtari de nouo: ut. sͣ. l. i. in prin. ita dicit glo. rubri. Circa hoc diſtingue latius: aut iſte qui impedit eſt ꝓximior ſucceſſurus ab inte. ⁊ hereditas aufert̉ ſibi ⁊ applicat̉ fiſco: ut in pͥn. .l. i. Aut ille hꝫ priorē in gradu uel equalē ⁊ ſibi nō preiudicat: ut. l. ij.§. fratris. sͣ. e. ita tenet glo. in pͥn. l. i. Sed cōtra hoc op. sͣ. determinatū ē ꝙ qui cogit teſtatorē inſtituere aliū facit locum huic ti. ſed qui impedit teſtatorē teſtari uidet̉ eū cogere relinquere ueniētibꝰ ab inte. ⁊. l. ꝯficiunt̉ in pͥn. ⁊. l. ſi quis cū nullū. jͣ. ti. i. Rn̄. ſi cōſtaret ꝙ ego impediui teſtatorē volentē teſtari ⁊ inſtitue re aliū ꝓcederet oppoſitio. ſed qd̓ in glo. dicit̉ in telligit̉ qn̄ ꝓbatur ꝙ ꝗs ꝓhibuit aliū teſtari ſim pliciter. forte enī ſi teſtator feciſſet teſtm̄ inſtituiſ ſet veniētes ab inte. ⁊ diſtinctio precedens facit ad queſtionē de eo qui interfecit conſanguineū ſuū: vtruꝫ ſuccedat ei: ⁊ ſi nō: vtrū ſuccedat fiſcꝰ. quidā habēt hanc. q. factā per Dy. in. l. ſequens gradus. sͣ. ti. i. veritas eſt ꝙ diſtinguaturª aut in­terfectus erat ꝓximior: aut vlterior. primo caſu bona ꝯfiſcant̉. ſecūdo nō: vt. l. cū rō. in fi. de bo. dā. ⁊. l. ab hoſtibus.§. i. sͣ. ſo. ma. interficiens ꝟo nullo mō ſuccedit per dictas. ll. Quarto caſu hꝫ locum iſte ti. qn̄ quis ꝓhibet teſtari aliquē ꝗ vo­lebat mutare primū teſtamētum: vt. sͣ. l. i. in p̄n. ita dicit glo. rubri. Circa hoc diſtīgue: aut ille ꝗ ꝓhuibuit nō erat inſtitutus ipſe nec filius eiꝰ vel ſeruus ⁊ ſua ꝓhibitio nō impedit ſuccedere inſti tutos in pͥmo: vt hac. l. iij.§. fratris. ⁊ qd̓ no. in. l. .i. in prin. qd̓ intelligo niſi ꝯſtaret ꝙ teſtator vo­lebat mutare primū teſtm̄ reſpectu heredis inſti tuti ⁊ volebat inſtituere aliū: ⁊ tunc ꝑinde eſt ac ſi coegiſſet teſtatorē illū inſtituere vt in p̄cedēti bus dixi. facit ad p̄dicta ꝙ factū ꝓhibentis non nocꝫ legatarijs ⁊ fideicōmiſſarijs exͣneis: ⁊ eadē rōne nec inſtitutis exͣneis: vt. l. i.§. ſed ſi legatū: ⁊. l. ꝓxi. in fi. sͣ. e. ſed ſi erat inſtitutꝰ alius ꝙͣ filius vel heres ꝓhibentis: tūc ſi erant in ptāte tēpore prohibitionis: lꝫ nō eſſent tꝑe adite hereditatis dicūtur indigni ⁊ hereditas fiſco applicatur ẜm oēs: vt. sͣ. e. l. i.§. i. ⁊. jͣ. qui. nō cōpe. bo. po. l. i. in fi. ſed ſi erāt ſui iuris tꝑe ꝓhibitionis ⁊ adite he reditatis ſunt opi. sͣ. e. l. i. tamē Dy. tenet illā ꝙ ſit idē qd̓ ſupra. pōt eſſe rō: ꝗa ꝓpter ꝯiunctionē ꝑſonarū videt̉ ꝓhibens ꝓhibuiſſe ſoluꝫ fauore illoꝝ. ar. l. pe. jͣ. de bo. libe. Itē predicta vera niſi illi inſtituti eſſent ſucceſſuri ab inte. tunc enī ꝓhi bitio tertij nō nocet. al̓s impedit ſuccedentes ab inte. vt dixi in caſu precedenti: multo fortius hͨ. Pono caſum in terminis. maritus ꝓhibuit vxo rem teſtari vel teſtientū factū mutare ad hoc vt ſuccederēt oēs filij. certe nō impedit̉ ꝓpter hoc ſucceſſio filioꝝ ꝓpter ea q̄ dixi. Preterea tā pa­ter ꝓhibens ꝙͣ mater ſunt in equali gradu filio: ideo par cōiūctio oēm ſuſpitionē tollit: vt. l. non ſolum. de ritu nup. maxīe hodie quo iure mater hꝫ de neceſſitate filium inſtituere in aliquo: vt in aucͣ. vt cū de app. cog.§. aliud quoqꝫ capituluꝫ. Si vero ipſe ꝓhibens erat inſtitutꝰ in pͥmo teſtō tunc aūt cū alijs aut ſolus. primo caſu alijs non nocet: niſi etiā ipſi dolū cōmiſerint: vt. sͣ. l. i. in fi. ⁊. l. ij.§. fratris. ⁊ ſemꝑ intellige: niſi conſtaret ꝙ teſtator volebat mutare etiā quo ad inſtitutionē alioꝝ. Si ꝟo erat inſtitutus ſolus ⁊ tunc aūt ip̄e ſolus erat etiam ſucceſſurus ab inte. ⁊ hereditas a Diſtīgua tur. Aliꝗs ī terfecit ꝯſan guineū vtꝝ fiſcus ſucce­dat ei. ⁊ vid̓ bar. ⁊ qd̓ ibi dixi in. l. fi. d̓ his ꝗ. vt in­dig. ꝑ bal. in .l. eā quā. in .iiij. col. C. d̓ fideicō. applicat̉ fiſco: vt. l. i. in prin. sͣ. eo. aut nō erat ſuc ceſſurus in aliquo vel nō ſolus. ⁊ ī hoc ſunt opi­.sͣ. l. ꝓxi.§. fratris. nā quidā dicuūt ꝙ ſuccedunt alij veniētes ab inteſ. vel in totum ſi erant ꝓpin quiores vel ex parte ſua ſi erant ī equali gradu. ⁊ ſic factū vnius nō noceret alteri. hoc eſt qd̓ ꝓ­deſt. ꝯtra iſtā opi. eſt. C. e. l. i. ⁊ qd̓ dixi. sͣ. in pͥmo caſu.ſ. qn̄ ꝗs compulit inſtituere ſe. idē enī vide tur eſſe ſiue cōpellā vt me inſtituas ſiue ꝙ in īſti tutione facta ꝑſeueres. ⁊ iō alij dicūt ꝙ ſuccedit fiſcus tm̄. ⁊ iſta opi. placꝫ per. l. i. C. e. Nec ob.§ fratris. ꝗa ibi loquit̉ quādo prohibuit teſtari de nouo ad illum caſum tm̄ refert̉: vt ibi no. ẜm illā opi. hoc ſemꝑ intelligas niſi cōſtaret ꝙ volebat mutare teſtamentū ⁊ inſtituere venientes ab in teſ. vel alios certos: tūc enī illi ſubuenitur ẜm ea que dixi. sͣ. circa primū caſum. Quero quādo hereditas applicat̉ fiſco vtrum legata remaneāt valida. Tex. videtur ꝙ ſic in. l. i.§. ſed ſi legatuꝫ .sͣ. e. ⁊ sͣ. l. ꝓxi. in fi. qd̓ intellige niſi legata eſſent relicta filio vel ſeruo prohibentis. eadā ratione quā ſupra dixi de inſtitutione niſi conſtaret teſta torem voluiſſe mutare voluntatē etiā quo ad le­gata. ita intelligo. l. eū qui. in fi. de his quibus vt indig. Quero qualiterᵇ probabit̉ ꝙ quis pro hibuerit aliquē velle teſtari vel teſtamentū muta re. Rn̄. duo oportet probare.ſ. ꝙ ille volebat te­ſtari. Item ꝙ ille alius ꝓhibuit ſibi: vt. sͣ. e. l. i. in prin. hͨ aūt ꝓhibitio probat̉ ſi impediat introire notariū vel teſtes: vt. sͣ. e. l. i. in pͥn. ⁊. l. marcellus in fi. ad trebel. ⁊. l. eū qui. in. fi. de his ꝗ. vt īdig Quero pone ꝙ teſtator dxit corā duobus vel tribus teſtibus vel etiā corā notario ꝙ ipſe fece rat teſtamētū coactus ⁊ ꝙ libenter mutaret ſed omittit ꝓpter timorē: an ſit ſufficiens probatio. Rn̄. ſi diceret ſimpliciter ꝓpter metum nō expri mendo a quo eſſet illatus puto ꝙ nō valeretᶜ ali quid. nō enim pōt ſua ſimplici voluntate remo­uere teſtamētuꝫ qd̓ ante fecerat: vt. l. ſancimꝰ. C. de teſta. ſed ſi diceret ſibi mētū illatū a ſubſtitu to: tunc ſatis eum indignū reputare videt̉. ⁊ tūc hereditas applicatur fiſco: vt. l. hereditas. C. de his qui. vt indig. Quero vtrum hereditas ve niat ad fiſcum ſue ſit adita hereditas: ſiue non. Rn̄. ꝙ ſic: vt. l. ꝓxi. in fi. dū dicit caduca. facit qd̓ dixi. s. ti. i. l. ſequens gradus. in prin. Quero iuxta. l. noſtrā pone ꝙ tempore facti teſtamenti nulle iniurie fuerunt facte per virum vxori ſed ī ceſſerant iniurie ⁊ verbera: vtruꝫ ex hoc vir repu tetur indignus. Inno. in ſimili videtur determi nare ꝙ ſic. exͣ de offi. dele. c. cām mr̄imonij. dixi ī .l. i.§. q̄ onerādeᵇ. quarū rerū ac. nō datur. De iure codicilloꝝ. Rubrica. Iſtoꝝ formas vide in Spe. de inſtru. edic.§ viſo. ꝯtinua ⁊ queras vt in glo. Ex. l. ſequenti. Clauſula ſi nō valet iure teſtamenti valeat iu re codicilloꝝ quid importet ⁊ que perſone vide antur grauari: ibi. Uenio. Et an ualeat cū teſtōſ dicit uolo ꝙ ualeat iure teſtamenti ⁊ codicilloꝝ ibi. Secundo. Et quid ſi dixit uolo ꝙ ualeat iu­re teſtamenti uel ſaltem iure codicilloꝝ: ibi. Sꝫ quid. Et quid ſi reperitur ſcriptum ⁊ uoluit ua­lere uel iure codicilloꝝ: ibi. Sed ꝗd. Et an pre­dicta clauſula operet̉ quādo teſtamentū eſt im­perfectum ratione uoluntatis: ibi. Quarto. Et quid operetur cū teſtamentū non ualet ex cauſa preteritionis: ibi. Quinto. Et an ideꝫ ſit in teſta mento nō ualido p̄teritōe poſthumi: ibi. Sexto. b Quero qͥ liter. Add­qͥ no. in. l. ꝓ­xime. de hic q̄ in teſt. de­le. ⁊ ī. l. i fcō. §. i. de ꝯdi. ⁊ de. ⁊ in.§. le gaui. inſti. d̓ lega. c¶ Nō vale­ret. Fac̄ tex ⁊ qd̓ ibi dixi in. l. ſi ꝗd.§. i. sͣ. ti. i. adde qd̓ no. bari­in. l. in teſtō. d̓ fideicō. li. adde bal. i. l. noſtrā. C. de teſta. in vlti. col. vbi tꝫ ꝯͣ bar. h̓. d¶ Que one rāde. Adde tex. ī. l. miles .§. veteranꝰ de teſt. mili. ⁊ in. l. ſi iure de le. iij.