Seite
De iure codicil. Et quid ſi teſtator dicat ſi nō ualeret iure teſta­menti ualeat iure codicilloruꝫ: ibi. Septimo. Et quid ſi dixit ſi nō ualet iure teſtamenti ualeat oī iure quo ualere poſſit: ibi. Octauo. Et ꝗd ſi nō ualet ex ui exheredationis: ibi. Nono. Et an cū teſtamentū rumpitur per ꝯtra tabu. an clauſula aliquid operet̉: ibi. Decimo. Et quid ſi teſtamē tum rumpat̉ agnatiōe ſui heredis: ibi. Undeci­mo. Et quid ſi teſtamētū rumpat̉: ꝗa hereditas nō eſt agnita. ibi. Duodecimo. Et quid ſi teſtm̄ nō ualeret ꝓpter defectū inſtituti incapacis: ibi. Decimotertio. Et ꝗd ſi nō ualet ꝓpter defectū teſtantis: ibi. Decimoquarto. Et ꝗd ſi teſtamen tum in quo ſunt uerba ſi nō ualet uel ualebit irri tatur per ſecundū: ibi. Decimoquinto. Et quid ſi in teſtamēto ubi eſt clauſula ſit ſubſtitutio pu­pillaris: an porriget̉ ad ta. pu. ibi. Decimoſexto. Quid aūt operent̉ hec ꝟba ſi apponant̉ in co­dicillis.ſ. ſi non ualet iure codicilloꝝ ualeat iure cuiuſlibet ultime uoluntatis prout melius uale­re poteſt: ibi. Decimoſeptimo. Et ꝗd ſi in teſta­mento fuit facta ſubſtitutio pupillaris: ⁊ in codi cillis ad teſtm̄ factis fuit reuocata ſubſtitutio ad quid trahet̉ aditio: uide in fi. Epiſſime. Si nō va let qd̓ ago vt ago nō valet vt pōt valere. h. d. hͦ habemus videre duo. primo illud generale ſi nō valet qd̓ ago vt ago ⁊cͣ. de quo ꝑ Ci. in. l. nō codicillū. C. de teſt. dixi in. l. i.§. ſi quis ita. jͣ. de verbo. ob. Secundo ha­bemus videre ſpāliter materiā huius. l. ⁊ ſingu. de vigore illius clauſule que apponit̉ in quolibꝫ teſtamento ſi nō valet iure teſtamenti valeat iu­re codicilloꝝ ⁊ illud examinemus. Op. jͣ. ad trebel. l. ſceuola. Glo. ſol. ibi volebat codicillari. hͦ facere teſtamētum. Ideo Dy. diſtinguit: aut certū eſt ꝙ quis voluit teſtari ⁊ nō valet iure co­dicilloꝝ niſi dicat̉: vt hͨ. cū ſimi. aut voluit codi­cillari: ⁊ hoc certū eſt: tunc valet: ⁊ verba directa trahunt̉ ad fideicōmiſſuꝫ: vt. d. l. ſceuola. ⁊. l. co­dicillis.§. ſeiam. jͣ. de le. iij. ⁊ qd̓ ibi no. in. l. v̓bis ciuilibus. sͣ. de vulg. ⁊ pup. aut eſt dubiū: ⁊ tunc aut in illa voluntate eſt inſtitutio heredis ⁊ pre­ſumitur ꝙ voluerit facere teſtamentū. alias ſecꝰ: vt. l. illud.§. tractari. jͣ. e. ⁊. l. nec codicillos. C. e. Uenio ad materiā illius clauſule examinandā per multas queſtiōes. Et primo quero quid im portet hec clauſula ⁊ que perſone per hec verba vident̉ grauari. glo. dicuntᵇ ꝙ vidētur rogati ve nientes ab inteſtato: vt. l. ex teſtamento. C. de fi­deicō. ⁊ ibi no. ⁊. l. qui autē. in prin. ⁊ ibi no. sͣ. ſi quis omiſ. ca. teſta. quod puto verū quādo ve­nientes ab inteſ. ſuccedunt. ſi enim ſuccedūt ali qui ex teſtamento: puta ſi preceſſerat aliquod te ſtamētū quod nō eſt ruptum per iſtud ſecundū quod valet iure codicilloꝝ: illi heredes qui ſuc­ceſſerunt ex ipſo vidētur rogati. Quicūqꝫ enim aliquo non ſuccedit videtur rogatus: vt. jͣ. e. l. ſi quis. cū nullum preterꝙͣ ſi eſſꝫ heres ex teſtamē to poſtea facto: vt. jͣ. dicam. Item aduertēdum eſt diligenter ꝙ nō eſt ſimpliciter veꝝ ꝙ habeat̉ ꝑinde acſi eēnt rogati. Nā tex. in. l. querebat̉. sͣ. de teſta mili. dicit vim teſtamēti in cām legati ⁊ fideicō. ⁊ codicillorū eſſe conuerſam per. d. clau ſulam. que verba ſunt multū pōderandaᵉ. nam ex teſtamento nemini acquiritur hereditas niſi adita regulariter. ita nō eſt iſta directa inſtitutio que trahitur ad fideicōmiſſum: vt infra dicetur. ꝓut iure fideicō. valet habet in ſe iſtā cōditionē ſi agnoſcat̉: ⁊ ſic nō tranſmittit̉ ad heredes niſi De codi. Nubrica­Epiſſi­s me. vi­de for mas codicil loꝝ in Spe. de inſtr. edi. .§. viſo. de ī pugna. b Glo. di cūt. Adde q̄ de clauſula iſta voluit bar. ī. l. ſi ita de aur. ⁊ ar. le. ⁊ ꝗd īpor tet h̓ clauſu­la codicilla ris: ⁊ q̄ ꝑſo ne videant̉ ꝑ eā grauari ⁊ quid ſi non eſt appoſita clauſula co­dicillaris ī te ſtamēto: ſed dixit ꝙ vo­luit teſtm̄ va lere oī melio ri iure ⁊ mō quo valere pōt: dic ꝙ ꝑ inde eſt acſi eſſet clauſula codicillaris .l. cuꝫ pater .§. filius ma trē. de le. ij. a ſimilitudīe rationis ẜm bal. ⁊ ange. ibi qd̓ no. et hoc probat tex. optimus in. l. codicil­lis.§. fi. ⁊ ibi bar. ⁊ īmol. .jͣ. de leg. ij. vbi ſufficit e quipollens. ſed aliquid ī materia huiꝰ clauſule vide ꝑ bal. ⁊ īmo. in. l. poſthu­mus.§. ſi pa ganus de in iu. teſta. ⁊ qd̓ no. bal. in. l. ticia. ī. i. col. de iniu. teſt. c Pōderā da. Iſtud di ctū mihi ſꝑ eſt vſum nō veruꝫ: qꝛ rō ꝓpter quaꝫ ſe fūdāt oēs doc. in. l. ſi fi lio. jͣ. de leg. .i. ⁊ ibi vide hos per me poſt bart. in vl. col. eſtꝙ act. ex teſto ⁊ officiū iu­dicis ad fi­deicōmiſſuꝫ reſtituendū trāſmittitur vt. sͣ. ſꝫ etiaꝫ qn̄ debetur fideicōmiſſū ex codicillis ꝯpetit vtilis actō ex teſtō vt habes ꝑ glo. ī. l. i. C. quis agnouiſſet: vt. l. ſi ita legatū.§. illi ſi volet. jͣ. ti.i. ſi enī hoc adijceretur nō eſſet tranſferre vim teſtamenti in vim codicilloꝝ ab ea que erat in te ſtamento: quia tex. ille non vult ſed in illis caſib in quibus hereditas nō adita tranſmittit̉ in illis tranſmitteretur fideicō. nō ergo per oīa eſt ideꝫ acſi rogentur veniētes ab inteſtato: ⁊ ita dixi de facto. Secūdo quero quid ſi teſtator dixit vo­lo ꝙ valeat iure teſtamenti ⁊ codicilloruꝫ an va­leatᵈ hec clauſula. Uidetur ꝙ non: quia inducit̉ repugnantia: vt. l. vbi repugnātia. jͣ. de reg. iur­In contrariū eſt caſus in. l. fi. C. e. Non ob. con­trariū: ꝗa quod dicit ⁊ codicilloꝝ debet exponi ⁊. ꝓ vel. ⁊ hoc propter regulaꝫ que eſt ꝙ quādo copula ⁊. ponitur inter incōpaſſibilia reſoluitur in diſiunctā: vt. l. ſi ticio fundum. jͣ. de vſufruc. le. ⁊ erit electio heredis ꝙ petat iure directo uel fideicōmiſſi: ut. l. vl. C. e. ⁊. jͣ. ad trebel. l. recuſare §. ticius. dum tamē nō eligat cauſam inteſtati in necē legatarioꝝ: tunc enim tenetur ex edicto ſi quis omiſ. ca. te. niſi teſtator nominatiꝫ exp̄ſſe ei electioneꝫ permiſerit: vt. l. qui aūt. in prin. sͣ. ſi quis omiſ. cau. te. idem̄ ſi dixerit uolo ꝙ ualeat iure teſtamēti vel codicilloꝝ. per. e. l.Sed ꝗd ſi dixit uolo ꝙ ualeat iure teſtamēti ſaltē uel iure codicillorū. Rn̄. arbitror ꝙ tunc nō poſſit elige re heres. nam illa coniunctio diminutiua ſaltem habet illud importare: vt ſi primo modo.ſ. iure teſtamenti nō poteſt ualere deueniatur ad illud quod eſt minus: vt. C. de emē. ꝓpin. l. i. patet ex regula grāmaticali de cōiunctione diminutiua. unde dicit ſi non potes mihi dare biſantium ſal tem commoda denarium. Sed quid ſi repe­ritur ſic ⁊ voluit ualere uel iure codicillorū non dixit iure teſtamenti. Rn̄. ꝙ dictio uel. quando apponitur uni orationi uel dictioni tantū ſumi tur pro ſaltem: vt. l. ſi ſtipulatus.§. adhiberi. jͣ. d̓ fideiuſ. perinde acſi dicerem teſtamenti uel ſal­tem codicilloruꝫ. Tertio quero an hec clauſula ſi nō ualet ⁊cͣ. habeat locum quando teſtamētū non ualet propter defectum ſolēnitatis omiſſe. Tex. ⁊ glo. ꝙ ſic: vt. l. codicillis.§. fi. jͣ. de lega. ij. ⁊. l. ex his uerbis. C. de teſt. mili. ⁊ no. in auc̄. ex ca. C. de libe. prete. Quarto quero quid ſi te ſtamentum non ualet rōne uoluntatis imperfe cte: quia anteꝙͣ impleatur mortuus eſt teſtator. vtrum tunc operetur illa clauſula. Tex. uidet̉ ꝙ ſic. C. e. l. fi. circa medium. In contrariū facit. l. fi deicō.§. i. jͣ. de lega. iij. ⁊. l. ex ea ſcriptura. sͣ. de teſta. ⁊ ibi uidetur tex. ⁊ hoc puto uerumʳ. Non ob. l. vl. C. e. quia intelligo uoluntatem imperfe­ctam ratione alicuius ſolēnitatis nō uoluntatis. no. glo. in. l. ſi is qui. sͣ. de teſta. Quinto quero quid ſi teſtamentū non ualet ex cauſa preteritio nisᵍ: an tūc illa clauſula operet̉. Glo. in auc̄. ex cā. tꝫ ꝙ nō ⁊ fuit additio noua. Ia. bal. ⁊ ātiqui glo. tenent contrariū ut refert Mar. ſill̓. in aucͣ. ex cauſa ⁊ eſt caſus ẜm hoc in. l. ſi patroni.§. fi. j. ad trebel. Dy. ⁊ alij moderni tenēt illam opi. op ponentes contra illam glo. ⁊ ꝓbant ſic. iſta ſunt paria reliquere a uenientibus ab inte. ⁊ dicere ſi non ualet iure teſtamenti ualeat iure codicillo rum: ut no. in. l. ex teſtamento. C. de fideicō. ⁊. l. qui autē. in prin. sͣ. ſi quis omiſ. ca. teſta. ⁊ per Dy. in. l. cōdicillis. in fi. jͣ. de lega. ij. Sed ſi teſta tor dixiſſet legata tm̄ debere a uenientibus ab ī te. ſine dubio filius teneret̉: ut. l. ſi quis cum nul lum. jͣ. e. in prin. ⁊ ita tenēt doc. Sed contra hoc uidetur expreſſe. jͣ. de lega. iij. l. ij. ubi a filio pre terito nō pōt relinqui fideicōmiſſum. Rn̄. a filio preterito nō poteſt relinqui nominatim: ut ibi. A ij cōmu. de le. ⁊ vidimus ī .l. i. de teſta. ergo eadem ratiōe ⁊cͣ. re perio rapha. h̓ ꝗ dicit ꝙ iſtud dictuꝫ eſt deriſoriū ⁊ ꝙ. d. l. cuꝫ q̄rebatur. di cit ꝙ teſtm̄ ꝓpter clau­ſulam codi­cillarē valet iure codicii­lorū non tn̄ dicit ꝙ trāſ­fundat̉ ⁊c̄. dicit tn̄ tene re mēti dcm bar. propter auctoritateꝫ ipſiꝰ ⁊ ꝓpter capita iudi­cū ꝗ qͣꝫ pri­mū vnuꝫ ca piunt nō po teſt ab eis e­uelli. ⁊ vide eū pꝰ Imol. in. l. ꝗdā ita. in pͥn. ad tre bel. qꝛ faciūt ar. ꝯͣ bar. d An vale. at. Adde bar to. in. l. fi. C. de codicil. e Hec clau ſula. Et hec clauſula ex­ponit̉.i. qua tenus nō va let. ⁊ ſic ꝓ ꝑ­te poſſet ve­rificari ẜm bar. ⁊ doc. ſ .l. ſtichus ꝗ meus erit. d̓ le. i. ⁊ bar. h̓ ī. ix. q. ⁊ bar. in aucͣ. ex cā .C. de libe. prete. f Puto verum. Et de veritate huius. q. ple niſſime dixi poſt alios in aucͣ. ex cā. in .xv. col. cuꝫ ſe. C. d̓ libe. prete. g Preteri tionis AO De bal. ideꝫ tenentē cōfi lio. ccxxxiiij. .i. volū. ⁊ ibi etiā vide an tūc filius de trahat duas quartas vel vnā tantum ⁊ de p̄dicta clauſula vid̓ oīno bal. cō ſilio. cccclx. iiij. ij. vol. ⁊ eo. vol. cōſi­lio. cccxcij. ⁊ ꝑ pau. de ca. conſilio. lx. ⁊ ccl.